Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Aureum Rosarium Theologiae

Liber 1

Prologus

Abyssus

Absolutum

Abstractum

Accidens

Actio

Addiscere

Adorare

Affectus

Affirmatio

Agere vel actio

Actus animae

Aliud alius alter

Amare vel amor

Amor dilectio et caritas

Amor de ab aeterno ad entia

Angeli ad trinitatem et ad ea quae sunt fidei mysteria

Anima humana est ad dei imaginem

Apparere scilicet Deum in creatura

Appropriata divina ubi proprie

Arbitrium liberum

Argumentalis processus an liceat in theologia

Ars artis habitus quomodo differet ab aliis habitibus vicem

Asserere aliquid de deo

Attributa divina

Bonitas vel bonum

Caritas

Causa

Certitudo

Circumincessio

Cognoscere Deum

Compositio

Comprehensio

Conceptus

Consuetudo

Creare quomodo dicitur de Deo

Dependentia

Deus

Dicere vel dictio

Diligere vel dilectio

Distinctio quales habet modos vel quot

Diuinus

Donum

Elementum

Ens primo

Equalitas

Errare

Esse essentiae et esse existentiae

Eternitas

Evum et Eviternitas

Exclusiva dictio

Fidei christianae

Filius vel filiatio

Finis vel finalis

Finitum

Forma

Frui et uti

Generatio

Genus

Habitus

Hereticus

Hierarchia

Hilias

Hisocheies

Honestas

Identica praedicatio

Imago

Immediate

Immensitas

Immutabilitas

Incircumscriptibilitas

Incomprehensibilitas

Individium

Inesse

Infinitas

Ingenitum

Intellectus

Intentio

Iustitia

Liber

Liberum

Localis motus

Lumen Luminosum

Maior et Minor

Malum

Mens

Meritum

Misericordia

Missio

Mobile

Modus

Modus quo aliquid

Modi quibus aliqua

Modi quibus aliqua

Modi perseitatis

Moralis vel mos

Motus vel mutatio

Mundus

Natura et naturale

Necessitas

Negatio

Numerus

OBduratio

Obiectum

Obiectiva

Omnipotentia

Opinio

Ordo

Originari

Passio

Pater

Perfectio

Permissio

Persona

Possibile et impossibile

Potentia

Praxis

Precipere

Predestinatio

Predestinatio

Praedicatio

Praepositiones

Praesentia

Primum et prioritas

Principium

PRivatio

Processio

Proprie et proprietas

Providentia

Pulcritudo

QUiditas

Quo est et quod est

Ratio

Reduplicativa

Relatio

Reprobatio

Revelatio

Sapientia

Scientia

Se

Si

Solus

Sophistice

Species

Spiratio

Subiectum

Substantia

Summum

Theologia

Transferre

Trinitas

Vertias

Vestigium

Virtus

Vita

Univocum

Voluntas

Voluntas

Xristus (Christus)

Ydea (Idea)

Ypostasis (Hypostasis)

Liber 2

Prologus

Abel

Actio

Accipiter

Actus bonus vel malus

Actus disputato

Adam

Aer

Angelica

Anima

Animalius

Animal

Annus

Apparitio

Aqua

Arbor

Arca

Arcus

Argentum

Armonia

Ars

Augumentum

Auis

Auris

Aurum

Babylon

Balsamum

Bellum

Benedictio

Benefactor

Beniuolentia

Bestia

Bonum

Cain

Casus

Causa

Celum

Cerebum

Complexio

Conscientia

Corpus

Costa

Creatio

Demones

Dies

Differentia

Digestio

Diluuium

Elementum

Embryo

Epacta

Error

Etas

Eternitas

Eua

Fons et Fluuius

Forma

Fortuna

Fructus

Generare

Gens

Gratia

Grana

Guma del Gumi

Habitus

Herbe

Hierarchia

Homo

Ignis

Ignorantia

Imago

Impressiones

Inferni

Infermitas

Innocentie

Intellectus

Intentio

Intrinsecum

Iusticia

Lac

Lachryma

Lapis

Liber

Libertas

Liberum arbitrium

Lignum

Lingua

Locus

Lux

Malum

Mare

Materia

Mel et cera

Membrum

Memoria

Mensura

Meritum

Metalla

Misericordia

Mons del Montes

Monstrus

Mors

Mortui

Motus

Mulier

Mundus

Natatile

Natura

Nebula

Nobilitas

Noe

Nutrimentum

Obedientia

Obiecta

Oleum

Operatio

Ordo

Originalis

Originalis

Paradisus

Passio

Peccatum

Pena

Pisces

Piata

Potestas

Principium

Prophetia

Proportio

Quattuor

Ratio

Ratio seminalis

Radius

Rapacia

Raptus

Reductio

Relatio

Reminiscetia

Reprobatio

Reptilia

Sanitas

Scientia

Semen

Sensualitas

Sensus

Serpens

Seruitus

Synderesis

Somnus

Sonus

Speculum

Tentatio

Tempus

Terra

Vegitabile

Ventus

Vermis

Vigilia

Vinum

Virtus

Vita

Volatile

Volutas

(X)Christus et Christia

Yris

Zodiacus

Liber 3

Prologus

Abba

Abraam

Adam

Adoptio

Adoratio

Adventus dei

Amicicia christi

Amor dei ad creaturas

Angelus

Anima

Anima separata

Annunciatio domini

Apostolus

Ars et scientia

Ascensio christi

Assumptio

Aurea et aureola

Baptismus

Beatitudo

Caput ecclesie

Character

Charitas

Celum

Cognitio christi

Communicatio idiomatum

Conceptio

Conceptio beate virginis

Concilium generale

Concupiscentia

Decima

Dies

Dilectio

Divinatio

Donum spiritus sanctus

Dulia

Fides

Filiatio

Filius

Fortitudo

Fructus

Furtum

Gratia

Homicidium

Honor

Incarnatio

Iuramentum

Iustitia

Lex

Luxuria

Mediator

Mendacium

Meritum

Mors

Nomen

Oratio christi

Passio christi

Periurium

Preceptum decalogi

Prudentia

Resurrectio

Sapientia

Sessio christi

Spes

Temperantia

Timor

Virtus cardinalis

Vita

Zelus

Epilogus

Liber 4

Prologus

Abel

Absolutio

Altare

Aqua

Aureola

Baptismus

Beatitudo

Beneficium

Bigamia

Calix

Character

Casus

Cathecismus

Circumcisio

Clauis

Confessio

Confirmatio

Contritio

Correctio

Chrisma

Damnati

Dos

Elemosyna

Emptio

Eucharistia

Excommunicatio

Extrema unctio

Ieiunium

Indulgentia

Infamia

Interdictum

Irregularitas

Iudex

Iudicium

Iustificatio

Matrimonium

Missa

Oratio

Ordo

Poenitentia

Poenitentia peccatorum venialium

Punitio damnatorum

Recidiuatio

Resurrectio

Restitutio

Sacramentum

Satisfactio

Scandalum

Sepultura

Simonia

Testamentum

Votum

Xenodocium

Prev

How to Cite

Next

Impressiones

1

1

¶ Apressiones metheroloice. De his queritur que si causa impressionum in aere. Dicenm dum quod de causa secunda bene respondet Aristo. lib. i. Metheororum. quod motus orbium solis et lune et aliarum stellarum est causa mouens vapores terre et aque vt videlicet ex eisdem vaporibus eleuatis fiant impressiones aeris Dum enim sol appropinquat calor eius ingreditur terram vel aquam: et per calorem eleuatur vapor siccus vel humidus atque in diuersas spe cies separatur. Ita quod quedam dum ascendit ac supremum aeris subtiliatur et appropinquat igniquo inflammatur et fit ex eo impressio inflammata vel ignea vt asub fulmen et huiusmodi. Alie vt etiam Guilhermus de Conchis dicit contingunt impressiones aeree ex eis sicut et sunt venti et tur bines. Quedam aquee que ingrossantur vel inspissantur et distillant etc. vt nubes pluuie etc. Sed de earum causa prima patebit infra. §. xx.

2

¶ Unde singillatim aliqua prosequemur brevius.

2

3

Primo. Quid de Asub id est stella cadente. Nota secundum Aristo. primo lib. Metheororum. Impressio illa que dicitur Asub id est stella cadens fit sicut ignis qui retentus in aliquo loco demum apparet expulsus: expellitur enim caliditas que est in aere sub illo loco ex frigiditate. Et hoc intelligitur de asub descendente quod generatur ex vapore sub nube. scilicet cuius vaporis caliditas est expulsa ex frigore sub nube vbi est frigus vnde fluit ignis expulsus ex eo ad inferiora qui tamen sursum ascenderet secundum naturam

4

¶ Est ergo secundum e. Aristo. Asub duplex. scilicet Descendens et ascendens. Descendens fit predicto modo Ascendens autem asub fit a vapore inflammato in alto scilicet supra loca nubium etc. Et huiusmodi queque secundum Bedam lib. de imagine mundi. Et de natu. re. atque Senecam de natura. quaestio. aliosque etiam communiter theols. non sunt vere stelle. Tum quia stelle vere sunt perpetue in celo. Ex i. celi. Si ergo decidissent a principio iam nunc pro magna parte destitis sent. Tum quia sunt maxime. licet ex remotione videantur parue. Cum ergo vel vna stellarum illarum verarum caderet totam terram operiret. Uerumtamen ista asub dicuntur stelle cadentes. vt etiam christus loquitur Matth. xxiiii. secundum apparentiam intelligendo non secundum substantiam prout dicit etiam Augustinus. xx. de Ciuitate dei. c. xiiii. quia videntur quasi essent stelle. Sed tamen non sunt nisi exhalationes ignite de nubi bus versus terram descendentes. vt dictum est Declaratur secundum e. Nam vapores qui sunt leuiores afflatu ventorum in aere ascendunt. Sepe autem in aere superiori ventus aliquis commouetur. licet non sit ventus in parte aeris nostri inferioris. Et ibi aer commotus ignitur et per aera splendens discurrit: ac pabulum igneum per quod currit subsequens velociter inflammat. Unde videmus quasi stellarum a tergo longos albescere tractus et transuo ando longum ignem porrigere ob immensam claritatem et celeritatem. Et tandem peruenien. ad aerem madidum mox extinguitur. Et postea non apparet vel quia fumo extinctionis obtectus non videtur a nobis. vel quia ad alium locum vlteriorem delatus nescitur a nobis discerni: etiam si videatur etc. Eccedei bonitas quia vt saluaremur ostendit terribilia iudicia in huiusmodi.

5

¶ De Cometa patuit vbi Celum.

6

¶ N.

3

7

¶ Quid de Coruscatione et coni nitruo. Respondetur secundum Arist. iii. metheor. quod licet Empedocles et Anaxag. aliter opinati sunt: Tamen res iste non sunt nisi ex vapore: Cum enim vapor humi dus ascendens peruenit ad locum frigidum id est ad mediam regionem aeris: partes eius inspissantur et aggregantur. Et sic calor in ipso vapore calido et sicco comprimitur in nube propter frigus extrinsecum per antiparist asim et prohibetur extra apparere tanquam ventus calidus et siccus compressus in ventre nubis: inflammans eas vehementer et adurens. itaque agitatur in ventre nubis et scindens eam vehementi percussione quasi vor exiens sonitum facit sicut fit etiam quando in ligno crudo et humido inflammatur i gnis vel in castanea. et sicut in ferro ignito summer so repente in aqua vel in igne demisso in aqua extinguendo fit sonitus. Ille ergo sonus in nubibus tonitruum est. Ignis autem egrediens ex ea coruscatio eint Proinde secundum e. Arist. dicitur quod vapor qui est materia venti et impressionum quando apparet extra terram in aere ventus est. et quando occultatur in terra vt non possit exire terremotus ex eo fit. Quando autem in nube coartatur tonitrus fit ex eo. Quando vero nubes aggregantur et inspissatur humiditas quae est in eis fit tonitrus et coruscatio Quando autem ventus quidem er nubibus apparet paulatim et est habens subtilitatem in partibus suis non fit ex eo tonitrus nec coruscatio. Aliquando etiam fit tonitrus extinctione ignis in ventre nubis: licet tunc non fiat coruscatio.

8

¶ Si queras quomodo faciat tam magnum sonitum tonitrus. Isido. xiii. libo. etym. dicit quod hoc non est mirum cum vesicula quamuis parua ma gnum tamen sonitum emittit displosa. Idem patet de bombardis Sed quare coruscationis splendor peruenit ad nos ante tonitrum cum tonitrus fiat simul ibi in nubibus quando scilicet erumpit coruscatio. Respondet Arist. supra quod hoc est propter subtilitatem scilicet splendoris eius velocius apparentis. Sicut et visus excellit auditum propter eandem causam. patet. §. sequen. Proinde secundum Isido. supra. Tonitrus dicitur eo quod sonus eius terreat: tonus enim sonus est. Et secundum etiam Senecam de nat. quoesdi. Sicut vesica vt sonet opertet eam rumpi non secari. Similiter et nubes ipse vt conitruum faciant: oportet vt magna vi et impetu collidantur vt aer caua nube inclusus sonitu mago erumpat ictum faciendo in acre cuius natura apta est ad sonum. Nam et tympana sonant quoniam repugnantem ex vlte riori parte spiritum pulsant et non nisi cauo aere tinniunt etc. Hec ex Seneca. In his etiam patet dei bonitas de terrens nos a peccatis per huiusmodi.

4

9

¶ Quid de Fulmine siue Fulgu re. Notandum recolligendo ex Isido. xiii. ety. et etiam Seneca libro v. et. vi. de nat. quoi. Plinio li. ii Guil her. de conch. Et lib. de nat. re. ac aliis quod fulmenet fulgur est ictus celestis iaculi a feriendo dicti: quia fulgurare est ferire. Et vocatur tribus nominibus scilicet Fulgur quia tangit. fulgor quia incendit et vrit. Fulmen quia findit Unde fulmen est fulgur incensum quod exprimitur cum tonitruo si mul. licet celerius videatur fulguris coruscatio quia cum sit clara celerius videtur sed tardius peruenit ad aures eius sonitus sicut cum cernimus secantem arborem a procul ictus prius videtur quam sonitus ac aures perueniat: nunquam autem fulmen iacitur in silentio

5

10

¶ Qualis autem substantie sit fulmen. Dicendum secundum praedictos philosophos quod licet quidam qutauerit fulmem fore lapidem vel lapidem substantie. vt etiam vulgus sonat. sed si hoc esset non discurreret huc et illuc nec suarsum reuerteretur. et cum aliquem feri ret ossa confringeret: carnes diuideret. Melius ergo videtur quod non sit lapidee subt e. Nisi forte quis dicat quod cum in vapore vel humido fumo ad superiora ascendit aliquid terrene substantie. et illud ibi ex calore solis in lapideam substantiam spissatur et in nubis comcauitate continetur donec nubes diuiditur vnde lapis cum impetu descendens aliquid percutit et forsitan aliquando apparet esse quasi lapis. Communius tameum tenetur quod non sit lapidee substantae sed ignee. ita quod fulmenest ignis in nubibus generatus et coactus erumpit est nubibus magno tonitruo concrepans et in impetu iactus: sicut ex balistis et bobardis excutiuntur spicula et huiusmodi coacte impulsu ventorum et nubium illisarum fortiter compugnante calore et frigore contra sese per contrari etatem qualitatum. Fulmina ergo ex vento et isgne fiunt in nubibus et impulsu ventorum emittuntur collisnubibus. Crepitus enim nubium est tonitrus Ignis autem inde excussus est fulgur seu fulmen.

11

¶ Quod si dicatur Quomodo nubes cum sint humide possunt generare ignem in seipsnis. Dicit Seneca supr. quod saltem aliqua sui parte bene possunt nubes red dere ignem ex contrarietate qualitatum genitum Sicut videmus frequent quod alia ligni pars ardet alia sudat quasi aquam emittens etc.

6

12

¶ Qualia sunt fulminum diuersa genera: Respondetur secundum praedictu. philosophos quod praecipua sunt tria. Primum est. quod sic venit vt non adurat sed dissi pat. Secundum est quod vrit aut infuscat. Et hoc habet multum terreni. Ideo magnas ignium notas relinquit in percussis et decolorat aut nigro aut ceruleo aut pallido colore. Tertium est pv terebrat Et hoc subtile est et flammeum Et ob puram slamme tenuitatem per illud foramen per quod ingressum est redit. et vadit. licet autem nullum fulmen venit sine igne. tamen non semper vrit vel incendit.

7

13

¶ Sed qure sepius cacumina modo tium fulmen ferit: Respondetur secundum eosdem praedictos quod ideo fulmen alta ferit vel sternit. vt montes vel turres et altas arbores. quia cum ab alto descendit obliquando citius alta reperit. et quia nubibus opposita sunt e celo cadentibus propter hoc indetranseundum est quantotius et fugiendum. Qua re autem oblique descendit: dicit Seneca. quia spiritu constat. id est vento: qui obliquus est. quia natura ignis in eo sursum tenderet et nititur. sed violentia in inferiora deprimitur. Incipit autem obliquum esse iter: maxime dum neutra vis alteri cedit.

8

14

¶ Item quare non fit fulmen in hyeme. sed in estate. nec sereno die vel nocte: Respondetur secundum predictos. quod exquo in hyeme similiter et in Uere si spissus sit ver. non est tantus calor quod fumus spissus possit erigi vel eleuari vsque ad summum Ideo remanens in inferiori parte aeris ventos et pluuias gignit et non fulmen. In autumno tiam qui frigidus est et siccus. neque humor est qui eleuetur neque calor qui eleuet. ergo nec tunc fit fulmen in partibus nostre regionis. Secus in regionibus orientis. Sed in estate cuius est maximus feruor: fumus vsque ad summum eleua tur. ideo tunc tonitrua contingunt. Item serenum tempus et dies purus et nox nisi sit obscura nubibus non habet fulmina. quia fieri habent ex comcussione vel illisione forti nubium Unde si quando apparentibus stellis etiam in nocte tranquilla ful gurat. scias illic esse nubes vnde splendor effertur. li cet illas non videas.

9

15

¶ Item Quales effectus mirabiles fulmen operetur virtute sibi a deo concessa. Notandum quod secundum e. predictos Philosophos plures mire efficacie eius ponuntur. Et quidem Primo quod quandoque dolia vel vasa exhauriut fulmine intactis operimentis nulloque vestigio relicto. Quandoque autem econtrario. fracto et dissi pato dolio: vinum stat quasi gelatum. nec vltrem triduum. ille perdurat rigor

16

¶ Secundo quod qua do tale vinum fulminatum fuerit bibitum etiem ad priorem habitum rediens. suo potu aut exanimat aut dementem facit. hoc idcirco. quia fulmini inest pestifera vis qua inficit ea que percutit.

17

¶ Tertio quod loculis vel saccis aut bursis et huiusmodi nullo modo lesis. sed manentibus integris fulmen tactu suo conflat aut consumit pecuias et gladium lique facit in vagina. Et tamen vagina intacta Ac circa lignum dolatum. ferrum propinque positum distillat etc. Qualium cause potius sunt ad mirande quam inquirende. quia talium non inuenitur causa sufficiens. vt dicit Guille. supra. Ideo dei bonitas admirabilis est in huiusmodi effectibus etc. Quarto mirum est quod fulmen non eodem medo omnem materiam vexat. quia ea que resistunt tanquam duriora vt lapis: ferrum: es: et quicquid ist bi contumax inuenerit vehementius dissipat. sec teneris ac rarioribus parcit etiam eis que flammis oportuna essent. vt stupe et huiusmodi. Etiam in eadem materia multa diuersa facit sicut in arbore quod aridum est quandoque vrit. et quod durissimum est et solidissimum terebrat et frangit sum mos cortices dissipat: folia pertundit. aliquando talibus parcens: interiora scindit. et sic de aliis. et vbicunque descendit odorem sulphu ris reddit.

18

¶ Quinto quod serpentitam et venenoso rum animalium cum ea percusserit venenum omne consumit fulminis tactus Ideo fulmine icta talia infra paucos dies vermiant quod alias non fieret.

19

¶ Sexto mirum est quod sulmen tactum homi nem non semper extinguit. Cetera vero animam. tia semper extinguit.

20

¶ Septimo quod lauri frutico fulmen non icit specialiter ex his que terra gignumtur. Et ex auibus aquilam. Item ex mari beluas quas vitulos marinos appellant. Mirum est er go quod tantummodo ista non ferit cum alia queque habeat ferire: ideo bonum est homini talia apud sed habere pro tempore fulgurationis. Ecce in onm bus patet bonitas dei et iusticia qua aliquandm punit peccatores per fulmina ad terrorem etiam aliorum vt penitentiam agentes saluarentur etc.

10

21

¶ Quid de Gelu glacieque et grandine. Nota secundum Isidorum supra quod gelu dicitur qa ge quod est terra eo quod stringat tellus Et hoc ma gis habet fieri in nocte serena. Et vt Gregorius xxix. Moral. dicit. Semen iactum in terram gelu comprimitur et foras per hoc citius apparere retardatur: sed eo intus fecundius radicatur. Et quo diutius vetatur progredi eo abundantius cogitur fructificare nisi fortassis sit gelu nimium vrens adeo vt semen sua fortitudine extinguat. vn de spiritualiter suo modo fideles et sancti quanto aduersitatibus premuntur tanto meritis criscunt.

22

¶ Glacies autem secundum quod libro de nat. rerum. qui putatur esse Bede dicitur. Est coagulatio frigidi et humidi ex superabundantia frigiditatis. Unde dicitur a gelu et aqua. glacies quasi gelata aqua. Hoc autem mirum videtur quod glacies citius fit ex aqua calida quam ex frigida ac fortior propter proprietatem qualitatum comtrariarum: quia per calorem aqua rarefacta a compactione remotior frigiditati non resistit

23

¶ Unde etiam Aristoteles. iiii. Metheororum dicit Quod quando calefit aqua deinde funditur in locis frigidis velocior est ad frigus suum redire et vehementior ad operationem suam quam quando non est illic eius contrarium scilicet calor ideo piscatores quando volunt arundinem congelare vt velocius mergatur in aqua fundunt super eam aquam calidam. deinde ponunt eam in loco frigido. et sic citius glacies super eam comgelatur. Aliud etiam satis mirum est secundum Bedam supra. Quod aqua congelata minor fit quam fuit nondum congelata eo quod in congelato comprimuntur partes aque per exhalationem caloris Hinc est quod panni madefacti siccantur citius dum gelati postea ad calorem ponuntur.

24

¶ Grando vero secundum Aristotelem. iiii. Metheororum. Bedamque lib. de imagine mundi. Et lib. de naturis rerum Et Plinium lib. ii ac Guilhermum de Conch. ali osque colligendo. Quod grando fit in nubibus a terra longinquius in altum eleuatis. Cuius generatio nis causa est calor qui est in vapore ascendente a terra et aqua. Unde fit in partibus calidis et temporibus calidis plusque in frigidis qo Nam quando in aere est multitudo caliditatis aperitur nubes ex caliditate. Quia in hora caliditatis calor est vndique expressus in aere. Et ideo totum frigus tanquam contrarium caloris ab aere tunc expellitur et recipitur ad vnum locum in in teriora nubis. Sicut videmus in pane congelato dum in ignem proiicitur repente tunc in medio panis frigus colligitur. et fit durissimum vt lapis. fortiter gelatum frustum panis: sic in nube vndique calefacta exterius: frigus contrahitur ad interiora. Ac stille pluuie ventis et frigore comglaciantur et in la pides grandinis mutantur ea que sunt de natura aquea dum gelantur tanquam gutte aque. Que quidem gutte quia sunt rotun de et parue: ideo grando rotunde figure est. Unde et quando multe gutte conglobantur in vnum tunc excedit grando solitam quantitatem vt etiam bestias et queque in campo conquasset dei iudicio propter peccata hominum sicut legitur de egypto Nimirum plura in eis scilicet grandinum operationibus voluit deus fieri

25

¶ primo quia celerius quam nix resoluitr. Secundo quia multo plusquam nix vel alie impressiones infrigidat aerem. Tertio quia quando in vere vel autumno ceciderit periculum pestis imminere ostendit. Quar to quia non solum destruit fructus quos inuenit dum cadit: sed etiam impedit fertilitatem terre in sequenti anno. Et ea que percutit reddit inutilia intantum quod etiam iumenta non delectabiliter accipiunt talia in cibum. Item quia sepius tales tenpestates concitantur per demones in aere vt nocerent fidelibus: Ideo consulitur tunc campanis pulsare vt oratione fidelium fugentur.

11

26

¶ Item quid de impressione que grece vocatur halo: Latine corona. Et quid deimagine solis vocata et de virga(nominata Nota secundum Senecam lib. de natu. questio. Quod halo seu alio nomine corona est circulus qui videtur circa lunam vel ceteras stellas quandoque in nocte. et nunquam fit nisi stabili et pigro vento existente. Nec extimandum est fieri in vicinio sideris sed longea sideribus et in aere fit talis effigies. Nam in celo sidereo. nil tale fieri potest nec in subtili ethere quia non habet vbi consistat aut hereat nec ibi habent esse venti. Sed huiusmodi forme in crassis densisque corporibus imprimi solent. Quomod o autem fiant dicit idem Seneca. quod videmus dum in piscinam lapis mittitur multos orbes quass circulos in aqua fieri: primo angustum deinde latiorem et post maiores alios donec euanescat impetus et in planiciem aquarum motarum resoluatur. Tale quiddam cogitemus inquit etiam in aere qui cum spissior factus est plagam sentire potest. Lux igitur solis aut lune vel cuiucunque sideris incutiens aerem in circulos suo modo cogit incedere. Et quia lumen rotundum est idcirco aer in hunc modum circularem exiliter percussus lumine. Uisus tamen noster imbecillitate solita deceptus putat huiusmodi circulum circa iprsum sidus positum: qui tamen est in ae re etc.

27

¶ Sed quid significat dum videtur halovel corona ista: Respondet idem Seneca Quod quando halones equaliter delapse sunt et in semet euanucrunt significatur aeris tranquillitas Cum autem ad vnam partem rupte cesserint illinc ventum significant. vnde et Nautici inde ventum expectant quando contextus halonis periit. Si a septentrione discedit: aquilo erit. Si ab oc cidente Fauonius. Si vero pluribus locis rupte sint: tempestas fit etc.

28

¶ Item imago solis di citur quando binos vel trinos soles videri contingit secundum e. Senecam quos greci parhelion vocant quia a sole nascuntur et ad aliam similitudinem solis accedunt. Unde diffiniunt sic. Parhelion est nubes rotunda et splendida similis solir. Solent autem fieri tot parhelia quot nubes ad ex hibendam solis effigiem apte satis fuerint tanquam in speculis oppositis. Et huiusmodi soses apparentes indicia sunt pluuiarum.

29

¶ Item Uirga secundum e. dicitur quia in rectum iacens fit nil curuati habens et videtur fere iuxta solem in nube humida et iam se spargente. Unde nihil aliud est quam arcus imperfectus: Nam et idem est color in ea scilicet virga qui et in arcum est et imbrium signum est.

12

30

¶ Quid de Manna. Auicenna dicit in. ii Canone. Quod manna est ros cadens super arbores aut lapides et coagulatur sicut mel et est dulce et exsiccatur sicut gumi. visum acuit: confert pulmoni et renibus epati et stomacho. Confert et hydropisi: et febres extinguit. Ut dicit Constantinus. Et in lib. de natu. rerum: dicitur quod Manna est humor aeris in oriente et partibus grecie cum rore descendens nocturnis horis super herbas indeque colligitur. Sed quoniam in modica quantitate reperitur multum sophisticatur. Purum autem est valde preciosum subalbidum et vltra modum iocundi saporis. Fortassis hoc manna est de quo vixerunt Hebrei quadraginta annis in deserto. quod tamen ibidem concreabatur diuino miraculo meliori spe. tie et sapore. Item in hoc regno nostro Hungarie in partibus superioribus circa Cassouiam inuenis tur in herbis manna cum rore descendens: et col¬s ligitur. Item dicitur de melle quod aliquando in aere fit sic et de ladano roris vice descendenm: super herbas experientia satis manifesta est

31

¶ Sed tamen de melle. vide latius vbi Mel.

13

32

¶ Sed quid de nebula et de nube varia. Notandum secundum Isidorum et Aristotelem supra. Ac lib. de natu. rerum. Quod nebulas exhalant valles humide et fiunt nubes. inde nubi lum. inde niues. Et quando ascendunt nebule pluuiam nunciant: sed quando descendunt: serenum: roremque salutiferum terre fructibus affuturum. Nebula quoque multum densa est feti da: et pectus ledit: Reuma pessima in capite generat: quod si ad pectus descenderit apostema facit sepius.

33

¶ Nubes autem secundum Aristostelem primo et. iii. Metheororum. Et Senecam. vi. lib. de naturalibus questionibus. ac Bedam lib. de na tu. rerum: Generantur ex vaporibus tam aridis quam humidis quos eleuat calor solis sicut pater exemplum in decoctione aque ad ignem et in balneis quod vapores eleuantur. Et nubes fiunt in ae re tantummodo in locis quibus virtus radiorum solis et stellarum abscinditur a frigore terre et aque: nec peruenit ad ea caliditas desursum. Unde in suprema regione aeris non fiunt nubes: quia vincens est super illud ignis qui vaporis partes separat sed fiunt in inferiori scilicet media ac ris regione frigida. Item nubes secundum Greg. xxvii. Morals. significat homines mobiles in tentatione. Ecces. xi. Qui considerat nubes nunquam me tet. id est qui timet tentationes mercede priuat se. Aliquando apostolos et sanctos celestibus appropinquantes verbis predicationis pluentes Esaie. lx. Qui sunt hi qui vt nubes volant etc.

34

¶ Sed quanta distantia a terra in alto fiunt nubes. Dicit Hierony. super Esaiam narrando quod aliqui dicunt philosophi non amplius decem stadiis a terra in sublime tolli et solis splendorem abscondere. De hoc tamen verius patet vbi Demones. §. xxii. quid sit dicendum

35

¶ Item secundum Aristo. iii. Metheororum. Nubes quandoque videntur nigre quia calor vehementer operans in talibus constringit et inspissare facit eas et partes earum tanquam scilicet calor exterius circundans frigus. Unde de radios solis non recipiunt: ideo non clare sed nigre sunt. Lux enim eis admixta colorem vari at penetrando. Quandoque autem videntur nubes albe sicut est nebula: quia tales non sunt tam aduste sed radios solis recipiunt. Tertio quandoque videntur nubes rubee quia magis sunt adustequam albe. Et ille que videntur quasi ad viriditatem tendere vel huiusmodi: idcirco est hoc quia non sunt tamconstricte sicut nigre. Nubes autem contra estum refrigerium prestant et vento dissoluuntur: et cum condensate atque grauide fiunt humiditatis nimietate amplius ferre se non valentes: in pluuiam niues et grandines resolute ad terram iferum relabuntur: vt iterum vaporaliter ascendentes concrescant in nubes. Unde optime in his saudatur dei bonitas. Tum ex miris proprietatibus inditis talibus. Tum ex apparitione spiritus sancti facta in nube secundum scripturas et in nebula quia conueniunt nubes huiusmodi significationi etc.

14

36

¶ Quid de niuibus et simul de pruinis agere conuenit patro euidentia secundum philosophos supraNotandum quod causa generationis pruine et niuis est vna nec diuersificantur nisi tantum in multitudine et paucitate sicut ros et pluuia. Itaque generatio niuis et pruine est ex frigore quia nix est ex frigore gelante nubes. Nix enim fit ex nubibus gelatis frigore quae in eleuatione sua fuerunt multum calidem. Sed prut na fit ex vapore congelato in aere non in nube. Nam secundum Aristo. Pruina est vapor in aere congelatus ante quam resoluatur in aquam scilicet grossam nubis. Unde pruina non fit in summis montibus propter caliditatem vehementem que in eis est qua resoluitur vapor antequam illuc adueniat. Et etiam pro pter vicinitatem aeris inflammati. In signum huius niues sunt molles propter caliditatem admixtam vaporibus facientibus nubes huiusmodi que caliditas prohibet partes illius vaporis inspissari ac vehementer aggregari: quia calor vaporem disgregat. Pruine autem habent duricies propterfrigus loci et temporis quia frigus partes vaporis congregat et condensat. Sed quare nix non rotundatur vt grando. Respondetur libo. de Imagine mundi. quia non cadit tamsolida sed fusa. Nec per magnam tantam altitudinem cadit vt grando sed inferius est eius initium ergo non rotundatur. et proximo lapsa. sicut simile videmus in aqua cadente: que ex proximo fusa non rotundatur statim sed postea.

37

¶ Sed qualia mira dei bonitas efficit in nubibus. Nota secundum praedictos plura. Primo quia niues in alto mari non cadunt. Et hoc forsitan est ex maris caliditate resoluente illas. Secundo quia niues et glacies seruari possunt per totum annum sub terra paleis cooperte. Ut dicitur lib. de natu. re. Tertio quia aque niuis resolute multum fecundant terras et faciunt crescere semina pre aliis aquis. Quarto quia in summis montibus sunt niues perpetue cum propter proximitatem solis ibi deberent liquefieri. In conuallibus autem resoluuntur citius niues Huius potissimam rationem dat Guilher. de Conch. d. Quod cum radii solis tangunt vallem. et non sic alta montium: resiliunt radii et resiliendo se se percutiunt ex quo conflictu generatur calor maior in vallibus quia duplex. Unus scilicet calor ex directa effusione radiorum. Alius ex reuerberatione. Hec autem reuerberatio non potest esse tanta vt montium cacumina attingat. ergo illa sunt frigidiora. Nam et lapis proiectus contra parie tem a quo reuerberatus resilit non regraditur vsque locum proiectionis etc. Ecce dei operatio mirabilis.

38

¶ De aquis niuialibus habetur. vbi Aqua. §. ix.

15

39

¶ Quid de pluuia imbre et nimbo. De his nota secundum Isido. supra. quod pluuie dicum tur quasi fluuie quia fluunt. Nascuntur enim de terre et maris vaporibus: qui cum altius eleuare fuerint aut solis calore resolute. aut vi ventorum compresse stillant ad terram. Dicuntur et impres eo quod inebriant terram ad germinandum. Nimbus autem dicitur a nube. nimbi enie sunt repentine et precipites pluuie. Unde secundum Aristo. lib. Metheororum. et Bedam lib. de natu. rerum. Materia proxima pluuie est nubes aquosa in medii loco frigido scilicet aeris inspissata. Non enim fit pluuia nisi ex vapore multo qui iam infrigidatus est. cuius causa sunt tempus et locus frigida. Et similem quodammodo causam habet cum rorem in generatione. Nam pluuia nil aliud est quam ros multus. et generatio roris est in vapore humido etc. Unde et secundum Alb. mag. Causa efficies pluuie est frigidum expulsum in nubem a circumstante calido. Ideo frigido tempore non tam pluit sed pluuia dum fit post gelu aure frigus remittitur. Item secundum Guilh. de conch. diuerse alie cause assignantur pluuiarum concurrentes scilicet quia aliquando ex terra et aqua euaporat fumus spissus et humidus et dum ascendit transit in aqueam substantiam et magis spissatur ita vt fiat nubes visibilis a nostris oculis. Cum au tem radii solis hanc tangunt acumine suo llam penetrant et partem a parte separant et disy gregat suo calore vt patuit etiam in precedentibus: Et sic separate naturali grauedine: cadunt partes huiusmodi in aquas resolute. Et sic fit pluuia. Item aliquando contingit quod sol eleuat humores et similiter ventus eleuat de fluuiis stagnis lacubus et maxime de mari: tunc id quod liquidius. est tanquam subtilius in igneam transformatur substantiam: sed quod grauius est deorsum cadit. Hinc est quod post acutissimum calorem in estate videmus contingere pluuie effusionem. Propterea et Hierony. super Amos dicit. Qui scilicet deus vocat aquas maris et effundit eas super faciem terre. id est aquas maris amarissimas calore sursum attractas excolat et eliquat in dulcem pluuiarum saporem. Hinc discimus quod pluuie nascuntur inde scilicet de mari pro maiori parte etc.

16

40

¶ Item quatum penetret vel madefaciat pluuia terram. Respondet Sen li. vii. de nat. quaestio. Ego inquit tandiligens vinearum fossor affirmo nullam pluuiam esse tammagnam que terram vltra decem pedes in altum madefaciat sed omnis humor intra primam crustam terre consumitur. Hec ille.

41

¶ Sed quid dicendum de aquis diluui. etc. patet supra. vbi Diluuium. §. iiii. Nec mirum est de excessu illarum cum fuerint pluuie supernaturaliter facte a deo.

17

42

¶ Item in qua parte mundi fieri habent magis pluuie. Respondetur secundum Philosophum quod in orientis partibus raro pluit: quia estus solis fortior ibi humores ascendentes paulatim desiccat. et sic pauci humores peruenire possunt ad regionem nubis et imbris. Tamen rorem grossum et frugibus efficacem ibidem esse constat. Cum autem humores in visceribus terre coartati diutius. tandem ex sui abundantia eruperint tu nc supra modum fiunt pluuie. Ideo in partibus orentis cum pluuia venerit supra modum inundat. et quanto rarius tanto copiosius. In europa vero tam frequenter cadunt pluuie vt ex eis torrenm tes fluminum instar currant.

18

43

Item qualia mira efficiuntur per pluuias. Nota secundum prefatos philosophos plura. Primum quod in egyptiacis thebis si in estate longiores pluuie fundantur tota illa regio mox infinitis muribus repletur vt dicit Philosophus et Plinius. Secundum vt idem d. Tempore pluuie maior pars piscium impinguatur vnde et supernare id est natare et alludere videntur pluuie cadem ti. Tertium est quod pluuia aliquando cadit tamrubea vt extimetur sanguis: et guttis sanguinis similatur. Aliquando pici vel cere similis pluuia caditis quod et oculis vidiu) Causa est secundum Guillermum

44

¶ Quia pluuia quando plus solito spissata est: et ex nimio calore incensa: fit ad modum sanguinis rubea Et quando fit spissa ex igneo commixtem nubibus simulque terreo videlicet syrpheto id est ex ven¬ tis collecto fumo tunc fit pici similis vel cere secundum.

45

¶ Priscianum ad Coso. Quartum quod aliquando cum pluuia generantur animalia aquatica plura. scilicet rane parue et pisces paruuli et vermes qui cum pluuia videntur descendere et talia fiunt sepius animalia virtute stellarum et influentiarum celestium qua etiam additur eis anima sensibilis secundum Albertum magnum etc.

46

¶ De aquis pluuinalibus in cisternis meliores sunt que veniunt precipue in estate. et ex nubibus cum quibus assunt tonitrua vt dicit Auicenna. lib. i. nisi putrescant. Patet vbi Aqua. §. xii.

19

47

¶ Quid de Rore Nota secundum Isi dorum eo. li. xiii. etynm. Ros dicitur: quia rarus est et non spissus vt pluuia. Et secundum philosophum. ii Mether. est humor subtilis ab aere lente descendens in terram frigore temperato noctis. Nec fit in summis montibus propter caliditatem que illic est. Fit autem quando flat auster. et non quando fiat septentrio: in partibus nostris. Secus in Corintho inquit.

48

¶ Sed quodo diuersificantur ros et pluuia: Quauis Arist. supra dicat quod pluuia nil est aliud quam rtos multus: nec diuersificatur a rore nisi in multitudine et roris paucitate. quia ros est res parua. Et ita diuersificantur sicut nix et pruina. Sed hoc modo sequeretur quod non per se sed per accidens differrent. Unde secundum alios: presertim Albertum mag. plures alie dantur differentie. Prima: quia Ros est calidus et humidus in genere suo. et pluuia in comparatione ad rorem est frigida et humida. Secunda: quia Ros fit sereno tempore: et est omnino signum serenitatis. Pluuia autem nunquam fit sereno tempore. Ergo etc. stem vt dicitur libro de naturis rerum. et alibi: Roris proprietates sunt iste: videlet quod ros inuisibiliter descendit: suauis est et lucidus: modico calore siccatur. terram infrigidat et fecundat plus quam imber. in frugibus fecundandis efficacior. Ab apis bus deportatus mutatur in mellis dulcedinem In concham marinam descendens: vertitur in margaritam. et impeditur ab ardore: frigore: vento: et siccitate. Ecce dei mira opera.

20

49

¶ Que est causa principalis et prinaria omnium Impressionum: Nota quod secundum Theo logos: principalis et prima causa omnium impressionum: est deus creator omnium rerum. Et hoc patet ex scriptura Iob. xxxviii. vbi dicitur: Nunquid ingressus es in thesauros niuis. Lyra. Thesau ri niuis dicuntur exhalationes humide ex quarum congregatione generantur niues: et etiam grandines quando congelantur a frigore: Ideo subdit Aut thesauros grandinis aspexisti: que preparaui in tempus hostis in die pugne et belli: id est ad punitionem hostium in bellis. Sicut legitur de Sisara per grandines debellato Iud. iiiii. Et de philisteis orante Samuele. i. Re. vii. Per quam viam spargitur lux id est serenitas clara. et diuiditur estus super terram. Quis dedit imbricursum et viam sonanti tonitrui. Hoc dicit quia sonitus tonitrui de loco ad locum transit vt plueret super terram absque homine in deserto etc Quis est pluuie pater vel quis genuit stillas roris de cuius vtero egressa est glacies id est que est causa materialis ipsius ex qua sicut animal in vtero scilicet generatur: et gelu de celo quis genuit quasi dicit. Nullus alius facit hec omnia nisi ego solus deus creator principalius. Et hec fieri volui. tum ad ostendendum immensitatem diuine potentie et sapientie producendo tales effectus. Tum ad ostendendum bonitatis mee magnitudinem prouidendo per huiusmodi vtilitatem pro vsu hominum. Tum etiam ad ostendendum iusticie rectitudinem et iudicii terrorem contra malos affligendo hostes per huiusmodi et sic patet etc. Unde et Aug. super Gen. dicit. Quod omnes exhalati ones venti: tonitruaque nubila: pluuie: et niues: gram dines: ignes: et serena occultis imperiis dei a sunmis ad infima fiunt bonitate dei.

50

¶ Si dicatur. Tamen philosophi rationes talium inuestigarut. vt patet ex prascriptis singulis. Respondetur secundum Lyram e. ca. Iob quod licet philosophi de causis istorum aliqua dixerunt in genera li tamen obscure et imperfecte. nec sunt inuestigabilia ad plenum naturali ratione vniuersa illa. Unde et se pe in talibus sibi inuicem contradixerunt. quia causa de terminata talium ignoratur ergo etc. Itaque de istis phlosophi dicunt aliquas causas secundarias in generaliloquendo videlicet quomodo ex vapore subtili fit aqua vel ex aere ignis. Et quod sole appropinquante vapori vel rori. tuc ros et vapor eleuatus ascendit. sicut Mes sehala dicit. videlicet quod si testa oui repleatur rore et claudatur optime foramen ac ponatur iuxta hastam tunc in calore forti solis ascendet a terra. Et Ari stote i. metheor. dat generalem causam effectiuam istorum omnium scilicet influxum celestium corporum d. Quod tota elementaris regio continua est lationi astrorum vt omnis virtus eius inde gubernetur. Et secundum hec generales causas assignat dicit. Quod aliquando vapor subtiliatur et ascendit ad summum aeris et appropinquat igni quo inflammatur et tunc fit ignea impressio. vt dictum est in praecedentibus. Aliquando in propinquiori ad nos aere est vapor roridus qui est materia roris et pluuie a qua cum sol elongatur et accidit ei frigus ingrossatur et inspissatur et tunc descendit ab ea

51

¶ Id autem quod descendit ex ea scilicet nube subtiliori si sit parua res tardat in descensione et ros vocatur. Cum vero multam habet nubes densior spitussitudinem propter quam et veloci ter descendit pluuia nominatur. Quando autem vapori ascendenti accidit vehementia frigoris praementis tunc fit pruina: sed quando est frigus tenperatum exprimit rorem. Unde ex loco nubium descendunt tria que generantur per frigus scilicet pluuia et nix et grando. Et ex aere non in loco nubium superiorum sed inferiorum descendunt duo scicet pruina et ros. Hec sufficiant ex dictis Aristotels. que per modum alicuius epilogi ponere volui. Aaudetur bonitas dei in omnibus.

52

¶ Item de signia quibus preno sticatur Tempestas vel Serenitas. habetur vbi Celum. §. li.

53

¶ Item de aliis impressionibus e scicet de Uentis

54

¶ De Iride vel Arcum vide suia locis secundum litteras etc. d de

PrevBack to TopNext