Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in libros Sententiarum

Liber 1

Praefatio

Praefatio

Prologus

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Quaestio 5

Quaestio 6

Quaestio 7

Quaestio 8

Distinctio 1

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 2

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Quaestio 5

Quaestio 6

Distinctio 3

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 1

Quaestio 5

Quaestio 6

Distinctio 4

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 5

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 6

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 7

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 8

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 9

Quaestio 1

Distinctio 10

Quaestio 1

Distinctio 11

Quaestio 1

Distinctio 12

Quaestio 1

Distinctio 13

Quaestio 1

Distinctio 14

Quaestio 1

Distinctio 15

Quaestio 1

Distinctio 16

Quaestio 1

Distinctio 17

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 18

Quaestio 1

Distinctio 19

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 20

Quaestio 1

Distinctio 21

Quaestio 1

Distinctio 22

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 23

Quaestio 1

Distinctio 24

Quaestio 1

Distinctio 25

Quaestio 1

Distinctio 26

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 27

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 28

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 29

Quaestio 1

Distinctio 30

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 31

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 32

Quaestio 1

Distinctio 33

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 34

Quaestio 1

Distinctio 35

Quaestio 1

Distinctio 36

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 37

Quaestio 1

Distinctio 38

Quaestio 1

Distinctio 39

Quaestio 1

Distinctio 40

Quaestio 1

Distinctio 41

Quaestio 1

Distinctio 42

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 43

Quaestio 1

Distinctio 44

Quaestio 1

Distinctio 45

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 46

Quaestio 1

Distinctio 47

Quaestio 1

Distinctio 48

Quaestio 1

Liber 2

Prologus

Distinctio 1

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Quaestio 5

Quaestio 6

Distinctio 2

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 3

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctiones 4-5

Quaestio 1

Distinctio 6

Quaestio 1

Distinctio 7

Quaestio 1

Distinctio 8

Quaestio 1

Distinctio 9

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 10

Quaestio 1

Distinctio 11

Quaestio 1

Distinctio 12

Quaestio 1

Quaestio 1

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 13

Quaestio 1

Distinctio 14

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 15

Quaestio 1

Distinctio 17

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 18

Quaestio 1

Distinctio 19

Quaestio 1

Distinctio 20

Quaestio 1

Distinctiones 21-22

Quaestio 1

Distinctio 23

Quaestio 1

Distinctio 24

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 25

Quaestio 1

Quaestio 1

Distinctiones 26-28

Quaestio 1

Distinctio 29

Quaestio 1

Distinctio 30

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctiones 31-32

Quaestio 1

Distinctio 33

Quaestio 1

Distinctio 34

Quaestio 1

Distinctio 35

Quaestio 1

Distinctio 36

Quaestio 1

Distinctio 37

Quaestio 1

Distinctio 38

Quaestio 1

Distinctio 39

Quaestio 1

Distinctiones 40-41

Quaestio 1

Distinctio 42

Quaestio 1

Distinctiones 43-44

Quaestio 1

Liber 3

Collatio

Distinctio 1

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Quaestio 5

Quaestio 6

Distinctio 2

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 3

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 4

Quaestio 1

Distinctio 5

Quaestio 1

Distinctio 6

Quaestio 1

Distinctio 7

Quaestio 1

Distinctio 8

Quaestio 1

Quaestio 1

Distinctio 9

Quaestio 1

Distinctio 10

Quaestio 1

Distinctio 11

Quaestio 1

Distinctio 12

Quaestio 1

Distinctio 13

Quaestio 1

Distinctio 14

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 15

Quaestio 1

Distinctio 16

Quaestio 1

Distinctio 17

Quaestio 1

Distinctio 18

Quaestio 1

Distinctio 19

Quaestio 1

Distinctio 20

Quaestio 1

Distinctio 21

Quaestio 1

Distinctio 22

Quaestio 1

Distinctio 23

Quaestio 1

Distinctio 24

Quaestio 1

Distinctio 25

Quaestio 1

Distinctio 26

Quaestio 1

Distinctio 27

Quaestio 1

Distinctiones 28-30

Quaestio 1

Distinctio 31

Quaestio 1

Distinctio 32

Quaestio 1

Distinctio 33

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 34

Quaestio 1

Distinctio 35

Quaestio 1

Distinctio 36

Quaestio 1

Distinctio 37

Quaestio 1

Distinctio 38

Quaestio 1

Distinctio 39

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 40

Quaestio 1

Liber 4

Collatio

Distinctio 1

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 2

Quaestio 1

Distinctio 3

Quaestio 1

Distinctio 4

Quaestio 1

Distinctiones 5-6

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 7

Quaestio 1

Distinctio 8

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 9

Quaestio 1

Distinctio 10

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 11

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Quaestio 5

Distinctio 12

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctio 13

Quaestio 1

Distinctio 14

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Distinctio 15

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 16

Quaestio 1

Distinctio 17

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctiones 18-19

Quaestio 1

Distinctiones 20-21

Quaestio 1

Quaestio 1

Distinctio 22

Quaestio 1

Distinctio 23

Quaestio 1

Distinctio 24

Quaestio 1

Distinctio 25

Quaestio 1

Distinctio 26

Quaestio 1

Distinctio 27-29

Quaestio 1

Distinctio 30

Quaestio 1

Distinctiones 31-32

Quaestio 1

Distinctiones 33

Quaestio 1

Distinctiones 34-36

Quaestio 1

Distinctiones 37-39

Quaestio 1

Distinctiones 40-42

Quaestio 1

Distinctiones 43

Quaestio 1

Quaestio 1

Quaestio 3

Quaestio 4

Distinctiones 44

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctiones 45

Quaestio 1

Quaestio 1

Distinctiones 46

Quaestio 1

Distinctiones 47

Quaestio 1

Distinctiones 48

Quaestio 1

Distinctiones 49

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Quaestio 1

Quaestio 5

Quaestio 6

Quaestio 7

Quaestio 8

Quaestio 9

Quaestio 10

Distinctiones 50

Quaestio 1

Quaestio 2

Quaestio 3

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 1

1

¶ Distinctionis. xxi Questio vnica.

2

CIrca distinctionem vigesimam primam quero Utrum corpus christi fuerit idem nueromortuum quod ante fuerat viuum

3

¶ Uidetur quod non. Illud non est idem numero quod non habetidem esse substantiale quod prius. Sed corpus mortuum non habet idem esse substantia le primum quod prius habuii viuum quia viuere viuentibus est esse secundo de anima. Modo planum est quod non habet idem viuere mortuum quod prius habuit viuum. ergo etc.

4

¶ Secundo sic. Si corpus christi fuit idem numero viuum / et mortuum hoc fuit per aliquamformam substantialem manentem in ipso mortuo que prius etiam fuerat in corpore viuo. Sed hoc est im possibile quia tunc sequitur quod in christo homine dum viueret fuissent plures forme substantiales et sic corruptio substantialis non esset resolutio vsque ad materiam primam quod est falsum. ergo etc.

5

¶ Tertio sic. Si corpus christi fuisset nunero mortuum sicut viuum non potuisset putrefieri non accelerata resurrectione exstens mortuum sicut nec viuum potest putrefieri. Sed hoc est falsum quia sicut christus assumpsit assumptiones corporis viui ita et mortui vt videtur. quare etc.

6

¶ Quarto sic. quia si fuisset idem corpus mortuume viuum eadem vnione vniebatur ad verbum mortuum existens et viuum vt videtur. Sed hoc est falsum quia uiuum non vniebatur nisi vnione totius nature que corrupta fuit in morte ad corruptionem nature ergo etc In psal. Non dabis sanctu tuum

7

¶ Contra videre corruptionem. Super ille dicit sic glosa. Caro mea requiescit in spe resurrectionis igitur caro et corpus quod requieuit mortuum in sepulchro fuit caro christi vera et corpus christi verum secundum etiam quod dicit totum euangelium. ergo fuit idem corpus sicut corpus Christi viuum. Idem ergo cor pus mortuum et viuum

8

¶ In ista questione sic esset procedendum.

9

¶ Primo esset ostendendum quid est illiquo formaliter aliquid est indiuiduum et hoc et vnum numero.

10

¶ Secundo esset inquirendum an corpus christi fuerit idem numero viuum et mortuum et non accipuvnum numero pro vnitate suppositi quia sic que sunt in christo sunt vnum numero / et anima etiam separata in triduo a corpore et corpus ipsum erant vnum numero cum verbo.

11

¶ Ex quo patet quod responsio aliquorum diista questione dicentium quod corpus fuit idem numeroviuum et mortuum quia idem supposito nulla est nec est ad propositum quia de hoc non queritur. Sed intelligo pervnum numero vel idem loquendo de vnitate numerali et indiuiduali qua aliquid est hoc indiuidualiter in se indiuisum numeraliter et ab alio diuisum et singulare.

12

¶ Tertio esset inquirendum An supposito quod sic corpus christi esset idem numero mortuum et viuuUtrum fuisset putrefactum si resurrectio non fuisset accelerata Uel an fuisset sine omni nouo miraculo. preseruatum.

13

¶ Ultimo ad rationes. Sed quia primus articulus sufficienter habetur in secundo distictione. 12. in illa questione prolixa. Utrum materia sit principium indiuiduationis. ideo nihil modo.

14

¶ Tarticulo quia suffi¬

15

¶ De secundo ei in cienter patet ex his que dicta sunt in secundo. distinctione. 17. in illa quastioneUtrum in homine sit aliqua forma substantialis alia ab anima intellectiua. Ideo hoc dimitto. Nisi quod adduco aliquas auctoritates probantes quod corpus christi fuit dem numero viuum et mortuum quas ibi non ad duxi accipiendo idem numero eodem modo quo egodixi supra / et per consequens quod in ipso remansit veraforma substantialis corporis vel carnis eadem que prius in corpore viuo.

16

¶ Prima est auctoritas christ Io. xx. Ubi volens probare veritatem resurrectionis ipsi Thome qui dixerat. Nisi videro in manibus ei fixuram clauorum et mittam digitum meum in locum clauorum et mittam manum meam in latus et non credam. Dixit christus ipsi Thome. Aufer monum tuam in latus meum et noli esse incredulus sed fidelis. Quero ergo de illo vulnere lateri. An fuit idem vulnus quod fuit ibi inflictum cum in crucelam esset mortuus sicut dicitur Io. xix. Aut non fuisillud vulnus. Si fuit idem vulnus nunero. ergo et idem corpus vulneratum et ita corpus christi viuum et mortuum idem est. Si non fuit idem vulnus sed aliud numero simile. Tunc probatio christi fuit sophistica nec certificauit Thomam de eo quod querebat: sed fuisThomas deceptus quia querebat et volebat mittere manum suam in latus et vulnus laterale quod fuerat inflictum corpori christi iam mortui in cruce. Et similiter potest argui de aliis vulneribus inflictis christo in vita: licet non ita manifeste. Et patet hoc per Au gustinum ad deo gratias. vbi dicit sic. False ille cicatrices fuissent si nulla vulnera precessissent et tamen nec ipse essent si eas esse noluisset. Uoluit autem certe dispensationis cnra vel gratia vt eis quos edifcabat in fide non ficta non ad illud pro alio sed hoc quod infixum viderant resurrexisse modo scirent.

17

¶ Secunda auctoritas est Augustini super Iohannem. Claui euim manus fixerant / lancea latus aperue rat christi / et ad dubitantium corda sananda sunt vulne rum seruata vestigia. quare etc.

18

¶ Tertia autctortas principalis est Augustini ad felicianum. Illam carnem in sepulchro non deseruit quam in vtero vit ginis assumpsit. ergo eadem caro idem corpus fuit viuum et in vtero virginis assumptum et in sepulchroconditum et mortuum.

19

¶ Quarta est Augustini de fide ad petrum. De matre idem homo factus. etc.

20

¶ Quinta est eiusdem in sermone quodam de ascensione qui incipit. Omenia charissimi. etc. Dicit sic. Su per excelsa. ergo celi terrenum corpus imponitur ossa inter sepulchri angustias pauloante conclusa angelorum cetibus inferuntur in gremio immortalitatis mortalis natura transfunditur.

21

¶ Nota hic auctoritatem eiusdem August. super illud praes. Deus deorum dominus loquutus est vbi dicit sic. Discipuli primo non crediderunt donec tangerent atque pasparent si caro resurrexerat quia caro mortua erat. Diuinitas que mori non poterat adhuc in carne resur gentis latebat. Ostendebat tamen dominus eandem formam eandemque carnem quam in cruce videran que in sepultura posita erat vt quos crucifixus fecerat titubantes resurgens fecerat fortes. Ecce perAugustinum quod eadem caro crucifixa fuit et sepultaet resurrexit / et per consequens fuit eadem caro viua et mortua et idem corpus vt videtur.

22

¶ Sexta est Ambrosii de consecratione distinctione secunda. preter illas que adducte sunt in questione de pluralitate formarum Ubi dicit sic. Liquet quod preter nature ordinem virgo generauit et hoc quod conficimus corpus est exvirgine. quid ergo queris nature ordinem in christi cor pore cum pater naturam sit ipse partus ex virgine Nam vera vtique christi caro est que crucifixa est et que sepulta est.

23

¶ Septima est Hieronimi super Ionam. Tu subleuaberis de corruptione Dicit ibi. Dicimus inquit idem corpus et eandem carnem resurregere qua sepulta est et in humo condita mutare gloriam non naturam.

24

¶ Octaua est Gregorii in Omelia super illud Io. Maria stabat. etc. Dicit sic. De torrente in via dominus bibit quia mortem in transitu gustauit / atque ide exaltauit caput: quia hoc quod moriendo in sepulchroposuit surgendo super angelos eleuauit.

25

¶ Nona est Damasceni libro tertio. ca. 3. Ipsa est caro que passa est et resurrexit. Et. 4. libro dicit quod resurecti / pomini incorrupti corporis et anime vnio erat.

26

¶ De cima est Leonis pape in sermone de ascensione qui incipit. Post beatam. etc. Ubi dicit sic. Ad sanandam infidelium cordium / vulnera clauorum / et lancee erant seruata vestigia vt nedum dubia fide: sed constantissi ma scientia teneretur eandem naturam in dei patris consessuram throno que iacuerat in sepulchro. Et nota quod dicit eandem naturam non idem suppositum nec eandem materiam dico omnino secundum praemissas

27

¶ Sic igitua auctoritates quod idem corpusingulariter et naturaliter fuit ipsius christi viuum et mortuum. Nec valet quod dicitur ab aliis quod verum est vnum supposito: contra hoc enim argutum est in prefata quadtioneNec quod alii dicunt quod verum est pro tanto quia vna materia cum affectione quadam derelicta in materia ex quantitate vel cum quantitate. Nec quod addunt quod aduenit noua forma in eadem materia et materia manet assumpta nec dicitur verbum aliquid de nouo assumere.

28

¶ Contra omnia enim ibi est argutum et omnia vnico verbo possunt infringi quia per aliquod predictorum non potest saluari eadem caro sicut patet quod tamen sancti omnes nituntur saluare. Non enim vnio ad verbum dat esse carnem nec per consequens eandem carnem. Nec materia cum quantitate est caro. Nec materia cum alia forma cadaueris est caro ita caro christ non quieuisset in sepulchro sed materia christi vel quam titas quod est nullum dictum et contra sanctos et scripturam et euangelium.

29

¶ Secundo dico quod non solum corpus christi fuit idem viuum et mottuum sed etiam inaliis idem manet corpus mortuum quod ante viuum fuerat sicut apparentia probare possunt. Uerum est tamen quod corpus aliorum statim tendit ad corruptionem et incinerationem per desiccationem et exhalationem humidi continentis partes a calido statim posiseparationem anime quod tamen non fuit factum in christo ex miraculo speciali vt dicetur infra.

30

¶ Ex hiis concludo quod quia non est caro nisi per aliquam formam substantialem quia caro dicit substantiam compositam et mixtam quod necessario in corpore mortuo manet illa forma substantialis carnis que prius fuit in viuosicut manet idem corpus et eadem caro. Sicut enim impossibile est manere idemspecie cum aliquo habente formam nisi maneat eadem forma specie. Ita impossibile est manere idem numero nisi maneat ea. dem forma substantialis numero igitur manet in corpore hominis mortui eadem forma substantialis canis que prius per quam est corpus et caro quousque tandem corpus ipsum corrumpatur et putrefiat et aliud ex ipso generetur.

31

¶ Sic igitur dico quod christus fuit idem numero viuum et mortuum. Hec de secundo articulo.

32

¶ Quantum ad tertium articulum tenetur communiter quod licet corpus christi esse putrefactibile et incinerabile sicut corpora aliorum hominum nondum gloriosa et sicut etiam in vita erat Passibile tamen de facto non fuisset putrefactum nec incineratum etiam si resurrectio non fuisset accelerata. Hoc enim non decuisset quia ad nichil valuisset nec ad opus nostre redemptionis nec ad aliquid aliised indignum fuisset vt ita nobile corpus vnitum verbo putrefieret. De facto autem planum est quod non fuit putrefactum Iuxta illud dictum prsaes. Non dabis sanctum tuum videre corruptionem. quod exponens Augustinus dicit. Non dabis sanctum tuum. id: est corpus meum a te sanctificatum videre corruptionem. id est putrefactionem vel incinerationem

33

¶ Etiam dico quod nec corpus illud tenebat in corruptionem marcescendo et deficiendo paulatiue secundum dispositiones ad corruptionem vel incinerationem sicut corpora aliorum tendunt statim anima separata ad corruptionem. sed de virtute et modo vel miraculo qualiter hoc fiebat est dubitatio. di quod hoc fuit virtu¬

34

¶ Et dicunt aliqui tenature scilicet quod corpus christi sic fuit praeseruatum et hoc vel quia resurrectio sic fuit accelerata et corpus non putrefit velcorrumpitur ita cito sicut in tribus diebus: sed hacbet certam pervodum vltra triduum in qua incipit putrefieri. Uel quia circa corpus christi fuerunt apposita remedia praeseruantia a corruptione mirra scilicet et aloe in copia et sic preseruauerunt corpus a putrefactione sine aliquo miraculo vsque ad resurrectionem quae fuisaccelerata. Sed si resurrectio non fuisset accelerata sed multum tardata dicunt quod corpus christi fuisset pre seruatum per miraculum. Sed non per miraculum nouum sed miraculum anti quum quia eodem miraculo quo corpus fuit primo vnitum verbo eodem fuisset a putrefactione praeseruatum etiam si resurrectio non fuisset accelerata nec sunt ponenda miracula plura sine necessitate vt videtur.

35

¶ Pro primo dicto eorum scilicet quod resurrectione accelerata corpus christ fuit preseruatum per naturam. Uidetur esse Augustinus de presentia dei. Ubi dicit quod christus ita cito resurrexit quod corpus eius putrefieri non potuit.

36

¶ Ui detur etiam ratio pro eis quia quando aliquid potest fieri per naturam non est recurrendum potest fieri per naturam non est recurredum ad miraculum. Potuit autem fieri per naturam quod corpus christi in tridud non putrefieret. Tum propter frigiditatem loci lapidei in quo fuit positum et aliqua citius putrescunt in locis calidis quam in frigidis secundum Augustinum tertio de trinitate. Et patet hoc ad sensum. Tum pro pter breuitatem temporis. Tum propter remedia apposita. Tum propter siccitatem corporis quia in corpore christi pauci remanserant humores quia christus maxio mam copiam sanguinis emiserat quare etc.

37

¶ Sed quia diufuisset preseruatum si resurrectio non fuisset accelerata hoc fuisset per miraculum quia ad diutinam conseruationem vltra per vodum determinatam non valent remedia naturalia. Nec per hoc natura quia non potest perpetuo conseruare aliquid corruptibile sicut patet. Oportet ergo recurrere ad miraculum sed non ad nouum miraculum sicut dictum est supra secunmeos et nulla est necessitas. Nam verbum assumpsit sibicorpus humanum indissolubiliter secundum Damascenum libro tertio capitulo tertio sitionem sunt aliqua

38

¶ Contra istam pooubia. Primo quatum ad hoc quod dicunt quod corpus christi fuit praeseruatum per naturam quia non videtur hoc consonare scripture. Non dabis sanctum tuum videre corruptionem. Uidetur enim quod miraculose fuerit hoc factum multofortius quam de corpore beate virginis et Iohannis euangeliste de quibus creditur quod corpora eorum non fuerunt putrefacta sed resurrectio eorum accelerata.

39

¶ Sed cundo etiam contra illud quod corpus habet eertam pervodum quando incipit putrefieri. Dico quod corpus humanum sicut patet per experientiam statim anima se parata incipit marcescere et disponi ad corruptionem et hoc naturaliter. Unde et statim fetere incipit nec potest totaliter ab aliquo remedio ab hoc praeset uari. Unde licet mirra illa et aloealiquid fecissent et aliqualiter preseruassent et locus frigidus et alia que adducuntur ab aliis nunquam tamen totaliter praeseruassent. mihi quod christi corpus fuis¬

40

¶ Didetur ergo miraculose preserua tum a tendentia et dispositione ad corruptionem

41

¶ Ad Augustinum dico quod ita cito surrexit quod corrumpi vel putrefieri non potuit. Uerum est quantum corruptionis ipsius corporis quia non ita cito simpliciter corrumpitur ipsum corpus et aliud generatur ex ipso sed bene quantum ad dispositionem et tendentiam in corruptionem potuisset non obstante acceleratione resurrectionis nisi preseruatum fuisset miraculose Et dico quod non miraculose fuerit hoc factum sicu ostendetur statim in alio menbro.

42

¶ Quantum ad alitquod dicunt quod si resurrectio fuisset tardata corpus christi fuisset preseruatum a corruptione non nouo miraculo: sed antiquo. Non videtur mihi hoc verum

43

¶ Uidetur enim mihi quod corpus christi de facto fuit preseruatum ab illa tendentia et dispositione ad cor¬ ruptionem vel incinerationem et si resurrectio non fuisset accelerata adhuc fuisset nouo miraculo preseruatum a corruptione ipsa.

44

¶ Hoc probo primo sic Passiuum naturaliter dispositum et approximatum actiuo naturaliter non impedito per causam supernaturalem vel aliam naturaliter si non patitur. Hoc est miraculosum quia per causam supernaturalem impeditur. Patuit de tribus pueris in camino babilonis et igne. Sed corpus Christi mortuum cum non esset gloriosum et esset mixtum ex contrariis erat passiuum dispositum sufficienter approximatum actiuo naturalibus corruptiuis siue ab extrinseco siue ab intrinseco igitur quod non corrumperetur vel ad corruptionem non disponeretur miraculum debet dici.

45

¶ Dices quod verum est miraculosum fuissed non fuit nouum miraculum sed eodem miraculo quo corpus vniebatur verbo sicut praeseruabatur. Contra. Probo quod nouo miraculo verbum assumens corpus non impedit quin agentia extrinseca violenter agerent in corpus viuum non obstante vnione ipsius ad verbum sicut non impediuit quin clauus penetraret manum vel extraheret sanguinem et si impediuisset fuisset miraculum stante passibilitate corporis sicut patet sicut etiam si impediuisset quod non esurisset velsitisset. ergo similiter in proposito si prohibuisset corpus mortuum corrumpi vel ad corruptonem disponi.

46

¶ Se cundo sic. Sicut in generatione est processus natura lis qui si impediretur positis omnibus suis natura libus esset miraculum. Ita in resolutione est processus naturalis a perfecto ad imperfectum et continuus processus vsque ad vltimatam resolutionem qui si impediretur omnibus tamen suis causis naturalibus positis miraculose impediretur vt si verbum primo assumpsisset sanguinem et processisset secundum processum generationis naturalis sicut alii positis omnibus causis naturalibus illius processus si aliquando stetisset ante vltimatam generationem nouum miraculum fuisset. Sic etiam potest dici de processu augmentatio nis cum ergo ita fuerit in processu ad corruptionem vel incinerationem corporis quod positis omnibus causis nanturalibus impeditus fuit vt nec corpus christ corrumperetur nec ad corruptionem vel incinerationem disponeretur. Uidetur quod nouo miraculo fuerit factum istud.

47

¶ Tertio sic et est quasi tactum in cor pore christi viuo non obstante vnione ad verbum fuisaugmentatio et fluxus partium et refluxus et si fuisset prohibitus hoc fuisset nouo miraculo. ergo similiter in proposito vt videtur.

48

¶ Dico quod licet eodem miraculo fieri potuit forte quod corpus christi fuisset vnitum verbo et gloriosum effectum et per consequens impassibile et incorruptibile tamen quia de facto videmus quod corpus christi viuum non obstante quod fuerit vnitum velbo fuit tamen passibile et corruptibile non gloriosum et multofortius mortuum existens cum non esset coniunctum anime gloriose non esset gloriosum sine vllo miraculo. Potest argui quod sicut fuisset nouum miraculum preseruando corpus christi viuum a passione et lesione. Ita fuit nouum miraculum preseruando ipsum a dispositione et tendentia ad corruptionem et fuisset etiam nouum miraculum preseruando ipsum a corruptione et incineratione si resurrectio non fuisset accelerata. quare etc. Ex hoc apparet necessitas ponen di nouum miraculum vt videtur.

49

¶ Ad illud veroquod adducunt de Damas. Dico quod non est pro eis Nam pro tanto dicit quod verbum assumpsit corpus indissolubiliter quia nunquam corpus fuit a verbo separatum non quia non obstante quod non potuerit corrumpivel disponi ad corruptionem vel quia eodem miraculo fuerit verbo vnitum et a corruptione praeseruatum.

50

¶ Uel aliter et melius quod Damas. dicit ibi loquens de natura humana quod verbum assumpsit eam mirabiliter et inalterabiliter et non potuit ibi indissolubiliter et pro tanto dicit hoc quia neutra potuit verti in aliam nec ambe in tertiam. Non autem dicit indissolu biliter quod natura humana non potuerit dissolui. Tunc enim nunquam christus potuisset mori nec fuisset mortuus

51

¶ Hec de tertio articulo In quo patet quod si resurrectio christi non fuisset accelerata vel ipse fuisset senio vel etiam violenter sicut mortuus est corpus suum fuisset praeseruatum a corruptione et nouo miraculo alio a miraculo vnionis voluntate diuina circa nouum obiectum volitum nec volitum consequenter ad vnionem vel ratione vnionis. Puta circa suspensionem actionum causarum naturalium ne agerent vel egissent ad corruptionem corporis. Et similiter dico de facto ne agerent ad dispositionem corporis christi ad cor ruptionem in illo triduo.

52

¶ Ad primum principale dico quod corpus christi mortuum habuit primum esse substatia le corporis et carnis et illud idem quod habuit viuum sed non fuit vita informatum et ita non habuit esse viuum. Nec etiam tale esse conuenit corpori christi intrinsece inquantum corpus siue sit viuum siue non: sed tantum pertinet ad ipsum inquantum vnitum anime et viuum

53

¶ Ad secundum dico quod in secundo viuo fuerunt et sunt plures forme substantiales: et ita oportet ponere non solum ad saluandum fidem christi sed etiam aliud ad saluandum apparentiam et non solum in christo sed etiam. in aliis hominibus pari ratione sicut dictum est in secundo. Et dico quod vna illarum remansit et remanet naturaliter in corpore mortuo. Nec prima corruptiohominis est resolutio vsque ad materiam primam sicut dictum est in secundo: licet bene ita sit de genera tione conuersiua electorum. Et hoc patet per Damascenum in logica sua vbi dicit sic. Unaqueque hominum ypostasis ex duabus constituta est naruris / ex anima dico et corpore et inconfusas has in seipsa conseruat testis est que ex morte facta est diuisio. igitur secundum Damas. Facta diuisione anime et corporis per mor tem manet eadem natura corporis que prius erat in supposito viuente etiam in quolibet homine nec est statim resolutio ad materiam primam. Nec potes dicere quod verum est quia manet eadem materia quia pariratione quantum ad hoc quodlibet aliud esset compositum ex duabus naturis quia manet eadem materia ingenerato et corrupto.

54

¶ Similiter etiam quantum ad generationem quod habeatur vltima hominis forma cum alia precedente sine corruptione illius. Ita quod stent simul due forme. Patet per actorem illum in ecclesiasticis dogmatibus. vbi dicit sic. Et aliquiimponunt librum illum Gennadio / alii Augustino Dicimus inquit corpus tantum per comiugii copulam seminari creationem vero anime solum creatorem nosce corpus vero coagulari in vulua et compingi ac formari atque formato iam corpore animam creari et in fundi vt viuat in vtero homo ex ipsa constans et cor pore et egrediatur viuus ex vtero plenus humanasubstantia.

55

¶ Ad tertium dico quod licet corpus idem fuerit Christi viuum et mortuum et etiam aliorum hominum: tamen mortuum potest putrefieri non autem manens viuum. Uita enim vel anima corpus continet quandiu manet ne dissoluatur vel putrefiat. Non sicut autem est corpus dispositum vel contentum ab anima quando est mortuum sicut patet. vel si anima non continet corpus tamen non compatitur secum corruptionem.

56

¶ Ad quartum Dicit vnus quod corpus christi mortuum remansit vnitum verbo eadem vnione qua prius vnie batur viuum. Dicit enim quod illa vnio totalis totius nature ad verbum ad separationem anime et corporis per mortem christi fuit diuisa in duas vniones partiales: quarum vna anima vniebatur et corpus alia. Et iste due partiales prius erant vna vnio numero quando tota natura erat vnita et ipsa tota natura tota vnione vniebatur et pars parte coniuncta tamen alteri et constituente vnam totalem vnionem cum alia. Sed quam do partes fuerunt separate tunc quelibet pars. Puta corpus et anima sua partiali vnione vniebatur diuisa ab alia in actu. Ponitur exemplum Totum album est simile alteri toti albo tota albedine sua fundamentaliter et tota similitudine formaliter. Si autem diuidatur totum album diuiditur albedo et similitudo consequenter. ita quod pars albi refertur parte albedinis et eadem albedine qua prius et parte similitudinis et eadem parte qua prius nisi quod modo est diuisa ab alia parte que prius erat coniuncta.

57

¶ Ista responsio nihil valet primo quia supponit quod vnio fundata immediate super totam naturam et illa que fundatur super corpus et alia etiam super animam ad ips verbum sint etusdem rationis. ita quod prima constituatur ex duabus aliis sicut totum quoddam homo geneum ex partibus eiusdem rationis: et patet in exenploeorum de albo siue alteri albo: eiusdem enim rationis est tota similitudo totius albi cum partiali similitudine partis ipsius albi. Sicut eiusdem rationis est tota albedo et pars albedinis. Hoc autem falsum est et impossibile in proposito. Nam tota natura hunc na super quam immediate fundatur prima vnio est entitas alterius rationis ab entitate corporis vel anime super que immediate fundantur alie due et per consequens oportet relationes vel vniones tales necessario esse alterius rationis et speciei sicut et fundamenta immediata et proxima ipsarum. et per consequens etiam simpliciter est impossibile quod vnquam concurrant ad constitutionem alicuius per se vnius. Puta illius vnionis totalis. Preterea ex hac positione sequitur quod eque primo sint partes vnite sicut totum.

58

¶ Dico ergo aliter ad argumentum. Quod dato quod corpus fuerit id viuum et mortuum non tamen quod eadem vnione vniebatur verbo viuum et mortuum sicut potest dici se cundum vnum modum vnum quia existens vniebatur ver bo vnione illa qua tota natura primo vniebatur et secundario corpus et anima quia partes in actu totius nature. Sed illa vnio fuit corrupta in morte sicut et natura tota. Et tunc dico quod in eodem instanti fuit causa ta a deo in corpore vna vnio noua et alterius rationis a prima et similiter in anima vna alia quibus corpus et anima fuerunt vnita verbo in triduo. Nec ex hoc sequitur quod de nouo assumpserit corpus et animam quia prius assumpserat ista alia tamen assumptione vel vnione.

59

¶ Aliter diceretur quod corpus mor tuum mansit vnitum eadem vnione qua prius quia cum vnione totius nature erat in corpore viuente propria vnio preter illam vnionem totius nature et illa remansit in corpore mortuo. Sed non video ne¬ cessitatem ponendi in corpore viuo aliam vnionem ab vnione totius nature. Et ideo teneo me cum precedenti solutione

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1