Quaestio 165

ARTICULUS PRIMUS UTRUM FUERIT CONVENIENS UT HOMO A DIABOLO TENTARETUR

AD PRIMUM SIC PROCEDITUR. Videtur quod non fuerit conveniens ut homo a diabolo tentaretur. Eadem enim poena fialis debetur peccato angeli et peccato hominis: secundum illud Matth. xxv: 7te, maledicti, in ignem. aeternum, qui paratus est diabolo et angelis eius. Sed primum peccatum ^ angeli non fuit ex aliqua tentatione exteriori. Ergo nec primum peccatum hominis debuit esse ex aliqua tentatione exteriori.

2. PRAETEREA, Deus, praescius futurorum, sciebat quod homo per tentationem daemonis in peccatum deiiceretur: et sic bene sciebat quod non expediebat ei quod tentaretur. Ergo videtur quod non fuerit conveniens quod permitteret eum tentari.

3. PRAETEREA, quod aliquis impugnatorem habeat, ad poenam pertinere videtur: sicut et e contrario ad praemium pertinere videtur quod impugnatio subtrahatur, secundum illud Prov.xvi: Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem. Sed poena non debet praecedere culpam. Ergo inconveniens fuit quod homo ante peccatum tentaretur.

SEp coNTRA EST quod dicitur Eccli. xxxiv: Qui non est tentatus, qualia scit?

RESPONDEO DICENDUM quod divina sapientia disponit omnia suaviter, ut dicitur Sap. vin: inquantum scilicet sua providentia singulis attribuit quae eis competunt secundum suam naturam; quia, ut Dionysius dicit, iv cap. de Div. Nom., providentiae non est naturam corrumpere, sed salvare. Hoc autem pertinet ad conditionem humanae naturae, ut ab aliis creaturis iuvari vel impediri possit. Unde conveniens fuit ut Deus hominem in statu innocentiae et tentari permit- teret per malos angelos, et iuvari eum faceret per bonos. Ex speciali autem ? beneficio gratiae hoc erat ei collatum, ut nulla creatura exterior ei posset nocere contra propriam voluntatem, per quam etiam tentationi daemonis resistere poterat.

AD PRIMUM ERGO DICENDUM quod supra naturam. humanam est aliqua natura in qua potest malum culpae inveniri: non autem supra naturam angelicam. Tentare autem inducendo ad malum, non est nisi iam depravati per culpam. Et ideo conveniens fuit ut homo per angelum malum tentaretur ad peccandum: sicut etiam, secundum naturae ordinem, per angelum bonum promovetur ad perfectionem. Angelus autem a suo superiori, scilicet a Deo, in bono perfici potuit, non autem ad peccandum induci: quia, sicut dicitur Iac. 1, Deus intentator malorum est.

AD SECUNDUM DICENDUM quod, sicut Deus sciebat quod homo per tentationem in peccatum esset deiiciendus, ita etiam sciebat quod per liberum arbitrium resistere poterat tentatori. Hoc autem requirebat conditio naturae ipsius, ut propriae voluntati relinqueretur: secundum illud Eccli. xv: Deus reliquit hominem in manu consilii sui. Unde Augustinus dicit, XI super Gen. ad litt.: Non ' mihi videtur magnae laudis futurum fuisse hominem, si propterea posset bene vivere quia nemo male vivere suaderet: cum et ! in natura posse, et in potestate haberet velle non consentire suadenti.

AD TERTIUM DICENDUM quod impugnatio cui cum difficultate resistitur, poenalis est. Sed homo in statu innocentiae poterat absque omni difficultate tentationi resistere. Et ideo impugnatio tentatoris poenalis ei non fuit.

ARTICULUS SECUNDUS UTRUM FUERIT CONVENIENS MODUS ET ORDO PRIMAE TENTATIONIS

AD SECUNDUM SIC PROCEDITUR. Videtur quod non fuerit conveniens modus et ordo primae tentationis. Sicut enim ordine naturae angelus erat superior homine, ita et vir erat perfectior muliere. Sed peccatum pervenit ab angelo ad hominem. Ergo, pari ratione, debuit pervenire a viro in mulierem, ut scilicet mulier per virum tentaretur: et non e converso.

2. PRAETEREA, tentatio primorum parentum fuit per suggestionem. Potest autem diabolus suggerere homini etiam absque aliqua exteriori sensibili creatura. Cum ergo primi parentes essent spirituali mente praediti, minus sensibilibus quam intelligibilibus inhaerentes, convenientius fuisset quod. solum spirituali tentatione homo tentaretur quam exteriori.

3. PRAETEREA, non potest convenienter aliquis malum suggerere nisi per aliquid quod appareat P bonum. Sed multa alia animalia habent maiorem apparentiam boni quam serpens. Non ergo convenienter tentatus fuit homo a diabolo per serpentem.

4. PRAETEREA, serpens est animal irrationale. Sed animali irrationali non competit sapientia nec locutio, nec poena. Ergo inconvenienter inducitur serpens esse callidior cunctis animalibus: vel, prudentissimus omnium bestiarum, secundum aliam translationem. Inconvenienter etiam inducitur fuisse mulieri locutus, et a Deo punitus.

SED coNTRA EST quod id quod est primum in aliquo genere, debet esse proportionatum his quae in eodem genere consequuntur. Sed in quolibet peccato invenitur ordo primae tentationis: inquantum videlicet praecedit in sensualitate, quae per serpentem significatur, peccati concupiscentia; in ratione inferiori, quae significatur per mulierem, delectatio; in ratione superiori, quae significatur per virum, consensus peccati; ut Augustinus dicit, XII de Trin. Ergo congruus fuit ordo primae tentationis.

RESPONDEO DICENDUM quod homo compositus est ex duplici natura, intellectiva. scilicet et sensitiva, Et ideo diabolus. in. tentatione .hominis usus est incitamento ad. peccandum. dupliciter. Uno quidem. modo, ex parte intellectus: inquantum promisit divinitatis similitudinem per scientiae adeptionem, quam homo naturaliter desiderat. Alio modo, ex parte sensus. Et sic usus est his sensibilibus rebus quae maximam habent affinitatem ad hominem: partim quidem in eadem specie, tentans virum per mulierem; partim vero in eodem genere, tentans mulierem per serpentem; partim vero ex genere propinquo, proponens pomum ligni vetiti ad edendum.

AD PRIMUM ERGO DICENDUM quod in actu tentationis diabolus erat sicut principale agens, sed mulier assumebatur quasi instrumentum tentationis ad deiiciendum? virum. Tum quia mulier erat infirmior viro: unde magis seduci poterat. Tum etiam, propter coniunctionem eius ad virum, maxime per eam diabolus poterat virum seducere. Non autem est eadem ratio. principalis agentis et instrumenti. Nam principale agens oportet esse potius: quod non requiritur in agente instrumentali. n

AD SECUNDUM DICENDUM quod suggestio qua spiritualiter diabolus aliquid homini suggerit, ostendit diabolus. plus habere potestatis in homine quam suggestio exterior: quia per suggestionem interiorem immutatur a diabolo saltem hominis phantasia, sed per suggestionem exteriorem immutatur sola exterior creatura. Diabolus autem minimum potestatis habebat in homine ante peccatum. Et ideo non potuit eum interiori suggestione, sed solum exteriori tentare.

AD TERTIUM DICENDUM. quod sicut Augustinus dicit, XI super Gen. ad litt., non debemus opinari quod serpentem sibi, per quem tentaret, diabolus eligeret. Sed, cum esset in illo decipiendi cupiditas, non nisi per illud animal potuit per quod posse permissus est.

AD QUARTUM DICENDUM quod, sicut Augustinus dicit, XI super Gen. ad lilt., serpens dictus est astutus, vel callidus, sive prudens, propter. astutiam diaboli, quae in illo agebat dolum: sicut dicitur prudens vel astuta lingua. quam. prudens vel astutus movet ad aliquid prudenter vel astute suadendum. Neque etiam. serpens verborum sonos inlelligebat qui ex illo fiebant, ad mulierem: neque enim conversa credenda est anima eius in naturam ralionalem. Quandoquidem nec ipsi homines, quorum rationalis natura est, cum daemon in eis loquitur, sciunt quid loquantur. Sic ergo locutus est serpens homini sicut asina. in qua sedebat. Balaam, locuta. est. homini: nisi. quod illud fuit opus diabolicum, hoc angelicum. Unde serpens non est interrogatus cur hoc fecerit: quia non in sua natura ipse id fecerat, sed diabolus in illo, qui iam. ex. peccato suo. igni. destinatus fuerat sempiterno. Quod autem serpenti dicitur, ad eum qui per serpentem operatus est, refertur.

Et sicut Augustinus dicit, in libro super Gen. contra. Manichaeos, nunc quidem eius poena, idest diaboli, dicitur qua nobis cavendus est: non ea quae ultimo iudicio reservatur. Per hoc enim quod ei dicitur, « Maledictus es inter omnia animantia et bestias terrae », pecora illi praeponuntur, non in potestate, sed in conservatione ^? naturae suae: quia pecora non amiserunt beatitudinem aliquam caelestem, quam nunquam habuerunt, sed in sua natura quam acceperunt, peragunt vitam. - Dicitur etiam ei: « Pectore et. ventre repes », secundum aliam litteram. Ubi nomine pectoris significatur superbia, quia ibi dominatur impetus animae: nomine autem ventris significatur carnale desiderium, quia haec pars mollior sentitur in corpore. His autem rebus serpit ad eos quos vult decipere. - Quod autem di- citur: « Terram comedes cunctis diebus vitae tuae », duobus modis intelligi potest. Vel: Ad te pertinebunt quos terrena cupiditate deceperis, idest peccatores, qui terrae nomine significantur. Vel tertium genus tentationis ^ his verbis figuratur, quod est curiositas: terram enim qui manducat, profunda et tenebrosa penetrat. - Per hoc autem quod inimicitiae ponuntur inter ipsum et mulierem, ostenditur non posse nos a diabolo tentari nisi per illam animalem partem quae quasi mulieris imaginem in homine ostendit. Semen aulem diaboli est perversa suggestio: semen mulieris, fructus boni operis, quod perversae suggestioni resistit. Et ideo observat serpens plantam mulieris, ut, si quando in illicita illabitur ^, deleciatio illam capiat: et illa observat caput eius, ut eum in ipso initio malae suasionis excludat.