Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

POSTQVAM declarati sunt multiplices effectus sapientiae ex speciali gubernatione quarundam spectabilium personarum, quae quadam priuilegiata familiaritate fuerunt DEO charissimae: In hac parte consequenter prosequitur de effectibus mirabilibus sa pientiae, quos fecit circa gubernationem unius totius populi, ui delicet populi Israelitici, qui fuit populus DEO peculiariter consecratus, & in cultu DEI per legem datam specialiter informatus.

2

Fecit autem sapientia tria notabilia beneficia isti populo in genere. Primo enim eos deAegyptiaca seruitute potenter eduxit & liberauit. Secundo per de sertum eos 4o annis eduxit, & pauit. Tertio iustum populum in terram pro missionis induxit, & eam ei appropinauit. In eductione Israel de Aegypto mi rabiliter afflixit Aegyptios, & protexit Hebraeos. In educendo eos per deser tum affectuose iustos instruxit, & animose destruxit incredulos. In terra Pro missionis mirabiliter exaltauit Hebraeos, & prostrauit Chananaeos: De istis tri bus beneficijs populo lsraelitico per Dominum in deserto collatis, agitur hoc loco usque ad finem libri. Vnde in ista parte Salomon DEI beneficia recorda tur, & prosequitur, & regratiatur deuote: & intermixtim nunc de beneficio col lato contra Aegyptios, nunc debeneficio collato contra Chananaeos: nunc de mirabili ducatu quem fecit DEVS in uia, per columnam nubis & ignis in de serto. Diuidi tamen potest processus usque in finem Capituli in quatuor partes: Nam primo tangit breuiter Israelis ab Aegyptijs liberationem: secundo Israel per Aegyptios ditationem: tertio eorundem per desertum traductionem: & quarto uirorum bonorum gratiarum actionem. Secunda pars ibi: Haec reddidit iustis: Tertia ibi: Et deduxit eos. Quarta pars ibi: Iusti tulerunt. Circa primum duo facit: Nam primo ostendit quis fuit in ista liberatione agens principale Secundo ostendit quis & qualis fuit in eadem agens instrumentale, ibi: Intra uit in animam serui DEI. Quantum ad primum sciendum, quod sicut narra tur, Exod. 1. Post mortem loseph filij Israel in Aegypto addicti fuerunt serui tuti, & seruierunt Aegyptijs in luto & latere, & in magna captiuitate: & tamen non obstante durissima seruitute multiplicati sunt nimis, quantoque oppri mebantur, tanto magis multiplicabantur, & crescebant. Tandem hoc com perto statuit rex Aegypti quod quidquid nasceretur eis sexus masculini proij ceretur in fluuium, quidquid foeminei seruaretur: ut sic uiri destruerentur, & mulieribus ad libidinem uterentur. Cuius temporis tempestate natus est Moy ses, quem DEVS nuncium suum fecit ad Pharaonem, & per quem populum liberauit. Dicit ergo sic: flaec scilicet sapientia populum iustum: id est, filios Israel: qui ideo iusti dicuntur: quia fidem habuerunt de uno & uero DEO colendo Vnde Abacuc 2. Iustus ex fide sua viuit: & semen sine querela: id est, semen pa triarcharum qui uixerunt sine querela: Et continue aliqui fuerunt in illo po pulo boni & iusti, & sine querela conuersantes. Liberauit a nationibus: id est, ab Aegyptijs, qui tales manserunt, quales nati sunt, carentes supernaturali co gnitione DEI, qua est per fidem in praesenti. Quae quidem nationes illum po pulum opprimebant operibus duris luti & lateris, ut supra dictum est, unde Exod. 1. Venite sapienter opprimamus eum. Haec igitur sapientia fuit in ista li beratione agens principale: agens uero instrumentale fuit Moyses, de quo sub ditur: Intrauit in animam serui DEI: id est, sapientia intrauit in animam Moysi, qui fuit seruus DEI, iuxta illud Exod. 4. Ego ero in ore tuo, & docebo te quid lo quaris: Et stetit sapientia, uidelicet uel ipse Moyses contra reges horrendos, Pha raonem & eius principes: In portentis & signis: id est, faciendo portenta & signa mirabilia. Portentum dicitur a portendere quod est praesignare aliquid mi rabile nouum. Vnde Isido. 2. Ethy. cap. 3. Portenta dicta perhibent a por tando: id est, prae ostendendo ostenta, eo quod ostendere futura aliqua uidean tur. Prodigia uero eo quod porro: id est, procul futura praedicant. Monstra ue ro a monstro sunt dicta, eo quod aliquid signando demonstrant siue quod sta tim monstrent quid appareat. Quando enim monstra gignuntur, significant comuniter aliquas magnas mutationes futuras in repub. sicut patet antequam Nerxes perdidit Persiam, uulpis ex aqua dicitur procreata fuisse: & antequam Alexander occisus esset, mulier quaedam monstrum quoddam enixa est, quod supe riores partes corporis humanas habuit, sed mortuas, inferiores diuersarum be stiarum, sed uiuentes: & significauit repentinam regis interfectionem. Videatur lsi dorus ubi supra: Monstrum etiam fuit ille Titius, qui iacens nouem iugera oc cupauit, sicut Homerus testatur: hoc non scriberem nisi in lsidoro inuenissem Est enim iuger quantum aratrum arare potest uno die, & continet in longitu dine secundum Papiam ducentos quadraginta pedes, & in latitudine medie tatem: quod spacium si multiplicetur per novem, & dicatur quod homo tan tum spacium occupauerit iacendo fiat solenne mendacium, sicut credo. Ste tit ergo Moyses contra reges horrendos in portentis & signis. Signa dicuntur mira cula iuxta illud Mar. 6. Signa autem eos qui crediderint haec sequentur: In no mine meo daemonia eijcient.

3

Sed hic potest esse dubium quare modernis temporibus non siunt miracu la ita passim, sicut olim in primitiua Ecclesia: tunc enim in litera verificabatur illa autoritas de fidelibus, de quinque illis signis. Ad hoc dicendum quod Ecclesia consideratur secundum triplicem statum: primitiuum, medium, & ultimum. In primitiuo statu fiebant signa frequenter, in statu moderno raro, sed in temporibus Antichri sti rarissime. In statu nanque primitiuo fiebant frequenter miracula: quia secundum Chrysost. uera miracula habent admirationem, utilitatem & necessitatem. Tunc igi tur oportuit frequenter fieri miracula: quia uera miracula habent admirationem, & homines delectantur in mirabilibus, & homines erant tunc aliquibus dele ctationibus subleuandi ad fidem. Et iterum propter utilitatem: quia tunc erant mul ti infideles & erroribus inuoluti. Moderno uero tempore raro siunt: quia nec suadet necessitas, eo que fidelium multitudo est magna: Aliquando tamen siunt, quia hoc suadet utilitas, eo quod aliqui infirmi sunt & indigentes solidari in his quae DEI sunt. Sed quare modo non siunt ita passim, & indifferenter sicut in Ecclesia primitiua triplex est ratio. Primo quia Ecclesia modo est firmata & stabilitata in fide. Et haec est ratio Gregorii, qui ponit exemplum de planta, cui tandiu aquam infundimus donec eam cum terra conualuisse uidemus. Secun do propter uniuersale mundi exemplum & hanc rationem asserit August. 22: de Ciuit. DEI, cap. 8. Quisquis prodigia adhuc inquirit ut credat, magnum est ipsum prodigium, qui etiam mundo credente non credit. Tertio propter fidei maius meritum: quia secundum Gregorium in Home. Fides non habet me ritum, cui humana ratio praebet experimentum. Ex hoc patet quod fides est nobis meritoria magis caeteris paribus, quam fuit patribus in Ecclesia primiti ua. In fine autem mundi rarissime fient miracula triplici de causa secundum Isi dor. de summo bono lib. 1. cap. 15. Primo ut persequentium manus audacior efficiatur. Secundo ut sanctorum patientia euidentius comprobetur. Tertio ut eorum qui casuri sunt lenitas ostendatur. Iuxta autem illam particulam: Stetit contra reges horrendos. Notandum quod omnis bonus praelatus talis debet esse ut pro iure Ecclesiae & ueritate sacrae doctrinae audeat stare contra reges & tyrannos, sic Apostoli, sic prophetae, sic martyres, sic confessores, ut possit de eo dici: Stetit contra reges horrendos. In qui bus uerbis bonum praelatum quatuor recomendant: duo a parte subiecti, & duo a parte obiecti. A parte quidem subiecti, rectitudo conscientiae, quia stetit: forti tudo resistentiae, quia contra. A parte uero obiecti: altitudo reuerentiae, quia re ges: & magnitudo maleuolentiae, quia horrendos. Primo debet in praelato esse re ctitudo conscientiae, sicut monet eos Apostolus ad Ephes. 6. State, inquit, suc cincti lumbos uestros in ueritate, induti lorica iusticiae, & calciati pedes in prae paratione Euamgelij pacis. Proprietas palmae dicitur queo nullo pondere impedi tur, quin semper staturae teneat rectitudinem, quantumcunque onus magnum sibi imponatur dum crescit: & ideo quia sic inuenitur inuictae uirtutis, depuraba tur in ornamentum uictoris. Moraliter praelatus quantumcunque sibi onus impo natur per persecutionem tyrannicam, & iniustam, semper seruare debet staturae rectitudinem in conscientiam, ut ibi merito dici possit illud Can. 7. Statura tua assimilata est palmae. Dicit em Arist. 1. Ethi. queo uirtuosus debet esse sicut tetra gonus sine uituperio. Corpus tetragonum sicut tessara in omni sua parte aequa liter stat: unde ita fortiter stat unus decius super unitatem, sicut super sex puncta: Ita debet uirtuosus & maxime platus facere, Sap. 5. Stabunt iusti in magna constan tia: Stans est promptior ad ministrandum, Luc. 10. de Martha quae stetit, & ait: Domine non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare: For tior ad dimicandum sicut dicitur, 1. Paral. 11. hic stetit in medio agri, & defendit eum: Aptior ad ambulandum, Tobiae 1. Inuenit iuuenem stantem splendidum praecinctum, & quasi paratum ad ambulandum: altior ad contemplandum, Abacuc 2. Et super custodiam meam stabo, & etiam figam gradum super mu nitionem, & contemplabor ut uideam.

4

Secundo in bono praelato debet esse fortitudo resistentiae contra malos, & ideo dicitur, contra: Non enim licet sibi fugere, fingere, uel fauere: fugere per curae di missionem, fingere per dissimulationem: fauere per adulationem. Sed stare contra ueniendo, contra opponendo, contradicendo: unde de praelatis bonis potest exponi illud Psal. Posuisti nos in contradictionem uicinis nostris.

5

Tertio ad commendationem boni praelati a parte obiecti notatur altitudo reuerentiae: quia contra reges: sic Helias contra Achab, & omnes prophetae con tra reges se obiecerunt, sicut patet Paralip. 1. & 2. & in libris Regum Parthi & Medi & omnes orientales utuntur elephantis in bellis suis. Est enim ele phas animal ita forte, quod supra dorsum suum extruitur unum castrum lig neum, in quo possunt 30. uel 40. uel 50. homines dimicare. Alexander autem Magnus pugnaturus contra Porum rege Indiae, duplici contra illos elephan tes utebatur cautela. Vna uice ordinauit quod ponerentur statuae aeree plenae prunis calidis, & feruentibus in uia, ubi deberent isti elephantes transire: qui statuas homines aestimantes eas cum promuscidis eleuare & subuertere nite bantur. Sed statim ab aere feruenti in promuscidis combusti: fugam inierunt, & maximam stragem in exercitu Indorum fecerunt. Alia uice coram suo exer citu fecit aminari unum gregem porcorum, in quo iussit unum porcum teneri & affligi. Quo clamante totus grex grunnire coepit tModo elephas naturaliter ti met grunnitum suis) Audientes igitur elephantes tantum strepitum porcorum taliter grunnientium, fugam inierunt, & in exercitum proprium grauissimam stragem fecerunt. Hanc cautelam narrat lohannes Beleth. lib. 2. de officio Ec clesiae. Moraliter per istos elephantes, qui sunt animalia maxima, & fortissima, & castissima signantur maiores praelati in Ecclesia: propter magnitudinem di gnitatis, & propter similitudinem castitatis: quia elephas est animal castissi mum. Horum officium est in exercitu Ecclesiae praecedere & malos hostes mu gitu suae praedicationis terrere. Super istos collocantur turres ligneae: quia eis supponuntur Ecclesiae, & committuntur animarum curae. Talis fuit Petrus: de quo dicit Saluator Matth. 16. Tu es Petrus, & super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Diabolus igitur timens istos elephantes duplicem prouidit cautelam. Primo enim ponit contra eos statuas aereas plenas igne. Istae staiuae sunt mali nobiles, proceres & potentes, qui uidentur generosi, sicut fuerunt pa tres eorum. Sed non sunt nisi statuae & laruati: quia effigiem exteriorem homi nis habent, sed non uitam, non prudentiam, non rationem, non mansuetudinem, quam homini indidit natura. Sunt tamen statuae aereae propter strepitum pompae & superbiae secularis, & sunt repleti intrinsecus igne iracundiae. Et tales sunt secta Diaboli. De quo Iob 41. Halitus eius prunas ardere facit. Isti stant ho die contra elephantes: id est, episcopos, & coburunt pmuscidas eorum: ita quod nec corripere, nec corrigere eos audent. Et non solum istos timent episcopi nostri, imo strepitu porcum timent, clamorem unius suis. Porci sunt lubrici moraliter, & sus est meretrix, iuxta illud Proverb. 11. Circulus aureus in naribus suis, mu lier pulchra & fatua. Talis elephas non fuit lohannes Baptista, quando dixit Herodi: Non licet tibi habere uxorem fratris tui, &c. Matth. 6. Nec tales fuerunt Apostoli, quorum locum modo episcopi tenent, quibus praedixerat Saluator Marc. 13. Tradent uos in concilijs & in sinagogis suis, & flagellabunt uos, & ante reges & praesides stabitis propter me in testimonium illius. Quarto ad com mendationem boni praelati subditur a parte subiecti, cui deberet resistere, ma gnitudo maliuolentiae: quia horrendos. Valde enim terribilis est potestas tyran nica, & tamen CHRISTVS est fortior. Vnde simplicissimi uiri tyrannos deuin cunt ipsius uirtute, qui dicit Sapientiae 8. Timebunt me reges horrendi. Ista quae dicta sunt possunt etiam applicari ad beatam Catherinam, quae stetit contra Maxentium tyrannum, & principes suos.

PrevBack to TopNext