Quaestio 2

¶ Distinctionis vigesime sexte questio secunda. SEcundo quero circa eandem distinctionem vi gesimam sextam an matrimonium sit vniuoce sa cramentum cum aliis.

Respondetur affirmatiue. probatur conclusio per diffinitionem vniuocorum in anpredicamentis. vniuoca dicuntur quorum nomen est commune et ratio substantie est eadem hoc est diffinitio modo ratio diffinitionis sacramenti equaliter participa tur in matrimonio et in aliis. patet. cum est signum sensibile in quo confertur gratia vertute operis operati non iuuat dicere baptismum et ordinem prestare sic homo prestat asino et tamen equaliter conueniunt in animalitate et diffinitionem animalis equaliter participant cum sint substantia sensitiue non valet quod dicit durandus in aliis dis finitionibus scilicet beati aug. et hugonis non vniuoce comuenit cum aliis in fronte huius ostendimus diffinitiones omnes conuenire in conuertibilitate et in ratione inuoluente diffinita et si alique hugonis vel aliorum ab hoc exorbitent abiiciende veniunt diffinitiones. Contra hanc conclusionem possunt fieri rationes mouentes du randum tenere oppositum.

¶ Prima sunitur ex parte col lationis gratie dicit in matrimonio non confertur gartra virtute operis operati illi argumento sufficit dicere quod non est verum illud quod dicit testimonio iurisconsulto rum in hac parte non est danda fides cum theologis aduersantur sicut maior fides est danda canoniste in casibus pure positiuis maximi potestificis cum suam etatem in illa parte exponit quam theologo sacris litteris immoranti sic theologus in materia sacramentorum est preferendus canoniste.

¶ Secundo argumentor sacramenta noue legis transcendunt dictamen ratio nis naturalis cum sint quedam signa protestantia fidem si cut fides est de hiis quae rationem naturalem transcendunt patet in ceteris sacramentis sic non est de matrimonio: igitur. Ad illud supposita veritate minoris quod nichil est in matrimonio quod non transcendat legem natu ralem prout existimat durandus tunc constat suam maiorem vniuersaliter intellectam esse falsam et petitoriam principi etiam multa sunt in matrimonio quae lumen natu rale transcendunt vt quod gratia conferatur etiam est dif ficile probare in lumine naturali quod requiratur perpetuitas in hoc sacramento. si dicas habere gratiam in sacra mento est accidentarium et sine ea confertur sacramen tum.

¶ Respondetur sufficit mi de falsitate maioris in qua sto etiam si non ponatur obex in suscipiente essentiale est sacramento quod conferatur gratia. Si petas quando confertur gratia in hoc sacramento dicitur in fine termini vel nutus cum consensu in vtroque si vnus consentiat altero dissentiem te nulli confertur gratia matrimonialis cum non est ma trimonium si sint in mortali tempore illo paruo quo contrahunt nec tunc confertur gratia nec post conferetur gratia matrimonialis. quo fit qui pluries contrahit plus gratie matrimonialis habet: sed non propterea est ei melius contrahere quam non contrahere. Secundo patet si duo putant se contrahere et non contrahunt quia est aliquod impedimentum eos inhabilitans non acquirunt gratiam matrimonialem. Tertio sequitur si duo fuerit in gra tia ante istans consensus explicati et in illo in mortali es statim post in gratia numquam habebunt gratiam matrimonialem. Quarto sequitur datur interdum gratia ma trimonialis vni parti et non alteri. patet. actus actiuorum sunt in patiente disposito. ii de anima. modo stat sortem esse in peccato mortali et bertam in gratia. Quinto sequitur stat bertam habere gratiam matrimonialem quinquennium vel septemnium post verba de praesenti in facie ecclesie. pater stat quod sortes consensit a principio et berta non quo ad labatur lustrum annorum et tunc primo consentiat ane mansit concubina et putabatur esse matrimonium in fine lustri dabitur ei gratia matrimonialis et etiam tunc sorti si fue¬ rit in gratia et non ante. Sexto sequitur stat sortem dormien tem habere gratiam matrimonialem. patet. contrahant sortes et berta in facie ecclesie consentiat sortes et non berta toto die de nocte consentiat berta dormiente sor te tunc erit verum matrimonium et berte conferetur gratia sortes est capax ergo deus tunc conferet ei gratiam. similiter patet si paruulus baptisaretur dormiens. Tertio arguitur baptismus est ianua omnium sacramentorum est matrimonium eiusdem rationis cum nostro in matrimonio iudeorum et machometistarum non videtur quod iudeus peccet: per quemlibet actum quo vxorem eius cognoscit distingitur quod sit ianua omnium sacramentorum vel omnium distributiue sic quod nemo potest capere aliquod aliorum sacramentorum sine baptismo et sic nego sortes iudeus capit eucharistiam plato suscipit gratiam penitentialem si credat se baptisatum vel omnium collectiue et sic concedo: collectiue inquam nemo potest capere omnia alia sacramenta sine baptismo quia non potest esse sacerdos confirmatus vel habere matrimonium ratum et legittimum. matrimonium infidelium est ratum sed non legittimum et separabile ane susceptionem fidei cum venerint ad fidem post baptismum est nouus consensus formalis vel virtualis et matrimonium inseparabile non confertur gratia in matrimonio infidelium no propterea quod sint in capaces et existunt in peccato originali vel mortali vel in vtroque sed quia non capiunt sacramntum noue legis et eua cuata sunt sac menta veteris legis vt opinor infidelis non peccat in quolibet actu quo suam vxorem cognoscit reddendo debitum vel exigendo secundum rationem et boc in prima vxore dixi in quolibet quia interdum refert in cultum sue secte actualiter vel vetualiter et tunc peccat et quia creberrime virtualiter refert plerumque peceat: sed non oportet semper. Quarto arguitur in quolibet sacmento est aliquod extrinsecum quod applicatur sicut in baptismo aquae et ita in aliis nec requiruntur verba in ma trimonio in aliis sacramentis requiruntur verba: igitur. Insuper motrimonium contrahitur inter absentes. se cus est de aliis sacramentis sortes in gallia non potest consecrare panem triticeum in aprobana insula: et tamen inter tantum distantes potest esse matrimonium. hec ra tiones sunt inutiles sacramenta inter se habent discri men essentiale et arguitiuum aliquid conuenit vni sacramento quod non conuenit alteri equa facilitate dicere pote rat omne sacramentum habet debitum ministrum baptismus non habet debitum ministrum: ergo baptismus non est acramentum in baroco et concludere quod non esset sacramen tum vniuoce cum aliis sacramentis noue legis non teneo formam eius in quarto / secundo vel in aliis rationibus: sed capio pondus suarum rationum et dirigo secundum quod mee menti applicantur in ordine.