Quaestio 3

¶ Distinctionis Tertie. Questio Tertia.

Tertio quaero de vetigio duo. Primo vtrum vel stigium trinitatis sit moueri in creatura.

¶ Uidetur quod non Tum quia tunc trinitas posset laturaliter cognosci per illud vestigium. Tum quia vestiUgium primo representat ipsam. sicut pedem et aliquid huiusmodi in deo aliter non est pars. ergo etc.

¶ Contra Magister in littera. I

¶ In ista questione primo osti dam quid est vestigium / et vnde est translatum ad propositum.

¶ Secundo ostendam in quibus consistit vestigium trinitatis in creatura.

¶ Tertio ostendam quibus ista correspondent aut non.

¶ Ultimo ad argumenta dicunt aliqui / quod vestigium in¬

¶ De primo corporibus est impressio que facta a planta et per te animal in puluere et in aliquo alio receptiuo representans illud cuius est / non se cundum indiuiduum: sed secundum genus et specien. Unde per vestigium pedis equi bene deuenitur in noticiam quod transierit equus: sed non quod hic equus et ille: et per hoc differt vestigium ab imagine: quia ymago representat secundum rationem indiuidui sicut ymago Nicolai Nicolaum. Contra. Tum: quia secundum ista si non esset nisi vnus equus impressio sui pedis non esset vestigium: quia representaret vnum etiam secundum rationem indiuidui scitur enim quod non solum animal et equus transiens: sed quod hic equus quia non est nisi vnus. Item etiam quia impressio totius equi in puluere: ita parum ducit in cognitionem huius equi sicut vestigium equi. Contra parum enim sciretur quis equus esset impressus totus sicut communis equus singularis transierit. Et ita ratio imaginis totius et vestigium in idem concurrunt quod est inconueniens. Item quia posset habere illud cuius est vestigium aliquid sibi proprium.

¶ Dico igitur quod vestigium in corporibus est impressio facta a parte alicuius totius quanti representans ipsam. De ymaginibus autem / ymaginis est quod sit impressio facta a toto et secundum imitationem ad totum representans primo ipsum totum quod vere representet secundum hoc et quod accidit sibi. Ex vestigio autem in compositionibus transcriptum est ad propositum et transiatum. Et dicitur questio vestigii quantum spectat ad propositum est quod sit aliquid representatiuum vestigiati in ratione partis vel quasi partis. Et dico quod tale quid est in creatura respectu trinitatis si cut statim melius apparebit in secundo articulo. Quod autem vestigium trinitatis sit in creatura patet per Augustinum sexto de trinitate vltimo Ubi dicit sic. Oportet vt creaturam per ea que facta sunt comspicientes trinitatem intelligamus cuius creatura quo modo dignum est et semper et vestigium. Ad pro bandum vero istud non habetur ratio naturalis quia tunc per rationem naturalem possit inuestigari trinitas in diuinis quod est falsum. Cum enim vesti gium repraesentet aliquas proprietates appropriatas determinatis personis. Si vestigium naturaliter cognosceretur oporteret naturaliter cognosci personas quibus appropriantur ille: et propria ipsarum Unde sicut sola fide tenemus trinitatem: et simili¬ ter vestigium trinitatis nisi forte vestigium esset representatiuum perfectionum formalium et tunc sicut dictum est supra an possint iste demonstrari et deus ipse.

¶ Quantum ad secundum inquibus consistit vest igium in tribus respectibus creature ad deum sub ratione exemplaritatis que est recepta relatiuorum per modum vnius et similis subratione etiam efficientis que est de secundo modo relatiuorum: et sub ratione finientis qui est de tertiomodo.

¶ Contra Tum quia vestigium potest pre cognosci vestigiato respectus autem non potest pro cognosci suo termino. Tum quia ratio vestigii quantum ad aliquas partes secundum sanctos assignatas: non dicit respectum puta vnita modus: species ergo etc. Tum quia in omnibus modis relatiuorum est mutua relatio realis nisi in tertio modo. Deus autem secundum nullam relationem realem ad creatutas refertur: ergo nulla creatura refertur ad ipsum primo modo: nec secundo. Probatio etiam quod nec tertio: quia omnis relatio dicitur tertio modo et accidens relato. Sed nulla relatio ad deum vt ad finem est sibi accidens: quia non potest adesse vel abesse sibi. ergo etc. Unde dico quod isti respectus sunt transciendentes in quolibet genere inueniuntur. quod ratio vestigii consistit¬

¶ Dico igitue in aliquibus que representant deum per modum similis cuiusmodi vnitas veritas / et bonitas / quorum primum attribuitur et appropriatur patri quia principium secundum appropriatur filio quia verbum. Tertium spiritui sancto quia donum. Similiter etiam ponitur ab Augustino sexto de trinitate. Ultimo per modum similis vestigium in vnitate specie et diuidue vnitas: sicut pater representat diuinam vnitatem quae appro priatur patri. Species diuinam pulchritudinem quae appropriatur filio: quia ymago. Ordo dicit respectum ad operationem conuenientem et appropriatur spiritui sancto.

¶ Aliter assignatur ratio vestigii in aliquibus proportioabilis et proportionabilitatis creature ad deum quam ad aliqua que non possunt concludi esse formaliter in deo ex creaturis: sed proportionabilia ipsorum. Et ista sunt tria secundum illud. Sapien. vndecimo. Omnia in pondere et mensura disposut sti. Nec sic similiter etiam vna que est in specie modo et ordine: licet aliqua ipsarum secundum similitu dinem alio modo vt dictum est supra. Idem enim sunt in proposito modus / mensura / et species: et nume rus / ordo et pondus. Similiter et alia secundum Augustinum. 83. questio. et Dionysium de diuinis nominibus quod in qualibet creatura inuenitur substantia quia ipsa stat verius qua distinguitur operatio qua perficitur non est vna de istis assignationibus. hec de secundo articulo.

¶ De tertio articulo dico / quod cum vestigium primo representet patrem quod vestuis gium non est primo respectu totius trinitatis et pro quo priorum ipsius trinitatis: sed est primo respectu approbabilium perfectionum secundum quod huiusmodi ¬ que sunt ipse perfectiones et proprietates omnibus personis communes. que habent contrariationem pastis respectu totius trinitatis eo quod ipsam totaliter non dicunt. Trinitas enim diuina potest accipi quasi totum quoddam nunmerale secundum conceptum nostru cuius partes et quare partes sunt tres persone appropriatur vere vni persone / accipitur quasi pro persona et parte licet omnibus personis conueniant. Ideo isto modo vestigium repraesentat partes primo non totam trinitatem.

¶ Dico igitur quod in deo illa que correspondent vestigio in creatura sunt perfectiones quas personis tamen vt approbabiles in approbilitate sunt illisicut eternitas et prissio vel vnitas patri seipsa filia bonitas spiritui sancto: et hiis si que sunt alie appropriationes. Hec de tertio articulo.

¶ Ad primum principale dico quod vestigium secundum quod huiusmodi potest naturaliter cognosci in creatura nec per consequens trinitas ipsa sed sola fide tenetur.

¶ Ad secundum dico quod in deo non est proprie pars sed aliquid acceptum quasi pro parte sicut dictum est supra: ideo etc.