Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

De causa dei

Praefatio

Epistola prior

Liber 1

Caput 1

Caput 2 : Quod Deus est omnium aliorum necessarius conseruator

Caput 3 : Quod Deus est necessaria causa efficiens cuiuslibet rei factae

Caput 4 : Quod qualibet creatura mouente, Deus necessario commouet

Caput 5 : Quod Deus non est mutabilis ullo modo

Caput 6 : Quod Deus habet distinctam scientiam omnium

Caput 7 : Obiicit contra sextum et soluit.

Caput 8 : Quod Deus habet volutionem et amorem communiter et specialiter ad quaecunque.

Caput 9

Caput 10

Caput 11

Caput 12

Caput 13

Caput 14

Caput 15

Caput 16

Caput 17

Caput 18

Caput 19

Caput 20

Caput 21

Caput 22

Caput 23

Caput 24

Caput 25

Caput 26

Caput 27

Caput 28

Caput 29

Caput 30

Caput 31

Caput 32

Caput 33

Caput 34

Caput 35

Caput 36

Caput 37

Caput 38

Caput 39

Caput 40

Caput 41

Caput 42

Caput 43

Caput 44

Caput 45

Caput 46

Caput 47

Liber 2

Caput 1

Caput 2

Caput 3

Caput 4

Caput 5

Caput 6

Caput 7

Caput 8

Caput 9

Caput 10

Caput 11

Caput 12

Caput 13

Caput 14

Caput 15

Caput 16

Caput 17

Caput 18

Caput 19

Caput 20

Caput 21

Caput 22

Caput 23

Caput 24

Caput 25

Caput 26

Caput 27

Caput 28

Caput 29

Caput 30

Caput 31

Caput 32

Caput 33

Caput 34

Liber 3

Caput 1

Caput 2

Caput 3

Caput 4

Caput 5

Caput 6

Caput 7

Caput 8

Caput 9

Caput 10

Caput 11

Caput 12

Caput 13

Caput 14

Caput 15

Caput 16

Caput 17

Caput 18

Caput 19

Caput 20

Caput 21

Caput 22

Caput 23

Caput 24

Caput 25

Caput 26

Caput 27

Caput 28

Caput 29

Caput 30

Caput 31

Caput 32

Caput 33

Caput 34

Caput 35

Caput 36

Caput 37

Caput 38

Caput 39

Caput 40

Caput 41

Caput 42

Caput 43

Caput 44

Caput 45

Caput 46

Caput 47

Caput 48

Caput 49

Caput 50

Caput 51

Caput 52

Caput 53

Epistola posterior

Prev

How to Cite

Next

Caput 16

1

CAP. XVI. Contra quosdam dicentes, quod res scitae sunt causae sine qua non diuinae scientiae, sed non causa.

2

SVnt autem quidam claudicantes in duas partes, dicentes scita esse causam sine qua non diuinae scientiae, sed non causam, qui talem rationem assignant: Deus non scit sine scitis, ergo scita sunt causae sine qua non suae scientiae; & haec videtur sententia Petri Lumbardi 1. sentent. suarum, dist. 38. & quidam alij hunc sequuntur. Sed hi claudicant a semiis veritatis. Cum enim dicunt, quod scitum est causa sine qua non diuinae scientiae, vel intelligunt ibi per hoc nomen, Causa, sicut nomen significat apud Philosophos, Theologos, & omnes literatos, vel etiam idiotas qui loquuntur de Causa, scilicet illud quod aliquo modo causat, saltem vt causa partialis & concausa; vel non sic intelligunt, sed aliquo alio modo hactenus inaudito, vocando forsitan causam alicuius sine qua non, omne sine quo non est illud, siue causet illud, siue causetur ab eo, siue sit sibi impertinens omni modo. Si primo modo intelligant, cum omnis causa partialis vel concausa cuiuscunque, sit aliqua causa eius salias enim Pater non esset causa filij, quia homo generat hominem, & Sol, nec ligna vel lapides causa domus) sequitur ouod scitum sit aliqua causa diuinae scientiae, quod hi negant. Item secundum Philosophum 2. Phys& 5. Metaph. quatuor sunt principalia genera causarum, & multo plures modi causarum; sed quilibet modus cuiuscunque causae reducitur ad aliquod principale genus causae: Si ergo loquantur de causa, sicut ipse, sequitur quod iste modus causae sine qua non, ad aliquod horum generum reducatur. Est ergo scitum causa efficiens, materialis, formalis, vel finalis diuinae scientiae: Habent ergo simpliciter concedere, quod est causa. Si autem concedant quod scitum est causa partialis, vel cocausa, & sic aliquo modo causa diuinae scientiae, redeunt contra eos omnes rationes capituli praecedentis. Item tunc habent concedere, quod sicut scitum est causa humanae scientiae, sic diuinae; Scitum enim non est nisi causa partialis & cocausa humanae scientiae. non principalis. Sensus enim exteriores, & interiores, & intellectus noster possibilis, & intellectus agens sunt causae principales illius; quod tamen non concedit, sed negat Philosophorum & Theologorum sententia superius allegata. Item tunc scita essent causa talis, scientiae approbationis, seu approbatiuae Dei, quae vltra simplicem notitiam addit beneplacitum voluntatis, & cum illasit causa rerum, sicut capitulum nonum probat, idem respectu eiusdem, eode genere cauiae, scilicet efficientis, est causa & causatum, & prius & posterius naturaliter eadem specie pripritatis respectu eiusdem. Item secundum eundem Petrum ibidem, scientia Dei, quae est simplex notitia, est tantum causa sine qua non scitorum, scitaque similiter causa eius; ergo idem eodem modo causa & causatum respectu eiusdem. Si autem secundo modo intelligant, habent dicere consequenter, quod omne volutum est causa voluntatis diuinae, & scientiae approbatiuae illius, cum tamen e contrario sit dicendum, sicut per capitulum nonum paret, & per Petrum vbi prius, & dist. 45. sequente. Item contra rationem eorum, vel intelligunt sic, quod hoc non est sine illo de facto, ergo est causa illius sine qua non; vel quod hoc de necessitate non est sine illo, sed necessario sunt coniuncta. Si detur primum, tunc habent similiter dicere, quod latratus canis, vel admiratio ignorantis est huiusmodi causa eclipsis & Dei; imo & vniuersaliter, quod quidlibet est talis causa cuiuslibet & causat; haec enim omnia coexistunt. Si detur secundum, tunc filius Dei est causa patris, & diuinae essentiae, & sapientiae genita causa quare pater sapit, & sic pater sapit sapientia genita; & quodlibet attributum, & quicquid necessario est in Deo, esset cuiuslibet horum causa; quae nullus Theologus dubitat esse falsaEt si pes necessario semper stetisset in puluere, vestigium fuisset causa pedis aeterna; & idem est de splendore causato ab igne, & imagine causata in speculo ab obiecto, temporalibus vel aeternis; & vniuersaliter de omni causato suam causam necessario comitante, sicut passio necessario sequitur actionem, effectus efficiens, & omne causatum vniuersaliter suum causans, quae omnia omnibus sunt absurda.

PrevBack to TopNext

On this page

Caput 16