Table of Contents
Commentarius in Libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Quaestio 1 : De causis theologiae
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Pars 1
Pars 2
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Pars 1
Pars 2
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Pars 1
Pars 2
Distinctio 16
Distinctio 17
Pars 1
Pars 2
Distinctio 18
Distinctio 19
Pars 1
Pars 2
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Pars 1
Pars 2
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Distinctio 41
Distinctio 42
Distinctio 43
Distinctio 44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Dubitationes litterales
Praeire voluntas sapientiam non potest. Contra: quia secundum Aug. in fine 5. de Trinit. partum mentis praecedit appetitus. Dicendum, quod partus mentis potest dupliciter considerari, vel pro¬ ut habet esse completum, vel incompletum, ita appetitus potest dupliciter con¬
siderari, prout habet esse completum vel incompietum. Appetitus incompletus praecedit cognitionem completam: quia quando volumus aliquid scire, per appetitum movemur in cognitionem cillius; sed numquam desideramus scire rem illam, nisi de ea aliquam cognitionem haberemus: unde 10. de Trin. cap. 1. dicitur, quod Rem prorsus ignotam anmare omnino nullus potest: & ita cognitio inconpleta praecedit appetitum; sed cognitio completa sequitur: quia quando aliquam rem cognoscimus incomplete, appetimus eam complete cognoscere: unde Aug. in fine 9. de Trin. Partum ergo mentis antecedit appetitus quidam; quo id quod nosse volumus quaerendo & inveniendo; quod non nisi de cognitione completa dici potest: quia postquam aliquid cempleti eognoscimus, cessat venatio, & inquititio. Notandum etiam, quod sicut incomple ta cognitio praecedit incompletum appetitum, ita completa compietum
Item super illud. Nec concedendum est,: quod Deus genuerit nolens vel volens. Contra: de quolibet affirmatio, vel negatio vera; sed cum nolens, & volens opponantur contradictorie, ergo &c. Dicendum per interemptionem, quod nolens, & volens non opponuntur contradictorie: cum utrumque importet actum vo luntatis: unde lapis non dicitur nolens, nec volens: quia actu voluntatis caret; quod si dicerentur contradictorie oporteret, cum contradictoria sint illa, quorum non est medium secundumse; ut dicitur 2. Post.
On this page