Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

OSTQVAM reprobata est idolatrarum fatuitas propter idoli inutilitate: In ista parte praedicit culpae eorum irremissibilitatem. Et circa hoc tria facit. Primo praedicit eorum iustam punitionem: secundo allegat poenae rationem: & tertio ponit rationis proba tionem: secunda pars ibi: Quoniam creaturae DEI, &c. tertia pars ibi: Initium fornicationis. Dicit ergo primo sic: propter hoc, uidelicet idolatrae sunt odibiles DEO. Ideo & idolis nationum: id est, daemonibus praesidentibus idolis apud diuersas nationes, non erit respectus misericordiae, Abacuc primo: Mundi sunt oculi tui ne uideas malum, & respicere ad iniquitatem non pote ris. Et ratio huius subditur: quia per abusum hominum & instigationem dae monum, creaturae DEI quae factae sunt & ordinatae fuerunt ad honorem DEI, & profectum hominum conuerse sunt in odium DEI: ut DEVS propter illas in odium habeatur, & homines decipiantur, & perdantur: & hoc est quod dicit: quoniam creature in odium DEI factae sunt, non quod creatura in idolo odia tur a DEO (qui nihil odit eorum quae fecit) sed quia per suggestionem Dia boli factum est idolum in odium DEI: id est, ut DEVS odiatur, dum honor si bi debitus subtrahitur, & idolo impenditur. Et in tentationem animae: id est, ani mabus hominum, & in muscipulam, scilicet deceptionis, pedibus insipientium

2

Et haec est causa, quare idolis nationum non est respectus. Et quod haec cau sasit uera, probatur: Quia initium fornicationis anime recedentis a DEO, est ex quisitio idolorum, & adinuentio illorum corruptio vitae est: vite uidelicet creature rationalis, quae ad cultum DEI ueri est ordinata naturaliter. Fornicatio secun dum Papiam dicitur a fornix fornicis, qui est arcus uel curuatura in pariete uel aedifi cio: quia in talibus locis meretrices prostituebantur. Est enim fornicatio amor a le d gitimo connubio solutus & uagus, explendae libidinis consectandaeque licen tia: Scripturae autem solent uocare fornicationem omnem illicitam corruptio nem, sicut est idolatria & auaricia, ex quibus fit transpressio legis diuinae secun dum illud: Perdes omnes qui fornicant abs te. Haec Papias. Quod autem ad inuenta fuerunt probatur: quia si fuissent per diuinam productionem, fuissent inter opera sex dierum: quod non est uerum. Manerent etiam semper, quod pla num est esse falsum, quia destruentur ante finem mundi. Et hoc est quod sub dit: Neque enim erant ab initio, neque erunt in perpetuum. Etenim pro quia: quia su peruacuitas: id est, uana hominum ociositas, haec adinuenit in orbem terrarum. Et ides breuis illorum finis adinuentus est. Opera enim DEI perseuerant in aeternum: opera hominum habebunt finem. Act. 5. de uerbis Gamalielis. Si est ex hominibus con silium, hoc autem opus cito dissoluetur. Si uero ex DEO, non poteritis dissoluere illud, &c. Sic ergo primo tangitur adinuentio idolorum in genere, sed conse quenter prosequitur de eorum adinuentione in specie.

3

Circa illam clausulam lnitium fornicationis est exquisitio idolorum: sciendum quod moraliter loquendo quatuor genera idolorum in Ecclesia reperimus: uidelicet idolum transparentiae & figuratiuae simulationis: idolum concupiscentiae & pecu niatiuae congregationis: idolum negligentiae & defectiuae praelationis: idolum in continentiae & allectiuae compositonis. Primum ergo idolum designat simulato res & hypocritas: secundum collectores & pecuniarchas: tertium rectores, sed idiotas: quartum designat mulierculas lubricas & lasciuas. Primo ergo hypo crita comparatur idolo. Sicut enim idolum habet extrinsecus effigiem hominis uiui, sed caret corde intrinsecus, & omnibus partibus spiritualibus: ita tales uidentur uiuere uita gratiae, & tamen interius mortui sunt in corde per pecca tum. Hi plerunque lapsos damnant, & iudicant sine compassione, ut eo re ctiores & mundiores credantur, quo in reos seueriores monstrantur. De tali bene dicit Hieronymus in quadam epistola. Intus Nero, & foris Cato, totus ambiguus, monstrum est, uelut quaedam bestia conficta, quae uocatur Chime ra. Et quia tales nonnunquam inueniuntur in statibus & gradibus ecclesia sticis, merito conqueritur Dominus per prophetam Hieremiam 32. Posue runt idola in domo, in qua inuocatum est nomen meum, & polluerunt eam. Contra tales existentes in religione, qui habitus sanctitatem putant sibi suffi cere, dicitur metrice: nmpla corona nimis, nigra vestis, bota rotunda Non faciunt monachum, sed mens a crimine munda Secundum genus idolorum est concupiscentiae & pecuniatiuae congregatio nis. De quo dicitur Oseae 8. Argentum suum & aurum fecerunt sibi idola, ut interirent. Hoc scilicet Mammon dicitur quod adorant auari. Vnde & auari tia idolorum seruitus appellatur. Ephes. 5. glos. Istud idolum auarum signifi cat, cuius DEVS nummus est. Talis nummum adorat & colit ut DEVM. Di ligit enim nummum plus quam se, sicut Christianus debet diligere CHRI STVM. Hoc patet: quia animam suam ponit pro pecunia adquirenda, & non potest maiorem dilectionem ostendere, testante Saluatore, lohannis 15. Maiorem hac dilectionem nemo habet, ut animam suam quis ponat pro ami cis suis. Sed tamen amare pecuniam, quantum DEVM iniquum est ualde. Vn de Eccl. 10. Nihil iniquius quam amare pecuniam. Hic enim habet uenalem animam suam pro pecunia. Nam illam continue contemplatur, & de ea frequenter meditat. Vnde Gen. 42. Contemplati sunt pecuniam in ore sacci. Tales pecuniarum amatores a pe cunia sua nunquam sponte separantur, sed cor eorum solum in pecunia regescit, Mat. 6. Vbi est thesaurus tuus, ibi & cor tuum. Quia pecuniae suae obedientiam seruat magis quam DEO: & ideo in infernum descendit Eccl. 10. Pecuniae obediunt omnia, & in fine descendunt ad infernum decepti, Amos 2. Deceperunt eos idola sua, post quae abierunt patres eorum. Hoc est ergo idolum concupiscentiae & pecuniatio ne congregationis. Arist. 1. Politi. distinguit triplicem pecuniationem: Natu ralem, Campsoriam uel obolestoticam, & usurariam. Pecuniatio naturalis com sistit in comutatione fructuum, & animalium, & rerum naturalium pro pecunia: et haec est pars oeconomiae & laudabilis. Pecuniatio Campsoria est circa comuta tionem numismatum, & a numismate incipit, & in numisma terminatur. Et haec est uituperabilis si fiat propter lucrum suum proprium: quia non utitur pecunia ad finem suum debitum. Pecuniatio naturalis uel oeconomica etiam consistit in com mutatione rei naturalis pro pecunia: & haec est laudabilis, & pars oeconomicae uel politicae. Campsoria ergo est duplex, scilicet obolestotica, quae est circa com mutationes numismatum, ubi una moneta commutatur pro alia: & haec est uituperabilis & innaturalis: quia non utitur pecunia ad finem suum. Alia ue ro est usuraria, & haec est odibilis & maxime abominabilis: quia finis & fru ctus pecuniae est eius usus, & ideo qui concedit alteri pecuniam, concedit si bi usum: & quia pro usu petit, de alieno petit, & ideo peccat. Tertium genus idolorum est idolum negligentiae & defectiuae praelationis, hoc idolum bene recipit honores, & nihil ualet, ponitur in loco solenni, & nihil uirtutis habet: portat gladium uel hastam, & nunquam percutit seu castigat. Eodem modo praelatus negligens recipit honores, & ponitur in loco solenni, & habet auto ritatem corrigendi defectus, & nihil facit: imo sicut uidemus quod passeres & aues aliae foedant super caput idoli non obstante gladio suo versatili: ita nun quam dissoluti & lasciui foedant & requiescunt super caput praelati. Tales sunt sibi familiares seruientes & consiliarij, & ab eo supportantur a quo deberent argui & puniri. Vnde ipsi eum faecibus foedant: quia culpis suis damnabilem eum probant. Tali praelato dicitur Zacha.11. O pastor, & idolum derelin quens gregem. Aulus Gellius noctium Atticarum lib. 7. & ponit, Taurus in comento suo super Platonem. Puniendis peccatis tres esse causas existimatum est. Vna quando adhibetur poena castigandi & emendandi gratia, ut is qui de liquit attentior fiat, correctiorque. Alia condignitas & autoritas in quam pecca tur tuenda est, ne praetermissa animi aduersio contemptum eius pariat. Tertia est propter exemplum, ut caeteri metu poenae terreantur. Quartum genus ido lorum est idolum incontinentiae & allectiuae compositonis, ut mulier ornatu meretricio praeparata, ad capiendas animas composita & circumornata, ut si militudo templi. Hoc est, idolum zeli ad prouocandum aemulationem. Excech. 8. Ista sunt idola in quibus daemones dant responsa fallacia, & libidinis incen tiua. Radiant auro & argento, & geminis & uestibus preciosis, & nihilomi nus sunt intrinsecus uile lutum. Vnde metrice dicitur: Auri nobilitas luteam si vestiat ollam. Non tamen hinc sequitur hanc minus esse lutum,

4

Contra uero curiositatem ornatus, ut exinde persona quelibet uirum uel mulierem ad illicitum amorem alliciat, dicit beatus Hieron. in quadam Epistola: Si uir uel mu lier ad illicitum amorem se ornauerit, & uultus hominum ad se provocauerit, & si nullum damnum inde sequatur, iudicium tamen patietur aeternum: quia uenenum attu lit si fuisset quibiberet. Haec ille. Et de istis potest exponi prima pars lectionis hodiernae. In idolis nationum non erit respectus: hoc est, non licet uito uirtuoso & bono tale idolum respicere. Iuxta illud Ecclesiast. 9. Ne respicias mulierem multiuolam, ne forte incidas in laqueos illius. Et infra: Auerte faciem tuam a muliere compta, & ne circumspicias speciem alienam. Istae creaturae sunt de quibus dicitur imlitera: Quoniam creaturae DEI in odium factae sunt, uide sicet ipsius DEI, & in tentationem anime, hominum, & in muscipulam pe dibus insipientum. In hac muscipula captus est Dauid: Hoc etiam ido lum, sapientem Salomonem ad culturam idolorum perduxit, tertio Regum. duo decimo: Haec idola fugienda sunt, & non exquirenda per curiositatem: quia sicut dicitur in litera: Initium fornicationis est exquisitio idolorum. Nam impossibile est quod homo curiosus, & lasciuus se socians istis idolis non corrumpatur ab ipsis: uel homo diligenter exquirens, & commemorans cogi tando de specie mulierum, ut faciat sibi idola, & sic necessario praeparat sibi ca sum. Vnde in uitas patrum narratur de quodam, qui noluit alloqui mulierem, imo nec matrem, nisi clausis oculis. Et quod senes tunc temporis noluerunt uidere mu lieres, a quibus dum quaereretur de causa. Responderunt quod cogitationes sunt sicut picturae inquietantes ex commemoratione rerum uisarum. Nota fabu lam Ouidij Meta.10. de pugna leonis contra pictorem, &c. Et ideo summa cautela contra ista idola est fuga. Nam pugna est difficilima: & hoc satis innuit Apostolus 1. Corinth.10. Fidelis (inquit) DEVS est, qui non patietur uos ten tari ultra illud, quod potestis, sed faciet cum tentatione etiam prouentum, ut possitis sustinere. Propter quod charissimi fugite ab idolorum cultura, quasi dicat: Licet necessarium situt tentemini, non tamen tentabimini, super id, quod poteritis: nisi uos presumptuose opportunitatibus ingeratis, & ideo fu gite ab idolorum cultura, &c

PrevBack to TopNext