Table of Contents
Commentarius in libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Quaestio 1 : De scientia theologiae
Distinctio 1
Distinctio 2
Quaestio 1 : De unitate essentia
Quaestio 2 : De pluralitate personarum
Distinctio 3
Quaestio 2 : De modo cognoscendi Deum
Quaestio 3 : De medio cognoscendi Deum
Quaestio 5 : De imagine memoriae, intelligentiae, et voluntatis in speciali
Quaestio 6 : De imagine mentis notitiae et amoris
Quaestio 7 : De differentia praedictarum duarum imaginum
Distinctio 4
Quaestio 1 : De veritate divinae generationis
Quaestio 2 : De veritate propositionum generationum Diuinam significantium
Quaestio 3 : De veritate praedicationis circa Divina
Quaestio 4 : De natura huius Termini Deus
Distinctio 5
Quaestio 1 : An essentia Divina sit generans
Quaestio 2 : An essentia sit genita
Quaestio 3 : An generatio fiat de essentia
Distinctio 6
Quaestio 1 : An Pater genuit filium necessitate vel voluntate
Distinctio 7
Quaestio 1 : De potentia generandi in comparatione ad generantem
Quaestio 2 : De potentia generativa per comparationem ad genitum
Quaestio 3 : De potentia generandi in comparatione ad potentiam creandi
Distinctio 8
Quaestio 2 : De veritate divinae essentiae
Quaestio 3 : De aeternitate divinae essentiae
Quaestio 4 : De divina immutabilitate
Quaestio 5 : De divina simplicitate
Distinctio 9
Quaestio 1 : De distinctione geniti a generante
Quaestio 2 : De ordine Patris Filii
Quaestio 3 : De aeternitate generantis et geniti
Quaestio 4 : De coaeternitatis significatione
Distinctio 10
Quaestio 1 : De modo quo Spiritus Sanctus procedit
Quaestio 2 : De proprietate Spiritus Sancti
Quaestio 3 : De communitate nominis Spiritus Sancti
Distinctio 11
Quaestio 1 : De processione Spiritus sancti a Patre et Filio
Distinctio 12
Quaestio 1 : De ordine processionis Spiritus Sancti
Distinctio 13
Quaestio 2 : De comparatione generationis et processionis
Quaestio 3 : De ratione ingeniti
Distinctio 14
Quaestio 1 : De processione temporali Spiritus Sancti
Distinctio 15
Quaestio 1 : De missione in communi
Quaestio 2 : De missione Spiritus Sancti
Quaestio 3 : De missione Filii
Quaestio 4 : De termino missionis
Distinctio 16
Quaestio 1 : De missione visibili
Distinctio 17
Quaestio 1 : De essentia caritatis
Quaestio 2 : De augmento caritatis
Distinctio 18
Quaestio 1 : De ratione doni in seipso
Quaestio 2 : De ratione doni in comparatione ad alias personas
Quaestio 3 : De dono Spiritus Sancti in comparatione ad alia dona
Quaestio 4 : De dono Spiritus Sancti in comparatione ad eos quibus datur
Distinctio 19
Quaestio 1 : De aequalitate personarum divinarum
Quaestio 2 : De illis in quibus assignatur aequalitas personarum
Quaestio 3 : De rationibus per quas probatur personarum aequalitas
Quaestio 4 : De exclusione numeri a personis quo impugnatur earum aequalitas
Distinctio 20
Quaestio 1 : De aequalitate personarum in potentia
Distinctio 21
Quaestio 1 : De dictionibus exclusivis
Distinctio 22
Quaestio 1 : De Divinis Nominibus
Distinctio 23
Quaestio 1 : De nomine et significatione personae secundum se
Quaestio 2 : De Quibusdam Nominibus inclusis in intellectu personae
Distinctio 24
Quaestio 1 : De uno in divinis
Quaestio 2 : De numero in divinis
Quaestio 3 : De termino significante unitatem et numerum in Divinis
Distinctio 25
Quaestio 1 : De ratione personae eiusque significatione quando iungitur terminis distinctivis
Distinctio 26
Quaestio 2 : De proprietatibus personalibus secundum quod significantur Nominibus propriis
Distinctio 27
Quaestio 1 : De proprietatibus personalibus in generali, secundum quod significantur aliis nominibus
Quaestio 2 : De proprietate verbi specialiter
Distinctio 28
Quaestio 1 : De Differentia proprietatum in eadem persona
Quaestio 2 : De innascibilitate
Quaestio 3 : De proprietate imaginis
Distinctio 29
Quaestio 1 : De communi spiratione
Distinctio 30
Quaestio 1 : De quibusdam relationibus quae dicuntur de Deo ex tempore
Distinctio 31
Quaestio 1 : De significatione cuiusdam appropriabilis, nempe aequalitate
Quaestio 2 : De appropriatis secundum Hilarium
Quaestio 3 : De appropriatis secundum Augustinum
Distinctio 32
Quaestio 2 : De appropriatis pertinentibus ad Filium
Distinctio 1
Quaestio 1 : De comparatione Notionum ad essentiam
Quaestio 2 : De comparatione notionum ad personas
Quaestio 3 : De comparatione Notionum ad essentiam
Quaestio 4 : De comparatione notionum ad adiectiva sive essentialia sive personalia
Distinctio 34
Quaestio 1 : De identitate essentiae et personae
Quaestio 2 : De praedicatione essentiae de personis
Quaestio 3 : De appropriatione quorundam attributorum ad personas
Quaestio 4 : De translatione nominum ad divina
Distinctio 35
Quaestio 1 : De scientia secundum se
Distinctio 36
Quaestio 1 : De rebus a Deo cognitis
Quaestio 2 : De medio per quod Deus cognoscit res
Distinctio 37
Quaestio 1 : Qualiter Deus est in rebus
Quaestio 2 : Qualiter se habeat Deus ad locum et motum
Quaestio 3 : Qualiter se habeat Deus ad locum et motum
Quaestio 4 : Qualiter spiritus creatus seu Angelus sit in loco
Quaestio 5 : Qualiter Angelus moveatur de loco ad locum
Distinctio 38
Quaestio 1 : De causalitate scientiae Dei
Quaestio 2 : De infallibilitate scientiae Dei
Distinctio 39
Quaestio 1 : De invariabilitate scientiae divinae
Quaestio 2 : De numero scibilium a Deo
Quaestio 3 : De Dei providentia
Distinctio 40
Quaestio 1 : De praedestinatione secundum se
Quaestio 2 : De certitudine praedestinationis
Distinctio 41
Quaestio 1 : De divina electione
Quaestio 2 : De causa praedestinationis
Quaestio 3 : De causa reprobationis
Quaestio 4 : De praescientia Dei
Distinctio 42
Quaestio 1 : De potentia Dei secundum se
Quaestio 2 : De iis quae subiecta sunt omnipotentiae Dei
Distinctio 43
Quaestio 1 : De infinitate divinae potentiae
Quaestio 2 : De necessitate operandi in Deo
Distinctio 44
Quaestio 1 : Qualia possit Deus et qualiter
Distinctio 45
Quaestio 1 : De voluntate Dei generaliter
Quaestio 2 : De causalitate divinae voluntatis
Quaestio 3 : De multiplicitate voluntatis Dei
Distinctio 46
Quaestio 1 : De voluntate Dei per comparationem ad effectum
Quaestio 2 : De utilitate mali
Distinctio 47
Quaestio 1 : De efficacia divinae voluntatis
Distinctio 48
Quaestio 1 : De conformitate voluntatis nostrae ad divinam
Quaestio 2 : In quo teneamur conformari voluntati divinae
Quaestio 3 : De casibus specialibus circa conformitatem voluntatis humanae ad divinam
Quaestio 2
De causalitate divinae voluntatisCIrca secundum articulum quaeruntur tria. Primo an voluntas diuina sit proprie causa omnium efficiens. Secundo cuiusmodi causa sit. Tertio an habeat causam motiuam sui.
Articulus 1
An voluntas Dei sit proprie omnium causa efficiensAD primum sic proceditur. 1. Augustinus lib. de Trinit. Voluntas Dei prima & summa causa est omnium specierum atque formarum, actionum atque motionum: ergo ei proprie conuenit causalitas rerum.
3. Causa ponit effectum: sola voluntas Dei ponit effectum, non potentia eius vel scientia: ergo ipsa solum proprie est causa rerum.
4. Philosophus 5. Metaph. Omnium artificiatorum principium est voluntas artificis: sec omnia procedunt a Deo vt ab artifice: ergo voluntas eius proprie est omnium principium.
5. Sola bonitas mouet cum ad operandum: bonitas vero eius est sua bona voluntas: ergo sua. bona voluntas est causa omnium operum.
Contra. 1. Deus non est causa rerum nisi per suam operationem: operatio vero ad potentiam pertinet: ergo potentia proprie est causa.
2. Hugo de sancto Victore. Voluntas mouet sapientia disponit, potentia exequitur: ergo potentia immediatius se habet ad effectum: ergo magis proprie debet dici causa.
3. Si dicitur causa rerum voluntas potius qua scientia, vel potentia; aut hoc est propter virtutem operantis aut propter modum operandis si propter virtutem, contra, virtus magis conienit potentiae: si propter modum, contra, agens per voluntatem non imprimit conditiones suas in effectu, non enim imprimit artifex artem vel cientiam in artificiato: sed agens per naturam imprimit, vt ignis caliditatem: ergo cum Deus conditiones suas generales, scilicet unitatem, veritatem, bonitatem, imprimat in operibus suis, potius debet dici agens per naturam.
Respondeo. Tres sunt conditiones in Deo quibus omnia operatur: scilicet potentia, scientia, & voluntas: harum vero conditionum sola voluntas determinat ad hoc vel ad illud operandum, & sola mouet seu inclinat ad operandum: nam potentia & scientia se habet ad multa indeterminate: vnde sola voluntas ponit effectum. Ideo quamuis tam potentia Dei quam scientia sit rerum causa, tamen voluntati magis appropriatur causalitas rerum.
Ad 1. in contrarium operatio ad potentiam pertinet &c. Resp. Non pertinet ad potentiam per se acceptam, sed vt inclinata est per voluntatem ad hoc vel ad illud operandum.
Ad 3. Aut hoc est propter virtutem agendi. Resp. Propter vtrumque. Ad illud. Virtus agentis magis &c. Resp. Virtus agentis duplex est: imperans scilicet, & exequens: prima magis conuenit voluntati, secunda magis potentiae
Ad illud quod opponitur de modo. Resp. Quamuis agens voluntarium creatum non imprimat conditiones suas, tum quia virtutem habet terminatam, tum quia agit in materiam determinatam: tamen agens voluntarium increatum, quia virtutem infinitam habet, nec praesupponit determinatam materiam, sed facit imprimit conditiones suas quas vult.
Articulus 2
An voluntas Dei sit causa necessaria rerum, vel contingens: an propria & immediata, vel mediata solumArticvlvs II. An voluntas Dei sit causa necessaria rerum, vel contingens: an propria & immediata, vel mediata solum.
AD secundum sic proceditur. 1. Videtur quod voluntas Dei sit causa necessaria. 1. Omnis enim causa contingens est mutabilis: Dei vero voluntas est omnino immutabilis: ergo non est causa contingens, sed causa necessaria.
2. A causa contingente nunquam exit effectus necessarius: sed avoluntate Dei multi exeunt. effectus necessarij: ergo non est causa contingens, sed necessaria,
3. Omne quod in Deo est, necessarium est, quia aeternum: sed voluntas Dei in Deo est, & vt est voluntas, & vt est causa: ergo est causa necessaria.
Contra. 1. Quod omnino est voluntarium, nullo modo est necessarium: sed volantas Dei, est omnino causa voluntaria: ergo nullo modo necessaria.
2. A causa necessaria non procedit effectus contingens: sed a voluntate Diuina multi procedunt effectus contingentes: ergo non est causa necessaria.
3. Causa necessaria ex necessitate agit: sed Deus agit ex libertate: ergo non est causa necessaria.
Videtur quod sit. 1. Quia omnis causa quae producit totum effectum, est causa propria rei & immediata: sed talis causa est omnium voluntas Diuina: ergo &c.
2. In Commento i1o propositionum lib. de causis, dicitur quod inter causam quae agit per essentiam, & effectum suum, non est medium: ergo cum voluntas Dei sit huiusmodi causa, ipsa est causa omnium propria & immediata.
3. Omni causa, quae non est propria & immediata, alia est magis propria & immediata: sed voluntate Diuina ad quemlibet effectum nulla potest esse causa magis propria, cum tota rei proprietas producatur ab ipsa; isec magis immediata, quia ipsa est omnium rerum intima: ergo ipsa est causa omniu propria & immediata.
4. Deus scit verissime ominia: ergo per causam propriam & immediatam: ergo cum nesciat. nisi per se, ipse est causa omnium propria & immediata: sed non est causa nisi per suam voluntatem: ergo &c.
Contra. 1. Non potest esse eiufdem effectus duplex propria causa & immediata: si ergo voluntas Dei est omnium propria causa & immediata, nulla est alia causa alicuius rei propria & immediata: sed hoc est falsum: ergo primum.
2. Ponita causa propria & immediata ponitur effectus: sed posita Diuina voluntate, non ponuntur omnia: ergo ipsa non est huiusmodi causa omnium.
3. Reddita causa propria & immediata, stultum est aliam quaerere: ergo ad causam reddendam omnium quae fiunt, sufficit reddere solam Diuinam voluntatem: sed hoc est falsum: ergo primum.
Respondeo ad primam quaestionem. Duplex est necenitas: vna scilicet ineuitabilit. tis nue coactionis, hoc modo Deus nullius est causa rei necessaria: altera immutabilitatis, hoc modo Deus est causa necessaria, quia numquam mutatur a dispositione vna siue naturali inae voluntaria, nec mutari potest. Sed sciedum, quod huiulmodi causae actus duplex est: quid in interior, connaturalis ipsi causae, vt velie, & nic similiter est necessarius: quidam exterior, id est effectus, qui non est connaturalis, sed ne nihilo producitur; & hic potest esse vel necessarius, vel cont ingens, quia talis effectus licet sit mutabilis non ponit mutabilitatem in causa prima.
Ad 1. in contrarium. Quod est omnino vosuntarium &c. Resp. Nec: ssitas immutabi litatis non repugnat voluntati, sed necessitas conditionis.
Ad 2. A causa necessaria non procedit effectus contingens. Resp. Hoc intelligendum est quando ipsa est tota & sola causa, & quando est causa necessaria necefnitate ineuitabilitatis, non solius immutabilitatis: sed hoc modo voluntas Dei non est causa necessaria.
Ad 3. Causa necessaria agit ex necessitate. Resp. Hoc intelligitur de causa necessaria necessitate ineuitabilitatis, non immutabilitatis quae non opponitur libertati.
Ad secundam iquaest. resp. Causa propria alicuius rei dupliciter potest dici: aut per productionem propriam rei: aut per appropriationem ad rem illam: primo modo Deus est propria causa omnium: secundo modo nullius. De causa vero immediata dici potest, quod effectuum, qui sunt a causa prima sola, voluntas Dei est causa immediata tantum: aliorum causa est & mediata & immediata nquantum enim pse per essentiam suam proprium effestum producit, causa est immediata: inquantum causae secundae effectum producere ribait, causa est mediata, ita quod ipse est totius efse::us causa; & secunda causa similiter est causa totius.
Ad 1. in contrarium. Non potest esse eiusdem duplex causa propria & immediata. Resp. In causis creatis verum est, quia determinatae sunt ad diuersos effectus: sed in causis quarum vna est creata altera increata, non.
Ad 2. Posit; causa propria & immediata &c. Resp. Hoc est verum ti ponatur in operari, non in esse solum.
Ad 3. Reddita causa propria & immediata &c. Resp. Hoc verum est de causa propria & immediata per determinationem ad illum effectum; haec enim sic est causa propria, quod non communis: sed non de causa indeterminata. Causa enim determinata proportionata est suo effectui, ideo sufficienter notificat ipsum: sed causa indeterminata non sic, quia non est proportionata, sed in infinitum exce dens.
Articulus 3
An voluntas Diuina habeat causam motiuam suiAD tertium articulum proceditur sic. 1. Ephes. 1. Omnia operatur secundum consilium voluntatis. Glos. voluntas Dei ex ratione est: ergo habet causam rationabilem.
2. Omnis voluntas rationabilis mouetur ad volendum ex causa rationabili: sed voluntas Dei. rationabilis est: ergo &c.
3. Quamuis certum sit Deum velle aliquid tamen inquiritur ratio & causa: ergo voluntas Dei agit ex rationabili causa.
2. Dicit Augustinus, quod omnis causa est: maior causato: sed voluntate Diuina nihil est maius: ergo &c.
Respondeo. Differunt causa & ratio: causa enim mouet, sed ratio solam conuenientiam ad effectum proponit. Dico ergo quod voluntatis Dei ad aliquid faciendum nulla est causa: est tamen ratio, id est rationabilis ordinatio eius ad suum volitum. Quae ratio, id est ordinatio rationalis, sumi potest & ex parte volentis in eius sapientia siue praescientia, & ex parte voliti in aliqua eius conditione futura, cuius similis non est in eius opposito.
Ad 1. De Gloss. Resp. Voluntas Dei ex ratione est, prout Iy ex dicit concomitantiam, id est, rationalis est: non causam. Vel voluntas accipitur pro volito