Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in libros Sententiarum

Liber 1

Prooemium

Prologus

Quaestio 1 : De scientia theologiae

Praeambulum

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1 : De usu

Quaestio 2 : De fruitione

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1 : De unitate essentia

Quaestio 2 : De pluralitate personarum

Distinctio 3

Praeambulum

Quaestio 1 : De cognitio Dei

Quaestio 2 : De modo cognoscendi Deum

Quaestio 3 : De medio cognoscendi Deum

Quaestio 4 : De imagine Dei

Quaestio 5 : De imagine memoriae, intelligentiae, et voluntatis in speciali

Quaestio 6 : De imagine mentis notitiae et amoris

Quaestio 7 : De differentia praedictarum duarum imaginum

Distinctio 4

Praeambulum

Quaestio 1 : De veritate divinae generationis

Quaestio 2 : De veritate propositionum generationum Diuinam significantium

Quaestio 3 : De veritate praedicationis circa Divina

Quaestio 4 : De natura huius Termini Deus

Distinctio 5

Praeambulum

Quaestio 1 : An essentia Divina sit generans

Quaestio 2 : An essentia sit genita

Quaestio 3 : An generatio fiat de essentia

Distinctio 6

Praeambulum

Quaestio 1 : An Pater genuit filium necessitate vel voluntate

Praeambulum

Distinctio 7

Quaestio 1 : De potentia generandi in comparatione ad generantem

Quaestio 2 : De potentia generativa per comparationem ad genitum

Quaestio 3 : De potentia generandi in comparatione ad potentiam creandi

Distinctio 8

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2 : De veritate divinae essentiae

Quaestio 3 : De aeternitate divinae essentiae

Quaestio 4 : De divina immutabilitate

Quaestio 5 : De divina simplicitate

Quaestio 6

Distinctio 9

Praeambulum

Quaestio 1 : De distinctione geniti a generante

Quaestio 2 : De ordine Patris Filii

Quaestio 3 : De aeternitate generantis et geniti

Quaestio 4 : De coaeternitatis significatione

Distinctio 10

Praeambulum

Quaestio 1 : De modo quo Spiritus Sanctus procedit

Quaestio 2 : De proprietate Spiritus Sancti

Quaestio 3 : De communitate nominis Spiritus Sancti

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1 : De processione Spiritus sancti a Patre et Filio

Distinctio 12

Praeambulum

Quaestio 1 : De ordine processionis Spiritus Sancti

Distinctio 13

Praeambulum

Quaestio 1 : De processione

Quaestio 2 : De comparatione generationis et processionis

Quaestio 3 : De ratione ingeniti

Distinctio 14

Praeambulum

Quaestio 1 : De processione temporali Spiritus Sancti

Distinctio 15

Praeambulum

Quaestio 1 : De missione in communi

Quaestio 2 : De missione Spiritus Sancti

Quaestio 3 : De missione Filii

Quaestio 4 : De termino missionis

Distinctio 16

Praeambulum

Quaestio 1 : De missione visibili

Distinctio 17

Praeambulum

Quaestio 1 : De essentia caritatis

Quaestio 2 : De augmento caritatis

Distinctio 18

Praeambulum

Quaestio 1 : De ratione doni in seipso

Quaestio 2 : De ratione doni in comparatione ad alias personas

Quaestio 3 : De dono Spiritus Sancti in comparatione ad alia dona

Quaestio 4 : De dono Spiritus Sancti in comparatione ad eos quibus datur

Distinctio 19

Praeambulum

Quaestio 1 : De aequalitate personarum divinarum

Quaestio 2 : De illis in quibus assignatur aequalitas personarum

Quaestio 3 : De rationibus per quas probatur personarum aequalitas

Quaestio 4 : De exclusione numeri a personis quo impugnatur earum aequalitas

Distinctio 20

Praeambulum

Quaestio 1 : De aequalitate personarum in potentia

Distinctio 21

Praeambulum

Quaestio 1 : De dictionibus exclusivis

Distinctio 22

Praeambulum

Quaestio 1 : De Divinis Nominibus

Distinctio 23

Praeambulum

Quaestio 1 : De nomine et significatione personae secundum se

Quaestio 2 : De Quibusdam Nominibus inclusis in intellectu personae

Distinctio 24

Praeambulum

Quaestio 1 : De uno in divinis

Quaestio 2 : De numero in divinis

Quaestio 3 : De termino significante unitatem et numerum in Divinis

Distinctio 25

Praeambulum

Quaestio 1 : De ratione personae eiusque significatione quando iungitur terminis distinctivis

Distinctio 26

Praeambulum

Quaestio 1 : De hypostasi

Quaestio 2 : De proprietatibus personalibus secundum quod significantur Nominibus propriis

Distinctio 27

Praeambulum

Quaestio 1 : De proprietatibus personalibus in generali, secundum quod significantur aliis nominibus

Quaestio 2 : De proprietate verbi specialiter

Distinctio 28

Praeambulum

Quaestio 1 : De Differentia proprietatum in eadem persona

Quaestio 2 : De innascibilitate

Quaestio 3 : De proprietate imaginis

Distinctio 29

Praeambulum

Quaestio 1 : De communi spiratione

Distinctio 30

Praeambulum

Quaestio 1 : De quibusdam relationibus quae dicuntur de Deo ex tempore

Distinctio 31

Praeambulum

Quaestio 1 : De significatione cuiusdam appropriabilis, nempe aequalitate

Quaestio 2 : De appropriatis secundum Hilarium

Quaestio 3 : De appropriatis secundum Augustinum

Distinctio 32

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2 : De appropriatis pertinentibus ad Filium

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1 : De comparatione Notionum ad essentiam

Quaestio 2 : De comparatione notionum ad personas

Quaestio 3 : De comparatione Notionum ad essentiam

Quaestio 4 : De comparatione notionum ad adiectiva sive essentialia sive personalia

Distinctio 34

Praeambulum

Quaestio 1 : De identitate essentiae et personae

Quaestio 2 : De praedicatione essentiae de personis

Quaestio 3 : De appropriatione quorundam attributorum ad personas

Quaestio 4 : De translatione nominum ad divina

Distinctio 35

Praeambulum

Quaestio 1 : De scientia secundum se

Distinctio 36

Praeambulum

Quaestio 1 : De rebus a Deo cognitis

Quaestio 2 : De medio per quod Deus cognoscit res

Distinctio 37

Praeambulum

Quaestio 1 : Qualiter Deus est in rebus

Quaestio 2 : Qualiter se habeat Deus ad locum et motum

Quaestio 3 : Qualiter se habeat Deus ad locum et motum

Quaestio 4 : Qualiter spiritus creatus seu Angelus sit in loco

Quaestio 5 : Qualiter Angelus moveatur de loco ad locum

Distinctio 38

Praeambulum

Quaestio 1 : De causalitate scientiae Dei

Quaestio 2 : De infallibilitate scientiae Dei

Distinctio 39

Praeambulum

Quaestio 1 : De invariabilitate scientiae divinae

Quaestio 2 : De numero scibilium a Deo

Quaestio 3 : De Dei providentia

Distinctio 40

Praeambulum

Quaestio 1 : De praedestinatione secundum se

Quaestio 2 : De certitudine praedestinationis

Quaestio 3 : De reprobatione

Distinctio 41

Praeambulum

Quaestio 1 : De divina electione

Quaestio 2 : De causa praedestinationis

Quaestio 3 : De causa reprobationis

Quaestio 4 : De praescientia Dei

Distinctio 42

Praeambulum

Quaestio 1 : De potentia Dei secundum se

Quaestio 2 : De iis quae subiecta sunt omnipotentiae Dei

Distinctio 43

Praeambulum

Quaestio 1 : De infinitate divinae potentiae

Quaestio 2 : De necessitate operandi in Deo

Distinctio 44

Praeambulum

Quaestio 1 : Qualia possit Deus et qualiter

Distinctio 45

Praeambulum

Quaestio 1 : De voluntate Dei generaliter

Quaestio 2 : De causalitate divinae voluntatis

Quaestio 3 : De multiplicitate voluntatis Dei

Distinctio 46

Praeambulum

Quaestio 1 : De voluntate Dei per comparationem ad effectum

Quaestio 2 : De utilitate mali

Distinctio 47

Praeambulum

Quaestio 1 : De efficacia divinae voluntatis

Distinctio 48

Praeambulum

Quaestio 1 : De conformitate voluntatis nostrae ad divinam

Quaestio 2 : In quo teneamur conformari voluntati divinae

Quaestio 3 : De casibus specialibus circa conformitatem voluntatis humanae ad divinam

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 2

De causalitate divinae voluntatis
1

QVESTIO II. DECAVSALITATE DIVINAE VOLVNTATIS.

2

CIrca secundum articulum quaeruntur tria. Primo an voluntas diuina sit proprie causa omnium efficiens. Secundo cuiusmodi causa sit. Tertio an habeat causam motiuam sui.

Articulus 1

An voluntas Dei sit proprie omnium causa efficiens
3

Articvlvs I. An voluntas Dei sit proprie omnium causa efficiens.

4

AD primum sic proceditur. 1. Augustinus lib. de Trinit. Voluntas Dei prima & summa causa est omnium specierum atque formarum, actionum atque motionum: ergo ei proprie conuenit causalitas rerum.

5

2. Augustinus de Trinit. Omnis creaturae causa est voluntas Dei: ergo &c.

6

3. Causa ponit effectum: sola voluntas Dei ponit effectum, non potentia eius vel scientia: ergo ipsa solum proprie est causa rerum.

7

4. Philosophus 5. Metaph. Omnium artificiatorum principium est voluntas artificis: sec omnia procedunt a Deo vt ab artifice: ergo voluntas eius proprie est omnium principium.

8

5. Sola bonitas mouet cum ad operandum: bonitas vero eius est sua bona voluntas: ergo sua. bona voluntas est causa omnium operum.

9

Contra. 1. Deus non est causa rerum nisi per suam operationem: operatio vero ad potentiam pertinet: ergo potentia proprie est causa.

10

2. Hugo de sancto Victore. Voluntas mouet sapientia disponit, potentia exequitur: ergo potentia immediatius se habet ad effectum: ergo magis proprie debet dici causa.

11

3. Si dicitur causa rerum voluntas potius qua scientia, vel potentia; aut hoc est propter virtutem operantis aut propter modum operandis si propter virtutem, contra, virtus magis conienit potentiae: si propter modum, contra, agens per voluntatem non imprimit conditiones suas in effectu, non enim imprimit artifex artem vel cientiam in artificiato: sed agens per naturam imprimit, vt ignis caliditatem: ergo cum Deus conditiones suas generales, scilicet unitatem, veritatem, bonitatem, imprimat in operibus suis, potius debet dici agens per naturam.

12

Respondeo. Tres sunt conditiones in Deo quibus omnia operatur: scilicet potentia, scientia, & voluntas: harum vero conditionum sola voluntas determinat ad hoc vel ad illud operandum, & sola mouet seu inclinat ad operandum: nam potentia & scientia se habet ad multa indeterminate: vnde sola voluntas ponit effectum. Ideo quamuis tam potentia Dei quam scientia sit rerum causa, tamen voluntati magis appropriatur causalitas rerum.

13

Ad 1. in contrarium operatio ad potentiam pertinet &c. Resp. Non pertinet ad potentiam per se acceptam, sed vt inclinata est per voluntatem ad hoc vel ad illud operandum.

14

Ad 2. Potentia exequitur. Resp. Non per se accepta, sed coniuncta voluntati exequitur.

15

Ad 3. Aut hoc est propter virtutem agendi. Resp. Propter vtrumque. Ad illud. Virtus agentis magis &c. Resp. Virtus agentis duplex est: imperans scilicet, & exequens: prima magis conuenit voluntati, secunda magis potentiae

16

Ad illud quod opponitur de modo. Resp. Quamuis agens voluntarium creatum non imprimat conditiones suas, tum quia virtutem habet terminatam, tum quia agit in materiam determinatam: tamen agens voluntarium increatum, quia virtutem infinitam habet, nec praesupponit determinatam materiam, sed facit imprimit conditiones suas quas vult.

Articulus 2

An voluntas Dei sit causa necessaria rerum, vel contingens: an propria & immediata, vel mediata solum
17

Articvlvs II. An voluntas Dei sit causa necessaria rerum, vel contingens: an propria & immediata, vel mediata solum.

18

AD secundum sic proceditur. 1. Videtur quod voluntas Dei sit causa necessaria. 1. Omnis enim causa contingens est mutabilis: Dei vero voluntas est omnino immutabilis: ergo non est causa contingens, sed causa necessaria.

19

2. A causa contingente nunquam exit effectus necessarius: sed avoluntate Dei multi exeunt. effectus necessarij: ergo non est causa contingens, sed necessaria,

20

3. Omne quod in Deo est, necessarium est, quia aeternum: sed voluntas Dei in Deo est, & vt est voluntas, & vt est causa: ergo est causa necessaria.

21

Contra. 1. Quod omnino est voluntarium, nullo modo est necessarium: sed volantas Dei, est omnino causa voluntaria: ergo nullo modo necessaria.

22

2. A causa necessaria non procedit effectus contingens: sed a voluntate Diuina multi procedunt effectus contingentes: ergo non est causa necessaria.

23

3. Causa necessaria ex necessitate agit: sed Deus agit ex libertate: ergo non est causa necessaria.

24

Item quaeritur an sit causa propria & imme diata omnium.

25

Videtur quod sit. 1. Quia omnis causa quae producit totum effectum, est causa propria rei & immediata: sed talis causa est omnium voluntas Diuina: ergo &c.

26

2. In Commento i1o propositionum lib. de causis, dicitur quod inter causam quae agit per essentiam, & effectum suum, non est medium: ergo cum voluntas Dei sit huiusmodi causa, ipsa est causa omnium propria & immediata.

27

3. Omni causa, quae non est propria & immediata, alia est magis propria & immediata: sed voluntate Diuina ad quemlibet effectum nulla potest esse causa magis propria, cum tota rei proprietas producatur ab ipsa; isec magis immediata, quia ipsa est omnium rerum intima: ergo ipsa est causa omniu propria & immediata.

28

4. Deus scit verissime ominia: ergo per causam propriam & immediatam: ergo cum nesciat. nisi per se, ipse est causa omnium propria & immediata: sed non est causa nisi per suam voluntatem: ergo &c.

29

Contra. 1. Non potest esse eiufdem effectus duplex propria causa & immediata: si ergo voluntas Dei est omnium propria causa & immediata, nulla est alia causa alicuius rei propria & immediata: sed hoc est falsum: ergo primum.

30

2. Ponita causa propria & immediata ponitur effectus: sed posita Diuina voluntate, non ponuntur omnia: ergo ipsa non est huiusmodi causa omnium.

31

3. Reddita causa propria & immediata, stultum est aliam quaerere: ergo ad causam reddendam omnium quae fiunt, sufficit reddere solam Diuinam voluntatem: sed hoc est falsum: ergo primum.

32

Respondeo ad primam quaestionem. Duplex est necenitas: vna scilicet ineuitabilit. tis nue coactionis, hoc modo Deus nullius est causa rei necessaria: altera immutabilitatis, hoc modo Deus est causa necessaria, quia numquam mutatur a dispositione vna siue naturali inae voluntaria, nec mutari potest. Sed sciedum, quod huiulmodi causae actus duplex est: quid in interior, connaturalis ipsi causae, vt velie, & nic similiter est necessarius: quidam exterior, id est effectus, qui non est connaturalis, sed ne nihilo producitur; & hic potest esse vel necessarius, vel cont ingens, quia talis effectus licet sit mutabilis non ponit mutabilitatem in causa prima.

33

Ad 1. in contrarium. Quod est omnino vosuntarium &c. Resp. Nec: ssitas immutabi litatis non repugnat voluntati, sed necessitas conditionis.

34

Ad 2. A causa necessaria non procedit effectus contingens. Resp. Hoc intelligendum est quando ipsa est tota & sola causa, & quando est causa necessaria necefnitate ineuitabilitatis, non solius immutabilitatis: sed hoc modo voluntas Dei non est causa necessaria.

35

Ad 3. Causa necessaria agit ex necessitate. Resp. Hoc intelligitur de causa necessaria necessitate ineuitabilitatis, non immutabilitatis quae non opponitur libertati.

36

Ad secundam iquaest. resp. Causa propria alicuius rei dupliciter potest dici: aut per productionem propriam rei: aut per appropriationem ad rem illam: primo modo Deus est propria causa omnium: secundo modo nullius. De causa vero immediata dici potest, quod effectuum, qui sunt a causa prima sola, voluntas Dei est causa immediata tantum: aliorum causa est & mediata & immediata nquantum enim pse per essentiam suam proprium effestum producit, causa est immediata: inquantum causae secundae effectum producere ribait, causa est mediata, ita quod ipse est totius efse::us causa; & secunda causa similiter est causa totius.

37

Ad 1. in contrarium. Non potest esse eiusdem duplex causa propria & immediata. Resp. In causis creatis verum est, quia determinatae sunt ad diuersos effectus: sed in causis quarum vna est creata altera increata, non.

38

Ad 2. Posit; causa propria & immediata &c. Resp. Hoc est verum ti ponatur in operari, non in esse solum.

39

Ad 3. Reddita causa propria & immediata &c. Resp. Hoc verum est de causa propria & immediata per determinationem ad illum effectum; haec enim sic est causa propria, quod non communis: sed non de causa indeterminata. Causa enim determinata proportionata est suo effectui, ideo sufficienter notificat ipsum: sed causa indeterminata non sic, quia non est proportionata, sed in infinitum exce dens.

Articulus 3

An voluntas Diuina habeat causam motiuam sui
40

Articvlvs III. An voluntas Diuina habeat causam motiuam sui.

41

AD tertium articulum proceditur sic. 1. Ephes. 1. Omnia operatur secundum consilium voluntatis. Glos. voluntas Dei ex ratione est: ergo habet causam rationabilem.

42

2. Omnis voluntas rationabilis mouetur ad volendum ex causa rationabili: sed voluntas Dei. rationabilis est: ergo &c.

43

3. Quamuis certum sit Deum velle aliquid tamen inquiritur ratio & causa: ergo voluntas Dei agit ex rationabili causa.

44

Contra. 1. Augustinus dicit hic, quod voluntas

45

Dei prima & summa causa est omnium: ergo non mouetur ab vlla causa.

46

2. Dicit Augustinus, quod omnis causa est: maior causato: sed voluntate Diuina nihil est maius: ergo &c.

47

Respondeo. Differunt causa & ratio: causa enim mouet, sed ratio solam conuenientiam ad effectum proponit. Dico ergo quod voluntatis Dei ad aliquid faciendum nulla est causa: est tamen ratio, id est rationabilis ordinatio eius ad suum volitum. Quae ratio, id est ordinatio rationalis, sumi potest & ex parte volentis in eius sapientia siue praescientia, & ex parte voliti in aliqua eius conditione futura, cuius similis non est in eius opposito.

48

Ad 1. De Gloss. Resp. Voluntas Dei ex ratione est, prout Iy ex dicit concomitantiam, id est, rationalis est: non causam. Vel voluntas accipitur pro volito

49

Ad 2. Omnis voluntas rationalis &c. Resp. Hoc locum habet in voluntate quae non est sua, regula, vnde errare potest, & ideo mouet mota. sed Diuina voluntas regulasua est,

50

Ad 3. Quamuis certum sit Deum velle&c. Resp. Inquiritur causa voliti, sed non voluntatis Diuinae.

PrevBack to TopNext