Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

EXPLICATA tribulatione Aegyptijs illata, per minutas be stias, quibus sine remedio exterminabantur: Redit ad correptio nem filiorum Israel in deserto, a qua cum mirabili adiutorio libe rabantur. Et circa hoc tria facit. Nam primo ostendit huius reme dij causam supernaturalem: Secundo ponit huius remedij causam finalem: Et tertio excludit, ad huius remedij efficientia, omnem causam medi cinalem. secunda pars ibi: Ns in ultam. tertia ibi: Etenim neque herba.

2

Quantum ad primum dicit sic: Filios autem tuos, &c. quia fuerunt filij, ideo debuerunt castigari, Eccles. 7. Filij tibi sunt, erudi illos, & curua illos a pueritia eorum. In cuius figuram dicit Psal. Beatus qui tenebit & allidet paruulos suos ad petram: id est, beatus qui castigabit filios suos, uel carnales per naturam, uel spirituales per curam, & allidens eos petrae: id est, CHRISTO, assuefaciens eo: ad opera uirtuosa, & alibi dicit: In matutino interficiebam omnes peccatores terrae: hoc est, statim in iuuentute uitia peccatorum per castigationes condi gnas amputari: & hoc est capere uulpes paruulas, quae demoliuntur uineas. Can. 2. Vnde Hieron. super epistolam Ephes. 2. & habetur in Cano. di. 37. le gant. Heli sacerdos pater sanctus fuit, sed quia filios non erudiuit in omni dis ciplina, & correctione, supinus cecidit, & mortuus est. Filios autem tuos nec draconum nec venatorum vicerunt dentes: quia nec a magnis bestijs in quanti tate, cuiusmodi sunt dracones: nec a maliciosis in qualitate, cuiusmodi sunt ser pentes minores, Domino protegente laedebantur: Draco enim secundum Isid. ueneno caret, 12. Ethi. cap. 8. ita scribit: Draco maior cunctorum serpentum siue omnium animantium super terram. Hunc Graecit draconta uocant: Vn de & deriuatum est in Latinum, ut draco diceretur, qui saepe a speluncis ex tractus fertur in aërem, concitaturque propter eum aër. Est autem cristatus, ore paruo, & arctis fistulis, per quas trahit spiritum, & linguam exurit. Vim au tem non in dentibus, sed in cauda habet. Verbere potius quam ictu nocet: in noxius est enim a uenenis, & ideo huic ad mortem faciendam uenena non erunt necessaria: quia si quem ligauerit, occidit. Vnde nec elephas tutus est sui corporis magnitudine. Nam circa semitas delitescens, per quas elephan tes solito gradiuntur, crura eorum nodis illigat, ac suffocatos perimit. Haec lsid. Fertur autem secundum Papiam quod herba quae dracontea dicitur, na ta sit de sanguine draconis, & ideo sic uocata, & est draconij coloris: flos uero eius sicut lingua draconis. Si quis radicem huius herbae sanis confricet manibus, ser pentes sine piculo prendet: est aut tyriacae uirtutis si legat mense lulij. Haec Papias. Mirabile est autem, si ueneno careat draco, cum secundum autores auram spi rando inficiat, & inflatu mortifero pestes ingerat: sicut patet ex narratione Aristot. lib. suo de proprietatibus elementorum, de eo quod contigit tempore Philippi in Armenia, & Solinus de Mirabilibus mundi dicit expresse, quod non in dentibus, sed in cauda uenenum habeat: nec obstat quod eius carnes comedunt Aethiopes, sicut dicit Psal. Dedisti eam populo Aethiopum escam: quod potest esse, uel quia uenenum excutiunt aliqua arte, sicut medici faciunt de serpentibus: uel caudam abscidunt, in qua latet uenenum. Draconis autem caro uitrei coloris est, & infrigidat uescentes eam: hinc est quod Aethiopes in feruida plaga habitantes, carne draconis libenter uescuntur. Mercatores etiam squod est mirabile dictu) quibusdam carminibus dracones faciunt mansuetos ad tempus, quibus insidentes freno eos regunt, usque tunc in Aethiopiam ueni unt, ubi eos uendunt, ut dicitur in lib. de Naturis rerum. Dicit ergo litera: Fi lios autem tuos nec draconum, nec uenatorum uicerunt dentes: misericordia au tem tua adueniens saluauit eos per aspectum serpentis, sicut in lectione praeceden te dictum est. Subdit autem causam quare sic affligebantur, & alt: In memoriam enim sermonum tuorum exterminabantur, & velociter sanabantur, ne in altam incidentes obliuionem, non possent vti tuo adiutorio. Et dicuntur tria: videlicet, causa afflictionis illatae, modus medicinae collatae: & finis salutis eis datae. Pu niebantur enim in memoriam sermonum tuorum: hoc est, ad memoriam & comminationem DEI exterminabantur. Aliqui legunt in memoria dictiona liter: quia obliuio diuinorum sermonum multos duxit in exterminium. Ali qui legunt exanimabantur, aliqui exterminabantur: & potest exponi extermi nabantur: id est, grauiter uexabantur. Modus medicinae collatae subiungitur, cum dicitur: Et velociter sanabantur. Finis uero salutis eis datae, fuit remotio desperationis, unde subdit: Ne in altam incidentes obliuionem: in altam: id est, in pto fundam, ut non possent tuo vti adiutorio, desperatione praeueniente cogita tionem. Vltimo excludit ab illo remedio causam naturalem, & dicit sic: Etenim nec herba, nec malagma sanauit eos: sed tuus Domine sermo, qui sanat omnia. Mala gma, idem est, quod emplastrum: & dicitur a malaxo, as, quod est, manu laxare & comprimere herbas coctas, cum oleo uel butyro in aliquo genere gummi: uel aliquas species commiscere pro emplastro, & nihil tale sanauit eos: sed ser mo DEI, quo praecepit serpentem aeneum fieri, & poni pro signo. Numeri 21

3

Circa illam clausulam: Tuus sermo Domine sanat omnia. Notandum est, quod sermo DEI deuote conceptus, sanat omnes infirmitates mortales, uel morales uirtute diuina, de quo Psalm. Qui propiciatur omnibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas: & sicut medicina non subito sanitatis effectum inducit, sed per processum temporis, & cum mora: ita uerbum auditum aliquotiens audito rem subito non conuertit, sed cum forte in anima eius quieuit per 20. annos, tunc primo incipit operari. Habet autem anima multas infirmitates, quae ad septem capitales radicaliter reducuntur, & per septem corporeas infirmitates, figuran tur. Nam superbia phrenesi comparatur: patitur enim phreneticus mentis alienationem, qua nec bene iudicat de seipso, nec de alijs: imo seipsum iudicat quanto infirmiorem, tanto ualentiorem. Eodem modo superbus omnes con temnit & damnat, & se solum sufficientem reputat, & sibi plus quam habet sem per arrogat. Istam mentis alienationem patiebatur merito pro sua superbia rex Nabuchodonosor, de quo Danielis 4: qui dixit deambulans in aula sua: Non ne haec est Babylon magna, quam ego aedificaui in domum regis, in robore fortitudinis meae, & gloria decoris mei: Et statim uirtute DEI eiectus est ab hominibus, & cum feris uixit, & passus est mentis alienationem, & uidebatur sibi, quod esset bos in anterioribus, & in posterioribus leo: & post septem men ses restitutus est ad preces Danielis ad sensum, licet non statim ad regnum: & tunc legitur sic dixisse: Omnes uiae DEI iudicia, & gradientes in superbia po test humiliare. Daniel. 4. Cura uero phrenesis in principio, est euacuatio san guinis, & aliorum superfluorum, quae ad cerebrum ascendentes perturbant usum rationis. Et eodem modo uerbum uel sermo DEI ostendens nos ua cuos esse ab omni bono, quantum ad nos attinet, & a DEO habere quidquid boni fecerimus: & quamdiu in phrenesi superbiae detinemur, a nobis sanita tem mentis recuperare non ualemus: iuxta illud Eccles. 3. Sinagogae super borum non est sanitas: & ideo certe oportet nos sanguinem superbiae emitte re, & effundere superfluos humores rerum temporalium, & cum uera humili tate & firma fide currere ad DEVM: de quo dicitur Luc. 6. Omnis turba quae rebat eum tangere: quia uirtus de illo exibat, & sanabat omnes. Secunda infir mitas spiritualis est ira: & haec comparatur febri acutae: eo quod habens eam, patitur calorem continuum, & sitim magnam, secundum Constantinum lib. 7 uiati. ca. de Cersi. uel causon. Et isto modo est de homine iracundo, qui sta tim ad quodlibet uerbum calorem cholerae suae ostendit gestu, uerbis, & uul tu: habent etiam sitim magnam semetipsum uindicandi, & talis omni die in cendit omnes uicinos suos Pro nihilo. Hanc infirmitatem patiebatur Hero des, quando uidebat quod illusus a Magis esset. Iratus est ualde: & mittens, oc cidit omnes pueros, qui erant in Bethleem, & in omnibus finibus eius. Ecce praecessit calor nimius, & secuta est sitis irrationabilis ultionis: Istam infirmi tatem curat sermo diuinus praedicando de diuina dulcedine, & pietate DEI, In cuius figuram legimus Marc. 6. Quod discipuli ungebant multos oleo, & sanabantur. Tertia infirmitas est inuidia: & haec comparatur sebri seu febrici tanti. Febricitans namque modo calescit, modo frigescit: eodem modo inuidus modo gaudet de aduersitate bonorum, modo dolet de eorum prosperitate. Istam infirmitatem patiebatur Saul 1. Reg. 18. quando iuuenculas audiuit ca nere de Dauid, & ait: Mihi dederunt mille, & Dauid decem millia. Ista infirmi tas putrefacit interiora hominis, & cura eius est sermo diuinus persuadens ami citiam, & gratitudinem: quia sicut inuidia est putredo animae, ita amicitia est eius sanitas. Prover.14. Vita carnium sanitas cordis, putredo ossium inuidia. Quarta infirmitas spiritualis est accidia, quae comparatur paralysi, quae est mem brorum dissolutio, & debilitatio, ita quod motum debitum perficere non pos sunt, patientes eam. Istam infirmitatem patiebatur figuratiue loquendo ille, qui 38. annis iacuit ante piscinam salutiferam, & nunquam descendit in eam, ut sa naretur. Ioan. 5. & significatinueteratos dierum malorum, qui continue iacent iuxta sacramentum confessionis & poenitentiae, & nunquam curant intrare, do nec debeant mori. Ista infirmitas sanat per ualde calida: quia si ex una parte consi deratur calor poenae gehennalis, & ex alia parte calor charitatis CHRISTI, ex citantis ad operationes uirtutis, statim de tanta accidia poterit habere curam, Hiere. 3. Convertimini filij reuertentes, & sanabo infirmitates uestras. Quinta infirmitas spiritualis est auaritia, & comparatur hydropisi secundum Bedam, cuius proprietas est: quanto magis bibit, tanto plus sitit, iuxta illud Horatij li bro 2. Ode 2 Crescit indulgens sibi dirus hidrops. Nec sitim pellit, nisi causa morbi Fugerit venis, & aquosus albo Corpore languor.

4

Et eodem modo auarus nunquam dicit, sufficit: hanc infirmitatem patiebatur diues ille qui dixit Luc. 12. Destruam horrea mea, & faciam maiora, & illuc con gregabo omnia, quae nata sunt mihi. Istam infirmitatem sanat sermo diuinus, persuadens eleemosynam, & opera pietatis. Esa. 58. Frange esurienti panem tuum, & egenos uagosque induc in domum tuam: & sequitur: Tunc erumpet quasi mane lumen tuum, & sanitas tua citius orietur. Sexta infirmitas spiritualis, est gula & ebrietas, subuertens iudicium rationis, & comparatur x epilentiae, quae facit hominem caderem corporaliter: spiritualiter autem & mortaliter ad omnia genera peccatorum, cum sit ingressus, & ianua omnium uitiorum. Istam infir mitatem patiebatur diues epulo, Luc. 16. qui induebatur purpura & bysso, & epulabatur quotidie splendide. Loth etiam inebriatus utranque filiam cognouit. Gene.19. Quia haec est infirmitas, quae nunquam sola uenit, hanc sanat sermo diuinus, persuadens abstinentiam rationabilem. Eccles. 31. Sanitas est mentis & corporis sobrius potus. Septima infirmitas est luxuria, & comparatur leprae: eo quod generatur ex calore corrupto & deordinato. Et istam infirmitatem pa tiebatur Salomon, qui habuit uxores reginas quasi septingentas, & concubi nas trecentas: & cum iam senex esset, deprauatum est cor eius per mulieres, 3. Reg. 11. Haec est infirmitas contagiosa, & abominabilis. Vna nanque persona talis centum potest inficere: & hanc sanat sermo DEI persuadens homini ho nestam societatem, & poenitentiae seueritatem, & deuotae orationis instantiam. Haec enim omnia ad curam huius infirmitatis exiguntur. In cuius figura, Ma ria lepra percussa, per septem dies fuit exclusa a castris, & non nisi ad orationem Moysi sanata. Numeri 12. dicente Moyse ad Dominum: DEVS obsecro, sana eam. Sic ergo sermo DEI sanat omnia. In cuius figura dicitur Luc. 9. quod CHRISTVS conuocatis duodecim discipulis, misit eos praedicare regnum DEI, & sanare infirmos.

PrevBack to TopNext