Locus

¶ Acus Quid sit Notandum quod locus secundum Guill. in. ii. lir. di. ii art. i. solet capi tripliciter.

¶ Une modo metaphorice ad similitudinem veri loci. et sic in logica condistinguuntur loci topici. Et Boc i. suorum topicorum diffinien dicit. Locus inquit est sedes argumeti: vel vnde conueniens trahitur argumentum. Et sic dicitur loci in plurli. non loca. Unde Alexam. in Doctrinali dicit. Est locus atque loci: sunt loca plurima terre.

¶ Secundo locus dicitur naturaliter et fundamentaliter. Et sic est superficies concaua corporis continentis. et est species praedicannti quantitatis.

¶ Tertio locus dicitur naturaliter et formaliter. Et tunc locus addit super iliam superficiem respectum quandam ad locatum. Et sic vel non est in predicamento: cum contineat res duorum generum. videlicet quantitatis et respectus vel si dicat solum illum respectum formalem: sic reducitur ad praedicamentum Ubi. Istis duobus vltimis modis intelligitur Quod diffinitio loci quam dat Philosophus. iiii. physi. videlicet Locus est superficies vltima corporis continentis immobile primum. intelligi debet de superficie concaua: non de conuexa. Contra Porritanum qui libro vi. prin¬ cipiorum posuit superficiem conuexam primi mobilis esse locum primi mobilis. Item dicitur: corporis continentis Contra Democritum qui posuit in medio lineas mathematicas pro loco etc. Item additur: immobile primum. scilicet adequate. in quo distinguitur a vase. Hec ex Guill. Unde secundum Scotorls. e. dist. ii li. ii. q. ii in dicta diffinitione philosophi superficies ponitur pro genere. Et sic locus quantum ad genus est superficies. Immobilitas autem est eius differentia.

¶ Sed Quodo probatur quod locus sit vere superficies corporis continentis: non contenti: Sco torls. dicit quod secundum e. Philosophum. iiii. physi. ca. i. et. iii bene probatur sic. Quia locus aut est materia: aut forma: aut spacium inter extrema: aut superficies corporis continentis. Hec clarent ex sufficienti diuisione

¶ Sed quia Primo locus non est materia corporis contenti. tum quia materia est indiuisa a re. tum quia non continet eam circum scriptiue. Sed locus separatur a locato et continet. ergo etc.

¶ Secundo locus non est forma. Probatur. quia forma est terminus corporis cuius est forma huiusmodi scilicet accanentalis. Locus autem non est eius corporis cuius est locus id est locati forma nec accidentalis sed corporis continentis ipsum. nec est forma essentialis illius: cum possit separari ab illo: manente ipso substantialiter corpore locato. ergo etc.

¶ Tertio locus non est spacium siue dimensio inter extrema. nec est ipsa extrema corporis contenti quibus determinatur magnitudo eius tunc cum tale spacium esset locus et corpus contentum in loco continente corpore scilicet sic locus esset in loco: et duo corpora in eodem loco. Relinquitur ergo quod locus est superficies non contenti corporis: sed continentis.

¶ Sed quomodo saluatur immobili tas loci: Licet varie sint opiniones philosophorum. Dicendum tamen cum praedictis Scotorlis. et Guill. e. dist. ii. supra iuxta sententiam Scoti: quod generaliter verum est. quoniam si subiectum non manet ide: tunc nullum accnens nec absolutum nec respectiuum manet idem Et ita cum corpus siue continens siue contentum possit moueri localiter: omne ergo accidens siue absolutum siue respectiaum vt est locus: poterit moueri localiter. Unde ista immobilitas loci declaratur sic

¶ Et Primo ab aliquibus vt philosophus loquatur de primo mobili intendens quod hoc primum mobile scilicet firmamentum habeat supra se celum crystallinum simpliciter immobile tanquam continens illud imobile primum etc. Sed hoc dubium est an celum crystallinum sit immobile. quia secundum Ptolomeum in Almagesti Firmamentum contra motum diurnum in centum annis vnicum gradum adquirit: quod videtur fieri ex mobili superiori

¶ Melius ergo dicendum quod locus habet immobilitatem opposita motui locali. Habet etiam incorruptibilitatem secundum equiua lentiam ad motum localem. Patet. quia si esset locus aliquo modo mobilis localiter quantumcumque per accidens accipiatur: tunc posset dici per accidens esse inin loco. Et sic loci esset locus. et illius locus alius: comtra philosophum. iiii. Physicis. Denique quod etiam habeat incorruptibilitatem secundum equiualentiam: patet. quia licet corrumpatur locus moto eius subiecto in quo est locus: ita quod moto aere localiter non manet eadem ratio quae prius: tamen ratio loci successiua manet que est quidem alia a ratione praecedenti secundum virtutem: tamen est eadem praecedenti per equiualentiam quantum ad motum localem. Secundo potest dici locus immobilis quo ad partes principales mundi. quia quodlibet elementum habet locum determinatum quem non transcendit. Nam si destrueretur sphera ignis: nunquam aer ascendere posset naturaliter vsque ad concauum orbis lune. Ita etiam et infra si destrueretur terra tota: tunc aqua non posset descendere vsque ad centrum. Tertio potest dici lotus immobilis mathematice(quia mathematica abstrahit a motu) non autem physice. Hec Guill.

¶ De angelis quomodo sunt in loco patuit vbi Angeli. §. v. e. ly. et sequentibus.

¶ De locis magis conuenientibus humane habitationi Uide vbi Terra. §. viii. et vbi Elcmentum. §. xii. et se.

¶ Qud dei bonitas et sapientia miro modo laudabilis claret in luce creata et eins qualitatibus.