Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in librum sapientiae

Lectio 1 (Prologus)

Lectio 2 (Prologus)

Lectio 3 (Sap. 1:1)

Lectio 4 (Sap. 1:2)

Lectio 5 (Sap. 1:3-1:4)

Lectio 6 (Sap. 1:5)

Lectio 7 (Sap. 1:6-1:7)

Lectio 8 (Sap. 1:8-1:10)

Lectio 9 (Sap. 1:11)

Lectio 10 (Sap. 1:11)

Lectio 11 (Sap. 1:11)

Lectio 12 (Sap. 1:12-1:13)

Lectio 13 (Sap. 1:14)

Lectio 14 (Sap. 1:15-1:16)

Lectio 15 (Sap. 2:1)

Lectio 16 (Sap. 2:2)

Lectio 17 (Sap. 2:3)

Lectio 18 (Sap. 2:4)

Lectio 19 (Sap. 2:5)

Lectio 20 (Sap. 2:6)

Lectio 21 (Sap. 2:7)

Lectio 22 (Sap. 2:8-2:9)

Lectio 23 (Sap. 2:10-2:11)

Lectio 24 (Sap. 2:12-2:13)

Lectio 25 (Sap. 2:14-2:15)

Lectio 26 (Sap. 2:16)

Lectio 27 (Sap. 2:17-2:18)

Lectio 28 (Sap. 2:19-2:20)

Lectio 29 (Sap. 2:21-2:22)

Lectio 30 (Sap. 2:23-2:24)

Lectio 31 (Sap. 3:1-3:3)

Lectio 32 (Sap. 3:4-3:5)

Lectio 33 (Sap. 3:6)

Lectio 34 (Sap. 3:7)

Lectio 35 (Sap. 3:8)

Lectio 36 (Sap. 3:9)

Lectio 37 (Sap. 3:10-3:11)

Lectio 38 (Sap. 3:12)

Lectio 39 (Sap. 3:13)

Lectio 40 (Sap. 3:14)

Lectio 41 (Sap. 3:15)

Lectio 42 (Sap. 3:16-3:17)

Lectio 43 (Sap. 3:18-3:19)

Lectio 44 (Sap. 4:1)

Lectio 45 (Sap. 4:2)

Lectio 46 (Sap. 4:3-4:4)

Lectio 47 (Sap. 4:5-4:6)

Lectio 48 (Sap. 4:7)

Lectio 49 (Sap. 4:8-9)

Lectio 50 (Sap. 4:10-11)

Lectio 51 (Sap. 4:12)

Lectio 52 (Sap. 4:13-4:14)

Lectio 53 (Sap. 4:15)

Lectio 54 (Sap. 4:16)

Lectio 55 (Sap. 4:17-4:18)

Lectio 56 (Sap. 4:19)

Lectio 57 (Sap. 4:20)

Lectio 58 (Sap. 5:1)

Lectio 59 (Sap. 5:2-5:3)

Lectio 60 (Sap. 5:3-5:5)

Lectio 61 (Sap. 5:6)

Lectio 62 (Sap. 5:7)

Lectio 63 (Sap. 5:8)

Lectio 64 (Sap. 5:9-5:10)

Lectio 65 (Sap. 5:11)

Lectio 66 (Sap. 5:12)

Lectio 67 (Sap. 5:13-5:14)

Lectio 68 (Sap. 5:15)

Lectio 69 (Sap. 5:16)

Lectio 70 (Sap. 5:17)

Lectio 71 (Sap. 5:18-5:20)

Lectio 72 (Sap. 5:21-5:23)

Lectio 73 (Sap. 5:24)

Lectio 74 (Sap. 6:1)

Lectio 75 (Sap. 6:2)

Lectio 76 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 77 (Sap. 6:3-6:4)

Lectio 78 (Sap. 6:5)

Lectio 79 (Sap. 6:8)

Lectio 80 (Sap. 6:9-6:10)

Lectio 81 (Sap. 6:11-6:12)

Lectio 82 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 83 (Sap. 6:13-6:14)

Lectio 84 (Sap. 6:18-6:21)

Lectio 85 (Sap. 6:22-6:23)

Lectio 86 (Sap. 6:24-6:25)

Lectio 87 (Sap. 6:26-6:27)

Lectio 88 (Sap. 7:1)

Lectio 89 (Sap. 7:2)

Lectio 90 (Sap. 7:3-7:6)

Lectio 91 (Sap. 7:7-7:8)

Lectio 92 (Sap. 7:9)

Lectio 93 (Sap. 7:10)

Lectio 94 (Sap. 7:11)

Lectio 95 (Sap. 7:12-7:12)

Lectio 96 (Sap. 7:13-7:13)

Lectio 97 (Sap. 7:14-7:14)

Lectio 98 (Sap. 7:15-7:16)

Lectio 99 (Sap. 7:17-7:21)

Lectio 100 (Sap. 7:22-7:23)

Lectio 101 (Sap. 7:24-7:25)

Lectio 102 (Sap. 7:26-7:26)

Lectio 103 (Sap. 7:27-7:28)

Lectio 104 (Sap. 7:29-7:30)

Lectio 105 (Sap. 8:1-8:2)

Lectio 106 (Sap. 8:3-8:3)

Lectio 107 (Sap. 8:4-8:4)

Lectio 108 (Sap. 8:5-8:6)

Lectio 109 (Sap. 8:7-8:7)

Lectio 110 (Sap. 8:8-8:8)

Lectio 111 (Sap. 8:9-8:9)

Lectio 112 (Sap. 8:10-8:12)

Lectio 113 (Sap. 8:13-8:13)

Lectio 114 (Sap. 8:14-8:15)

Lectio 115 (Sap. 8:16-8:16)

Lectio 116 (Sap. 8:17-8:18)

Lectio 117 (Sap. 8:19-8:20)

Lectio 118 (Sap. 9:1-9:3)

Lectio 119 (Sap. 9:4-9:6)

Lectio 120 (Sap. 9:7-9:9)

Lectio 121 (Sap. 9:10-9:10)

Lectio 122 (Sap. 9:11-9:12)

Lectio 123 (Sap. 9:13-9:15)

Lectio 124 (Sap. 9:16-9:19)

Lectio 125 (Sap. 10:1-10:2)

Lectio 126 (Sap. 10:3-10:4)

Lectio 127 (Sap. 10:5-10:5)

Lectio 128 (Sap. 10:6-10:7)

Lectio 129 (Sap. 10:8-10:9)

Lectio 130 (Sap. 10:10-10:11)

Lectio 131 (Sap. 10:12-10:12)

Lectio 132 (Sap. 10:13-10:14)

Lectio 133 (Sap. 10:15-10:16)

Lectio 134 (Sap. 10:17-10:19)

Lectio 135 (Sap. 10:20-10:22)

Lectio 136 (Sap. 11:1-11:4)

Lectio 137 (Sap. 11:5-11:7)

Lectio 138 (Sap. 11:8-11:9)

Lectio 139 (Sap. 11:10-11:13)

Lectio 140 (Sap. 11:14-11:15)

Lectio 141 (Sap. 11:16-11:17)

Lectio 142 (Sap. 11:18-11:20)

Lectio 143 (Sap. 11:21-11:23)

Lectio 144 (Sap. 11:24-11:25)

Lectio 145 (Sap. 11:26-11:27)

Lectio 146 (Sap. 12:1-12:2)

Lectio 147 (Sap. 12:3-12:7)

Lectio 148 (Sap. 12:8-12:10)

Lectio 149 (Sap. 12:11-12:14)

Lectio 150 (Sap. 12:15-12:17)

Lectio 151 (Sap. 12:18-12:19)

Lectio 152 (Sap. 12:20-12:21)

Lectio 153 (Sap. 12:22-12:25)

Lectio 154 (Sap. 12:26-12:27)

Lectio 155 (Sap. 13:1-13:2)

Lectio 156 (Sap. 13:3-13:5)

Lectio 157 (Sap. 13:6-13:9)

Lectio 158 (Sap. 13:10-13:10)

Lectio 159 (Sap. 13:11-13:16)

Lectio 160 (Sap. 13:17-13:19)

Lectio 161 (Sap. 14:1-14:5)

Lectio 162 (Sap. 14:6-14:10)

Lectio 163 (Sap. 14:11-14:14)

Lectio 164 (Sap. 14:15-14:16)

Lectio 165 (Sap. 14:17-14:17)

Lectio 166 (Sap. 14:18-14:21)

Lectio 167 (Sap. 14:22-14:26)

Lectio 168 (Sap. 14:27-14:31)

Lectio 169 (Sap. 15:1-15:3)

Lectio 170 (Sap. 15:4-15:6)

Lectio 171 (Sap. 15:7-15:8)

Lectio 172 (Sap. 15:9-15:11)

Lectio 173 (Sap. 15:12-15:14)

Lectio 174 (Sap. 15:15-15:17)

Lectio 175 (Sap. 15:18-15:19)

Lectio 176 (Sap. 16:1-16:3)

Lectio 177 (Sap. 16:4-16:5)

Lectio 178 (Sap. 16:6-16:9)

Lectio 179 (Sap. 16:10-16:12)

Lectio 180 (Sap. 16:13-16:15)

Lectio 181 (Sap. 16:16-16:17)

Lectio 182 (Sap. 16:18-16:19)

Lectio 183 (Sap. 16:20-16:21)

Lectio 184 (Sap. 16:22-16:24)

Lectio 185 (Sap. 16:25-16:26)

Lectio 186 (Sap. 16:27-16:29)

Lectio 187 (Sap. 17:1-17:2)

Lectio 188 (Sap. 17:3-17:4)

Lectio 189 (Sap. 17:5-17:6)

Lectio 190 (Sap. 17:7-17:9)

Lectio 191 (Sap. 17:10-17:13)

Lectio 192 (Sap. 17:14-17:15)

Lectio 193 (Sap. 17:16-17:17)

Lectio 194 (Sap. 17:18-17:19)

Lectio 195 (Sap. 17:20-17:21)

Lectio 196 (Sap. 18:1-18:2)

Lectio 197 (Sap. 18:3-18:4)

Lectio 198 (Sap. 18:5-18:8)

Lectio 199 (Sap. 18:9-18:10)

Lectio 200 (Sap. 18:11-18:13)

Lectio 201 (Sap. 18:14-18:16)

Lectio 202 (Sap. 18:17-18:19)

Lectio 203 (Sap. 18:20-18:21)

Lectio 204 (Sap. 18:22-18:23)

Lectio 205 (Sap. 18:24-18:25)

Lectio 206 (Sap. 19:1-19:3)

Lectio 207 (Sap. 19:4-19:5)

Lectio 208 (Sap. 19:6-19:8)

Lectio 209 (Sap. 19:9-19:11)

Lectio 210 (Sap. 19:12-19:16)

Lectio 211 (Sap. 19:17-19:20)

Lectio 212 (Sap. 19:21)

Lectio 213

Prev

How to Cite

Next
1

POSTQVAM Spiritus sanctus excusauit diuinam iusticiam in hoc, quod permittit quandoque uirtuosos & sanctos mori celeriter ante maturam aetatem: quosdam naturaliter propter naturae defectum: quos dam uiolenter per martyrium eis illatum: Hic comparat breuitatem uitae iustorum ad longitudinem reproborum. Circa hoc duo facit. Primo ostendit, quod reprobi iudicantes de uita iustorum decipiuntur per ignorantiam. Secundo quod post mortem puniuntur per poenarum tolerantiam. Secunda pars ibi: Et erunt post haec. Circa primum duo facit. Primo ostendit quod reprobi ex comparatione iustorum iudicantur esse punibiles. Secundo quod ex perfectione iustorum excaecantur, & siunt derisibiles. Secunda pars ibi: Videbunt. Circa primum sic dicit: Condemnat autem iustus mortuus. Quasi diceret, euidenter apparet mali cia peccatorum diu uiuentium ex comparatione ad iustos in iuuentute consumma tos. Licet enim ad adquisitionem uirtutum moralium requiratur multum de tempore: non tamen ad DEO perfecte seruiendum: quia per uirtutes Theolo gicas DEVS supplet quod minus subest de uirtutibus adquisitis. Et ideo iu uentus celerius consummata: id est, iuuenis bonus in breui tempore consumma tus: id est, perfectus, condemnat: hoc est, condemnabilem ostendit longam uitan iniusti: quia ex quo iuuenis mortuus fuit, perfecte iustus & DEO acceptus: pa tet quod uiri impii diu uiuentes merito debent condemnari. Haec est senten tia literae, uidelicet quod mali senes condemnantur: id est, condemnabiles o stenduntur, sic comparentur ad bonos iuuenes cito defunctos.

2

Notandum est hic quod in omni republica & comunitate quacunque sum ma cura debet esse de iuuentute in bonis operibus instruenda: sicut satis do cemur Ecclesiast. 30. sub metaphora de equo indomito. Equus enim indomi tus euadet durus, & filius remissus euadet praeceps. Et infra: Non des illi po testatem in iuuentute, & ne despicias cogitatus illius. Curua ceruicem illius in iuuentute, & tonde latera eius dum infans est. Vult dicere, quod sicut equus in iuuentute dure uadit, & ita libenter in praecipitium. Sicut in uiam rectam: ita iuuenis dimissus uoluntati suae nunquam portabit suauiter alios in quacunque societate. Sed ita libciter ruet in uitia, sicut equus indomitus in praecipitium, Equus antiquus non admittit calcar, non sellam, non fraenum, nisi ad talia fue rit assuefactus in iuuentute: ita nec adolescens admittet aliquam obedientiam, nisi fuerit assuefactus in iuuentute. Ideo dicit Arist. 2. Ethi. cap. 2. Doctrina Platonis fuit ista, quod oportet duci aliqualiter confestim ex iuuenibus, qua liter & in quibus gaudere oportet & contristari. Et ideo non solum hoc, imo oportet quod nutriantur legibus coactiuis: quia iuuenibus opera uirtuosa non sunt secundum se delectabilia: sicut dicit idem philosophus 10. Ethi. cap. 9. Et ideo sicut ibi concludit: Necessarium est fieri quasdam regulas pro iuue nibus, quibus compellantur ad mores. Et cum sint pleni passionibus uolupta tum, non possunt addiscere delectari in uirtuosis, nisi secundum bonas leges informentur. Quales autem sint conditiones iuuentutis, sufficienter narrat Arist. 2. Rethoricae, ita dicens. Primo enim concupiscitiui sunt iuuenes, & ci to concupita prosequentes, scilicet uenerea uehementer. Quidam ergo con cupiscunt & faciliter a concupitis desistunt: sunt autem acutae uoluptatis non magnae, sicut laborantium sitis & famis. Sunt enim animosi & acutae irae & fa ciliter iram suam prosequuntur. Amant enim honores & non sustinent despici Faciliter autem ab ira desistunt. Amant etiam honores & uictorias: quoniam iuuen tus excellentiam concupiscit. Minus autem his amant pecunias: quoniam inexper ti sunt quantum ad indigentiam hominum, & maligni non sunt nec cauillosi. Et fa ciliter credentes: quoniam adhuc in multis decepti non sunt & bonae spei sunt: & plurima sperant quoniam: in paucis repulsam passi sunt: quapropter multa spe rant. Et quoniam futurorum est spes, praeteritorum uero memoria. Iuuenibus aut pauca praeterita sunt: plurima aut futura. Quoniam iam quasi uiuere incipiunt pro pter hoc faciliter decipi possunt. Quoniam faciliter sperant & erubescituri sunt. Quoniam in uirtutibus perfecti non sunt. Sed solum ipsa cognoscunt quae ipsis a le gibus proponuntur, in quibus saepe deficiunt, & magnanimi sunt: quoniam a nullo adhuc in uita humiliati fuerunt. Et dignificant semetipsos: quoniam bonae spei sut: & magis eligunt honorabilia quam utilia. Viribus aut magis uiuunt quam ratiocina tioni. Virtus aut est uis honorabilis & ratiocinatio utilis. Et amatores amicorum sunt, & magis coëtaneorum quam eorum, qui sunt alterius aetatis. Non enim iudi cant aliquid ad utile. Et ideo de amicis quibusdam nihil curant, sed in conuiuando delectantur, & propter hoc amicos amant coëtaneos. Et omnia in magis: id est, excessiue operantur, puta ualde amant, similiter & odiunt. Causa autem est: quia omnia scire putant & asserunt, & ideo excessiue in omnibus operan tur, & iniuste faciunt, contumelias alijs irrogando, & inde excellentes uolunt ap parere. Et misericordes sunt: quoniam omnes sicut ipsi sunt arbitrantur, inno centes & iniuste pati. Insuper risus & ludorum amatores sunt. Haec Arist. Ex qui bus dictis satis patet, quod iuuenes castigatione indigent uehementi, propter diuersa desideria, quae contra rationem natura calida causa, dum durat tem pus iuuentutis. Vnde 2. ad Timo. 2. Iuuenilia desideria fuge. Propter quod qui curam animarum habetis istud subditis uestris inculcare debetis quod tam patres carnales quam spirituales instruant filios suos in cultu CHRISTI & in praeceptis diuinis.

3

Notandum est autem quod ad aetatem iuuenilem: hoc est, ad iuuenes, uos qui uiriles annos attigistis, quadrupliciter uos habere debetis. Est iuuentus moribus informanda, arctius castiganda, parcius sustentanda, mitius iudican da. Primo igitur iuuentus moribus est informanda. Istud fecerunt antiqui gentiles tripliciter: Scripturis librorum: picturis gestorum: & figuris signo rum. Nobiles enim antiqui explorauerunt qui meliores fuerunt philoso phi, & illis suos pueros tam literis quam moribus imbuendos dede runt. Vnde Troianus Plutarchum, Nero Senecam, Alexander Aristotelem ha buerunt magistros, & ne a talibus magistris aliquid dissolutionis uel lubricae leuitatis addiscerent, summe cauebant. Vnde Boëtius in prologo musicae. Sic Salomon de se dicit Sap. 8. Hanc amaui & exquisiui a iuuentute mea. Item do cuerunt iuuenes picturis gestorum. Vnde sicut narrat quidam expositor super luuenalem lib. 1. Satyra. Nobiles Romani sic disposuerunt actiones suas per sin gulos dies, quod summo mane omnes simul petebant uel adibant arcus trium phales, in quibus antecessores sui depingebantur cum armis & cautelis, quibus dimicauerant contra hostes suos, ut sic iuuenes illis uisis attenderentur ad uirtu tes per imaginationem gestorum. Deinde templum Apollinis petebant, qui erat DEVS. Postea iudices ad forum & senatores ad Capitolium descendebant. ludices ut causas tractarent. Senatores ut de communi utilitate Reipublicae deliberarent, & sic tempus suum usque ad horam nonam expenderunt. Et ne iu uenes a bonis occupationibus impedirentur per totum tempus, ante nonam horam ordinatum erat quod meretrices pro nullo censu prostibula sua egrederen tur ante nonam: ne iuuenes a suis informationibus, & uiri a consilio Reipubli cae per delectationes libidinosas aliquatenus turbarentur. Et haec est ratio se cundum Hugonem quare meretrices nonariae apud Romanos uocabantur: quia ad horam nonam licuit eis egredi de domibus suis & non ante. Item do cebantur iuuenes ad bonos mores figuris signorum. Vnde narrat Macrobius 1. Saturnalium, quod apud Romanos pueri nobilium quadam utebantur ue ste, quae dicitur praetexta, & inde pueri nobiles uocabantur praetextati. Habe bant enim coram pectore suo bullam quandam auream habentem figuram cor dis humani. Bulla autem fuit semirotundae figurae, quasi medietas sphaerae ad similitudinem bullarum, quae siunt in aqua. Praetexta erat de purpura quae est rubei coloris, ut pudore suae nobilitatis a uitijs se subtraherent, & cordis imagi nem ante pectus portabant, ut seinuicem inspicientes, ita se fore homines co gitarent si corde praestarent. Haec Macrobius. Sic ergo est iuuentus moribus informanda, Ecclesiast. 12. Memento creatoris tui in diebus iuuentutis tuae

4

Secundo iuuentus est arctius castiganda: quia Proverb. 13. Qui parcit uir gae, odit filium suum, & Ecclesiast. 30. Curua ceruicem eius dum iuuenis est. Aues pullos suos & fere foetus suos secundum conditiones naturae suae castigant & domant. Istud, quia Heli sacerdos neglexit pro filiorum iniquitate damnatus est, imo propter negligentiam filios castigandi. Vnde Beda, quia fera pietate superatus est Heli. Ferire delinquentes filios noluit. Apud districtum iudicem seipsum cum filio crudeli damnatione percussit. Vnde uerum est quod uerbis eos aliqualiter corripuit, sicut patet 1. Reg. 2. Non est bona, inquit, haec fama quam audio de uobis: sed hoc est nimis modicum ad correctionem malorum iuue num, sicut patet 10. Ethic. Et narrat Boëtius 1 de disciplina scholarum de san guineo Lucretij filio

5

Tertio iuuentus est parcius sustentanda, ut in iuuenili aetate assuescat sobrie tati, ad Titum 2. Iuuenes similiter hortare ut sobrij sint. Vnde narrat Augusti nus de bona Matrona, 9. confessionum, cap. 8. quod curam habuit quarundam filiarum nobilium, eratque in eis cohercendis cum opus esset sancta seueritate uehemens, atque in docendo sobria prudentia: nam eas praeter illas horas, qui bus ad mensam parentum moderatissime alebantur, etiamsi exardescerent si ti, nec aquam bibere sinebant: praecauens consuetudinem malam & addens uerbum sanum. Modo aquam bibitis: quia in potestate uinum non habetis cum ad maritos ueneritis factae dominae apotecarum aqua sordebit: sed mos po tandi permanebit.

6

Quarto iuuentus est mitius iudicanda: Non est enim desperandum si fre quenter peccent. Vnde signanter petiuit Psal. Delicta iuuentutis meae: Hip pocrates ponit talem aphorismum: Epilentiae quibus ante iuuentutem na scuntur immutationem habent, quibuscumque uero dumTTV: annorum fuerint plu rimum comoriuntur uel comouentur: sic igitur est informanda iuuentus mo ribus, & sic fuit sanctissimus praedicator splendor Eccl. cuius cras conuersionem celebrauimus tam in moralibus quam scientialibus instructus ad pedes Ga malielis doctoris, & ideo confidenter dixit coram rege Agrippa praesentatus, Actu. 26. Et quidem uitam meam a iuuentute quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymis noverunt omnes ludaei praescientes me ab initio, si uelint te stimonium perhibere: quoniam secundum certissimam sectam nostrae religio nis uixi Pharisaeus. Et ueraciter iste consummatus est in breui, expleuit tempora multa discurrendo, docendo, disputando, scribendo: ut confidenter scriberet il lud 1. ad Tim. 4. Bonum certamen certaui, fidem seruaui, de reliquo reposita est mihi corona iusticiae, quam iam habet in coelis. In historia Barlaam quam lohannes Damascenus dicitur compilasse, refertur quod idem Barlaam mona chus solitarius primo fuit, & postea magister cuiusdam filij regis, qui losaphat dicebatur, a quo idem puer quaesiuit cuius aetatis esset sub his uerbis: Dic mihi, inquit, pater quot annorum es, & ubi conuersaris: quia a te nunquam uolo sepa rari. Et ille respondit: Annorum sumTLV. in desertis terrae Sennaar degens ad quem losaphat, amplius mihi appares pater quam LTVI annorum.. Et ille: Si a natiuitate mea omnes annos meos quaeris discere, bene aestimasti: sed nul lo modo a me in mensuram uitae computantur, quotquot in uanitate mundi expensi sunt, tunc enim in interiori homine mortuus eram, & annos mortis nunquam uitae nominabo. Similis fuit responsio illius, qui diu uixerat in secu lo, & tantumTVII. in religione, qui aetatem suam interroganti respondit, ui xi. Et iterum quaerenti, quantum, respondit: Dum dixi, Vixi: quantum Vixi tibi dixi. Et ideo narrat Valerius Martialis, lib. 1. de quodam Anthonio sene, qui computare potuit.TV. Olympiades. Iste ita uirtute uixerat, quod recogitare potuit de tota uita sua & aetate sine displicentia praecedentis uitij: Et ideo com mendans suam felicem aetatem, dicit quod hoc est bene uiuere, uidelicet sic ui uere quod ipse possit frui uita priori. Vnde dicit sic: Ampliat etatis spacium sibi vir bonus, hoc est, Viuere bis, uita posse priore frui.

PrevBack to TopNext