Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

OSTQVAM reprobata est uanitas idola fabricantium ex parte causae materialis & formalis: In ista parte reprobatuanitatem eorun dem ex parte causae efficientis, & hoc in materia uili, sicut de luto. Nam quanto materia idoli est uilior: tanto magis sunt derisibiles idola fa bricantes de illa, & etiam talia idola adorantes. Vnde Spiritus sanctus deridet hic specialiter figulos, idola gentium fabricantes de materia fictili. Et circa hoc duo facit. Nam primo eos absolute uituperat: Secundo eos fabricantes idola alns comparat, ibi: Ric enim scit se super omnes.

2

Circa primum duo facit. Primo tales opifices arguit de negligentia bonae considerationis, quantum ad laborem proprium, & corporalem fragilitatem: Secundo eos redarguit de uehementia falsae opinionis circa humanae uite bo nitatem, secunda pars ibi: Sed estimauerunt. Circa primum quatuor facit. Nam primo arguit tales de negligentia: secundo de uana gloria: tertio de spe super uacua: & quarto de ignorantia nimis fatua. Negligentes uero sunt in eo, quod non curant de laboris sui quantitate, nec de suae uitae breuitate, & quantum ad hoc dicit sic: Sed est illi cura, non quia laboraturus est, sed nec quontam breuis est vita illius. Istam negligentiam patiuntur omnes cupidi, qui continue circa diui tias & honores laborant, & uitae suae breuitatem non considerant: sed concer tant cum aurificibus: id est, qui in auro operantur, & argentarijs: id est, qui ope rantur in argento: ecce uana gloria figuli, qui certat cum nobilibus artificibus, ut operetur ita subtiliter in luto, sicut alius in metallo: sed & ararios: id est, illos qui operantur in aere, & in quocunque alio metallo, imitatur: & gloriam praefert: id est, inutiliter se iactat, quaerens gloriam praeferendo opus suum operibus ar tificum aliorum. Et ideo se inutiliter praefert. Quoniam res superuacuas finxit: id est, inutiles. Reprobata eorum negligentia & uana gloria: hic reprobatur ter tio eorum spes superuacua, in idolorum cultura: quae quidem cultura repro banda est, ut mala ex cogitatione, affectione, & tota conuersatione. Quantum ad cogitationem dicit sic: Cinis enim est cor eius: hoc est, cogitatio cordis illius, qui adorat, uile idolum, est cinis: id est, circa cinerem, sicut circa obiectum suum, Actus enim specificantur & denominantur frequenter ab obiectis: sicut cogi tatio cupidi est aurum, & terra supernacua spes illius, quantum ad affectionem, & luto vilior vita illius: id est, conuersatio adorantis idolum, vilior est ipso luto quod adorat, & cui se subdit. Moraliter in cinere qui uento agitatur, designa tur superbia uitae. In terra concupiscentia oculorum, in luto concupiscentia carnis Quarto reprobateos de ignorantia propria, propter quam inciderunt in tot ertores, unde suodit: Quoniam ignorauit eum qui se fiuxit, scilicet DEVM. Di suo in Psal. Qui finxit singillatim corda eorum: Et qui illi inspirauit animam, Gen. 2. Inspirauit in faciem eius spiraculum uitae, &, amat quae operatus est, scilicet figulus amat idola sua, & non eum, qui inflauit ei spiritum uitalem: id est, DEVM, quia illum ignorat: nihil autem ignotum est amatum.

3

breuis est aita illius.] Circa istam clausulam notandum est, quo inter omnia qui considerare debemus ad uirtuose uiuendum maxime nobis confert pondera re diligenter uitae praesentis innumerabiles qualitates & conditiones. Vnde Au gustin. lib. suo de Oratione dicit sic: Cogitemus quam breuis sit uita nostra, quam lubrica sit uita nostra, quam incerta mors nostra. Cogitemus queo lIugentes hanc ui tam intrauimus, cum labore uiuimus, & cum gemitu exituri sumus. Cogitemus cum quantis amaritudinibus mixtum sit, si quid dulce est, si quid iocundum, in hu ius uitae uia occursu suo nobis alludit fallax, quam suspectum, quam instabile, quam transitorium sit, si quid amor mundi parturit, quidquid species & pulchritu do temporis promittit. Et postea enumerat multas huius uitae miserias, quo modo cum peccatis intrauimus, & peccata peccatis accumulauimus, & tandem subdit: Quis enim omnia mala huius uitae enumerare potest: Vt enim praeter mittamus ea mala, quae omnes comuniter opprimunt: quantum putamus singu lorum secreta pericula, quorum quique sibi conscij sunt. Si quis enim cogitare uoluerit a iuuentute mala, quae fecerit, qui sustinuerit, ponatque ante oculos tempora proterita dies uitae suae: consideret diligenter, quae & quot pericula, & quantos labores inani ter pertulerit, quotiens ad huius uitae honores frustra desudauerit, quotiens in laboriosis conatibus fallaces exitus inuenerit, profecto sciet, quid de hac uita iudi cet. Vnde Salomo: Qui addit scientiam, addit & dolorem. Quanto enim homo se ipsum plus intelligit, tanto plus suspirat, & ingemiscit. Haec Augustinus. Habent ergo uita ista durationis breuitatem, afflictionis acerbitatem, & terminationis ambiguitatem. Habet enim primo durationis breuitatem. Iuxta illud Iob 14. Ho mo natus de muliere breui uiuens tempore, &c. & infra: Breues dies hominis sunt. Et quamuis hoc sit de omni homine, magis tamen ista breuitas apparet in magnis personis, sicut sunt pontifices atque reges: horum enim anni crebrius com putantur, cum dicitur anno regis tali, &c. Pontificatus nostri anno tali, &c. Vn de Eccl. 10. Omnis potentatus breuis uita, & forte ad literam, malum regimen corporis, & excessus deliciarum in cibis, & potibus & uoluptatibus huius agit fortasse ad uitae eorum breuitatem. Quia Eccl. 37. dicitur: In multis escis erit in firmitas, & cito post: Propter crapulam multi obierunt. Disputat Macrobius 2 Saturnalium: Vtrum difficilioris digestionis sit cibus simplex & uniformis. Et respondet ad istam quaestionem Disarius philosophus asserens, quo cibus mul tiplex est difficilioris digestionis. Quod probatquinque rationibus, quarum tria sunt exempla pro rudibus: Primo enim uidemus quo pecudes quae simplici ali mento uescuntur, sanissimae sunt: & siquidem inter pecudes aliquae informan tur, illae potissime infirmantur, quas hominum voluptas per uarietates cibo rum nititur saginare. Secunda ratio est, quod cibus simplex facilius digeritur. In cuius signum omnis medicus simplici cibo reficit infirmum, tanquam natu ra debilis facilius simplicem cibum, in sui naturam conuertat. Tertia ratio est, quod si cut citius nocet uarietas uinorum, quam idem uinum in aequali sumptum quan titate: ita uarietas ciborum in aliqua quantitate plus resistit naturae, quam u nus cibus in consimili quantitate. Quarta ratio est: quia qui simplicem cibum sumit, si postea infirmetur, facilius suae infirmitatis causa perpenditur. Et per consequens potest sibi facilius cauere, uel a tali cibo totaliter abstinendo, uel minuendo quantitatem cibi: quam si multis & uarijs uteretur: quia tunc nesci ret cui de multis posset imputare: ergo simplex dieta salubrior est censenda, quam multiplex. Quinta ratio est talis: diuersorum ciborum in stomacho re ceptorum, diuersa est natura: & ideo agente natura uniformiter ex parte sui, quidam cibus citius digeritur, alijs adhuc manentibus crudis. Illud autem quod prius infra stomachum manens conuertitur, dum expectat illud, quod est postea digerendum, corrumpitur, & arescit, sicut in eructationibus sa tis patet. Ergo quando cibus est uniformis, & idem uniformiter digeritur, & uitatur, talis putrefactio in stomacho. Vnde relinquitur secundum eum, quod cibus simplex est salubrioris digestionis, quam cibus multiplex. Haec ibi. Quia er go potentes & diuites multis ferculis, & uarijs uescuntur ciborum generibus, frequenter infirmantur, & citius moriuntur. Et ideo omnis potentatus breuis uita. Et in multis escis erit infirmitas, & in abstinentia uita diuturna. Eccl. 37. dicitur queod qui abstinens est, adijciat uitam. Huic sententiae concordat Seneca epistola 7. Multos (inquit) morbos multa fercula fecerunt. Ista tamen breui tas uitae nostrae non est contra nos, sed pro nobis si bene consideremus: quia sicut dicit Ambrosius in sermone de quadragesima: Ideo DEVS breuem illam uitam fecit, ut molestiae eius quia prosperitate uinci non poterant, temporis exiguitate finirent. Sap. 2. Exiguum enim & cum taedio est tempus uitae nostrae.

4

Secundo uita praesens habet afflictionis acerbitatem secundum autoritatem beati August. superius allegatam. Et ibi Gregor. 11. Mora. dicit sic: Si subtili ter consideremus, quidquid hic agitur, poena & miseria est, & cum hoc ipso quod uita nostra tantis repletur miserijs, misericorditer dispesatur. Vnde idem Gregorius 13. Mora. Secreto DEI consilio agitur, ut huius peregrinationis tempore, electorum uita turbetur. Via quippe uita praesens est, qua ad patriam tendimus, & idcirco hic occulto DEI iudicio frequenti turbatione conteri mur, ne uiam pro patria diligamus. Istud satis considerauit Salomon, quando in omnibus quae fiunt sub Sole uanitatem uidit, & afflictionem spiritus. Et ideo Eccles. 2: cap. dicit: Taeduit me uitae meae uidentem mala esse uniuersa sub So le, & cuncta uanitatem, & afflictionem spiritus. Docet Aristot. de problem. partic. 2. problemate 3. Quod aqua salsa multo melius supportat nauem, quam aqua dulcis etiam eiusdem quantitatis. Cuius causa est: quia aqua salsa est cor pulentior & densior, quam aqua dulcis. Vnde si ouum ponatur in uase, in quo est aqua salsa, supernatat, si in aqua dulci submergitur. Et ob hoc aliqui igno rantes adhuc diuersitatem, penes grauitatem & leuitatem in aquis, onerati pri mitus in mari, damnificati sunt in huminibus, sicut dicitur 2. Meta. Et ideo se curius contingit nauigari in mari, quam in fluminibus. Moraliter aqua maris est uita praesentis tribulationis, quae est salsa, & amara nimis. Nauis est perso na bene onusta uirtutibus & gratijs. Proverb. 31. Facta est quasi nauis insti toris de longe portans panem suum. Ista itaque persona bona multo securius nauigat in amaritudine seculi, & aduersitate, quam in prosperitate & delicijs: ut merito dicatillud Esa. 38. Domine si sic uiuitur, & in talibus uita spiritus mei: corripies me, & uiuificabis me, ecce in pace amaritudo mea amarissima, hoc est, in pace conscientiae amaritudo mea amarissima, donec totaliter per patientiam absorbeatur. Quaerit ergo Aristot. problemate 21. particula 12. Quare post commestionem eorum quae sunt stiptica, pontica, uel austera, quae multum abinuicem differunt secundum commentatorem, uinum & aqua, & uniuersaliter omnis potus, uidetur dulcior. Causa est duplex. Prima causa est: quia contrarium magis apparet iuxta suum contrarium, &c. Alia causa est: quia per talia aperiuntur pori linguae & organorum gustus, & sic potius me lius penetrat, & diutius adhaeret eis. Isto modo moraliter, uinum perpetuae io cunditatis melius sapiet animae, postquam amara uitae praesentis degustaue rit, sicut exeunti de tenebris fit lux magis accepta. Iob 3. Lux & uita his qui in amaritudine animae sunt. Tertio uita praesens habet terminationis ambigui tatem. Ecclesiast. 9. Sunt iusti & sapientes, & opera eorum in manu DEI, & infra, ibidem: Nescit homo finem suum, sed omnia in futurum seruantur in certa. Et ideo dicit Seneca, quod uirtuosus debet in opinione, & mortis con temptumori, antequam finiat uitam suam, & consummare uitam ante mor tem. Dicit iterum Seneca epistola 32. Pulchrum est consummare uitam ante mortem, & expectare secure reliquam sui temporis partem. Et tales illi erant, quibus Apostolus loquebatur ad Coloss. 3. Mortui enim estis, & uita uestra abscondita est cum CHRISTO in DEO, &c

PrevBack to TopNext