Prooemium

DISTIINCTIO XIIJ. QVARE SPIRTTVS SANCTVS CVM SIT DE SVBSTANTIA Patris non dicatur genitus vel Filius; sed tantum procedens?

EST hoc considerandum ec Postquam ostendit Mag. Spiritum Sanctum procedere aequaliter a Patre, & Filio Hic speciuliter quaenit: utrum nomen processionisFilij, ut generatio, potect dici de processione Spinitus San&. Et duo facit. Primo quaerit utrum Spiritus Sanctus possit dici genitus? 2. utrum debeat cioi atrgenitus2. Secunda ibi: Nunc considerandum. Circa primum duo facit: quia 1. quaerit: utnum Spiritus Sanctus possit dici genitus? 2. cat differentiam inter generationem Filij, & provessionem Spiritus Sancti. Secunda ibi: Intot generationem. Circa primum duo facit: qutiaee 4. facit quod dictum est. 2. quaerit utrum Fiius possit dici procedens? Ibi: Ccum autem. Orzaipnimumduo facit: quia 1. quaerit utrum Spirivus Sanctus possit dici genitus, vel imatuse 2. ibi: Quare autem. Ostendit per Ang. quod non, & patet Tunc sequitur illa pars: Cum autem In qua quaenit, cum Spiritus Sanctus non dicatur: gemiitus, ut Filius, quare Filius dicitur procedens, ut Srinitus Sanctus? Et duo facit. 1. facit quod dictum est. 2. ibi: Ad quod. Solvit dubitatio nem tactam ostendens nomen generationis esse speniale: & ideo non convenit ambabus; sed nomen processiotiis est commune: ideo convenit. Deiude cum dicit; interponit differentiam inter generationem Filij, & processionem Spiritus. Et quatuor facit: quia 1. ostendit, quod non sumus sefficientes ad distinguendum sintereea. 2. adducit distinctionem, quam dat Aug. in lib: contra Maximinum: quia Filius esse a Patre, ut genitus, Spiritus Sanctus, ut procedens. Tertio dtat differentiam inter procedtens, & genitum, ostendens processionem esse quid communius generatione. 4. dicit Spinitum Sanctum esse alium a Filio propter alium emaman di modum. Secunda ibi: Ecce respondeo. Tertia ibi: Quid autem. Quarta ibi: De Spivitu. Deinde cum dicit: Nanc considerandum. Quaerit utrum Spiritus Sanctus possit dicit in genitus? Et duo facit: quia 1. movet quaestionem, & solvit eum per Aug. 2. dicit Hierony esse contrarium August. ibi: Heronomus tamen. Circa primum xria facit: quia 1. movet quaestionem tactam. 2. ostendit per Ang. ad Drosium, Spiritum Nanctum non debere dicitrgenitum. Tertio ostendit Phoc idem per eundem Aug. in lib. de Trin. Secunda ibi: Ad quod. Tertia ibi: Vnde Aug Deindecum dicit: Hivonymus. Instat pet Hirronymum. Et tria facit: quia 1. dicit Higronymum dixisse Spiritum Sanctum esse in geitum. 2. ostendit dictum ssieronymiaesse mon contrarium Aug. quia Augustinus accipitingenitum, quod non est aib alio, sed alius ab eo, & sic convenit soli Patri. Sed Hieronymus accivit ingenitum proeo, quod non est genitum Tentum manifestat istam fuisse intentionem Hierunymi. Secunda ibi: Sed ut istam. Tertia ibi: Quod autem. Circa quod tria facit: qutia 1. adducit quamdam distinctionem datam a Hierony. 2. membrum istius sdlistinctionis manifestat. Tertio ex manifestatione habita concludit Hierounymum accepisse in geni: um, ut expofuerat. Secunda ibi: Nunc propositorum. Tertia ibi: Ethis. In quo terminatur sententia lectionis, & distinctioris.