P. 2, Causa 17, Quaestio 6 : Si archipresbyter vel episcopus sua auctoritate, non judiciaria sententia capellam illam irrepserit, an cadat a causa, ut ecclesia, cui praesidet, non ultra habeat jus reposcendi quod suus pastor illicite usurpavit?

Quaestio 6 : Si archipresbyter vel episcopus sua auctoritate, non judiciaria sententia capellam illam irrepserit, an cadat a causa, ut ecclesia, cui praesidet, non ultra habeat jus reposcendi quod suus pastor illicite usurpavit?

P. 2, Causa 17, Quaestio 7 : Si laici capellam illam tenebant (ut quibusdam moris est) et in manibus abbatis eam refutaverint, et ordinandam tradiderint, an consensu episcopi et clericorum abbas possit eam tenere?

Quaestio 7 : Si laici capellam illam tenebant (ut quibusdam moris est) et in manibus abbatis eam refutaverint, et ordinandam tradiderint, an consensu episcopi et clericorum abbas possit eam tenere?

Causa 17

Initium

Quaestio 1 : Utrum reus voti teneatur, an liceat ei a proposito sui cordis discedere?

Quaestio 2 : An ecclesia et beneficium ei reddenda sint, quae prius libera voluntate refutavit?

Quaestio 3 : Si contigisset eum se et sua monasterio tradidisse, an licentia abbatis liceret ei ad propria redire?

Quaestio 4 : Si sine licentia abbatis retro abierit, an sua sibi abbate reddenda sint?

Causa 18

Initium

Quaestio 1 : An monasterium possit petere quae ab episcopo quaesita sunt? an episcopalis ecclesia possit sibi vendicare quae monasterio fuerunt tradita?

Quaestio 2 : An per episcopum abbas sit eligendus et ordinandus, an tantummodo a propriis fratribus sit instituendus?

Causa 19

Initium

Quaestio 1 : Si episcopus debeat permittere, ut relicta propria ecclesia clericus monasterium ingrediatur?

Quaestio 2 : Si episcopus licentiam dare noluerit, an eo invito monasterium possit adire?

Quaestio 3 : Si contigerit ipsos regulares canonicos fuisse, utrum concedendus esset eis monasterii ingressus?

Causa 20

Initium

Quaestio 1 : Si in pueritiae annis traditi cogantur religionis propositum tenere?

Quaestio 2 : Si praeter voluntatem parentum tonsuram vel religionis vestem quis in pueritia accipiat, an possit sibi detrahi, an non?

Quaestio 3 : Qui praeter propriam voluntatem cucullam induerit, an cogatur eam retinere, an non?

Quaestio 4 : Si ab uno monasterio in aliud districtius liceat alicui transire?

Causa 21

Initium

Quaestio 1 : An clericus in duabus ecclesiis possit conscribi?

Quaestio 2 : Si unam voluerit relinquere, an liceat ei ad aliam transire?

Quaestio 3 : An procurationes saecularium negotiorum clericis liceat suscipere?

Quaestio 4 : An claris et fulgidis vestibus eis ornari expediat?

Quaestio 5 : An ab episcopo correpti suum officium relinquere, et ad saecularem judicem confugere valeant?

Causa 22

Initium

Quaestio 1 : An juramentum sit praestandum, an non?

Quaestio 2 : Si sit perjurus qui jurat falsum quod putabat verum?

Quaestio 3 : Si licuit archidiacono denegare episcopo consuetam obedientiam?

Quaestio 4 : si constiterit esse illicitum quod juravit archidiaconus, an sit servandum?

Quaestio 5 : Si constiterit illud servandum esse, an episcopus sit reus perjurii, qui contra juramentum archidiaconum suum ire compellit?

Causa 23

Initium

Quaestio 1 : An militare peccatum sit?

Quaestio 2 : Quod bellum sit justum, et quomodo a filiis Israel justa bella gerebantur?

Quaestio 3 : An injuria sociorum armis sit propulsanda?

Quaestio 4 : An vindicta sit inferenda?

Quaestio 5 : An sit peccatum judici vel ministro reos occidere?

Quaestio 6 : An mali sint cogendi ad bonum?

Quaestio 7 : An haeretici suis et ecclesiae rebus sint exspoliandi, et qui possidet ab haereticis ablata an dicatur possidere aliena?

Quaestio 8 : An episcopis vel quibuslibet clericis sua liceat auctoritate, vel Apostolici, vel imperatoris praecepto arma movere?

Causa 24

Initium

Quaestio 1 : An lapsus in haeresim possit aliquos officio privare, vel sententia notare?

Quaestio 2 : an post mortem aliquis possit excommunicari?

Quaestio 3 : an pro peccato alicujus tota familia sit excommunicanda?

Causa 25

Initium

Quaestio 1 : an clerici baptimalis ecclesiae auctoritate privilegii decimas suae dioecesis ex integro sibi valeant vendicare?

Quaestio 2 : An subsequenti privilegio monachorum derogetur antiquioribus privilegiis baptismalium ecclesiarum.

Causa 26

Initium

Quaestio 1 : Qui sint sortilegi?

Quaestio 2 : An sit peccatum esse sortilegum?

Quaestio 3 : A quibus genus divinationis sumpsit exordium?

Quaestio 4 : Quot sint genera divinationis?

Quaestio 5 : An sortilegi vel divini sint excommunicandi, si cessare noluerint?

Quaestio 6 : An excommunicatus ab episcopo possit reconciliari a presbytero, illo inconsulto?

Quaestio 7 : Si morientibus est indicenda poenitentia sub quantitate temporis?

Causa 27

Initium

Quaestio 1 : An conjugium possit esse inter voventes?

Quaestio 2 : An liceat sponsae a sponso recedere, et alii nubere?

Causa 28

Initium

Quaestio 1 : An conjugium sit inter infideles?

Quaestio 2 : An liceat huic aliam ducere priore vivente?

Quaestio 3 : An sit reputandus bigamus qui ante baptismum habuit unam, et post baptismum alteram?

Causa 29

Initium

Quaestio 1 : An sit conjugium inter eos?

Quaestio 2 : Si prius putabat, hunc esse liberum, et postea deprehendit, illum esse servum an liceat ei statim ab illo discedere?

Causa 30

Initium

Quaestio 1 : An uxori suae debitum reddere valeat qui proprium filium de sacro baptismate suscepit?

Quaestio 2 : An sponsalia contrahantur inter infantes?

Quaestio 3 : An spirituales vel adoptivi filii naturalibus copulari valeant?

Quaestio 4 : An uxorem compatris uxoris suae alicui ducere liceat?

Quaestio 5 : an clandestina desponsatio manifestae praejudicet?

Causa 31

Initium

Quaestio 1 : An possit duci in conjugium quae prius est polluta per adulterium?

Quaestio 2 : An filia invita sit tradenda alicui?

Quaestio 3 : An post patris sponsionem illa possit nubere alii

Causa 32

Initium

Quaestio 1 : An meretrix licite ducatur in uxorem?

Quaestio 2 : An ea, quae causa incontinentiae ducitur, sit conjux appellanda?

Quaestio 3 : Cujus arbitrium aliqua sequatur, an liberi avi, an originarii patris?

Quaestio 4 : Si vivente uxore liceat alicui filios ex ancilla quaerere?

Quaestio 5 : Si ea, quae vim patitur, pudicitiam amittere comprobetur?

Quaestio 6 : Si adulter adulteram possit dimittere?

Quaestio 7 : Si vivente dimissa aliam possit accipere?

Quaestio 8 : Si infidelem sub praemissa conditione liceat alicui fidelium in conjugem ducere?

Causa 33

Initium

Quaestio 1 : An propter impossibilitatem coeundi, a viro suo aliqua sit separanda?

Quaestio 2 : An post separationem ei nubere valeat, cum quo prius fornicata est?

Quaestio 3

Quaestio 4 : Si tempore orationis quis valeat reddere conjugii debitum?

Quaestio 5 : An vir sine consensu uxoris continentiam vovere possit, vel si minis vel terroribus licentiam vovendi ab ea extorquere valeat?

Causa 34

Initium

Quaestio 1 : An sit ista rea adulterii, quae vivente viro alteri nupsit?

Quaestio 2 : An redeunte primo sit cogenda recedere a secundo, et redire ad primum?

Causa 35

Initium

Quaestio 1 : Si liceat aliquam ex propria cognatione duci in uxorem?

Quaestio 2 : Si ex consanguinitate uxoris aliqua possit in conjugem duci?

Quaestio 3 : Usque ad quem gradum debeat quisque abstinere sive a propriis, sive ab uxoris suae consanguineis?

Quaestio 4 : Quare usque ad sextum gradum consanguinitas computatur, ita quod nec ultra protenditur, nec infra subsistit?

Quaestio 5 : Quomodo gradus consanguinitatis computandi sunt?

Quaestio 6 : Qui jurejurando propinquitatem firmare debeant?

Quaestio 7 : An illi, qui de incestuosis nati sunt, filii reputentur?

Quaestio 8 : Si ignoranter de consanguinitate vel affinitate aliqua in uxorem ducta est, an ex dispensatione possit viro suo adhaerere?

Quaestio 9 : Si contigerit ecclesiam decipi, et causa consanguinitatis aliquam a viro suo separare, quae post quadriennium nuptiis hinc inde celebratis deprehenditur non fuisse consanguinea prioris, an secunda conjugia sint rescindenda, et priora sint redintegranda?

Quaestio 10 : Si relicta alicujus de propria cognatione ad secundas nuptias transierit, an proles ex eis suscepta possit pertingere ad consortium alicujus de cognatione prioris viri?

Causa 36

Initium

Quaestio 1 : An ille raptum admiserit?

Quaestio 2 : an rapta raptori nubere possit, patre assensum praestante?

Pars 3

How to Cite

DISTINCTIO LXXXI.

GRATIANUS.

I. Pars. Hec de ordinandis et ordinatoribus atque de singulorum graduum distinctionibus et offitiis dixisse nos sufficiat.Verum quia aliquantulum diffusius in his immorati sumus, precedentibus coherentia quedam sub epilogo ad memoriam subiciamus.Debet autem ordinandus in episcopum ut Apostolus scribit)esse ,,sine crimine, id est sine peccato mortifero, quod nonsolum de episcopo, sed etiam de quolibet electo ad aliquam pre-posituram ecclesiae oportet intelligi.

Unde Augustinus scribit supra Iohannem:

C. I

. Sine crimine id est% sine graui peccato debet esse qui ordinatur episcopus.

"Apostolus Paulus, quando elegit ordinandos uel presbiteros, uel diacones, et quicumque ordinandus est ad pre-posituram ecclesiae, non ait: „Si quis sine peccato est,“ (hoc enim si diceret, omnis homo reprobaretur, et nullusordinaretur,) sed ait: ,,Si quis sine crimine est:“ sicut esthomicidium, adulterium, aut aliqua inmunditia fornicationis, furtum, fraus, sacrilegium et cetera huiusmodi."

§. i. "Crimen autem est graue peccatum, accusatione et dampnatione dignissimum."

II. Pars. Gratian. Quolibet itaque horum inplicatus ordinari non debet; uel si iam ordinatus ante tempus uel post tempussuae ordinationis aliquid eorum admisisse conuinciiur, susceptigradus offitio priuabitur.

Unde Sim acus Papa ait:

C. II

. Monitoris personam recte non suscipit, qui uerbis, non operibus docet.

Nemo recte monitoris personam suscipit, nisi qui actibus suis errata condempnat, et amorem innocentiae conuersa-tione demonstrat.

C. III

. Car eat ordine, quem pr estat, qui indignum sublimare non metuit.

Item Cei e s tinus Papa- [ad Episcopos Galliae, epist. II. c. 3.]

Tantis Daniel grauatus testimoniis facinorum, tanta accusatione pulsatus, sacrarum, ut dicitur, uirginum pollutus incestu, episcopus asseritur ordinatus. Et, ut in nostrilibellis scrinii continetur, quorum ad uos quoque exemplariadireximus, in pontificii dignitatem hoc tempore, quo ad causam dicendam missis a nobis litteris uocabatur, obrepsit.Sacro nomini absit iniuria. Facilius est, ut hanc dignitatem tali dando amiserit ordinator, quam eam obtineatordinatus; cui conuicto sociabitur, qui eum sibi credidit largiendo pontificium sociandum. Qualis enim ipse sit, quisquis tales ordinauerit, ostendit.

C. IV

. Non recipit ordo ecclesiasticus, qui m examinatione, uel postea confessus ordinatur.

Item &r Concilio Ni ceno, [cap. 9.]Si qui sine examinatione promoti presbiteri sunt, etpostea examinati confessi sunt peccata sua, et, cum confessifuissent, homines uenientes contra regulam eis manus in-posuerunt, hos ecclesiasticus ordo non recipit. In omnibusenim quod inrepreliensibiie est defendit ecclesia.

C. V

. Lapsi, per ignorantiam aut contemptu ordinantium tonsorati^, deiciantur.

Item eiusdem Concilii [cap. 10.] Quicumque ex his, qui lapsi sunt, per ignorantiamiam ordinati sunt, uel contemptu eorum, qui eos ordina-uerunt, hoc non preiudicat regulae ecclesiasticae. Cum enimcompertum fuerit, deponentur.

C. VI

. Alienus fiat a ministerio, qui illud uiuendo illicite polluit.

Item Innocentius [ad Maximum et Seuerum, ep. V.]Maximilianus filius noster qualem querelam detulerit, libelli eius series adnexa declarat. Qui zelo fideiac disciplinae ductus, non patitur ecclesiam pollui abindignis presbiteris, quos in presbiterio filios asserit procreasse. Et ideo, fratres, huius libelli, qui subiectusest, tenore perspecto, eos, qui talia perpetrasse dicuntur, debetisg in medio collocare, discussisque obiectio-nibus, que ipsis presbiteris inpinguntur, si conuinci potuerint, a sacerdotali remoueantur offitio, (quia qui sanctinon sunt sancta attractare non possunt,) atque alieniefficiantur a ministerio, quod uiuendo illicite polluerunt.

C. VII

. Cuilibet ab ordine deponendo episcopi prouidentia locus penitenciae deputetur.

Item Eugenius Papa [II.]Sacerdos, aut quis alius in ordine ecclesiastico pro-uectus, si in eo scelere inuenitur, quo abiciendus conprobe-

tur, depositus prouidentia episcopi bene prouiso loco constituatur, ubi peccatum lugeat et ulterius noncommittat.

C. VIII

. Retrudantur in monasterio presbiteri, qui penitenciam agere contempnunt.

Item ex Concilio Magontiensi.

Dictum est nobis, presbiteros propter suam negligentiam canonice degradatos et seculariter gradu amisso uiuere, et penitenciae agendae bonum negligere. Unde statuimus, utgradu amisso agendae penitenciae gratia in monasteriumaut canonicam regularem mittantur. Si uero hocfieri causa quelibet prohibuerit, ubicumque sint, penitenciam agere non desistant. Si autem amisso gradu seculariteruiuere uoluerint, et penitenciam agere neglexerint, ab ecclesiae communione separentur.

C. IX

. Mutatio loci ualet conuersis ad penitenciam.

Item Ysidorus [Sentenciarum, de summo bono, lib. II. c. io.]

Valet interdum conuersis pro animae salute mutatio loci; plerumque enim, dum mutatur locus, mutatur mentis affectus.' Congruum est ergo, inde etiam corporaliter euelli ubi quisque illecebris deseruiuit. Nam locus,ubi praue quisque uixit, in aspectu mentis apponitquod sepe ibi uel cogitauit, uel gessit.

C. X

. Clericus adulterasse conuictus uel confessus in • monasterio retrudatur .

Item ex VII. Sinodo Aurelianensi, [c. 7.]

Si quis clericus adulterasse aut confessus fuerit, aut conuictus, depositus ab offitio communione concessain monasterio toto uitae suae tempore trudatur.

C. XI

. De eodem.

Item Pelagius Constantino Defensori.

Romanus ecclesiae Thianensis clericus pro crimine adulterii, quod admisisse perhibetur, a clericatus ordinedepositus in monasterio hic in urbe Romana ad agendam penitenciam ex nostra iussione retrusus est.

C. XII

. In crimine captus presbiter uel diaconus deponatur, sed communione non priuetur.

Item ex canone Apostolorum [c. 25.]Presbiter aut diaconus, qui in fornicatione, aut furto,aut periurio, aut homicidio captus est, deponatur, nontamen communione priuetur; dicit enim scriptura:„Non iudicat Deus bis in id ipsum.“

C. XIII.

De eodem.

Item. Si quis episcopus, aut presbiter, aut diaconus post diaconii sui gradus acceptos fuerit fornicatus autmechatus, deponatur, et ab ecclesia proiectus inter laicos agat penitenciam.

C. XIV

. De eodem.

Item ex Concilio Aurelianensi , c. 9. et 12.] Si diaconus aut presbiter crimen capitale commiserit, simul et ab offitio, et communione pellatur. Si uero pro reatu suo se ab altaris communione sub peni-tentis professione submouerit, his quoque, si alii defuerint, et causa certae necessitatis exoritur, poscentembaptismum liceat baptizare.

C. XV

. Non ingrediantur ecclesias presbiteri, diaconi, subdiaconi, qui in fornicationis crimine iacent.

Item Gregorius [VII.] omnibus per regnum Italicum et Teutonicorum .

Si qui sunt presbiteri, diaconi, uel subdiaconi, qui in crimine fornicationis iacent, interdicimus eis ex parteDei omnipotentis et S. Petri auctoritate ecclesiae introitum, usque dum peniteant et emendent. Si qui uero inpeccato suo perseuerare maluerint, nullus uestrum eorum

audire presumat offitium, quia benedictio eorum uerti-tur in maledictionem, et oratio in peccatum, testante Domino, per Prophetam: „Maledicam,“ inquit, „benedictionibus uestris.“ Qui uero huic saluberrimo preceptoobedire noluerint, ydolatriae peccatum incurrent, Sa-muele teste, et B. Gregorio instruenteS: „Peccatumariolandi est non obedire, et scelus ydololatriae non ad-quiescere.“ Peccatum igitur paganitatis incurrit, quisquis,dum Christianum se esse asserit, apostolicae sedi obedirecontempnit.

C. XVI

. Offitio et beneficio priuetur episcopus, presbiter, diaconus uxorem suscipiens, uel susceptam retinens.

Item Alexander II. Episcopis et Regi Dalmatiae.

Si quis amodo episcopus, presbiter, diaconus feminam acceperit uel acceptam retinuerit, proprio gradu decidat, usque dum ad satisfactionem ueniat, nec in choropsallentium maneat, nec aliquam portionem de rebus ecclesiasticis habeat.

C. XVII

. De eodem.

Idem Clero Mediolanensi.

Si quis sacerdotum, uel diaconorum, uel subdiaconorum offitium contumaciter deserens feminam sibi potius elegerit, sicut sponte ob fornicationem dimittit offitium, itaob preuaricationem dimittere cogatur etiam inuitus beneficium.

C. XVIII

. De eodem.

Idem populo Mediolanensi.

Eos etiam, qui, ut fornicari eis liceat, diuinum offitium derelinquunt, a Deo recedentes diabolo et operibus eiusseruiunt, sicut se iustissime ab offitio alienos faciunt, itabeneficio ecclesiarum priuatos esse adiudicamus.

Ministri altaris presbiteri siue diaconi ad offitiadominica tales eligantur, qui continenciam seruent. §. i.Si uero post ordinationem suam ministro contigeritpropriae uxoris inuadere cubile, sacrarii non intret hlimina,nec sacrarii portitor fiat nec altare contingat 168 eb offerentibus holocausti oblationem suscipiat, nec ad dominici corporis portionem accedat &,nec propinet, neque sine maioris natu auctoritateminora gerati offitia; urceum sane uel calicem ad altarenon suggerat.

C. XX

. Clericus matronarum domicilia frequentans deponatur.

Idem.

III. Pars. Clericus solus ad feminae tabernaculum nonaccedat, nec properet sine maioris natu sacerdotisiussione; nec solus presbiter cum sola femina fabulasmisceat, nec archidiaconus sub pretextu humilitatisaut offitii frequenter intret domicilia matronarum, autforte per clericos aut domesticos matronae mandetaliquid secrete. Si agnitum fuerit, et ille deponatur, etilla a liminibus ecclesiae arceatur.

[PALE A.

C. XXI

. De eodem.

Idem.

Sed si forte aliqua intercessio fuerit, episcopo suggeratur. Et si talis est, ad quam debeat ire pio interuentu, ipse pergat: sin autem, de latere suo dirigat cum duobus aut tribus testibus. Nemo tamen cum extranea habitetfemina, nisi proxima aut soror fuerit. Et hoc cum magnasollicitudine fiat. Non enim ignoramus malicias satanae.]

[PALE A i».

C. XXII

. De eodem.

Ex decreto Eu geni i Papae.

Si quispiam sacerdotum, id est presbiter, uel diaconus, uel subdiaconus, de quacumque femina crimine fornicationis suspectus post primam, secundam et tertiamadmonitionem inueniatur fabulari cum ea uel aliquomodo conuersari, excommunicetur, femina uero canoniceiudicetur.]

C. XXIII

. Simul cum mulieribus sacerdotes habitare non licet.

Item Gregorius.

IV. Pars. Oportet sacerdotes, quibus populus Domini commissus est, cum magna constantia uigilare desuper dominicas oues, ne lupinis morsibus, id estdiaboli stimulis lanientur. §. i. Neque enim hoc sileredebeo, quod cum graui animi tristicia dico: sacerdotescum feminis habitare conspicio; quod nefarium est dicereuel audire, et contra sanctorum canonum sancita. Ubienim talis fuerit commorantium cohabitacio, antiqui hostisstimuli non desunt. Ideoque ammonendi sunt, ut non antiqui hostis decipiantur fraude, quatinus iuxta Apostoliuocem non uituperetur ministerium nostrum. Cauere enimnos oportet, fratres, ab illicitis, ut mundas ualeamus adDeum leuare manus. Scriptum est enim: „Sanctiestote, quoniam ego sanctus sum.“ Si quis uero presumpserit aliter agere, sacerdotii sui honore priuetur. Undeomnimodo cauendum est, fratres, ne fallamus populum,et inpleatur in nobis illud Prophetae dictum: „Sacerdotes mei contaminant sancta et reprobant legem,“ quoset alius Propheta increpat, dicens: ,,Vos o sacerdotes,qui fallitis nomen meum, et dixistis, in qua re fallimus nomen tuum? quibus responsum est: offerentes ad altare meum

E anes pollutos. Non mihi uoluntas in uobis, dicit >ominus, et sacrificium non accipiam de manibus uestris,quia polluti estis.“

C. XXIV

. De eodem.

Idem Simaco [Defensori, lib. I. Reg. Indict. IX. ep. 50.]Volumus, ut sacerdotes prohiberi debeant, ne cummulieribus conuersentur: excepta dumtaxat matre, uelsorore, uel uxore, quae caste regenda est.

C. XXV

. De eodem.

Idem in registro [lib. VII. epist. 39.].

Legitur, quod B. Augustinus nec cum sorore habitare consenserit, dicens: Que cum sorore mea sunt sorores meaenon sunt. Docti ergo uiri cautela magna nobis debet esseinstructio.

In omnibus obseruare conuenit, ut certus quis, et certo tempore, et certo loco, et certis personis uel apparere clericus, uel loqui debeat mulieribus, ut excludaturomnis nefanda suspicio. Certe solum ad solam accederenulla religionis ratio permittit. ,, Melius enim duo, quamunus.“ Simul enim et fidelius, et tutius res geritur.„Ve enim uni, quia si ceciderit, non est qui erigat eum.“

C. XXVII

. De eodem.

Item ex Concilio Cartaginensi III. [c. 17.]Cum omnibus omnino clericis extraneae feminae noncohabitent, sed solae matres, auiae et materterae, amitae,sorores et filiae fratrum aut sororum, et quecumque exfamilia domestica necessitate, etiam antequam ordinarentur, iam cum eis habitabant, uel si filii eorum iam ordinatisparentibus uxores acceperunt, aut seruis, non habentibusin domo quas ducant, aliunde ducere necessitas fuerit.

C. XXVIII

. De eodem.

Item ex Concilio Laudicensi, [c. 30.]Non oportet ministros altaris, uel etiam clericos quoslibet, aut se continentes, et omnino Christianum cummulieribus lauacra habere communia. Hec enim est apudgentiles prima reprehensio.

C. XXIX

. De eodem.

Item Gregorius Ia nuar io Episcopo Caralitano,

[lib. III. epist. 26.]

Archidiaconum tuum, ut audio, habitare cum mulieribus prohibuisti, et nunc usque in ea prohibitione despiceris; qui nisi iussioni tuae paruerit, eum sacro ordine uolumusesse priuatum.

C. XXX

. Venundentur ab episcopo que appetunt illicita clericorum consortia.

Item ex Concilio Tolletano [IV. c. 42.]Quidam clerici, legitimum non habentes coniugium, extranearum mulierum uel ancillarum suarum que interdicta sunt consortia appetunt. Ideoque, quecumque clericis taliter coniunctae sunt, ab episcopoauferantur et uenundentur, illis pro tempore religatis adpenitenciam, quos sua libidine infecerunt.

C. XXXI

. Non habitent cum clericis, nisi quas necessitudo excusat.

Item S iri cius Papa Imerio Episcopo, [ep. I. c. 12.]Feminas non alias in domo clericorum esse patimur,

nisi eas tantum, quas propter™ solas necessitudinum causas habitare cum eisdem sinodus Nicena permisit.

C. XXXII

. Nisi maiorum iussione ad feminarum domicilia clerici non accedant.

Item ex Concilio Affricano III., [c. 5.]

Clerici uel continentes ad uiduas uel uirgines nisi ex iussu uel permissu episcoporum aut presbiterorumnon accedant. Et hoc non soli faciant, sed cum clericis, uel cum quibus episcopus aut presbiter iusserit.Nec ipsi episcopi aut presbiteri soli habeant accessum ad huiusmodi feminas, sed ubi aut clerici presentessunt, aut graues aliqui Christiani.

C. XXXIII

. Episcopi prouideani, ne occasione temporalium clericorum familiaritatibus uirgines socientur;

Item ex Concilio Cartaginensi IV. [c. 102.]

Ad reatum episcopi pertinet uel presbiteri, qui parro-chiae preest, si sustentandae uitae presentis causa ado-lescentiores uiduae uel sanctimoniales clericorum familiaritatibus subiciantur.

[C. XXXIV.] a Item ex eodem [c. 103.]

Viduae, que stipendio ecclesiae sustentantur, tamassiduae in Dei opere esse debent, ut et meritis, et orationibus suis ecclesiam adiuuent.

PrevBack to TopNext