Caput 6

CAPUT VI. In quo de Misericordia.

VTHARITAS erga homines est tum Symphathia laudabilis, & Rshumanitas; tum officiositas & hospitalita

Sympathis laudabilis, est charitas per quam convenienter ob aliorum statum afficimur. Opponitur ei ἀπαδεια & ficta sympathia & illicita misericordia.

Sympathia laudabilis est duplex: misericordia & favor MISERICORDIA, est sympathia laudabilis, ac proinde virtus per quam nobis cordi est miseria aliorum, etiam hostium, sic ut eam tum consolando, tum in necessitatibus adjuvando, aliisque modis lenire aut tollere studeamus, quantum justitia permittit. Seu; Miscricordia, est virtus inclinans voluntatem ad sublevandam alienam miseriam, Matth. 5. v. 7. Beati qui sunt misericordes, quoniam ipsis misericordia tribuetur. Rom. 9. 1, 2, 3. Ephes. 4. 32. 1. Thess. 4. 18. 1. Pet. 3. 8 Matuo molistiarum sensis affecti, ad intimam misericordiam pro¬

Dicitur etiam commiscratio, item compassi ni¬

Hujus virtutis officium igitur est, visitare orphanos & viduas in calam: tatibus, easque consolari, Ecclesiastae 7. v. 2.

Μεlρισπαθειν, id est, moderate tangi miseratione, quantum sati est miserari vicem ignorantium & aberrantium, quod & ipsi circum. dari simus infirmitate, Hebr. 5. 2.

Ertata atque peccata proximi tegere quantum bonam conscientia licet, Proverb. 10. 12.

Egenos & mendicantes cibare, potare, vestire, hospitio accipere.

Dolere ob aliorum calamitates, inprimis quum absque sua culpa in eas inciderunt.

Lugere cum lugentibus: ita amici Jobi initio luxcrunt cum Jobo, sedentes :cum eo humi septem diebus & septem noctibus, & commiseratione taritae calami, aa; Jobi ades afficiebantur, ut verba eit intereiperet & consolami facuitatem animere. Job. 2. 13

Consolari lugentes tum cerbis, tum factis. Sic olim fideles inpopulo Dei, quum sunus alicajus prosequiti fuerant, conficiebam filicernium, id est, coenam qua funus exseati icnantur, ad consolandos proximo- & necessarios inorem, ut videre est,, erem. 16. v 7. Ezech. 24. v. 17. Tob. 4. v. 18 Non ionelian: sugentes ipsi convivium exhibere, sed amici lugentium eos convivaii mune:e consolari, sive ad monumentum ipsum, sive in loco puaedioque religioso illius Ei est studendum: Quia mandata est hobis a Deo, Luc. 6. ver. 3. Estote misericordes. Rom. 12. v. 15. Flete cum flentibus. I. Thess. 5. 14. Consolamini eos qui pusillo animo sunt: sublevate infirmos, leni animo estote erga omnes.

II. Quia est donum Dei, 1. Reg. 8. v. 56. III. Quia ad eam exemplo suo nos invitat Deus ipse & Servato. noster Christus Dominus, Luc. 6. v. 36. Et alii pii, ut Iobus, Job. 30. v 25. Ionathan filius Saulis dolore afficiebatur propter Davidem, i Sam. 20. v. 34, 41. Paulus Apostolus propter Iudaeos, Rom. 9. vers. 1, 2,3

IV. Quia misericordes sunt beati, Matth. 5. 7. Psal. 41. 2. Beatus qui attendit ad attenuatum.

Misericordiae species praecipua est beneficetia in egenos & pauperes, non tantum domestices, sed etiam peregrinos, in communicatione? bonorum cum ipsis, sive donando liberaliter, sive mutuo dando inopibus gratuito & absque usura, ad sublevandam ipsorum inopiam, famem, sitim, nuditatem, invaletudinem, aliasque afflictiones animi & corporis: Unde quodlibet beneficium egeno & pauperi praestitum dicitur κατ ἔξοχην eleemosyna, id est, misericordia.

Eaque est exercenda ob subsequentes rationes I. Quia a Deo praecipitur singulariter & stricte, Deuteron. 15. 3: & sequentibus: In libro Ecclesiastae Salomonis cap. 11. 1, 2, 6. Levit. 19. 9, 10.

II. Quia est gratia Dei praestita benefactoribus, 2. Corinth. 8. v. 1. Est certe beneficium divinum, est inenarrabile donum Dei proquo ipsi gratia habenda, si quis beneficentiam in pauperes Christi cultores exercet. Videndum ergo unicuique fidelium facultates aliquas habentium, ut hac quoque gratia abundent, 2. Cor. 8. 7.

III. Quia Deo in¬primis placet, Jesa. 58. 6, 7. 8. IV. Quia exercetur ex eo quod est Dei & non nostrum, quu nos tantum dispensatores bonorum temporalium a Deo constitut. sumus, Luc. 16.

V. Quia datur ex bonis quae Deus usibus pauperum destinavit Nam Deus pauperes & egenos bonorum tuorum dominos necessitate effecit, te vero illorum dispensatorem, Proverbiorum 3. vers. 27. Unde eleemosyna & munificentia in egenos in Scripturis appellatur iustitia, Proverb. 11. vers. 18. 2. Corinth. 8. v. 9. eo quod justum sit dari a dispensatore dominis ea quibus opus habent, & quorum illi sunt domini

VI. Quia certa praemia a Deo habet, Psalm. 112. v. 5, 6. Boniis, quisque gratiose largitur & mutuo dat, moderatur res suas ex officio: Quia in saculum non dimo vetur, in memoria perpetua est justus. Et 9 Dispergit, dat egentibus; justitia eius perstat in aeternum, Iid est, semper habet unde aliis benefaciat Jcornu eius elevatur honore. Prov. 19. 17. Ecclesiastae Salom. 11. v. 1, 3. Jesa. 58. 8, 10, 11. Luc. 16. 3

VII. Quia est argumentum verae fidei, & testificatio obedientia. in confessione Evangelii Christi, 2. Cor. 9. v. 13. Nam qui benigne communicant de suis bonis cum aliis fidelibus, etiam in aliis regionibus habitantibus, facto ipso declarant, se cum illis unum amplecti Evangelium, cui seipsos libenter subjecerint; unum agnoscere Deum Patrem, unum Christum, se uno Spiritu regi & gubernati, se unum cum illis corpus mysticum est.

IIX. Quia est documentum fidelitatis Deo debitae in bonis nobis ab ipso concreditis, Luc. 16. 16.

IX. Quia ad tam exempla invitant aliorum piorum. Sic Macedonicarum Ecclesiarum quamvis multis aerumnis ad extremam penuriam redactarum & tamen alacriter & liberaliter in piorum subsidium contribuentium exemplo infiammavit Paulus Corinthios ad beneficentiam, quam Jerosolymitanae Ecclesiae inopia necessario tempore sublevaretur, 2. Cor. 8.

X. Quia est decumentum verae ac sincerae charitatis, 2. Gor. 8. v. 8. Non ex imperio dico, sed aliorum studio vestrae quoque dilectionis inceritatem reddens exploratam, I. Joh. 3. 18. Tum apparet germana esse charitas, quum reipsa, idque promte ac liberaliter fidelibus egenis succurrimus propter Christum

XI. Quia ad eam merito impellere nos debet exemplum Christi, qui quum dives esset, pauper est factus propter nos, ut nos illius paupertate ditesceremus, 2. Cor. 8. 9.

XII. Quia illa fructus praestantissimos adfert: Nam benefactoribus plurimum conducit, 2. Corinth. 8. 10. Illam enim uberrim messis benedictionis divinae consequitur, sic ut piis beneficentia sit pro omnibus latifundiis, dante illis Deo, ut nunquam desit quod aliis largiantur. 2. Corinth. 9. vers. 6, 8, 9. Occasionem praebet prandi Deum pro benefactoribus, 2. Cor. 9. v. 10. efficit ut Deo gratiae agantur, 2. Cor. 9. v. 11, 12, 13. refocillat sauctos & supplet quae il is desunt, 2. Cor. 9. 12.

XIII. Quia si vel ipsam vitam tenemur proximis impendere quanto magis ipsorum inopiam facultatibus nostris sublevare? 1. Johan. 3. 16, 17.

Misericordiae opponitur; immisericordia, simulata misericordia & illicita misericordia.

immisericordia, est peccatum, cum alicui miseria aliorum, atque in-primis fidelium persequutionem Christi causa patientium, afflictorum, egenorum, cordi non est, sic ut officium quod praestare eis commode possit, rerulet

Fugienda est modis omnibus I. Quia a Deo prohibetur, Prov. 3. v. 27, 28. Ne cohibeto bonum ib eis qui opus habent, quum est in potestate manus tuae efficere illud: N licito proximo tuo, abi, deinde revertere, cras enim daturus sum, quum fuerit penes te.

II. Quia est documentum injustitiae & improbitatis, Lucae 16. vers. 10. qui in pauco injustus est, etiam in multo iniustus est. Prov. 12. Pers 9. Hiscrationes improbi sunt miserationes crudelis, id est, plane nillae

III. Quia est argumentum infidelitatis in bonis nostrae fidei a Deo commissis adhibitae, Luc. 16. 1

IV. Quia privat hominem aeternis bonis, Luc. 16. 12. V. Quia meretur damnationem absque misericordia, Jac 2. 13. VI. Quia est argumentum animi vacui charitate Dei, 1. Johan117. Simulata misericordia, est peccatum quum quis verbis prae se fert commiserationem alterius, quem tamen oppressum cupit, aut saltes ope sua sublevare non vult: ut Herodes rex, quum Herodias caput, Johannis Baptistae in disco sibi dari petiisset, prae se tulit commiserationem Johannis. Talis est commiseratio Crocodili, qui lacrymas fundit hominem devoraturus. Exemplum fictae commiserationis est Jacob. 2. 15,16. Item, Judae proditoris Christi fuit simulata misericordia in pauperes, Joh. 12. 4

Illicita misericordia, est quum quis condolet eis qui malitiose continenter, praefracte & elato animo Deo & verbo ejus restiterunt & incorrigibili contumacia sua commeritas poenas sibi accessiverunt. Crudelis misericordia:

Talis misericordia minime commendanda: quia a Deo prohibita est Jer. 12. 1, 2, 3. 4, 5.