Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Reportatio Sentences Commentary

Principia

Principium I

de Fide

Lectio 1, De fide

Lectio 2, De fide

Lectio 3, De fide

Lectio 4, De fide

Lectio 5, De fide

Lectio 6, De fide

Lectio 7, De fide

Lectio 8, De fide

Lectio 9, De fide

Lectio 10, De fide

Lectio 11, De fide

Lectio 12, De fide

Lectio 13, De fide

Lectio 14, De fide

Lectio 15, De fide

Lectio 16, De fide

Lectio 17, De fide

Lectio 18, De fide

Lectio 19, De fide

de Notitia

Lectio 20, de Notitia

Lectio 21, de Notitia

Lectio 22, de Notitia

Lectio 23, de Notitia

Lectio 24, de Notitia

Lectio 25, de Notitia

Lectio 26, de Notitia

Lectio 27, de Notitia

Lectio 28, de Notitia

Lectio 29, de Notitia

Lectio 30, de Notitia

Lectio 31, de Notitia

Lectio 32, de Notitia

Lectio 33, de Notitia

de Fruitione

Lectio 34, de Fruitione

Lectio 35, de Fruitione

Lectio 36, de Fruitione

Lectio 37, de Fruitione

Lectio 38, de Fruitione

Lectio 39, de Fruitione

Lectio 40, de Fruitione

Lectio 41, de Fruitione

Lectio 42, de Fruitione

Lectio 43, de Fruitione

Lectio 44, de Fruitione

Lectio 45, de Fruitione

Lectio 46, de Fruitione

Lectio 47, de Fruitione

Lectio 48, de Fruitione

Lectio 49, de Fruitione

Lectio 50, de Fruitione

Lectio 51, de Fruitione

Lectio 52, de Fruitione

Lectio 53, de Fruitione

Lectio 54, de Fruitione

Lectio 55, de Fruitione

de Trinitate

Lectio 56, de Trinitate

Lectio 57, de Trinitate

Lectio 58, de Trinitate

Lectio 59, de Trinitate

Lectio 60, de Trinitate

Lectio 61, de Trinitate

Lectio 62, de Trinitate

Lectio 63, de Trinitate

Lectio 64, de Trinitate

Lectio 65, de Trinitate

Lectio 66, de Trinitate

Lectio 67, de Trinitate

Lectio 68, de Trinitate

Lectio 69, de Trinitate

Lectio 70, de Trinitate

Lectio 71, de Trinitate

Lectio 72, de Trinitate

Lectio 73, de Trinitate

Lectio 74, de Trinitate

Lectio 75, de Trinitate

Lectio 76, de Trinitate

Lectio 77, de Trinitate

Lectio 78, de Trinitate

Lectio 79, de Trinitate

de Caritate

Lectio 80, de Caritate

Lectio 81, de Caritate

Lectio 82, de Caritate

Lectio 83, de Caritate

Lectio 84, de Caritate

Lectio 85, de Caritate

Lectio 86, de Caritate

Lectio 87, de Caritate

Lectio 88, de Caritate

Lectio 89, de Caritate

Lectio 90, de Caritate

Lectio 91, de Caritate

Lectio 92, de Caritate

Lectio 93, de Caritate

Lectio 94, de Caritate

de Libertate

Lectio 95, de Libertate

Lectio 96, de Libertate

Lectio 97, de Libertate

Lectio 98, de Libertate

Lectio 99, de Libertate

Lectio 100, de Libertate

Lectio 101, de Libertate

Lectio 102, de Libertate

Lectio 103, de Libertate

Lectio 104, de Libertate

Lectio 105, de Libertate

Lectio 106, de Libertate

Lectio 107, de Libertate

Lectio 108, de Libertate

Lectio 109, de Libertate

Lectio 110, de Libertate

Lectio 111, de Libertate

Lectio 112, de Libertate

Lectio 113, de Libertate

Lectio 114, de Libertate

Lectio 115, de Libertate

Lectio 116, de Libertate

Lectio 117, de Libertate

Lectio 118, de Libertate

Lectio 119, de Libertate

Lectio 120, de Libertate

Lectio 121, de Libertate

Lectio 122, de Libertate

Lectio 123, de Libertate

Lectio 124, de Libertate

Lectio 125, de Libertate

Lectio 126, de Libertate

Lectio 127, de Libertate

Lectio 128, de Libertate

Lectio 129, de Libertate

de Incarnatione

Lectio 130, de Incarnatione

Lectio 131, de Incarnatione

Lectio 132, de Incarnatione

Lectio 133, de Incarnatione

Lectio 134, de Incarnatione

Prev

How to Cite

Next

Difficultas: Utrum ex puris naturalibus potest quis actum moraliter bonum elicere?

Duo opiniones

1

In alia lectione Prius fuerunt inductae rationes ad probandum quod possibilis est creaturae fruitio dei absque caritate Circa praesentem materiam advertendum quod doctores faciunt etiam difficultate utrum possit actus moraliter bonus elici stante lege sine speciali concursu dei Et in ista materia quae habet eandem radicem cum materia quae pro praesenti tractatur duplex est ymaginatio

2

Nam aliqui dicunt quod absolute cum influentia dei generali dei solum quis potest deo frui et actum moraliter bonum elicere

3

2i dicunt quod ad eliciendum actum moraliter bonum requiritur adiutorium dei spirituale et maxime ad actum fruitivum notandum sufficit consequentiae adiutorium sed requiritur gratia gratificans

Opinio Gregorii et Bradwardini: Quod ex puris naturalibus nullus potest bene moraliter operari

4

Advertendum quod positio gregorii, braguerdini et aliorum quod quis non potest ex puris naturalibus deum super omnia diligere fundant se in hac radice quod voluntas ratione poenae peccati originalis omnem actum suum retorquet in se et ad se et ideo quia actus virtuosus etiam actus deum super omnia diligere fundant se in hac radice quod voluntas ratione peccati diligendi debet habere finem debitum scilicet alium a creatura ideo ad habendum huiusmodi artum requiritur aliquid innans eam et elevans ideo non potest ex eo elevare se super se ideo si debet elevari ut actus suos in finem debitum ordinet requirit aliud elevans

Dubium: utrum gratia gratificans se sola sufficeret?

5

Sed dubitatur utrum gratia gratificans vel caritas se sola sufficiat elevere animam absque hoc quod deus specialiter concurrat sed quod solum concurrat concursu et influxu generali diceretur

6

primo quod caritas non est a prima natura concurrere ad inclinandum vel elevandum voluntatem nisi deo specialiter concurrente ad eum effectum causa est quod caritas non est causa / 2a subordinata influentiae igitur seu communi scilicet agenti secundum communem influxum ideo dicitur quod ipsa non est aptus nata agere quaequid nisi deus specialiter concurrat quia non est instrumentum nisi specialis concursus dei ideo si subtraheretur specialis concursus dei non sufficeret agere et ideo dato quod caritas poneretur in anima cum influentia dei generale vel ageret quia solum est instrumentum spiritualis influxus dei ita quod non generalis

7

2o dicitur quod dato quod caritas haberet suum activitatem respectu voluntatis subordinate etoc cum influentia dei generali tamen non sufficeret ad actum fruitivum eiusdem speciei cum actu quae nnc producitur ex caritate scilicet cum influentia nec esset ita nobilis patet ex subordinatione trium causarum respectu huiusmodi actus concurrere cum prima est prima causa scilicet specialis dei influxus et in isto conclusione est superioris speciei et ideo per subtractionem illius impeditur effectus productio

8

Ideo dicunt sancti et dixerunt doctores quod liberum arbitrium et caritas non sufficiunt ad meritum nec ad temptationes superandas sed specialis dei influxus est principalius concurrens quam aliqua illarum causarum

9

et sic diceretur quod caritas produceret actum nobilioris speciei quam aliquis habitus moralis naturaliter acquisitus scilicet prout caritas solum ageret cum concursu et influxu dei generali

10

2o diceretur quod nedum huiusmodi habitus non posset producere actum eiusdem speciei cum actu producto a caritate cum concursu dei speciali sed nec actum ita nobilem sicut in statu innocentiae homo staret et resistens temptationibus unde magister primus parens habuit unde stare potuit sed non bene proficere et cum actu isto non possemus omnibus temptationibus resistere igitur non esset ita nobilis ita in statu innocentiae

Circa opinionem Gregorii

11

Advertendum quod quantum in de materia actuum moraliter bonorum utrum ex puris naturalibus possit quis elicere actum moraliter bonum non discutio

12

Tamen opinio gregorii fundata est in determinationibus ecclesiae et doctorum cuius ymaginatio est quod ex puris naturalibus voluntas non potest bene ac referre actum suum ad debitum finem etc caret principali circumstantia scilicet fine debito ideo ut bene moraliter agat requiritur gratia non dicit gratia gratificante respectu cuiuscumque actus boni licet respectu aliquorum

Quod Deus habet influentiam generalem et specialem

13

unde deus habet specialem influentiam quae non est gratificans qua pulsat peccatorem ut dictum est prius "sto ad ostium et pulso"

14

Sed quaeretur quomodo aliquis potest bene moraliter operari quia nullo modo videtur esse in potestate creaturae et per consequens non videtur quod possit se disponere ad receptionem caritatis seu gratiae gratificantis

15

Respondetur quod ista assistentia specialis nulli denegatur ymmo deus continue sic pulsat animam ideo in creatura non requiritur nisi obedientia et quod consequatur in pulsum huiusmodi motionis Sed quomodo illa sequela vel dispositio possit fieri videbitur in solutione 4ti articuli

16

Advertendum tamen quod tenentes quod ex puris naturalibus cum influentia dei generali solum possit esse actus moraliter bonis Credo quod ymaginatur quod creatura potest sibi aliquem finem temporalem bonum constituere verbi gratia Cuius in politia potest sibi statuere tranquilitatem et pacem pro bono civitatis sine suo bono quia bonum civitatis redundat in suam

17

Advertendum ulterius quod ratione corruptele creatura naturaliter tendit ad se nec est in potestate sua tendere in finem ultimo nisi concurrente alio nichil omnino tamen per huiusmodi relatione malum evitat dicitur ulterius quod actus moraliter boni non sunt ordinati in finem supremum sed in bonum politiae scilicet tranquillitatem et pacem

18

sic bonum animalis est debita proportio qualitatum sic bonum politiae est debita proportio partium scilicet pax modo quis sibi potest constituere tale bonum pro fine specialiter politico non loquor de heroycis nec actus civiles requirunt talem relationem in deum et sic deus excusat creaturam quia intendit bene operari quia vult evitare vitia et sic non consurgit malum nisi ordinatio ad se sed ex illa ordinatione vitantur vitia Et sic dicitur quod non requireretur huiusmodi ultimus suus ad actus politicos moraliter bonos 2m hoc quis omnia vitia repelleret propter se ita quod nullum admitteret vitium in politica per huiusmodi ordinationem

Melior conclusio: quod requiritur Dei speciale adiutorium et Dei gratia

19

Sed difficultas specialis est de fruitione illa videtur esse de supremo genere ideo teneo istam viam quia fruitio dei non est possibili in creatura lege stante in deo specialiter concurrente

Responsio ad rationes

Ad primam rationem

20

Contra arguebatur staret quod quis ex puris naturalibus dictaret practice quod deus esset super omnia diligendus

21

haberi fuit responsum quod antecedens est falsum tam causa fuit deducta de fide ex infirmitate humanae considerationis etiam malitia excaecat eos et obmibilatur intellectus cum quia diseritur in eius vivificatione ratione culpae tamen quia voluntas quae habet locum inpa?itis in regno animae depravatur ideo etiam alia depravantur tamen etiam quia habitus pravi et volitionis seu actus voluntatis quia sunt in voluntate sunt quaedam apparantiae moventes voluntatem quod volitiones sint cognitiones satis est cum adam et suppono pro nunc

22

Item intellectus ratione corruptele est infirmus et quasi formicarius sic quod magis inclinatur ad rationes sophisticas quae veras et ad falsitatem quam veritatem recte sicut voluntas

23

2o potest responderi negando consequentiam dato quod intellectus possit sic dictari et igitur voluntas etc

24

prima causa est quia voluntas magis est lesa quam intellectus ratione culpae originalis Causa est quia in eadem proportione quia erat nobilior intellectu in eadem est facta magis serva Nam ipsa plus demeruit quam aliae potentiae sibi enim tamquam principali inputatur prima culpa ideo poena est illa maior

25

2a causa est quia ut dictum est dilectio dei fruitiva in hoc statu scilicet naturae lapsae est nobilior quam in statu innocentiae ergo cum voluntas sit debilior quam erat in statu innocentiae ergo non posset nunc in superiorem actum quam prius potuit quia voluntas est debilita quantum ad executionem suarum operationum

26

Item concordia doctorum et ecclesiae est quod voluntas non potest temptationem superare ex puris suis naturalibus ergo non posset deum positive fruitive diligere ex puris etc consequentia tenet quia 2m est maioris difficultatis quam primum

27

Item sicut arguit sanctus bernhardus de diligendodeum voluntas quidquid agit retorquet ad se igitur non potest ad plus quam se unde ellet omnis quaerunt quae sua sunt id est magis afficitur sibi ipsis

28

Item voluntas post desertam iustitiam facta est ancilla suae affectionis quae est ad commodum vel quae est commodi ita quod est sibi subiecta nec potest non afficere sibi nisi Iuvetur de super

29

Item pelagius concessit specialem instructionem per scripturam sacram ita quod vi instructionis fidei quis possit informari quod deus sit super omnia diligendus et ideo voluntas potest se conformare illi dictamini et in hoc reprehenditur

30

Item datur instantia stat quod intellectus dictet a obiectum esse diligendum ut Io ponamus tamen quod maximus conatus voluntatis terminetur ad aliquem gradum citra Io scilicet ut 4or certum est quod voluntas non potest se huic dictamini conformare ergo non mirum si intellectus dictet aliquid diligendum aliqua dilectione qua voluntas non potest

31

Item arguitur de speciebus dilectionis ut anima christi diligit plus quam anima sortis in va si autem intellectus sortis dictaret forte deum esse diligendum ab ipso sorte a specie non oportet quod voluntas conformet se quia non est in facultate et voluntatis potestate et sic per errorem potest dictare vel per excessum naturalis facultatis

32

unde prima ratio habet apparentiam in communibus aparationibus subiacentibus voluntati sed non est in potestate voluntatis sed non est in potestate voluntatis quod referat in ultimum finem scilicet ad gloriam et sic de multis aliis quos habet in sua potestate

33

Ad confirmationem quia sequitur quo quilibet sciret se esse inc??te

34

Respondetur primo ex dictis non sequitur quod homo posset evidenter quia ad hoc cognoscendum oporteret quod esset evidens sibi quod actus dilectionis dei non posset procedere nisi a caritate sed non dico hoc licet dico quod ita sit unde si esset evidens et homo posset evidenter cognoscere se diligere deum super omnia tunc bene sequitur quod utrumque falsum est et sic eadem probabilitate qua pono positionem in causa eadem probabilitate vel consimili potest quis probabiliter credere se esse in caritate non tamen esset evidens

35

2o non est evidens ymmo non potest bene naturaliter haberi utrum sit dictamen relativum vel absolutum verbi gratia stat aliquem esse dilectionem dei quae realiter est propter diligentem et stat quod sciat se referre huiusmodi actum ut si quis diligat aliud propter aliquid per subtractione modici benefici vel boni temporalis dimittit illud diligere quod dilexit scilicet deum et valde difficile est cognoscere utrum sit non propter se vel propter aliud ideo non est miranda temporalium affectio quia per ablationem convertitur voluntas ad illa

36

infertur maximum signum non existendi in caritate quando est tanta affectio temporalium Aliter dicunt quidam scilicet eliphat distinguendo de illo qui est in caritate quia vel habet caritatem intensam vel remissam

37

de remissa non potest sibi constare ratione remissionis utrum sit fruitio vel non vel utrum sit in caritate

38

Sed quando est intensa tunc habens experitur fortem motum et contemptum aliorum propter deum Ad veritatem scripturae dicit quod scriptura intelligitur de aeterna dilectione vel aeterno dei odio in praedestinatione vel reprobatione multi praestiti aliquem deo fruebamur aliquando praedestinati fuerunt valde magni peccatores ut dauid petrus paulus etc et sic intelligitur quantum ad aeternam dampnationem vel reprobationem vel intelligitur de gratia finalis perseverantiae

Ad secundam rationem

39

Consequenter ad 2am rationem respondendum est mixta praedicta unde posset primo ostenderi de??y logice quod voluntas non neccessario elicit ymmo licet existate extra caritate posset se disponere et esse in caritate Sed ad mentem argumenti dicitur quod voluntas existens in peccato si habet aliquem actum circa deum habet actum primum quia semper statuit finem temporalem et per consequens utitur deo et sic conventiumque actum eliciat erit de ordinatus quia usus dei et fruitio creaturae cum hoc stat quod sit libera quia illo non obstante potest exercere actum suum circa illud obiectum et circa idem scilicet deum et hoc fruitive dummodo disponeret se debite et sic est finis huius lectionis respondebitur ad 3am rationem in alia lectione

40

Circa distinctionem 47am prima conclusio quod voluntas dei quae est ipsemet deus et aeterna est efficax ut fiat quod vult et vel fiat quin ipsa velit illud fieri et sic inpletur eius voluntas bene placiti Ita quod est tantae efficaciae quod absolute est infrustrabilis quia est immensae potentiae

41

2a conclusio voluntas impletur in nobis quando facimus illud quod praecipit et non solum voluntas efficax sed etiam signum Etiam voluntas efficax impletur quando peccatus quia vult nos tenere in prima

42

ultima conclusio deus praecipit aliquam quem realiter noluit fieri patet de ymmolatione abrahae

PrevBack to TopNext