Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

ECRARATO superius quod palpabiles tenebrae durantes per triduum, afflixerunt Aegyptios uniuersaliter sine exceptione: hic ostendit quomodo afflixerunt eos singulariter, sine aliorum pertur batione. Et circa hoc tria facit: unum est, quo praeter partes Aegypti totus mundus utebatur, & gaudebat sufficienter illo tempore lu cis beneficio. Aliud est, quod soli Aegyptij puniebantur tunc temporis tenebrarum supplicio. Tertium est que poena illa fuit eis illata iusto DEI iudicio. secunda pars ibi: Solis autem. tertia ibi. Ipsi igitur.

2

Circa primum dicit sic: omnis enim orbis terra rum, &c. omnis (inquit) orbis terrarum praeter Aegyptum, imo praeter loca in qui bus Aegyptij morabantur, limpido illuminabatur lumine intantum, quod homines ubicunque locorum praeterquam in Aegypto uidere potuerunt sufficienter, ad quae cunque opera exequenda. Et hoc est, quod dicit, quod non ab impeditis operibus con tinebatur. Exo.10. Vbicunque erant filij Israel lux erat. De secundo dicit, quod solis illis superposita erat grauis nox: i. nebulosa & palpabilis tenebrarum obscuritas. Nox, dico existens imago: id est, signum & figura tenebrarum infernalium, quae super uentura illis erat: id est, in inferno futura. De tertio dicit sic: Ipsi ergo erauiores si bi erant tenebris. Et fit hic mentio de triplici genere tenebrarum, videlicet, de te nebris materialibus in praesenti, quae fuerunt in Aegypto in aëre. De tenebris spiritualibus quae sunt peccata, quae fuerunt Aegyptijs in mente: & de tene bris infernalibus, quae sunt aggregatae ex utrisque in inferno. Tenebrae ergo cul pae fuerunt causa tenebrae poenae: & quia culpa plus habet de malo, quam poe na, dicit: Quod Aegyptij peccatores & tenebrosi intrinsecus per peccatum erant sibiipsis grauiores tenebrae, quam tenebrae materales exteriores. Vel ipsi erant sibi grauiores tenebris, scilicet materialibus: & est idem sensus.

3

Grauiores autem tenebris erant.] Nota quod peccata in scriptura Sacra per tenebras designantur quadruplici ratione. Sunt enim tenebrae corporales, cau sa erroris & deceptionis, causa terroris & stupefactionis, causa languoris & desolationis, causa torporis & dormitionis: & consimiliter est de peccatis. Pri mo ergo tenebrae corporales sunt causa erroris & deceptionis. Vnde qui am bulant de nocte faciliter cadunt, Ioh. 12. Qui ambulat in tenebris, nescit quo uadit. Et generaliter nullus operarius, nullus artifex in tenebris potest ire ad artem suam sine erroris periculo: unde Martialis in epigram. lib. 5. Pictor qui dam redargutus a quodam parasito. Quare cum pulcherrimas imagines depin geret, turpissimos tamen generaret filios. Ille respondit trufando, dicens: quo hoc esset ideo: quia generaret in tenebris, & pingeret in luce. Vnde autor dicit sic: Saba bonus pictor homines pinxisse decoros Fertur, & indecoros progenuisse duos. Cui ait parasitus: Miror bone Gaba cur melius pingas, quam facias homines: Non debet mirum respondit Saba videri. Fingo die clara, nocte viros facio.

4

In tantum autem tenebrae decipiunt homines occasionaliter. Quod omnis qui male agit odit lucem, eo quod in tenebris potest in malefactis se protege re, & alios improuisos circumuenire: imo ipsam uerecundiam, quae est quod dam uirtutis propugnaculum, tenebrae auferunt & expellunt, & ideo gene raliter omnia uitia magis exercentur de nocte, & crebrius quam de die. De no cte Loth cum filiabus incestum commisit, Gen.19. De nocte Myrrha patri se supposuit propter incestum, a quo impraegnata, & postea in arborem sui nomi nis mutata est ut dicit Ouid. 10. Metam. lib. 10. ubi dicitur: Et tenebre minuunt noxque atra pudorem.

5

De nocte & tempore tenebrarum CHRISTVM coeperunt ludaei, Luc. 22: Haec est hora uestra, & potestas tenebrarum. In tenebris Troia capta fuit pro dentibus VIysse, Antenore, & Aenea, sicut narrat Dares Phrygius de Troiana Historia versus finem. Vnde etiam Iob 24. Perfoderunt in tenebris domos, sicut in die condixerunt sibi. Sicut autem corporaliter tenebrae sunt occa siones erroris & peccati multipliciter: ita consuetudo iacendi in crimine au fert homini lumen bonae discretionis, & inducit eum in omne genus pecca ti. Vnde de talibus in Psalm. dicitur: Nescierunt neque intellexerunt qui in tenebris ambulant. Et ideo dicit Augustinus de sen. prosperi. capite 30 5 Tenebrae (inquit) metuendae sunt morum, non oculorum: & si oculorum non exteriorum, unde discernitur album & nigrum, sed iustum & iniustum. Et ideo signanter dicitur 1. Thess. 5. Omnes enim uos filij lucis estis, & filij diei, non noctis neque tenebrarum.

6

Fingunt poëtae, sicut fingit & dicit Claudianus in maiori uolumine, libro quinto: quod omnes pestes infernales quae sunt apud eos uitia & supplicia, natae fuerunt de Nocte & de Acheronte. Est autem Acheron fluuius inferna lis, & sic nominatur, ab a quod est sine, & cheron saluatio, quasi sine sal uatione. Eodem modo moraliter omnia uitia, omnesque pestes infernales fuerunt de nocte generatae inter Diabolum, & Euam, primam matrem no stram. Quae merito Acheronta uel Acheron dici potest, quasi sine gaudio uel saluatione, quae non saluata, sed maledicta fuit a DEO, Genes. tertio. Mul tiplicabo aerumnas tuas & conceptus tuos, in dolore paries filios. In cuius si gnum uocata est EVA, cuius nominis elementa contrario ordine distinguun tur, ad illius salutationis uocabulum, quod est AVE: sub cuius maledictio nis dispendio totum mansit genus humanum, donec illa ueniret, quae nomen EVA mutauit in AVE. Et ueteris Testamenti tenebras in Euangelium uertit, & in lucem, quando ortum est in tenebris lumen rectis corde.

7

Aue, inquit, gratia plena, Lucae 1. Hoc enim salutiferum uerbum, aue, non solum iocunditate bonae significationis repletur: sed etiam mystice diuinae es sentiae unitatem & personarum trinitatem, nec non & nostrae salutis felicita tem designat. Nam illud vocabulum Aue in sua resonatione, utuna dictio pronunciatur, & in sua compositone ex tribus literis integratur: in sua signi ficatione salutem cuiuslibet interpretatur. Propter primum designat essentiae diuinae unitatem: propter secundum personarum trinitatem: propter tertium nostrae felicitatis salutem importat. Primo ergo in isto uocabulo Aue tres uo cales existunt, quae sunt a, u, & e, & tres personas designant. Aapud omnes gentes prima litera dicitur, eo quod ipsa nascentibus uocem prior aperiat se cundum Papiam. Et ideo per A, antiqua patris autoritas. Per Vunius Verbi ueritas. Per E, aeternae emanationis extremitas figuratur. Et ideo in incarna tionis mysterio, ubi fuit in Maria totius Trinitatis operatio, quanuis solius uer bi incarnatio, non debuit fieri annunciatio, nisi ista suauis salutatio Aue, in qua latet summae Trinitatis assimilatio, praecessisset. Et ideo istud est uerbum non tetragrammaton, sed trigrammaton, summae Trinitatis uestigium, & imago: non ineffabile, sed summe effabile, & iugi deuotione a Christianis effandum, iuxta exhortationem Ecclesiae sic dicentis: Verbum bonum, & suaue perso nemus illud Aue, per quod CHRISTI fit conclaue uirgo mater filia.

8

Primo ergo per istam literam, quae est A, designatur prima persona secun dum ordinem originis, quae est Pater: Vbi notandum quod iste terminus Pater dupliciter accipitur in Scriptura, essentialiter & notionaliter. Essentiali ter accipitur Matthaei sexto: Pater noster qui es in coelis. Quandoque notio naliter, ut Iohannis 10. Ego & Pater unum sumus. Ita hoc elementum quan doque accipitur essentialiter, & pro qualibet persona supponit. Quandoque notionaliter, & soli Patri deseruit. Essentialiter autem & pro qualibet perso na uidetur accipi a propheta leremiae 1. A,a, a, Domine DEVS. Per hoc quod triplicat, a, Trinitatem significatpersonarum. Et per hoc quod semel & sin gulariter subiungit, Domine DEVS, essentiae indicat unitatem. Vnde & DEVS ipse se uocari, a, Iohanni in Apocalyp. reuelauit, replicatione triplici, ita dicens: Ego sum ae & O, principium & finis, dicit Dominus DEVS A pocalyp. 1. Eandem autoritatem & non pluries ponit in eodem libro cap. 1 21. & 22. ad ostendendum, quod hoc uocabulum alpha cuilibet personae est commune. Alpha enim Graece, Latine dicitur A. Sic ergo quandoque essen tialiter accipitur, & de qualibet persona praedicatur. Quandoque notiona liter accipitur, & soli personae Patris deseruit, & sic accipitur Iohan.16. Exi ui a Patre, & ueni in mundum, & sic canit Ecclesia: A Patre unigenitus ad nos uenit per uirginem, baptisma cruce consecrans.

9

Secundo per hoc elementum, V, quae est secunda uocalis, designatur unius D Verbi ueritas: Vbi breuiter notandum quod istud elementum, u, quando que est uecalis, quandoque consonans, quandoque nota numeralis, quinque de signans. Vocalis dicitur: quia per se uocem efficit, secundum Priscianum in ma iori uolumine. Consonans: quia cum alio sonat. Et certe isto modo Verbum diuinum fuit, quasi uocalis ante incarnationem, consonans in incarnatione, nota numeralis fuit in passione. Dico ergo quod ante incarnationem fuit quasi uocalis: quando uidelicet non habuit, nisi unius naturae diuinae sonum, iuxta illud: In principio erat Verbum, &c. Ioh. 1. Sed certe uerbum incarnatione fa ctum est consonans, quasi cum alio sonans, quando cum natura humana com municauit sonum, & idioma, iuxta illud: Verbum caro factum est, &c. Hoc autem est factum per hoc uerbum, Aue: & ideo Vin hoc uerbo manet consonans, & non uocalis, sed tandem factum est istud, V, id est, uerbum nota numeralis in sua passione. Sed cuius numeri nota, certe quinarij, propter quinque uulnera de quibus uolo quinque uerba loqui, 1Corinth.14. Sic ergo per hanc uocalem designatur unius uerbi ueritas.

10

Tertio per hoc elementum, E, aeternae emanationis extremitas signatur, uideli cet Spiritus sanctus, qui est ultima persona originaliter emanando sicut in hoc uocabulo, aue, e est ultima in sonando. Et uidetur notandum, quod in hoc uocabulo & mystica dictione, Aue, in qua multa plura sunt sacramenta, quam elementa. Vnum primum elementum stat per se, & alia duo adinuicem syllabicantur, ad exprimendum manifeste modum originis, & emanationis personarum. Nam quia Pater est, a se, & a nullo alio, ideo per se syllabicat: & aliae residuae adinuicem syllabicantur specia liter propter duo, & in hoc conueniunt: quia utrumque est ab alia, quamuis una ab uno, & altera a duobus. Et etiam sola inter uocales proprie formatur in gutture: Nam,a, formatur in pectore: e, in gutture: i, in faucibus: o, in dentibus: u, in labijs. Et quia, e, formatur in gutture, bene illum designat, de quo canit Ecclesia: Tu rite promisso Patris sermone ditans guttura. Per guttur em spiritus uitalis emittit, & sic a Patre per Ecclesiam petitur: Emitte Spiritum tuum, & creabuntur, & renouabis faciem terrae. Sic ergo hoc notabile uerbum, Aue: qa utuna dictio pnunciatur, di uine essentiae notificat unitatem. Et quia ex tribus literis integratur, personarum signifi cat Trinitatem: quia salutem cuilibet interpretatur, pdestinationis denotat pietatem.

11

Secundo tenebrae corporales sunt causa horroris & stupefactionis, Esa. 21. Tenebrae stupefecerunt me. Et Gen.15. Horror magnus & tenebrosus inuasit Abraham. Eodem modo peccata reddunt hominem timidum & stupidum, di ctante conscientia propria se fore puniendum a DEO. Sicut enim in tenebris magis potentes sunt daemones, & audaciores, & latrones, & huiusmodi: ita su per peccatores plus possunt daemones quam super iustos. Vnde Christianita te crescente per orbem, pro maiori parte illusiones daemonum cessauerunt.

12

Tertio tenebrae corporales sunt causa languoris & desolationis: omnis e nim infirmitas plus de nocte quam de die affligit infirmum, & magis patiuntur in tenebris, quam in luce. Vnde Tob. 5. Quale mihi gaudium erit, qui in tenebris sedeo, & lumen coeli non uideo. Dixerunt enim quidam antiqui, quod mediante quadam luce coelesti anima intellectiua corpori copulatur, & quo omnis sensus operatur quadam luce mediante. Et Arist. 3. de Anima dicit, quod intellectus agens est habitus uelut lumen. Et Augustinus dicit in diuersis locis: Quod ueritas non uidetur nisi in quadam luce sui generis, quae omnia locis nobili tatemiostendunt: & ideo sicut in luce est uita hominis, salus, & solatium: ita in tenebris est desolatium, & omnis languoris augmentum. Sicut autem gratia lux est: ita absentia gratiae, tenebrae sunt, quae hominem in desperationis labo rem uel languorem inducunt. De quali dicitur Eccles. 5. Cunctis diebus ui tae suae comedet in tenebris, & in curis multis, & in aerumna, & in tristitia.

13

Quarto, tenebrae corporales sunt causa torporis & dormitionis: & eodem modo moraliter absentia gratiae reddit potentias sensitiuas uinctas & ligatas: ita quod nihil boni possit homo ad praemium uitae aeternae meritorie opera ri,1 Regum 2. Impij in tenebris conticescent: quia non in fortitudine sua morabitur uir, hoc est dictum: non sufficiant naturalia hominis ad merendum uitam aeternam, sine lumine gratiae coagente.

PrevBack to TopNext