Table of Contents
Syntagma Theologiae Christianae
Liber 1
Caput 2 : An Theologia vera sit, quid sit, et quod subiectum eius.
Caput 3 : In quo de Theologia archetypa
Caput 4 : In quo agitur de theologia ectypa
Liber 2
Liber 3
Liber 4
Liber 5
Liber 6
Caput 22
Caput 23
Liber 7
Liber 8
Liber 9
Liber 10
Caput 55
IACRAMENTUM novi Testamenti, est quod ab ipso Christo Ecclesiae suae institutum, Sacramentis veteris Testamenti successit, Matth. 26. v. 26. & 28. v. 19.
Sacramenta novi Testamenti duo sunt tantummodo: Baptismus & Coena Domini. Haec enim a Christo instituta esse, in novo Testamento reperimus: Alia autem propterea esse instituta, non invenimus. S plura sunt, tum iis qui affirmant, incumbit illa ex Novo Testamento, demonstrare. A nobis autem nonnisi inepte postulatur, ut probemus, alia praeter baptismum & Coenam Domini non esse Novi Testamenti Sacramenta: Sic enim Totum Novum Testamentum nos proferre oporteret, quum negemus ullibi in Novo Testamento plura duobus instituta a Christo esse:
Baptismus est primum Sacramentum novi testamenti, in quo illi, ad Baquod fedus gratiae Dei pertinet, juxta mandatum Christi aqua perfunduntur seu abluuntur in nomen Patris, Filii, & Spiritus Sancti, id est, sit ut illis qui baptizatur significetur & obsignetur, eos in communionemfederis gratiae susceptos, Christo & corpori eius mystico Ecclesiae insertos, justificari a Deo propter effusum pro nobis sanguinem Christi, & regenerati per Spiritum Christi: & vicissim obligentur ad colendum fide & bona conscientia, & invocandum religios e solum hunc Deum, Patrem, Filium & Spiritum Sanctum. Mattn. 28. 19. Baptizantes eos in nomen Patris & Filii & Spiritus Sancti. Act. 2. 38. Resipiscite, & baptizetur unus quisque vestrum in nomen Iesu Christi in remissionem peccatorum: & accipietis donum Spiritus Sancti, Matth. 3. v. 11. Ego quidem baptizo vos aqua ad resipiscentiam: is vero qui pone me venit, vali. dior me est, cuius non sum dignus qui soleas portem, ipse vos baptizabit Spiritu Sancto: Marc. 16. v. 16. Qui crediderit & baptizatus fuerit, sed vabitur, qui vero non crediderit, condemnabitur. Luc. 3. 3. Marc. 1. v. 4. Rom. 6. v. 3. 1. Petr. 3. v. 21.
Baptismus successit circumcisiioni, eiusque ἀναλογίαν retinet: utrumque enim Sacramentum est & dicitur Sacramentum initiatonis, seu susceptionis in fedus gratiae
Baptismi late accepta voce partes sunt, tum aqua, Spiritus Sanctus & sanguis Christi: tum ablutio externa & interna: tum verbum divinum, quo elementum aquae institutum est sacrum signum, quopmo missa est gratia invisibilis, quo eadem exhibetur & applicatur singulis. Stricte autem accepta voce Baptismi partes eius duae sunt: Aqua baptismi, & ciusdem usus legitimus.
Aqua Baptismi, est signum sacrum quod adhibere Christus iussit, ritate sancitum & obsignatum est fidelibus omnibus fedus gratiae, ut
eoque significatur sanguis Christi in cruce effusus, Spiritus item Sanctus. Nam baptismo nobis obsignatur tam regeneratio, quam purgatio a peccatis: regeneratio autem sit per Spiritum Sanctum. Hebr. 12. 24. 1. 1. Petr. Zach. 13. 1. Ezech. 36. 25. Matth. 3. 11. Iohan. 3. 5. & c. 7. v. 7, 38, 39. Act 11. 16. Vjus aquae baptismi legitimus perspicitur in actione tum ministriBaptismum administrantis, tum fidelis Baptismo utentis, tum fine Baptismi.
Soli ministri verbi divini qui legitime vocati sunt, debent baptizare non mulieres, non alii: quia quiburs a Deo demandatum est munus verbum Dei praedicandi, ii soli possunt iure baptismum conferre. Christus enim ministris verbi a se constitutis, non autem mulieribus aut aliis dixit; Praedicate Evangelium omni creaturae: Qui crediderit & baptizatus furit, servabitur, &c. Marc. 16. v. 15,16. Et Matth. 28. v. 19. Docete omnes. gentes, baptizantes eos in nomen Patris, Filii & Spiritus Sancti
asus necessitatis frustra obtenditur, cum nulla sit necessitas, quae nos cogat praescriptum a Deo erdinem viclare.
Paulus quidem scribit 1. Cor. 1. 17. se non missum a Christo ut baptiXaret, sed ut Evangelizaris: Sed id κεταη intelligendum; Non missum fuisse a Christo Apostolum ut baptizaret, nimirum praecipue; quia Sacramenta sunt tantum appendices verbi Dei: & poterant administrar etiam ab illis qui non erant Apostoli, sed tamen ad functionem praedicandi verbum Dei legitime vocati, vt videre est Act. 10. 48. ubi Petrus Apostolus legitur praecepisse ut ii qui S S. acceperant baptizarentur in nomine Domini
Minister itaque Baptismi est praeco Evagelii, ministor, inqua, est, non nsi: proprie autor & dominus Baptismi, unde qui baptizatur, non a mitusim, pprie baptizatur, sed a Deo seu a Christo qui Baptismum instituit. Quapropter vis & efficacia Baptismi a solo Deo, a solo Christo penidet: non a ministro verbi divini, qui haereticus & impius: sse potest. Nec propterea irritus est Baptismus & reiterandus, quod ab haeretico vel fl igitioso sit administratus, sicut dicitur, Vim Sacramenti nen tollis vita ministri. A notorio tamen haeretico aut notorie flagitioso ministro Baptismus non expetondus.
Min stri autem actio duplex est: sanctificatio aquae & ablutio externes Sanctificatio aquae, est destinatio eius ad hunc usum, ut sit Sacramentum sanguinis & Spiritus Christi non ex Magica aut superstitiosa consecratione, sed ex ordinatione Christi, quam verba institutionis Bapti mi exponunt.
Ablutio externa est adspersio aquae, ablutionis interioris, quam sanguine & Spiritu Christi a peccatis absuimur, signum, obsignatio, & pi gniis certissimum credentibus, Apoc. I. 5. Rom. 6. 3 1. Corinth. 6. 11. 1, Petr. 3. 21. Eph. 5. 261. Ioh. 1. 7. Ioh 15.
Quemadmodum enim a sordibus corporis aqua purgamur: ita peccatis nostris sanguine & Spiritu Christi liberamur, Apoc. I. 5. & 7. v. 14. 1. Cor. 6. v. 11. Gal. 3. 17. 1. Ioh. 1. 7. Eph. 5. 26.
Ablutio interna sit tum sanguine tum Spirita Christi. Ablutio per sanguinem Christi, est justificatio, Marc. 1. v. 4. Actor 22. 16.
Aplutio per Spiritum Christi, est regeneratio, 1. Cor. 6. v. 11 Hae sunt actiones ministri baptismum administrantis:
sequitur actio fidelis qui baptizatur. Quemadmodum soli illi baptizandi sunt, qui in federe gratiae censentur: ita fidelis qui baptizatur suscipit externum aquae baptismum, ut ei significetur & obsignetur, ipsum ta certo a peccatis sanguine & Spiritu Christi ablui, quam certo aqua corpus ipsius perfunditur & absuitur. Apoc. 7. 14. Ezech. 36 25.
Aolut sanguine & Spiritu Christi, est uniri & coniugi cum Christo arctissime & participem fieri tum personae eius tum beneficiorum federis gratiae, hoc est, reconciliationis, iustificationis, regenerationis: adoptionis in filium a Deo, libertatis filiorum Dei, &c.
Erg: non omnes qui baptizantur, accipiunt remissionem peccato. rum & regenerantur, sed tantum credentes
Susceptioni baptismum coniuncta debet esse stipulatio bonae conscientiae & gratiarum actio, quae vel ab ipso baptizato statim fit, si sit adultus: vel a parentibus & susceptoribus ejus loco, si est infans, qui tamen deinceps ubi ad annos venerit discretionis, non tantum stipulationem bonae conscientiae in baptismo loco ipsius a parentibus & patrimis factam ratam habere, sed etiam tota vita sua pro federe gratiae & bene ficiis illius gratus DEO esse debet.
Fines Baptismi particulares sunt: I. Ut nobis sit obsignatio susceptionis in fedus gratiae & admissionis ad communionem cum Christo & Ecclesia. Act. 2 39 Gal 3. 271. Cor. 12. 13. Gal. 3. 27. Ideo ab Augustino baptismus vocatur character regius, item character Imperatorineuri Christi: quia baptismo tanquam certa nota Christiani ab aliis sectis discernuntur, quod Christum pro Rege & Imperatore suo agnoscant. Baptismus est sigillum efficac: ae & virtutis quae ex morte, sepultur & resurrrctione Christi ex mortuis ad nos promanat. Rom. 6. 2. & sed
2. Ut nobis per ablutionem externam significet seu repraesenter confirmet & praebeat sacramentaliter internam mundationem animaram in justificatione & regeneratione sitam Ephes. 5. 26. Baptismus ergo unicuique nostrum confirmat, tum omnia peccata, origina le & actualia, nobis remissa esse propter mortem Christi, Actor. 2. 36. & 22. 14. Rom. 6. 3. tum justitia eius nos indutos Galat 3. v. 27. tum nos regenerati per Spiritum Sanctum, Tit. 3. 5. Eodem sensu Baptismus nos salvos facit, 1. Pet. 3. 21. quia salutem aeternam nobis obsignat. & a veteribus peccatis nos purgat 2. Pet. 1. 9. & a peccatis abluit. Act 22. 16 quia purgationem & oblationem internam a peccatis per signa externa repraesentat & obsignat credentibus.
3. Ut nos admoneat de resipiscentia & vita in melius commutanda & recordatione sui quotidiana nos excitet ad pietatem & obedientiam Deo debitam cum perpetua gratiarum actione, sic ut memores diei quo in militiam Christi adscripti sumus, tanquam fidi milites pugnemus adversus diabolum, peccatum, mundum, Antichristum, carnem propriam, militemus bonam militiam, retineamus fidem & bonam conscientiam, Matth. 3. v 11.
4. U. sit vinculum communionis Ecclesiae & reciprocae eorum charitatis, qui eodem lavacro tincti sunt & tinguntur. 5. Ut eo obsignemur in certa spe resurrectionis corporum ex mortuis ad beata & aeierna vita. Hinc dicimur baptizari pro mortuis. 1 Cor. 15. v. 25.
B. pr zandi autem sunt non tantum adulti fidem in Christum profitente, sed etiam infantes Christianorum. Adultis, sed fidem in Christum professis baptismum posse & debere conferri extra controversiam est: na in exempla sunt in Actis Apostolicis, veluti Act. 2. 41 & c. 8. v. 12, 36. 37, 8. & c. 9 v. 18. & c. 0. 47. 28
De infantium autem baptismo & olim controversia fuit & nunc est. Infantes Christianis paretibus natos, esse baptizandos, validissima. argumenta confirmant:
I. Quia omnes federati Deo. sunt baptizandi At ipsi quoque infantes in foedere gratiae comprehenduntur, 1. Cor. 7. v. 14 Uninersale mandatum de baptizandis omnib Deo federatis, includit particulare madatis de infantibs qui in federe sunt, baptizandis. Quod ad omnes ex aeque pertinet, ad partem seminis adultam restringendum non est. Infantes esse in foedere gratiae verspicue estendit foederis promissio: & quia infantes Deo placent, cui a Christo benedictione & precibus sunt consecrati. Ac proinde etiam ipsorum parentum & totius Ecclesiae fides confirmatur hoc signo. DaUM esse, ut ipsorum fidelium parentum, sic eorum seminis & liberoram DEUM & Servatorem: quam suam promissionem implet suo rempore in suis electis. Rom 8. 29, 30. Tit. 3. v. 5.
2. Quia ad ipsos quoque pertinet promissio remissionis peccatorum per sanguinem: hristi. ect. 2. 8. 3v. Unde in hunc modum scribit Origenes secundo tomo homilia decimaquarta in Lucam: Parvuli baptizantur in remissionem peccatorum. Quorum peccatorum: vel quo tempore peccaverunt? aut quo modo petest ulla lavacri in parvulis ratio subsi stere, nisi iuxta illum sensum de quo paulo ante diximus, Nullus mundus t sorde, nec si unius dici quidem fuerit vita etus super terram: Et quia per baptismi sacramentum nativitatis sordes deponuntur, propterea baptizantur & parvuli
4. Quia sunt sanguine Christi redemti a peccatis abluti, atque ita virtute Spiritus Sancti nabent tem signatam: cur igitur a signi participatione excludantur.
5. Quia ipsis promittitur Spiritus Sanctus: imo & habent Spiritum Sanctum: August, epist. 57. ad Dardanum pagina 1So¬
6 Quia sunt discernendi ab infidelium liberis: ergo discretionis signo ilios communicare necesse est. 7. Quia & Apostoll integras familias baptizarunt: ut familiam Lydiae purpuratiae, Actor. 16. 15. & Commentariensis, ibid. 37. & Stephanae 1. Cor. 1. v.16. Domus autem familiaeve nomine infantes continentur.
8. Quia etiam in federe veteri infantes circumcidebantur. Porro semel tantum baptizari quilibet fidelium debet; 1. quia semel Israelitae citcumcidebantur. 2. quia semel tantum fedus gratiae cum uno quoque nostrum Deus init & paciscitur: prima ista pactio semel a Deo facta, non potest reddi infecta 3. quia semel tantum nascimur. Ut enim circumcisio erat nativitas Iudaismi: ita Baptismus est naivitas Christianismi¬
Proinde Baptismus iterari non debet, non quia characterem indelebilem animae expressit, que characterem nec Scriptura docet, nec ratio necessaria demonstrat, nec Patrum autoritas probat: sed quia ejus teratio a Deo mandata non est, & quia rationes jam allatae eam non permittunt.
Quamvis autem semel duntaxat baptizamur: est tamen baptismus nobis perpetuum Sacramentum ablutionis a peccatis & regenerationis: hoc est, baptismus non tantum evacuat & abluit peccatum originale, sed omnino omnia peccata, praeterita ac praesentia. Qui enim baptizantur, in Christi mortem baptizantur: mors autem Christi non tantum valet ad peccata abluenda quae baptisimum praecedunt, sed etiam quae i1 omni vita baptismum consequuntur, ut non sit necesse novum Sacramentum & secundam tabulam comminisci. Quemadmodum Galatas Apostolus ad Baptismi gratiam revocat Gal. 3. 27. Quicunque in Christum baptizati estis, Christo induti estis: non ad novum aliquod Sacramentum.
In baptismo non tallitur radicitus quoad actum, sed abluitur & abpletur peccatum originale quo ad reatum, hoc est, culpam & poenam. remanente ipso vitio & morbo, hoc est, pravam concupiscentia & incli peccato & Diabolo peccati autore Dominum interea jugiter implorantes: & eidem perseveranter adhaerentes.
Concupiscentia mala post baptismum in renatis residua, est vere & roprie est peccatum Nec confertur gratia invisibilis ab elemento aquae per se, sed ad scribenda est sanguini Christi & Baptismo interno Spiritus, qui occula ta operatione gratiam illam invisibilem confert, quae externo baptismo, figuratur: nec confertur illa ex opere operato: nec imprimitur animae indelebilis character, ut Scholastici senserunt
Iohannis & noster baptismus sunt essentia idem. I. Quia lohannis baptiimus ad Christum duxit, sicut Iohannes Batista ait Ioh. 1. v. 31. Ut manifestus fiat Israeli, propterea veni ego baptizans aqua. Sic Paulus expresse docet, Iohannem baptizasse in resipiscentiam & fidem Iesu Christi venturi. Act. 19. 4.
2. Quia lohannes praedicavit baptismum resipiscentiae ad remissionem peccatorum. Marc. 1. 4. 3. Quia lohannis Baptismus fuit in Christi ipsius persona consecraus: Christus enim baptismo Iohannis est baptizatus 4. Quia Iohannis Baptismus Christi ipsius autoritate & testimonio fuit approbatus,
6. Si Johannis baptismus non esset idem cum nostro, sequeretur Chritum tantum aqua fuisse baptizatum: item Christum alio baptismo fuisse baptizatum, qua nos baptizamur, vel nos non habere communem baptismum cum Christo. item in Christi persona alium baptismum fuisse consecratum, quam nestrum, vel nostrum baptismum in Christi persona non esse sacrificatum. Item stabiliretur a nabaptismus: nam si baptismus Johannis alius fuit, quam Christianorum: sequitur, omnes?: sohanne baptizatos, debuisse rebaptizari. stm Apostolos non esse rite baptizatos: nam illi aiohannc fuerunt baptizati, nec postea rebaptizatis
Differt autem Johannis baptismus a nostro tantum in modo significandi, videlicet in circumstantia temporis: quia Johannes baptizabat, in Christum passurum & resuscitandum: teste Paulo Act. 19. 4. Iohannes baptizavit baptismo resipiscentiae, dicens populo, ut in eum qui venienat post ipsum credirent, hoc est, in Christum Iesum. Nunc autem in Christum passum & resuscitatum baptizamur.
QUAESTIONES aliquot de Baptiinio motas, operaepraetium est explicari. Quaeritur, An ii parentes qui norunt Papisticam Ectlesiam in Antichristianis erroribus versari, pessint bona conscientia liberos suos in eam Baptismi cauta deferre, maxime cum a magistratu suo edictis, minis & multis ad id faciendum urgentur
RESPOND. Non possunt: idque ob sequentes rationes. I. Quia tale opus est peccatum. Esse autem peccatum inde liquet, quia non proficiscitur ex fide. Ex side non proficisci inde constat, vel quia sit invito animo: vel quia sit cum dubitatione an placeat Deo: vel quia sit metu mulctae: vel quia sit causa ineundi gratiam apud Magistratum Papanum
II. Quia hoc facto approbant sordes illas, quibus Antichri stus Baptiimum foedissime conspurcavit, quales sunt, exorcismus, fax, linea cuculla, oleum, sal, flatus, sputum, lutum: quae Baptismum non ornant, sed contaminant, cum praeter Christi institutionem ex hominum superstitione accesserint. Quid si parentes a sacrificulis postulent, ut additamenta illa in conferendo baptismo omittant? RESPONPEO, Quid si non impetrent, cum nequeam sacrisiculi pati, in ipsorum ceremoniis quicquam improbari? Nunc si parentes aegre admittant, sordes illas adhiberi; propter hoc iipsum committitur jam peccatum, quia ex fide non proficiscitur, quae ab omni ejusmodi aegritudine est aliena:
III. Quia hoc facto approbatur ministerium Antichristi, si a ministro Antichristi potius, quam a Christi ministro baptismi collatio petatur.
IV. Quia hoc facto produnt labascentem fidem, maxime si metu persolvendae mulctae vel amitrendae gratiae vel perferendipersecutionem aliquam, se in hoc Magistratui & sacrificulis accommodant. V. Quia offendunt fratres infirmos, quibus sunt scandalo quos vel suo exemplo ad similem claudicationem invitant, vel ad dubitandum de veritate orthodoxae religionis abducunt.
VI. Quia offendunt etiam alios fratres, qui licet cum illis post Antichristum non claudicent, nec de veritate religionis dubitent: tamen tantum deferri Antichristi ministris in contumeliam Christi, quantum non debebat, merito indignantur, & de talium parentum constantia in fide dubitare jure incipiunt
VII. Quia hoc facto stabiliunt opus operatum in Sacramentis. Nam si censent se non posse citra salutis liberorum dispendilum baptismum differre, ac potius sordibus Antichristianis conspurcatum expetunt, quam purum exspectare malunt donec alibi commoda occasione purum habere possint, eo ipso testantur se vim justificandi & salvandi Baptismo alligare, & Sacramento cribuere, quod est Christi¬
VIII. Quia materiam gloriandi Antichristo praebent & argumentum adversus reformatas Ecclesias suppeditant. Sic enim Antichristiani argumentari solent: Si nostrum baptismum pro vero habetis, cur non communicatis nostrae Ecclesiae. IX. Quia hoc facto profitentur se & suos liberos Antichristianae factionis membra esse. Nam cum Sacramenta sint signa professionis & societatis cum Ecclesia; & notae discernentes Ecclesiam ab omnibus aliis sectis in mundo: quicunque ab Antichristiana Ecclesia Baptismum petunt, se cum illa societatem habere profitentur. Hinc Papistae argumentantur: Si Papam habetis pro Antichristo, & cultus eius pro idololatria, cur igitur recipilis nostrum Baptismum. X. Quia hoc facto testantur se factionem Antichristi pro vera ac pura agnoscere Ecclesia Christi. Nam cum verus Baptismus legitime non sit nisi in vera atque orthodoxa Ecclesia, quicunque scientes & volentes ab Antichristiana factione baptismum petunt, eam pro vera atque orthodoxa Ecclesia agnoscunt. At, inquies, ita non fuerit verus Baptismus eorum, qui in Papa. tu superioribus annis sunt baptizati & postea ad orthodoxas Ecclesi: as accesserunt.
RESPON. Discernenda sunt tempora scientiae a temporibus ignorantiae: Baptismus item collatus temporibus ignorantiae & conferendus jam, lucente Evangelio patentibus.
Erant in Babylone pii, sed servati sunt exnatione ista prava, exiverunt e Babylone: cur igitur in illam nunc redite cogitent? Baptismus, aiunt, est ienua in Ecclesiam: sed particularem, non Catholicam cuius janua & ostium est Christus
XI. Quia hoc facto approbant vanum cultum Dei: Frustra mecolunt, inouit DEUS, docentes doctrinas & praecepta hominum am vero additamenta Papistica ad Baptismum adjecta, sciunt esse doctrinas & praecepta hominum.
XII. Quia hoc facto approbant contumeliam quae ab Antichristianis ministris Christo in Baptismo infertur. Nam illi Christum, quem in Baptismo verbis invocant & confitentur, reipsa oppugnant. & abnegant
XIII. Qua hoc facto stabiliunt in Papistis opinionem necessitatis in adhibendis sordibus Baptismo adspersis. Tam enim necessarias esse illas sordes judicant, ut ab Ecclesia secessionem facere & schismaticum esse eum declarent, qui illas negligit. Sic enim Petrus Sotus in Catholica assertione de Baptismo ait: Non solum chrisma, sed reliqua ceremonias salis. salivae, & vestium, quae omnia constat in Ecclesia semperreverenter servata, amplectitur Cathe lica Ecclesia; quodlibet iuxta gradum suum: sic tamen, ut apertum sit, propria autoritate aliquid mutaam, hoc ipso ab Ecclesiae unitate recedera. & schismaticum esse
QUAERITURetiam, An Evangelici Christiani possint bona conscientin comfoters seu patrimi & testes esse Baptismi a Pontificio sacrisiculo olluti: RESP. Non possunt idque propter easdem causas propter qua ab iisdem non possunt petere Baptismum suis liberis. His causis & hunc adjunge, quia sine scelere non possunt se obstringere sponsioni bus impii. quas patrimi in Papatu facere tenentur, & majore seclere ponsiones illas adimplerent: QUAERITUR insuper, An externus Baptismus aquae sit necessariti ad salutem? RESPON. Primo distinguenda est necessitas: alia enim absoluta est alia conditionalis. Deinde attendenda institutio divina & conditio baptizandorum. Institutionis divinae scopus non est, aut rem cignatam signis, aut homines Sacramentis necessitate absoluta alligare: quum Deus immediata atque extraordinaria actione rem sigi natam cum vult & quibus vult conferat: Nec simplex privatio, sed contemtus Sacramenti, qui nec in infantes, nec in omnes adultos cadit, nocere possit: Sed scopus quem in Sacramenti institutione DEU pectavit est, pro libera voluntate sua rem signatam obsignare in iis qui signorum usum percipere & possunt & debent.
Conditio baptizandorum si consideretur, illi aut adulti sunt, aut infantes, adultis necessarius est baptismus ad salutem duobus modis: aut voto & voluntate, si concedatur facultas, lavacrum aquae suscipiendilut reipsa & facto: si facultas concedatur Fides enim conjunctum semper habet studium obediendi mandato Christi. Ambrosius Valentiniani secundi Imperatoris, qui ante susceptum Baptismum ex hac vita excesserat, sorores lugentes confolatur eo, quod Valentinianus votum habuerit ut initiaretur & proxime significaverit se velle baptizari. Et addit Ambrosius: Non habet ergo gratiam quam desideravit?, Non habet quam poposcit? Et quia poposcit, accepit. Sic latro in cruce conversus, salutem consequutus est absque externo baptismo aquae Infantibus necessarius est baptismus, non simpliciter ad invisibilem sed secundum quid ad visibilem insitionem ipsorum in Christum & corpus Ecclesiae, quam si articulus necessitatis aut impossibilitas perxternum baptismum consequendi excludat: invisibiliter sine externo paptismo impletur, quod alioquin in baptismo visibili demonstratur.
fuit baptizatus Cum Matth. 3. & Johan. 1. commemoretur, Christum ipsum aqua in Jordane a Baptista esse baptizatum: de hoc quaedam addenda
Christus externo baptismo aquae non habuit opus pro sese, quia quod ipsi significaret, obsignaret & praeberet baptismus externus aquae, non erat. Non enim fuit pollutus peccatis, quorum detersio baptismo ipsi significaretur & obsignaretur: nec opus habuit regeneratione per Spiritum Sanctum Sed voluit Servator Christus a Johanne baptizari pro nobis seu propter nos
2. Ut in uno CHRISTO omnium peccata abluerentur. Ut enim Christus omnium peccata suscepit: ita in illo omnium peccata sunt abluta. Purificavit se ille pro nobis, qui purificatione non eguit. Uno momento in uno corpore Deus fraudem vetusti erroris abolevit, gratiam regni coelestis effudit. Unus mersit, sed lavit omnes. Vide Amprosii liEbrum tertium in Lucam,
. Ut susceptione Baptismi a Johanne, illius baptismum in sua propria persona confirmaret & commedaret adversus ejus extenuatores. Augustinus ait secundo tomo, epistola quinquages. septima. pag. centos. octoges prima: In eo quod Christus baptizatus est, nostrae regenerationis Sacramentum sua humilitate altius commendavit.
4. Ut in seipso nostrum baptismum sanctificaret. Chrysost. comment in c. 3. Matthaei: Christus voluit baptizari, non ut ipse remissionem pec- catorum acciperet per baptismum, sed ut sanctificatas aquas relinqueret. postmodum baptizandis. Augustin. in Cat, aut in tertium Matthaei: Sale vator ideo baptizari voluit, non ut sibi mundiciem acquireret, sed ut nobis fluenta mundaret:
5. Ut baptismo initiatum scitemus in munus suum, Ambros. lib. 2. i1 Lucam ad cap. 3. sub finem: Si pro nobis Christus lavit, imo nos in corpore suo lavit, quanto magis nos nostra delicta lavare debemus? (hoc est baptismum suscipere.
6. Ut praeberet humilitatis exemplum. Nam si Dominus ipse non dedignatus est accipere baptismum a seruo suo: multo minus nos superbe aversari ministerium Ecclesiasticum debemus. Vide Augustinum tractatu decimotertio in Johannem
On this page
