Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum secundum Sententiarum (Redactio B)

Distinctio 1

Quaestio 1 : An causalitas creaturarum praesupponit productionem personarum in diuinis ad intra

Quaestio 2 : An mundus incepit esse, capto mundo pro toto universo Deo secluso

Quaestio 3 : An Deus mundum sive mundialem machinam creaverit intelligendo et volendo tantum

Quaestio 4 : An fuerit possibile mundum fuisse ab aeterno

Quaestio 5 : An enti successivo repugnet aeternitas

Quaestio 6 : De conservatione Dei: an creatio et conservatio realiter differant, et de earum quidditatibus

Quaestio 7 : Utrum Deus habeat vim conservativam et effectivam respectu omnium

Quaestio 8 : An possit probari in lumine naturali quod Deus est causa efficiens omnium aliorum a se

Quaestio 9 : An Deus sit causa finalis omnium; quae est causalitas causae finalis; et an Deus omnium sit causa finalis

Quaestio 10 : De relatione creature ad deum: an ipsa distinguitur a creatura: et ita de qualibet relatione in uniuersali

Quaestio 11 : An natura angelica naturae animae praestet in nobilitate entitativa

Quaestio 12 : An angelus et anima specie differant

Quaestio 13 : An homo sit perfectior sua anima intellectiua: et quodlibet individuum superioris speciei perfectus quolibet individuo speciei inferioris

Distinctio 2

Quaestio 1 : Utrum motus localis sit res successiva ab omni re permanente et permanentibus distincta

Quaestio 2 : An motus alterationis sit aliquis fluxus distinctus a mobili et qualitate quae in motu acquiritur

Quaestio 3 : Penes quid habet attendi velocitas motus localis penes effectum

Quaestio 4 : Penes quid attenditur velocitas motus penes causam

Quaestio 5 : An locus sive aliud quodlibet continuum ex punctis confletur

Quaestio 6 : An puri continui detur minima pars

Quaestio 7 : An detur minimum naturale

Quaestio 8 : An angelus sit in loco

Quaestio 9 : An angelus determinet sibi locum, sive quoad magnitudinem sive parvitatem, sive quoad locum naturalem sive violentum

Quaestio 10 : An plures angeli possunt esse in eodem loco adaequato

Quaestio 11 : An angelus potest se movere localiter

Quaestio 12 : An potest se movere successive et subito per medium

Quaestio 13 : An tempus sit res successiva mensurativa durationis rerum corruptibilium

Distinctio 3

Quaestio 1

Quaestio 2 : De notitia angelorum: an cognitio angeli distinguitur ab angelo

Quaestio 3 : > An notitia actualis in angelo distinguatur ab habituali vel a specie intelligibili sicut notita actualis et habitualis distinguitur ab essentia angeli

Quaestio 4 An sint ponendae species in medio repraesentative rerum quorum sunt species

Quaestio 5 : An angelus possit se intelligere per essentiam suam

Quaestio 6 : An angelus naturaliter cognoscat vel cognoscere possit distincte Deum in via

Quaestio 7 : An ad hoc ut angelus cognoscat creaturas alias a se requiritur quod habeat proprias et distinctas rationes cognoscendi eas

Quaestio 8 : An si angeli non fuissent creati cum habitibus vel speciebus poterant ipsi species acquirere vel res aliquas de novo cognoscere

Quaestio 9 : An angelus potest tot habere notitias actuales quot habet species

Quaestio 10 : An notitia intuitiva potest esse de obiecto non existente

Quaestio 11 : An notitia intuitiva potest supernaturaliter esse sine potentia obiecti

Quaestio 12 : An notitia intuitiva producatur a sola potentia, vel ab obiecto

Quaestio 13 : An intellectus noster possit se intuitive cognoscere

Distinctio 4

Quaestio 1 : An angeli creati sunt in gratia

Distinctio 5

Quaestio 1 : Utrum prius angeli meruerint beatitudinem quam ipsam acceperint

Quaestio 2 : An angeli prius meruerint et demeruerint beatitudinem et damnationem antequam illas acquisiverint

Quaestio 3 : An Deus poterat creare angelos beatos in primo instanti et malos miseros

Distinctio 6

Quaestio 1 : An primus angelus poterat appetere aequalitatem Dei

Quaestio 2 : Quo peccato peccavit primus angelus, et ad quod genus vitii reduci habet

Distinctio 7

Quaestio 1 : An angeli beati maneant perpetuo in actu bono et mali damnati in actu malo, et an possint bonos actus habere, et quid causae est quare ita est?

Distinctio 8

Quaestio 1 : An angeli sint corporei et an possint assumere corpora

Quaestio 2 : An angeli fallantur et errent

Quaestio 3 : An daemon possit sensibus humanis illudere

Distinctio 9

Quaestio 1 : Utrum omnes homines salvandi assumantur ad novem angelorum ordines

Quaestio 2 : Utrum angeli superiores illuminent inferiores et contra

Quaestio 3 : An angelus sibi relictus potest cognoscere secreta alterius angeli vel hominis

Quaestio 4 : De angelorum locutione

Quaestio 5 : Quonam pacto angeli inter se mutuo loquuntur

Distinctio 10

Quaestio 1 : Utrum omnes angeli mittantur

Distinctio 11

Quaestio 1 : Utrum angelus potest hominem erudire vel facere peccare

Quaestio 2 : Utrum cuilibet hominum deputetur angelus bonus a principio nativitatis ad eius custodiam

Distinctio 12

Quaestio 1 : An materia sit altera pars compositi essentialis

Quaestio 2 : An Deus potest facere materiam sine forma substantiali et accidentali

Quaestio 3 : Utrum caelum sit ex materia et forma conflatum

Distinctio 13

Quaestio 1 : Utrum lux sit forma accidentalis, vel substantialis corporis lucidi, an alia substantia

Quaestio 2 : Utrum lumen producatur in medio subito an successive

Quaestio 3 : Utrum lumen videatur

Distinctio 14

Quaestio 1 : An sint plures caeli, et de ordine eorum

Quaestio 2 : An caelum moveatur ab oriente in occidentem et contra sicut diximus

Quaestio 3 : An sit necesse dicere pro motibus in caelo apparentibus quod idem caelum moveatur ab occidente in orientem et contra

Quaestio 4 : An sufficiat unum uni planetae

Quaestio 5 : An sit aliquod caelum aquaeum

Quaestio 6 : An in haec inferiora agat

Quaestio 7 : Utrum sit aliqua influentia caelestis a luce, lumine et motu distincta, et an agat in haec inferiora

Quaestio 8 : An per influentias siderum potest astronomus futura praedicere, per influentiam qua caelum in vires sensitivas et intellectivas influit

Quaestio 9 : An mulieres cum Diana et Herodiade equitent sicut recitatur, et an daemon haec faciat quae apparent

Quaestio 10 : An luna sit luminare minus

Quaestio 11 : An cometa significet mortes regum

Quaestio 12 : An centrum gravitatis terrae coincidat cum centro magnitudinis eiusdem

Quaestio 13 : De aqua quomodo ipsa non circuit totam terram cooperiendo

Quaestio 14 : Quid causae est ut mare fluat et refluat bis in die naturali vel prope diem naturalem

Quaestio 15 : An mare fuerit a Deo productum falsum

Quaestio 16 : An in quinto et sexto diebus omnium animalium genera tam in mari quam in terra convenienter producta sunt

Distinctio 15

Quaestio 1 : An aqua sit in reptili et universalius an elementa sint realiter in mixto

Quaestio 2 : Utrum in homine in sexto die creato sit alia forma quam anima intellectiva?

Distinctio 16

Quaestio 1 : An potentiae animae ab essentia animae distinguantur

Quaestio 2 : Utrum sensus communis sit in corde vel in cerebro tanquam in suo organo

Distinctio 17

Quaestio 1 : In qua plaga terrae homines optime vivunt

Quaestio 2 : An Nilus, Ganges, Tigris et Eufrates de quattuor paradisi fontibus scateant

Distinctio 18

Quaestio 1 : De ratione seminali: quae res est ipsa

Quaestio 2 : An corpus Evae erat plasmatum ex sola costa Adae

Quaestio 3 : An mater concurrit per suum menstruum effective ad generationem prolis

Quaestio 4 : An anima Adae et Evae et breviter omnium simul creatae sunt

Distinctio 19

Quaestio 1 : Utrum homo pro statu innocentiae habuit immortalitatem

Distinctio 20

Quaestio 1 : An in statu innocentiae fuisset generatio

Distinctio 21

Quaestio 1 : An temptatio daemonis ex invidia oriebatur ad hominem callide

Quaestio 2 : An primus parens poterat peccare venialiter in statu innocentiae

Distinctio 22

Quaestio 1 : An peccatum Adae fuerit peccato Evae gravius

Quaestio 2 : An ignorantia excusavit peccatum Adae et cuiuslibet alterius

Distinctio 23

Quaestio 1 : An Adam in statu innocentiae habuit notitiam intuitivam de Deo

Quaestio 2 : An Deus poterat fecisse hominem impeccabilem

Quaestio 3 : An stante statu innocentiae Adam aliquam deceptionem incurrere poterat

Quaestio 4 : An Deus debuit promittere hominem temptari

Distinctio 24

Quaestio 1 : An portio superior et inferior sint duae potentiae distinctae

Distinctio 25

Quaestio 1 : An liberum arbitrium sit aliud a voluntate distinctum

Quaestio 2 : An potest probari in lumine naturali in nobis libertas

Quaestio 3 : An voluntas coagat ad suum actum elicitum

Quaestio 4 : An aliquid aliud a voluntate cum ipsa concurrat ad productionem actus eius

Distinctio 26

Quaestio 1 : An gratia cooperans et operans cum caritate eadem sit in essentia animae vel in eius potentia

Quaestio 2

Quaestio 3 : Utrum actus meritorius et non meritorius sunt eiusdem speciei in genere naturae

Distinctio 27

Quaestio 1 : An liberum arbitrium cum gratia potest mereri aliquid de condigno

Distinctio 28

Quaestio 1 : De facultate liberi arbitrii: an requiratur gratia Dei praeveniens

Quaestio 2 : An homo sine gratia gratum faciente potest implere praecepta Dei et hominum

Quaestio 3 : An homo potest se immunem praeservare a peccato

Distinctio 29

Quaestio 1 : An Adam cum auxilio Dei generali sine gratia Dei, hoc est sine Dei speciali ope poterat actum elicere bonum moraliter

Distinctio 30

Quaestio 1 : An iustitia originalis reddit voluntatem promptam Deo parere et harmoniam inter vires inferiores et superiores

Quaestio 2 : De peccati originalis qualitate

Quaestio 3 : De essentia iustitiae originalis

Quaestio 4 : An beata Dei genitrix fuit concepta in peccato originali

Quaestio 5 : Utrum aliquid de alimento transeat in compositionem hominis vel alterius animalis

Quaestio 6 : Utrum generatio fiat de superfluo alimento an de substantia generantis

Distinctio 31

Quaestio 1 : Utrum potentia generativa inter alias potentias sit magis infecta

Distinctio 32

Quaestio 1 : Utrum originale peccatum tollat baptismus

Quaestio 2 : Utrum omnes animae humanae sunt aequales

Distinctio 33

Quaestio 1 : An decedentes cum originali solo puniantur poena sensus

Distinctio 34

Quaestio 1 : Utrum sit aliquod summum malum nihil boni habens nec bono inhaerens

Distinctio 35

Quaestio 1 : Utrum peccatum corrumpat animam vel aliquid eius

Distinctio 36

Quaestio 1 : Utrum aliquis poenam patiatur sine culpa

Quaestio 2 : Utrum omnis culpa sit peccati poena

Distinctio 37

Quaestio 1 : Quid est peccatum

Quaestio 2 : An Deus sit actor mali

Quaestio 3 : An Deus concurrat ad peccatum

Quaestio 4 : Utrum Deus prius agat et coagat ad actus voluntatis creatae an contra

Distinctio 38

Quaestio 1 : Utrum voluntas potest contravenire iudicio rationis

Quaestio 2 : An voluntas feratur vel ferri potest eodem actu in fine et in medium ad illum finem ordinatum

Distinctio 39

Quaestio 1 : Quid est synderesis et conscientia, et in qua potentia consistunt

Quaestio 2 : An quilibet contraveniens conscientiae suae peccat

Distinctio 40

Quaestio 1 : Utrum aliquis tantum meretur quantum intendit mereri

Distinctio 41

Quaestio 1 : Quae relatio requiritur ad hoc quod actus voluntatis fuerit moraliter bonus

Distinctio 42

Quaestio 1 : An actus interior et exterior sunt unum et idem peccatum

Quaestio 3 : An sit aliqua pura omissio: hoc est quaerere an aliquis peccet nullum actum voluntatis habendo

Quaestio 4 : Quid remanet in peccatore transeunte actum peccati a quo dicatur peccator

Quaestio 5 : An quaelibet pars peccati sit peccatum

Quaestio 6 : An bona circumstantia malitiam actus diminuat

Quaestio 7 : Utrum idem actus sit bonus et malus meritorie et demeritorie vel mortaliter

Quaestio 8 : An veniale potest esse mortale, et de discrimine inter veniale et mortale

Quaestio 9 : An omnis gula sit mortifera

Quaestio 10 : An omnis avaritia sit mortale peccatum

Quaestio 11 : An omnis acedia sit grave peccatum

Quaestio 12 : An omnis ira sit peccatum

Quaestio 13 : An omnis invidia sit peccatum mortale

Quaestio 14 : Utrum omnis superbia sit peccatum mortale

Quaestio 15 : An quodlibet peccatum mortale contineatur sub aliquo istorum peccatorum mortalium de quo mentionem fecimus

Quaestio 16 : An Deus potest punire aliquod peccatum ad condignum

Quaestio 17 : Quae sunt peccata in caelum clamantia, et quare ita appellitantur

Distinctio 43

Quaestio 1 : An peccatum in Spiritum Sanctum sit remissibile

Quaestio 2 : An sit dabilis actus venialis in actu voluntatis spontaneo circa cuiuscumque praecepti vel prohibitionis materiam

Distinctio 44

Quaestio 1 : An potentia peccandi sit a Deo, similiter et actus eius

Quaestio 2 : An inferiores superioribus parere obligentur

Quaestio 3 : An licite Christiani principes possint impetere Saracenos, proprie Hagarenos, Tartaros et reliquos gentiles bella movendo

Quaestio 4 : An Christiani possunt filios infidelium invitis parentibus baptizare

Quaestio 5 : An politia regalis per hereditariam successionem eidem praestet per electionem

Quaestio 6 : An rex sit dominus omnium quae sunt sub suo regno

Quaestio 7 : An quis per peccatum mortale perdit dominium rerum suarum

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 7

An detur minimum naturale
1

¶ Questio septima. IN luperiore questie one diximus quod pure continui non datur pars minima: esto quod continuum ex punctis conflatum ponatur. nunc continuando eandem materiam: queritur septi mo talis questio: an detur minimum naturale.

2

¶ Pro solutione quaestionis ponuntur conclusiones sequentes: quarum prima est. datur minimum naturale totale in etherogeneis. probatur hec conclusio. nusquam et numquo visus est elephas vel homotante paruitatis sicut culex vel granum millii. et hoc non nisi quia forme elephantis vel anime intellectiue repugnat naturaliter informare materiam ita paruam tanquam totalem sicut est materia culicis. istuod patet auctoritate philosophi. ii. de anima. t. commenti. xli. dicentis: omnim natura constantium determinata est ratio magnitudinis et augmenti. et contra anaxagoram primo Phisicorum ponit minimam carnem.

3

¶ Secunda conclusio. datur minimum naturale in homogeneis. probatur hec conclusio. datur mimmus homototalis et minimus elephas totalis ex priori conclusione. ergo datur minimum naturale aque tet consequentia. vnum est eque homogeneum entitatiue et substantialiter sicut aliud. patet quaelibet pars integralis homins est homo: sicut quaelibet pars integralis aque est aqua. non ponitur nisi vna forma in homine: scilicet anima intellectiua: vt in distinctione. xvi. huius post hac dicetur. ergo quelibet pars integralis est eiusdem speciei essentialis cum quaelibet alia parte: et cum toto. ergo totum est substantialiter homogeneum. sed homo non est homogeneum qualitatiue et accidentaliter sicut aqua quelibet pars integralis aque in naturali dispositione est frigida et humida non autem est sic de qualitatibus homis. cor est calidum ccrebrum frigidum. et varie partes varia habent accidentia naturalia. Insuper / quelem pars inte gralis homins est substantia corporea atata anima rationali. ergo est substantia rationalis: ergo homo et st in terminis luctari volueris: quielibet pars integralis homins est eiusdem rationis entitatiue cum toto: cum habeat partes eiusdem speciei specialissime cum toto entitatine. Insuper aucto ritates aristotelis et commentatoris equaliter applicantur in homogeneo et etherogeneo. ergo si ponatur vnum: sicut oportet parper experientiam et rationem: debet idem poni in alio.

4

¶ Tertia conclusio. datur minimum naturalecaloris frigoris / et himodi accidentium corporalium. probatur coclusio auctoritate aristotelis in de sen su et sensato. t. commenti. lx. lxii. et lxiiii. quod qualita tes sensibiles sunt determinate secundum species. hanc conclusionem per varios passus commentatoris deduxiquaestione sextadecima distinctionis. xvii. primi sententiarum. et propterea eos hic relinquo. Insuper datur minimum in animalibus in etherogeneis et homogeneis. et auctoritates philosophorum equaliter applicantur in accidentibus sicut in substatiis. ergo hoc non est negandum ab accidentibus corporalibus.

5

¶ Contra has conclusiones arguitur sic. accidentis spiritualis non datur remississima pars per se potens esse. ergo nec qualitatis corporalis. consequ uentia tenet conuenienti similitudine. afneis patet. homo potest pure partibiliter elicere vnum actum voluntatis a non gradum ad certum gradum vscm. ergo quacum que remissione actus dara potest dari actus remissior per se existens. probatio assumpti: alio qui homo potest taliter peccare quod non potest sufficienter proportionabiliter puniri pena sensus. Ppeccatum pot esse tante paru itatis. et actus vitalis anime non potest esse in infi nitum remissus per te: cum datur minimum naturalein actu igitur.

6

¶ Respondetur negando consequentiam. alie sunt leges qualitatum corporalium et spiritualium. et si negaretur afis: non est sufficienter probatum ex assumpto. licet detur minimus acius potens naturaliter per se existere: non tamen de potentia dei absoluta. dato minmo naturali etherogeneo vel homogeneo deus potest partem eus ponere extra totum: cum hoc quod materia informetur eadem forma qua an te informabatur. dato ergo quocumque peccato quantumcumque pusillo: deus potest pro illo penam proportionabiliter infligere. et actus: quantumcumque paruus fuerit: potentiam cui inest vitaliter immutabit.

7

¶ Contra hoc arguitur. si in infinitum paruum actum potest intellectus vel voluntas habere: sequitur hec conclusio. quod voluntas infinitos actus potest simulhabere circa varia obiecta cum tanta facilitate sicut habendo vnum actum vt octo circa vnum obiectum quod est contra communem experientiam. quod sequatur patet. non est difficilius habere duos actus circa duo obiecta latos: quiaum quiliet est vnius gradus: quae hatre actum intensum vt duo circa idem obiectum. et si sic: potes remissiores actus capere plures circa plura obiecta. et sic cum non detur actus remississimus totalis: sequitur illatum.

8

¶ Ad hoc argumentum latius alibi respodi. dico nunc breuiter ipsum nichil concludit. difficilius est habere plures peruos actus latos in obiecta impartinen tia quam actum vnum eis omnibus paruis equalen in gradu circa vnum obiectum.

9

¶ Secundo arguitur. ignis producit successiue in materiam stupe quae fuit foemam substantia lem ignis. ergo non est dabile minimum naturale ignis consequentia liquet afis patet. successiue disponitur materia ad susceptionem ignis: quia pars propinquior citius disponitur quod remotior. Oe agens naturale citius agit in propinquum quam in distans. sed quamprimum qualitatiue dispositiones (vtpote calidi tas et siccitas) sunt introducte in passun a: gens corrumpit forma precedentem et generat nouam. igitur.

10

¶ Distinguo antecedens. vel illa stupa proiecta suerit in igne sic quod reddidit vnum totum cum ipso igne et et sic concedo. ex illo habes minus minimo naturali in suo toto: et nihil contra dicta. si stupa fuerit remota abigne: sic scilicet quod non constituat aliquod vnum secum: tunc minimum naturale ignis subito producitur. quia si successiue: daretur minus minimo naturali per se existens. reliqua pars producitur pure partibiliter: qusque deueinatur ad mimum naturale vltimum stupe corrumpende: quod subito corrumpitur: quia si successiue corrumperetur: daretur minus minimo naturali. et ad illam stupe corruptionem sequitur ignis subitam generationem de per accidens. et si pars stupedate citius disponeretur per qualitatiuas dispositiones in parte propinqua quod remota: hoc non sufficit ad generationem ignis. quia requiritur determinata pars in magnitudine disposita ad hoc quod introducatur forma ignis in illam materiam. ergo non poritate tenporis vel instantis ignis gencrat prtem ignis in parte propinqua illius materie minimi naturalis quam in parte remota illius immo ita cito producit formam ignis in partem remotam minimi naturalis sicut in partem vicinam. reliquas partes producic successiue. licet non sit successio ex parte intensionis for me substantialis: cum talium partium sit expers: successiue quo ad extensionem producit. si tamen deus destruat minimum naturale subito: sic scilicet quod non duret nisi per vnum instans: tunc ignis generabit vnum minimum naturale subito. sed si agens producat minimum naturale caloris et minimum siccitatis per tantam distantiam sicut est minimum naturale ignis: iam quam primum est dispositio in passo / ita cito producitur forma ignis.

11

¶ Ex illo patet: licet agens producat subito primum minimum naturale caloris / frigoris / vel ignis: non tamen reliquas partes similes et eiusdem rationis. et ratio est: cum detur minimum naturale: ipsum non potest successiue produci. reliqua autem pars potest partibiliter produci secundum quod passum est agenti applicatum. ergo per accidens est quod vnam parten subito producat: et aliam subito corrumpat: et non reliquas partes.

12

¶ Secundo sequitur. nullus est color in hac cosequentia: agens producit a ignem vel calorem subito (sit a minimum naturale) et agens non est debilitatum in productione b quod est eiusdem speciei cum atet est ipsi a / coniunctum. ergo producit b subito.

13

¶ Tertio sequitur. male loquitur quidam doctor consequenter ad positionem quod producitur maxi mum quod non subito et reliquum successiue nam bene sequitur a / est maximum non potens per se existere: ergo non est producibile. hoc ex terminis implicat. nec valet si dicatur non potest produci sine addito.

14

¶ Contra. sit a pedale quod tu dicis maximum quod non potest per se existere: sed quodlibet quantum cunque maius potest per se existere. ergo non potes dare aliquod quod cito producatur. Si dicas pedale cum digito producitur subito.

15

¶ Contra. medietas illius digiti supra pedalitatem potest per se existere. ergo totum tuum datum non producebatur subito.

16

¶ Quarto sequitur / quod male dicunt consequenter quod non producatur minimum secundum intensionem. probatio. quando producitur mini mum caloris a corpore calefactiuo in instanti: ille calor est alicuius intensionis sicut extensionis. sit gratia exemplivnius gradus si minus secundum intensionem possit perse existere: illud fuisset productum. necesse est si calor producatur quod sit alicuius certe intensionuis. er go si sit minimum secundum extensionem: erit minimum secundum intensionem prope agens.

17

¶ Quinto sequitur. si aliquod agens potest aliud tollere subito a minimo naturali: res permanens haberet vltimum instans sui completum. in minimo naturali illud non inconuenit.

18

¶ Sexto sequitur. agens producit subito interdum de peraccidens aliquod maius minimo naturali. patet. si esset stupa pedalis cum dimidio. et vnum pedale vreret ignis pro suo minimo naturali: et stupa non potest stare in semipedalitate: in illo casu totum subito igniret. si essent plura minima posita per lineam rectam sic quod ex eis non constitueretur aliquod vnum: et ignis applicaretur: an eque cito concremabit omnia est difficultas: et non difficilis. respondeatur consequenter.

19

¶ Septimo sequitur: quando calor vt octo remittitur in aqua: erit remissio partibilis ad aliquem gradum caloris qui subito corrumpet et frigus subito introducetur. ita quod si frigus in instanti determinato producatur: primum instas frigoris est primum non ess caloris et hoc tenendo quod nulle qualitates eiusdem speciei cum contrariis sese compatiantur: et si oppositum teneatur: cum eagens producat primo frigus: et datur minimum frigoris: oportet illud subito produci. et in consequens aliquid caloris subito corrumpetur. vt si calor vt. viii. nullum gradum frigoris compatiatur: remota aqua a calefaciente: forma aquae corrumpit instantanee aliquid caloris: vt instantanee aliquid frigo ris producat. postea successiue calorem corrumpit et frigus introducit: quousque deueniendum est ad vltimum minimum naturale.

20

¶ Secundo arguitur. non datur maximus ignis nec maximus homo. ergo nec minimus totalis atecens patet: da maximum ignem possibilem. si illi applicaretur stupa: ipsa ab igne consumere tur. et per consequens fieret ignis maior. Similiter: quocumque homine dato quantumcumque giganteo: vt og rege basan: ille potest tumefieri et maiorari. ergo non datur maximus homo. et per consequens nec minimus. et sic probatio est nulla: ex aristotele secundo de anima deprompta.

21

¶ Respondetur. de facto datur maximus ignis et minimus totalis. similiter maximus homo et minimus homo totalis negatiue cum homines totales non sint infiniti: oportet ad vnum maximum et ad vnum minimum negatiue deuenire. sed cum possunt esse plures maximi negatiue similiter minimi: dubium est an ita est de facto. sed quo ad quantitatem humanam dabilia sunt extrema. sit a minimus homo possibilis totalis naturaliter: et b maximus possibilis: vel minimus qui non potest: et c medio modo: puta c est medium mathematicum inter a / et b. tunc c est sub optima quantitate conuenienti speciei humane. non habet plus de quantitate quom opet: nec minus quam opet. anima c hominis optime potest exercere operationes huanas in suo corpore. et pessime a / et b i et quanto magis homines accedunt ad cset elongantur ab extremis. tanto melius se habent: et sunt in quantitate meliori. et pro quanto appropinquant a / et b pelus se habent.

22

¶ Ex hoc patet quod homo mediocris quantitatis est fortior homine maxime quantitatis vel minime: supposita equalitate complexionis. patet. anima eius habet instrumentum aptius ad exercendas opeationes humanas. iste tres anie in istis tribus homimbus sunt equalis potentie: modo quando dantur potentie equales: habens melius instrumentum melius operatur: si suum conatum equaliter applicat cum alia. et licet anima separata potest celerius mouere paruum corpus quam magnum: non tamen anima informans corpus: quia in illorequiruntur membra / humores / et spiritus sufficientes ad co rporis motum. videmus em magnum non posse ita celeriter currere sicut virum mediocrem eiusud etatis et eodem modo sequitur quod magnus non potest ita celeriter currere vel lapidem grauem ad tantam intercapedinem proiicere sicut mediocris: nec ictum ita lesiuum incutere ceteris paribus: licet terribilior ob corporis immanem molem videatur ictus longi viri ab altiori loco capit originem et maiorem impetum acqui rit: et per consequens maiorem ictum dat. et graue corpus: vt ferrum vel lapidem: proiicit ad maius interual lum quam mediocris. quemadmodum stans in iugo montis sagittam vel lapidem prolicit ad maiorem distantiam in imo quam posset ipsemet existens in pede modo tis in valle. sed si mediocris tantum eleuaretur artificio in altum sicut longus: omnia eque bene et melius ex erceret quam longus. hic tamen est vnum: sicut in moralibus stat dare duo extrema / quorum vnum est pelus alio: vt in prodigalitate et in illiberalitate: intemperantia et insensibil itate. sic hic ascendendo ad longitudinem est extremum minus malum iu robore. Uidemus em viros giganteos multo melius suas exercere opeationes quod nanos.

23

¶ De igne datur maximus possibilis per naturam. patet de igne in sua sphera. quando omnia agentia ignis productiua naturalia optime applicantur si illi stupa applicaretur: illam incenderet: et esset ignis totus maior dato. sed casus est preter legem de homine: datur maxima quantitas sub qua potest esse naturaliter: et maxima etiam raritas. et ex illo sequitur solutio argumenti quo ad tumefieri. si amplius tumefiat: desinit esse homo. nec inconuenit quod habeat vltimum instans ess sui completum

24

¶ Tertio arguitur: minimum naturale est eiusdem speciei specialissime cum alio maiori. sed aliud malus est diuisibile: sic scilicet quod partes possunt seorsum permancre. ergo et illud minimum naturale.

25

¶ Quarto. istud minimum naturale est quantum. sed essentiale est quanto posse diuidi. v. etaphisice. ergo.

26

¶ Ad tertium concedo vtramque premissarum. nonne vides corhominis vel caput animalis / vel reliqua pars a capite est eiusdem rationis cum toto et totum potest naturaliter per se existere: non autem cor caput vel reliqua pars animalis alia a capite.

27

¶ Ad quartum concedo quod ipsum est quantum. probabile est quod quantitas est res quanta. oppositum etiam potest defendi de quantitate conti nua. qualitercumque teneatur nego quod illa quantitas potest diuidi: cum hoc quod partes maneat in illa specie. potest illius minimi / forma corrumpi a circumstante: et produci noua ab aere aqua vel ab alio corruptiuo quod aliam formam generabit. Aristoteles intelligit de quanto non minimo naturali. si enti naturali repugnat naturaliter in minus diuidi: quanto eidem repugnat in minus diuidi: patet exposito rie. huic enti naturali repugnat diuidi. hoc es naturale est hoc quantum. ergo huic quanto repugnat diuidi

28

¶ Contra illud arguitur: et erit quin tum argumentum cum replica ad solutionem nunc da tam: et hoc sic. ponatur minimum naturale in vacuo: et nullum sit corruptiuum extrinsecum in cuius naturam istud minimum potest conuerti. tunc mirum est si sortes non potest illud minimum naturale partiri. si possit: ponatur in esse. ergo non datur minimum natura le.

29

¶ Respondetur / hoc argumentum est apparens: ppterea eget maiore repulsa ne aliquis in eo cofidat. In primis dico / argumentum concludit contra argueutem: qui reprobando hanc viam quam sequor dicit in etherogeneis datur minimum naturale: non autem in homogeneis. ergo iste habet soluere argumentum in etherogeneis: quia equaliter dirigitur contra etherogeneas et homogenea. et si in vno nihil concludit: nec in alio. Secundo dico. ad casum preter legem danda est responsio preter legem. contra naturam iam institutam ast quod ponatur vacuum vel aliquid in eo vel extra vniuersum. Tertio dico. casu admisso nullum agens creatum praet ferro vel nouacula illud minimum naturale partiri. arguens habet hoc dicere in ethercgeneis. ego dico idem in omnibus. quemadmodum dicunt si ponantur duo asseres plani immediate: nullum agens creatum potest leuare vnum vniformiter ab alio: vel facere vllo modo aquam in clipsedra descendere obstructo superiori foramine: quantumcumque ad se trahat anhelitu aquam in vase existentem. nec centum viri / neccenties mille postunt hoc efficere. habes ergo quod detur minimum naturale: cui de ratione intrinseca repugnat dioidi ab agente creato: non tamen a deo. quod res parua non possit ita diu conscruari extra suum totum sicut in suo toto notum est. pinta vini non ita diu conseruatur in vase sine corruptione sicut quarta. et copina non ita diu conse ruatur in acre sicut pinta: supposita pari tate vin i. stat mensuram fortioris vini diutius durare sine corruptione quom debilioris vini maiorem men¬ suram: vt videre est de vino primorum climatum ad vltimiclimatis vina debilia.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 7