Text List

Table of Contents

Only show available transcriptions

Commentarius in Libros Sententiarum

Liber 1

Prologus

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum sit possibile intellectui viatoris habere notitiam evidentem de veritatibus theologicis

Quaestio 2 : Utrum notitia evidens veritatum theologicarum sit scientia proprie dicta

Quaestio 3 : Utrum passio scibilis de aliqua scientia proprie dicta distinguatur ab ea realiter

Quaestio 4 : Utrum omnis passio sit demonstrabilis de subiecto primo

Quaestio 5 : Utrum in omni demonstratione diffinitio sit medium demonstrandi

Quaestio 6 : Utrum sola propositio per se secundo modo est scibilis proprie dicta

Quaestio 7 : Utrum theologia quae de communi lege habetur a theologis sit scientia proprie dicta

Quaestio 8 : Quaestio 8

Quaestio 9 : Utrum Deus sub propria ratione deitatis sit subiectum theologiae

Quaestio 10 : Utrum sola operatio potentiae sensitivae sit praxis

Quaestio 11 : Utrum notitia practica et speculativa distinguuntur per fines, vel penes obiecta

Quaestio 12 : Utrum habitus theologicus sit practicus vel speculativus

Distinctio 1

Quaestio 1 : Utrum tamen omni alio a Deo sit utendum

Quaestio 2 : Utrum frui sit actus solius voluntatis

Quaestio 3 : Utrum fruitio sit qualitas distincta realiter a delectione

Quaestio 4 : Utrum solus deus sit debitum obiectum fruitionis

Quaestio 5 : Utrum voluntas possit frui essentia non fruendo persona et econtra

Quaestio 6 : Utrum voluntas contingenter, et libere fruatur ultimo fine

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1 : De identitate essentiae divinae cum attributis

Quaestio 2 : Utrum perfectiones attributales sit realiter divina essentia

Quaestio 3 : Utrum aliquod reale possit distingui secundum rationem ab aliquo reali

Quaestio 4 : Utrum illud, quod immediate, et proxime denominatur ab intentione universalis, et univoci sit aliqua res vera extra animam intrinseca, et essentialis illis, quibus est communis, et univoca distincta realiter ab illis

Quaestio 5 : Utrum universale et univocum sit vera res extra animam ab individuo cui inest realiter distincta et ad multiplicationem individuorum realiter multiplicata et variata

Quaestio 6 : Utrum aliquid quod est universale et univocum sit realiter extra animam ex natura rei distinctum ab individuo quamvis non realiter

Quaestio 7 Utrum id, quod est universale, et commune univocum sit quodcumque realiter a parte rei extra animam

Quaestio 8 : Utrum universale univocum sit aliquid reale alicubi existens subiective

Quaestio 9 : Utrum aliquod universale sit univocum deo et creaturae

Quaestio 10

Quaestio 11

Distinctio 3

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum primum cognitum ab intellectu nostro sit divina essentia

Quaestio 2 : Utrum essentia divina sit a nobis cognoscibilis

Quaestio 3 : Utrum de Deo possumus habere plures conceptus quidditativos

Quaestio 4 : Utrum Deum esse sit per notum

Quaestio 5 : Utrum universale communissimum sit primum cognitum a nobis

Quaestio 6 : Utrum prima notitia intellectus primitate generationis sit notitia intuitiva alicuius singularis

Quaestio 7 : Utrum singulare potest distincte cognosci cognitionem entis, vel cuiuscumque universalis

Quaestio 8 : Utrum ens quod est commune ad decem praedicamenta, et ad deum et creaturam sit obiectum adaequatum et primum intellectus nostri

Quaestio 9 : Utrum in omni creatura sit vestigium trinitatis

Quaestio 10 : Utrum creatura rationalis sit imag trinitatis

Distinctio 4

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum haec sit concedenda: deus generat deum

Quaestio 2 : An haec sit vera: Deus est pater, et filius, et spiritus sanctus: et per totam questionem

Distinctio 5

Praeambulum

Quaestio 1 : An essentia generet, vel generetur

Quaestio 2 : Utrum filius generetur de substantia patris

Quaestio 3 : Utrum essentia divina sit terminus formalis generationis

Praeambulum

Distinctio 6

Quaestio 1 : Utrum pater genuit filium natura vel voluntate

Praeambulum

Distinctio 7

Quaestio 1 : Utrum potentia generandi in patre sit aliquod absolutum, vel respectivum

Quaestio 2 : Utrum absolutum sub ratione essentiae, vel ratione attributali sit potentia genetandi

Quaestio 3 : Utrum potentia generandi possit communicari filio a patre

Distinctio 8

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum divinae simplicitati repugnet esse in genere praedicamentali

Quaestio 2 : Utrum aliquod simpliciter simplex possit esse in genere

Quaestio 3 : Utrum omne genus dividatur in suas species per differentias divisivas generum et constitutivas specierum

Quaestio 4 : Utrum genus et differentia important eamdem rem primo

Quaestio 5 : Utrum deus possit diffiniri diffinitione non data per additamentum

Quaestio 6 : In omni diffinitione completissima debent poni omnes differentiae essentiales cum suo genere generalissimo

Quaestio 7 : Utrum solus deus sit immutabilis

Distinctio 9

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum filius vere generetur a Patre

Quaestio 2 : Utrum generatio in divinis sit univoca

Quaestio 3 : Utrum generatio in divinis sit univoca

Distinctio 10

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum voluntas sit principiun productivum spiritus sancti

Quaestio 2 : Utrum spiritus sanctus libere producatur

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Spiritus Sanctus procedit a patre et filio

Quaestio 2 : Utrum Spiritus Sanctus posset distingui a filio, si non procederet ab eodem

Distinctio 12

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum pater et filius sunt unum principium spiritans Spiritum Sanctum

Quaestio 2

Quaestio 3 : Utrum pater et filius spirant omnino uniformiter Spiritum sanctum

Distinctio 13

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum generatio filii sit spiratio

Distinctio 14

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Spiritui Sancto competat duplex processio temporalis et aeterna

Quaestio 2 : Utrum spiritus sanctus detur in persona proprie, vel tantum secundum dona sua.

Distinctio 15

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 16

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum persona divina visibiliter mittatur

Distinctio 17

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum praeter Spiritum Sanctum necesse sit ponere charitatem absolutam creatam animam formaliter informantem quo sit cara Deo et accepta

Quaestio 2 : Utrum aliquis actus potest esse meritorius sine caritate formaliter animam informante

Quaestio 3 : Utrum de facto omni actui meritorio creata caritas praesupponatur

Quaestio 4 : Utrum caritas possit augeri

Quaestio 5 : Utrum caritas praeexistens maneat in fine augmentationis

Quaestio 6 : Utrum augmentatione caritatis aliquid realiter differens a priori sibi adveniat

Quaestio 7 : Utrum illud quod in caritatis augmentatione additae sit eiusdem speciei specialissimae in caritate praecedente se parata ab ea

Quaestio 8 : Utrum donum dicat proprietatem personalem per totam quaestionem

Distinctio 18

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum donum dicat proprietatem personalem

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum personae divinae sint secundum magnitudinem perfecte aequales

Quaestio 2 : Utrum quaelibet persona sit in alia per circumincessionem

Distinctio 20

Praeambulum

Queaestio 1

Distinctio 21

Praeambulum

Questio 1 : Utrum haec sit concedenda, solus Pater est Deus

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum viator possit aliquod nomen imponere ad significandum distincte divinam essentiam

Distinctio 23

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum nomen persona sit terminus primae vel secundae intentionis

Distinctio 24

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum unitas qua Deus dicitur unus sit aliquis additum Deo

Quaestio 2 : Utrum persona in divinis dicatur secundum substantiam ut relationem

Distinctio 25

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum persona in divinis secundum substantiam vel relationem

Distinctio 26

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum personae divinae constituantur et distinguantur per relationes originis

Quaestio 2 : Utrum personae divinae constituantur et distinguantur per relationes sub ratione relationis vel alia

Quaestio 3 : Utrum omnes relationes divinae sint constitutivae personarum

Distinctio 27

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum in eadem persona sint plures proprietates

Quaestio 2 : Utrum verbum intellectus creati sit vera

Quaestio 3 : Utrum solus filius sit verbum in divinis

Distinctio 28

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum innascibilitas sit constitutiva patris proprietas

Distinctio 29

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum principium univoce dicatur de omnibus illis in Deo, de quibus praedicatur

Distinctio 30

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omni auctoritate seculsa, facilius negari possit omnis relatio esse aliquid a parte rei quomodocumque ab absoluto, vel absolutis distinctum

Quaestio 2 : Utrum per rationem naturalem probari possit sex principia importare respectus extrinsecus advenientes absolutis distinctos

Quaestio 3 : Utrum de intentione philosophi fuit ponere quemcumque respectum a parte rei distinctum ab omnibus absolutis

Quaestio 4 : Utrum secundum rei veritatem sit ponendus aliquis respectus ab absolutis distinctis

Quaestio 5 : Utrum relatio temporalis Dei ad creaturam sit relatio realis

Distinctio 31

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum identitas, similitudo, et aequalitas in divinis sit relatio realis

Distinctio 32

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum pater sit sapiens sapientia genita

Quaestio 2 : Utrum pater et filius diligant se Spiritu Sancto

Distinctio 33

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 34

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum persona sit realiter essentia divina

Distinctio 35

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum in Deo sit scientia ex natura rei

Quaestio 2 Utrum Deus intelligat omnia alia a se distincte

Quaestio 3 : Utrum essentia divina sit primum obiectum intellectus

Quaestio 4 : Utrum ad hoc quod Deus intelligat alia a se distincte requirantur necessario in eo distinctae relationes rationis ad sua intelligibilia

Quaesito 5 : Utrum Deus intelligat omnia alia a se per ideas earum

Quaestio 6

Distinctio 36

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum perfectiones creaturarum in Deo contentae ab aeterno distinguantur inter se realiter et a divina essentia

Distinctio 37

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum esse ubique et in omnibus rebus per essentiam, praesentiam, potentiam, sit proprium soli Deo

Distinctio 38

Distinctio 38

Quaestio 1 : Utrum Deus habeat scientiam determinatam, et necessariam omnium futurorum contingentium

Distinctio 39

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Deus possit plura scire quam scit

Distinctio 40

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum sit possibile aliquem praedestinatum damnari et praescitum salvari

Distinctio 41

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum in praedestinato sit aliqua causa suae praedestinationis et in reprobato causae suae reprobationis

Distinctio 42

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Deus possit facere omne possibile fieri a creatura

Distinctio 43

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Deus possit aliqua facere, quae non fecit, nec faciet

Quaestio 2 : Utrum plus conveniat Deo non posse facere impossibile, quam impossibilia non posse fieri a Deo

Distinctio 44

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Deus possit facere mundum meliorem isto

Distinctio 45

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum voluntas Dei sit causa immediata, et prima omnium rerum, quae fiunt

Distinctio 46

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum voluntas divina possit impediri per quamcumque potentiam creaturae

Quaestio 2 : Utrum per rationem naturalem probari possit quod voluntas divina semper impletur

Distinctio 47

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum Deus possit praecipere malum fieri

Distinctio 48

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum quaelibet voluntas creata teneatur se conformare divinae voluntati

Liber 2

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum creatio passio distinguitur a creatura.

Quaestio 2 : Utrum deus sit prima, et immediata causa omnium effectuum

Quaestio 3 : utrum deus et potuit mundum creasse ab aeterno

Quaestio 4 : VTRVM creare repugnet creaturae

Quaestio 5 : Utrum deus sit causa finalis omnium

Quaestio 6 : Utrum angelus, et anima intellectiua distinguantur specie

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum tempus sit mensura et angelorum

Quaestio 2 : Utrum et angelus sit in loco per suam substantiam

Quaestio 3 : Utrum angelus possit moueri localiter

Distinctio 3

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omnes angeli inter et se personaliter discreti, essentiali specie sint distincti

Quaestio 2

Distinctio 4

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum angeli boni, et mali in sua cratione fuerunt donis gloriae, gratiae, et naturae perfecti

Distinctio 5

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum angelus meruit suam beatitudinem in instanti creationis, aut in mora temporis, posterioris

Distinctio 6

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum primum peccatum primi angeli pertinens ad speciem superbiae fuerit simpliciter irremediabile

Distinctio 7

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum obstinatio diaboli in malo, stare possit cum libero eius arbitrio

Distinctio 8

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum angeli naturaliter incorporei possint assumere corpora, et in eis exercere opera uitae

Quaestio 2 : Utrum demones humana corpora possidentes illabantur animabus, et suis praestigiis illudant humanis sensibus

Distinctio 9

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum nouem angelorum ordines in hierarchia triplici scilicet dona gratuita, et officia sunt distincti

Quaestio 2 : Utrum per actus hierarchicos superiorum ordinum; angeli possunt inferiores illuminando mentaliter eis loqui

Distinctio 10

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omnes spiritus intellectuales a solo deo mittantur ad homines uiatores

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum cuilibet homini deputatur angelus bonus a natiuitatis suae principio usque ad praesentis uitae terminum, eius custodiae assignatus

Distinctio 12

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum materia prima sit aliqua entitas positiua a forma distincta

Quaestio 2 : utrum caelum habeat materiam eiusdem rationis cum materia illorum inferiorum elementorum, et mixtorum

Distinctio 13

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum lux a nocte prima distinguens diem causat lumen, tanquam distinctam a se qualitatem

Distinctio 14

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum aquae superiores per firmamentum ab inferioribus diuisae dic secunda sint de caelesti, uel elementari natura.

Distinctio 15

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum elementa, ex quibus constant animantium corpora, realiter manent in eis substantialiter

Distinctio 16

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum sicut anima inĀ¬ tellectiua, sensitiua, et uegetatiua in eo dem homine: ita eiusdem animae potentiae in ter se, et ab anima sint distinctae

Distinctio 17

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum anima rationalis sit ex tradue ce, et educta de potentia materiae

Quaestio 2 : Utrum paradisus sit corporalis uoluptatis locus a deo a principio plantatus

Distinctio 18

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum in costa Ade fuerat ratio seminalis, peret quam de ea productum sit corpus mulieris

Distinctio 19

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum homo prostatu innocentiae habuit cor pus immortale

Distinctio 20

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum tantummodo electi fuissent in statu innocentiae geniti: et hi sta tim post generationem in gratia confirmati

Distinctio 21

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omne peccatum hominis oriatur ex tentatione daemonis

Distinctio 22

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum peccatum per protoplastum Adam conmissum non tantum pctonEuae, sed omnium sit grauissimum

Quaestio 2 : Utrum peccatum Adae fuit per ignorantiam excusabile

Distinctio 23

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum deus facere posset uoluntatem rationalis creaturae per naturam impeccabilem

Distinctio 24

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum portio animae superior, et portio inferior sint potentiae aliquo modo ad inuicem distinctae

Distinctio 25

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum liberum arbitrium sit aliquid a ratione, et uoluntate distinctum

Distinctio 26

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum operans. et cooperans gratia distinguantur realiter a charitate infusa

Distinctio 27

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum anima per actum elicitum a uoluntate, et gratia, qua informa tur: praemium aeternum de condigno mereatur

Distinctio 28

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum hominis liberum arbitrium possit sine gratia actum bonum moraliter eligere: peccata mortalia cauere, et diuina praecepta ad implere

Distinctio 29

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum homo in statu naturae integrae gratiam habuit, qua aeque efficaciter, sicut post lapsum mereri potuit

Distinctio 30

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum iustitia originalis in primo parente fuit donum supernaturale

Quaestio 2 : Utrum peccatum originale sit aliquid positiuum in anima, uel in carne

Distinctio 31

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum peccatum originale in anima prolis lege propagationis genite, contrahatur ab anima uel a carne

Distinctio 32

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum per sacramentum baptismatis tollatur reatus culpae originalis

Distinctio 33

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum sicut et in prolem non transeunt proximorum parentum peccata: ita transfusi peccati poena in prole sit leuissima

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum malum, quod non est ab aliquo efficiente: sit a bono sicut a causa deficienti

Distinctio 35

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum peccatum ab S Augu. et Amb. diffinitum sufficienter sit entitas positiua, uel tantum priuatio boni formaliter

Distinctio 36

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omne peccatum, et omnis culpa sit alicuius peccati poena

Distinctio 37

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum deus sit causa efficiens immediata actualis culpae quantum ad actum importatum propctum subiectiue

Distinctio 38

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum uoluntatis finis, et intentionis sit distinctio realis, aut tantum rationis

Distinctio 39

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum synderesis, quae rationis scintilla dicitur, et conscientia, sint in intellectu, aut effecti

Distinctio 40

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum ex sola intentione finis attendatur bonitas operis

Distinctio 41

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum inter humanos actus, aliquis indifferens sit dicendus

Distinctio 42

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum actus exterior, qui a uoluntate imperatur, habet bonitatem uel malitiam propriam, propter quam magis, quam solus interior uoluntati imputatur

Distinctio 43

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum omne peccatum ex malitia commissum, sit peccatum in spiritum sanctum

Distinctio 44

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum peccandi potentia sit a deo creatura rationali concessa

Liber 3

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 3

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 4

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 5

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 6

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 7

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 8

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 9

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 10

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 12

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 13

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 14

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 15

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 16

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 17

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 18

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 19

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 20

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 21

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 22

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 23

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 24

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 25

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 26

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 27

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 28

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 29

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 30

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 31

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 32

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 33

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 34

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 35

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 36

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 37

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 38

Praeambulum

Quaestio 1

Distinctio 39

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2

Distinctio 40

Praeambulum

Quaestio 1

Liber 4

Distinctio 1

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum sacramenta legis novae sint causae effectivae gratiae.

Quaestio 2 : utrum congruebat institui sacramenta in cuiuslibet legis tempore pro lapsi hominis reparatione

Quaestio 3 : utrum cerimoniae ueteris legis quae dicuntur sacramenta generali uocabulo: contulerunt gratiam rite utentibus ex opere operato

Quaestio 4 : Utrum circumcisionis sacramentum masculis currente lege necessarium, institutione baptismi factum sit mortiferum

Distinctio 2

Praeambulum

Quaestio 1 : UTRVM sacramenta nouaelegis in septenario numero a christo instituta, sint sacramentis caeteris perfestiora

Quaestio 2 : Utrum baptismate Ioannis baptizati, erant baptismo christi iterum baptizandi

Distinctio 3

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum baptismiChristi sit una eademque materia, et forma ad eius effectus consecutionem necessaria

Distinctio 4

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum effectus baptismi in non indigne suscipiente sit infusio uirtutum, et gratiae, ac remissio culpae, et poenae

Quaestio 2 : utrum omnes suscipientes baptismum aequaliter accipiant sacramentalem eius effectum

Distinctio 5

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum peccet mortaliter, qui a malo ministro verum baptisma suscipit scienter

Distinctio 6

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum ad veritatem baptismi ex parte baptizantis requiritur certus gradus, conditio, et qualitas ministrantis

Quaestio 2 : Utrum characteris impressio sit in iterabilitatis baptismi causa, uel ratio

Praeambulum

Distinctio 7

Quaestio 1 Vtrum confirmatio sit sacramentum noualegis irreiterabile, a solis episcopis dispensabile

Distinctio 8

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum eucharistia nouae legis sacramentum conuenienter fuerit a christo post coenam ultimam institutum

Quaestio 2 : utrum cum figurarum praecedentium pluralitate salue tur unitas sacramenti eucharistiae

Quaestio 3 : utrum a christo instituta sit certa uerborum forma ad essentiam eucharistiae: uel eius consecrationis necessaria

Distinctio 9

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum manducatio eucharistiae sacramentalis, aut spiritualis sit de necessitate salutis

Quaestio 2 : Utrum solum mortale peccatum reddat accedentem huius sacramenti indignum

Distinctio 10

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum omnes proprietates corpori christi inexistenres in caelo conueniant eidem in eucharistiae sacramento

Distinctio 11

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum substantia panis, et uini in corpus, et sanguinem christi conuersa, maneat cum eisdem sub sacramenti forma

Quaestio 2 : utrum materia eucharistiae sit panis triticeus, et naturalis liquor vini

Distinctio 12

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum accidentia, quae sine subjecto subsistunt in eucharistia: agant et patiantur tanquam subjecto inhaerentia

Quaestio 2 : utrum ad consequendum eucharistiae fructum frequenter sit conicandum

Distinctio 13

Praeambulum

Quaestio 1

Quaestio 2 : utrum haeretici ab haeresi condemnata nominati: sint in ecclesia catholica tolerandi

Distinctio 14

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum sine paenitentia possit deseri peccatum post baptisma conmissum

Quaestio 2 : Utrum per poenitentiae sacramentum deleatur mortale peccatum

Quaestio 3 : utrum poenitens post uerum paenitentiam possit recidiuando in peccatum cadere: et quoties ceciderit, per ueram paenitentia a peccatis resurgere

Distinctio 15

Praeambulum

Quaestio 1 : utrum existens in pluribus peccatis mortalibus: de aliquibus possit uere poenitere, ita quod non simul de omnibus

Quaestio 2 : Utrum restitutio, qua alienum iniuste occupatum suo domino redditur: sit aliquid poenitentiae; per quam peccatum remittitur

Quaestio 3 : utrum omnes fures raptores, ac eorum participes teneantur ad restitutionem rerum singularum a suis dumis alienatarum

Quaestio 4 : utrum inbello acquisita sint suis dominis restituenda

Quaestio 5 : Utrum habentes temporale dominium in subditos, omnia teneantur restituere, in quibus inueniuntur subditos tam suos, quam alienos aggrauasse

Quaestio 6 : Utrum ministri iustitiae exacta a partibus propter actus iudiciales, uel ad iudicium requisitos, teneantur restituere: et iustitiam: partibus gratis ministrare

Quaestio 7 : Utrum praeficientes ad officia, dignitates, uel beneficia personas minus idoneas teneantur recompensare damna, et negligentias per huiusmodi personas commistas

Quaestio 8 : Utrum beneficiati, aut prae bendati in ecclesia intrantes sinistre: uel negligentes onera eis imposita perficere: teneantur subleuata restituere

Quaestio 9 : Utrum falsarius acquirens aliquid per dolum falsitatis teneatur ad restitutionem taliter acquisiti damnificatis

Quaestio 10 : Utrum fraudans proximum in negotio, mercantiis, uel labore teneatur fraudato damna restituere

Quaestio 11 : Utrum possidens aliqua per usurariam acquisitionem teneatur de necessitate salutis ad eorum restitutionem

Quaestio 12 : Utrum habentes census, uel redditus annuos temporales, uel perpetuos teneantur ad restitutionem huiusmodi uendentibus, seu donantibus

Quaestio 13 : Utrum acquisitum per turpe lucrum sit de necessitate salutis restituendum

Quaestio 14 : Utrum titulo praescriptionis acquisita sint restitutioni in foro conscientiae ob noxia

Quaestio 15 : Utrum damnificans proximum in bonis corporis: teneatus ad damni restitutionem de necessitate salutis

Quaestio 16 : Utrum damnificans alium in fama, teneatur restituere damna hac occasione illata

Quaestio 17 : utrum damnificans proximum in spiritualibus bonis teneatur ad eorundem restitutionem damnificatis

Distinctio 16

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum partium paenitentie: quad sunt contritio cordis: confessio oris: et opis satisfactio: principalior sit interna contritio

Quaestio 2 : Utrum satisfactio paenalium operum requiratur ad perfectam remissionem peccatorum

Quaestio 3 : Utrum ieiunium ecclesiae trasgredientes obliget ad mortale

Quaestio 4 : utrum etet eleemosyna, quae est pars satis factionis: sit de consilio, aut de necessitate salutis

Quaestio 5 : Utrum uenialium peccatorum paenitentia sit ad salutem necessaria

Distinctio 17

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum confiteri peccata sacerdoti sit necessarium ad salutem mortaliter peccanti

Quaestio 2 : Utrum quilibet obnoxius peccato mortali teneatur confiteriproprio sacerdoti

Distinctio 18

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum potestas clauium data ecclesiae extendat se ad remissionem reatus, et culpae

Quaestio 2 : Utrum virtute clauium ecclesiae, homo possit hominem exconmunicare

Quaestio 3 : Utrum omnis participans ex communicato maiori excommunicatione in diuinis, et humanis, sit excommunicatus, et peccet mortaliter in casibus non exceptis

Distinctio 19

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum cuilibet, et solieuangelico sacerdoti conferantur claues in susceptione. sacerdotii

Distinctio 20

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum poenitentia peccatori ad uitam necessaria, ptedatur usque ad terminum uiae in hac praesenti uita etc

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum confessor teneatur celare peccatum sibi quocumque detectum in confessione etc.

Distinctio 22

Praeambulum

Quaestio 1 : Utrum confessor teneatur celare peccatum sibi quocumque detectum in confessione etc.

Distinctio 23

Praeambulum

Prev

How to Cite

Next

Quaestio 1

Utrum aquae superiores per firmamentum ab inferioribus diuisae dic secunda sint de caelesti, uel elementari natura.
1

QVAESTIO VNICA CIRCA hanc distinctionem multa quaeri possent de caelo, & elementis eorumque motu, & transmutationibus. Sed quia illa in libro de caelo, & mundo: ac de generatione, & corruptione Aristo. disputari latius solent: breuiter transeo.

2

Ā¶ Quaerendum tamen erit de duobus. Primo de caelo. Secundo de elementis.

3

Ā¶ Circa primum est quaestio Vtrum aquae superiores per firmamentum ab inferioribus diuisae dic secunda sint de caelesti, uel elemantari natura.

4

Ā¶ In quaestione erunt articuli tres. Primus erit de aquis superioribus per firmamentum diuilis. Secundus de firmamento, & caelorum numero. Tertius dubia mouebit.

5

Ā¶ Quantum ad primum aduertendum, quod de aquis illis superiori bus: ut dicit sanctus Bonauen. propter diuersitatem positionum, & debilitatem rationum, uix potest aliquid certum diciĀ¬

6

Ā¶ Vnde fuerunt quidam, qui dixerunt supra caelum sydereum nullas esse aquas corporales; sed scripturam illam intelligi debere de aquis spiritualibus. Quanopinionem beatus Tho. dicit fuisse Origenis. Allegant etiam illi pro se illud Aug. xiij. confes. quod ille aquae sint mortales. Et illud: Benedicite aquae omnes, quae super caelos sunt domino. Item: Aquae quae super caelos sunt, laudent nomen domini. Benedicere, & laudare est creaturae rationalis, intellectualis, & spiritualis

7

Ā¶ Alij dicunt: quia frequenter scriptura uidetur dicere de aquis materialibus, & extensis, sicut est illud Pili. ciij. Extendens cae. si. pel. q. te.a. su. eius. quod aquae illae sunt aquae uaporabiles supra partem acris eleuatae. Vnde per firmamentum intel ligi uolunt partem aeris inferiorem. Alegant pro se illud beati Aug. super Genad literam dicentis. Quod hoc intelligipotest de aquis, quae suspenduntur in nubibus. Hanc opinionem beatus Bafilius in suo hexameron reprobat. Obuiat, & textus Genes. qui ponit luminaria, solem, & Iunam, ac stellas in firmantento. Et Daniel. iij. Benedicite aquae, quae super caelos sunt domino. Et sequitur Be nedicitesol, & luna domino. Ergo istae aquae sunt supra sole. Vnde dicunt alij: sursum supra firmamentum esse caelum aqueae naturae: quod diuina dispositio sursum posuit ad refrigerandum calorem aetheris. Easque aquas ibi quiescere, uel sua soliditate; uel sua subtilitate, uel dei uirtute illud ordinante. Sed quia non uidetur, quod summus opifex naturam aquae minus nobilem collocasset supra caelum magis nobile: ideo tertij dicunt; quod supra firmamentum, sicut scriptura dicit sunt aquae, quae tamen non habent naturam, uel speciem aquae elementaris. Dicuntur tamen aquae: propter conuenientiam cum elementoaquae in aliqua proprietate. Habet autem aqua elementaris tres proprietates. Nam habet perspicuitatem, habet frigiditatem, habet grauitatem. Quantum ad primum conueniunt: quia habet naturam receptiuam suminis, & retentiuam; & ita utraque earum aquarum est receptiua, & perspicua, licet superiores magis. Quantum ad secundum, scilicet proprietatem frigiditatis, partim con ueniunt, & partim differunt. Conueniunt enim in hoc, quod utraeque sunt frigidae esse ctiue. Differunt autem in hoc, quod inferiores sunt frigidae formaliter; superiores uero minime. Quantum ad tertium penitus non conueniunt; quia aquae supercae lestes, nec graues sunt, nec leues: nec motu recto naturaliter mobiles. Et istam opinionem communiter magis approbant doctores. Quicquid ergo sit de illis opinionibus; tamen aquas esse super caelos dubitandum non est; quia secundum beatum Aug. ij. super Gen. Quomodo & aquae quaieslibet ibi sint, eas tamen ibi esse minime dubitamus: quia maior est huius scripturae auctoritas, quam omnis ingenij humani capacitas.

8

Ā¶ Secundo notandum, quod nome aqua tripliciter accipitur in primaria rerum distinctione. Aliquando accipitur pro informi rerumi materia, ut ibi. Spiritus domini ferebatur super aquas. Nam ubi dicitur. In principio creauit deus caelum, & terram: & terra erat in. & ua, & tene. erant super fac. aby. & spi. domini ferebatur super aquas. secundum supradicta illa nomina caelum terra, abyssus, aqua pro eodem accipiutur; scilicet pro materia informi: postea performas speciuocas distinguenda Aliquando accipitur pro natura transparenti, siue perspicua, & luminis retentiua; ut cum dicitur. Eiat firmamentum in medio aquarum: & diuidat aquas ab aquis &c. Aliquando accipitur pro elementoaquae: ut ibi. Congregentur aquae in unum locum.

9

Ā¶ Tertio notandum: quod philosophi supra firmamentum ponunt adĀ¬ huc aliud caelum mobile propter duas causas. Vna est; quia cum una sphaera non habeat nisi unum motum proprium: si aliqua sphaera habet duos motus: unus erit proprius sibi: & ab intelligentia sibi appropriate coexistente, alius motus conuenit sibia sphaera superiore. Numc autem firmamentum mouetur duc bus motibus. Vno mouetur ab oriente in occidens faciendo singulo de naturali unam reuolutionem super posos mundi: lio modo econuerso super polos xodiaci ab occidente in orientemin. Ioo. annis uno gradu faciendo in. gooco. an nis unam reuolutionem: quam aliqui dicunt longum annum Platonis. Et iste motus renisionis est proprius firmamenti. Prinium uero motum, qui raptus dicitur, habet a sphera superiore: primo cilicet mobili, cuius ille motus est proprius. Secunda causa, quam tangit beatus Thopar. j. q. ixviij. ar. ij. & Alex. par. ii. qscilic. quia sicut firmamentum operatur diuersitatem generationis, & corruptionis per accessum, & recessum per diuersas uirtutes stellarum in ea positarum. Ita oportet ponere uniforme caelum non habens partes diuersarum rationum, siue proprietatum: quod suo motum operetur continuitatem generationis. Et sicut firmamentum cum sphaeris planetarum suis motibus, & diuersitate sunt principia generationis, & corruptionis. Ita printum mobile siuecaelum erystallinum uniformitate sui corporis, & motus est causa conseruationis rerum in esse. Prima causa uidetur efficacior.

10

Ā¶ His praemissis est conclusio prima. Supra firmamentum productae sunt aquae ab aquis inferioribus per firmamentum die secunda productum, diuisae. Patet conclusio quantum ad omnes partes ex textu Gen. j. hoc clare dicentis. Etiam per aucto. bea. Aug. in fine primi notabuis allegatum.

11

Ā¶ Secunda conclusio. Aquae superiores non sunt de elementari natura, sed de caele- sti ab elementis specifice distinctae, Probatur illa conclusio tamquam magis probabilis. Tum quia tunc per naturam essent ponderosae, & per conĀ¬ sequens supra aerem, ignem sphaeras planetarum, & firmamentum uiolenter suspensae. nullum autem uiolentum perpetuum. Aque autem supra firmamentum sunt immortales: & ab omni corruptio ne secretae: ut dicit Aug. xiij. confes. Tum quia corpora mundi ordinantur secundum maiorem nobilitatem, & minorem. ergo clementaris aqua minus nobilis, non debet locari supra firmamentum magis nobile. Tum quia habentium eandem naturam idem est locus. Quia. n. eadem est natura glebae & totius terrae: ideo ex idem utriusque locus: ergo idem erit locus naturalis omnium aquarum elementarium. Neque uidetur ad quid ponantur huiusmodi aquae non n. ad refrigerandum alia corpora celestia, quia illa neque calida sunt, neque frigida formaliter, sed tantum effectiue, & uirtualiter. Nonnion sunt susceptiua peregrinarum impressionum: nec uidetur alia causa posse assignari.

12

Ā¶ Corollarium. Nomen aquae aequiuoce attribuitur aquae elementari, & aquae supercaelesti. Patet quia alia ratione illa, & ista dicitur aqua, ut habitum est notabili secundo.

13

Ā¶ Quantum ad secundum articulum de distinctione caelorum post san. Thom. parte j. q. Ixviij. art. iiij. Notandum, quod caelum tripliciter accipitur in scripturis. Primo modo proprie: ut distinguitur contra elementa, pro corpore sublimi lum inoso actu uel potentia incorruptibili pernaturam circundans regionem elementarem. Et ita accipitur communiter in scripturis: ut ibi. Vocauitque deus firma mentum caelum. & sequitur de sole, & luna. Posuit eos in firmamento caeliGen. j. Secundo modo accipitur improprie: ut dicit perparticipationem pooprietatis corporis caelestis scilicet per corpore leui, & sublimi diaphano, & luminoso actu, uel potentia. Et sic includit etiam aerem, & ignen. Et sic accipit in humnopuerorum. Benedicite uolucres caeli dimo. Dan. iij. & Luc. viij. Et uolucres caeli comederunt illud. Tertio modo accipitur metaphorice. Et sic quandoque trinitas benedicta dicitur caelu: propter eius spualem subtilitatem, & luce, & summam pfectionis altitudinem. de quo caelo exponitur dia bolum dixisse. Esa. xiiij. Ascendam in cclum i. ad aequalitatem dei. Quandoque etiam spiritualia bona, inquibus est sanctorum re muneratio, caelum nominatur: ut Mat. v. Merces uestra copiosa est in celis: ut exponit Augu. Quandoque tria genera spritualium uisionum scilicet corporalis, imaginria, & intellectualis: tres caeli nominantur. De quibus Aug. exponit, quod Paulus raptus est usque in tertium caelum. ij. Cor. xij.-

14

Ā¶ Secundo notandum, quod accipiendo caolum primo modo, proprie potest accipi tripliciter. Vno modo absolute, ut significat simpliciter corpus compositum ex materia, & forma incorruptibili naturaliter: non uitali: nullius peregrine passionis susceptiuum. Per peregrinas passiones intelligo qualitates primas ad inuicem contrarias & secundas eas consequentes: ut grauitatem, leuitatem, colorem, saporem, & caeteras contrarium habentes. Illo modo quaelibet stella epiciclus, & finaliter quaelibet pars caeli est caelum. Secundo modo accipitur connotatiue, ut supponit qpeo caelo primo modo dicto connotado continentiam mediata, ueimmediata regionis elementaris. Et sic importat qualibet caelestensphaeram, totam elementare regionem circundantem. Et illo modo epiciclus, aut stella non dicitur caelum: licet sit pars caeli. Te rtio modo accipitur, ut connotat ordinem ad completum motum planetae aut firmamenti. Et sic omnes orbes, seu sphaerae ad motum unius planetae requisitae dicuntur unum caelum. Et illo modo sol ecentricus deserens corpus planetae non dicitur caelum Similiter nec concentricus quoad unam superficiem, & ecentricus secundum aliam: sed totum aggregatum ex his. Sic accipitur caelum, dum dicuntur esse septem caeli planetatum. Et illo modo accipitur in prima & secunda conclusionibus statim infra positis.

15

Ā¶ His praemissis ponuntur conclusiones ad illum articuium.

16

Ā¶ Prima conclusio. Accipiendo celum primio modo, & proprie: & distinguendo caelos penes suminositatem, & diaphaneitatem, tres sunt caeli in genere, scilicet Iydereum, crystallinum, & emppreum. Patet, quia unum est caelum totaliter lucidum. Et hoc dicitur emppreum, non a colore: sed a perfecto sumine. Alterum totaliter diaphanum scilicet aqueum, siue crystallinum: sic dictum a soliditate, & diaphaneitate, ad modum ac similitudinem crystalli, quae est aqua solidata, quod etiam est primum mobile. Tertium Iydereum partim diaphanum, & partim actu lucidum: & est caelum stellarum. Stellae enim sunt actu lucidae. Reliquae eius partes sunt diaphanae.

17

Ā¶ Et hoc conmuniter diuiditur in octo sphaeras s ilicet in firmamentum, & septem sphaeras planetarum. Probatio horum patet ex sequentibus.

18

Ā¶ Secunda conclusio. Accipiendo caelum, ut in praecedenti conclusione scilicet proprie, & tertio modo, & distinguendo caelos secundum motum, & quietem: decem sunt caeli in specie s scilice nouem mobiles, & caelum emppreum immobile. Probatur conclusio de celis mobilibus, quia tot sunt caeli mobiles, quot motus distincti in eis: sed tales sunt nouem; ergo nouem sunt caeli mobiles. Consequentia nota. Maior patet: quia uni corpori caelesti non conuenit, nisi unus motus proprius ab una intelligentia sibi propria, ut nuc supponitur: ideo tot sunt corpora, quot motus. Minor probatur: quia septe sunt planetae, quorum quilibet habet proprium motum a motum alterius distinctum. Nam pro diuerlis temporibus habent diuersos respectus propinquitatis, & distantiae adinuicem. Quod saluari non potest nisi per diuersos eorum motus. Horum aunt planetarum ponunt septe scilicet Saturnus, suppiter, Mars, Sol, Mercurius, Venus, Luna: de quo sunt metra: Postsim. sum. sequitur ultima luna subest. Item praeter sphaeras planetarum est firmamentum, quod mouetur duobus motibus: ut patet ex ultimo notabili primi articuli. Sunt ergo nouem motus: & per consequens nouem caeli mobiles. Scilicet primum: mobile, quod uno motu mouetur ab oriente in occidens, & rursum in oriens complens unam reuolutionem in xxiiij. horis, dic scilicet naturali. Et suo motu rapit secum omnes sphaeras inferiores: etiam ignis, & aeris regionem superiorem; quod ex motu cometae patet; & firmametum, & septen celipsanetarum. Si tamen tenetur opinio Thebit philosophi ponentis in firmamento tres motus. duos praedictos: & cum his motum accessus, & recessus: oporteret ponere decimam spheram mobilem; ita quod nona sphaera moueretur duplici motu. Vno proprio scilicet accessus, & recessus: & alio commum cum caete ris scilicet diurno siue raptus. Et decima sphera (quae est primum mobile) haberet tamtum unum motum scilicet diurnum. De caelo immobili scilicet empvreo dicitur in dubijs.

19

Ā¶ Tertia conclusio. Accipiendo coelum secundo modo scilicet improprie, & participatiue secundum diuersas distinctiones, diuersus ponitur caelorum numerus. Nam secundum distinctionem generaliorem, quam sequitur Dama. tres sunt celi scilicet cesum acreum, (Vdereum, & supersudereumAcreum compraehendit aerem, & ignem. Sydereum sphaeras planetarum, & firmamentum. Super IVdereum erystallinum siue primum mobile, & emppreum. Ambos hos modos tangit glol. Deut. x. supillud. En dumi deitui caelum est: & caelum caeli. Sed secundum Rabanum accipitur distinctio minus generalis. Nam quia tam ignis, quam aer diuiditur in partem superiorem, & inferiorem. Similiter celum supsydereum in caelum mobile, & immobile. Ideo ponit septen caelos, qui sunt, aereum, aethereum, olympium, igneum, stellatum, crystallinum emppreum.

20

Ā¶ Acreum dicitur regio inferioraeris. Aethereum regio aeris superior, quae mouetur ad motum primimobilis. Ideo aethereum dicitur quasi semper currens Olumpium uero dicitur inferior regio ignis ab altitudine cuiusdam montis, qui dicitur olum pus. Igneum autem dicitur superior regioignis. Caelum stellatum dicitur aggregatum ex septem sphaeris planetarum, & firmamento. Crystallinum est ptimum mobile. Emppreum caelum immobiie locus sanctorum.

21

Ā¶ Secundum distinctionem uero specialem illo modo accipiendo caelum, ponerentur duodecim, uel tredecim caeli scilicet quatuor elementares; & decem, uel undecini proprie celestes. Et hoc modo accipiendo caelum non pro qualibet sphaera: sed tantum pro sphaera, uel sphaeris ad motum unius stellae requisitis. Si uero distinguerentur secundum specialismam distinctionem: & ut quaelibet sphaera caelum diceretur: erunt. xxviij. caeli, scilicet xxj. planetarum: ponendo pro quolibet planeta tres orbes: patet connumerando praedictis. Si uero plures ponuntur pro quibusdam planetis. secundum hoc plurificantur caeli. De quo uidere pertinet ad theoricam planetarum.

22

Ā¶ Quantum ad tertium articulum dubitatur de caelo empyreo, an sit ponendum. Ad hoc breuiter dicendum: quod caelum empyreum non inuenitur positum nisi auctoritate Strabi, Bedae, & Basilij. Nam secundum illos caelumempyreum locus est beatorum, a principio creatus, & statim angelis repletum: ut tactum est supra in fine dist. xiij. Vnde Basilius homil. ij. hexameron. Sicut damnati in tenebras ultimas abiguntur; ita beati remunerationem, quae pro dignis operibus restauratur, in ea luce, quae est extra mundum: quietis domicilium sortiuntur.

23

Ā¶ Ratio congruitatis sumi potest ex conditione gloriae. Expectatur enim in futura remuneratione duplex gloria: scilicet spiritualis, & corporalis. Non solum in corporibus humanis glo rificandis, sed etiam in toto mundo innouando. Inchoata est autem spiritualis gloria in principio mundi in beatitudine angelorum, quorum aequalitas sanctis promittitur. Vnde conueniens fuit, ut etiam a principio corporalis gloria inchoareĀ¬- tur in aliquo corpore, quod etiam a principio fuerit absque seruitute corruptionis, & mutabilitatis, & totaliter lucidum. sicut tota creatura corporalis expectat postresurrectionem futuram. Et ideo illud caelum dicitur empyreum, id est igneum, non a calore; sed a splendo re, sicut primum mobile dicitur aqueum, & crystallinum: non abhumore, sed a diaĀ¬ phaneitate, & erystalli soliditate. Et quia in caelo emppreo inchoata est gloria corporum, quietum esse oportuit, & immobile. sicut in ultiia consumatione motus caelestium corporum cessabit Vtrum autem habeat inffuentiam in illa inferiora, dubium est; cum principa liter ordinatum est ad statum gloriae beatorum. Licet quidam uidentur dicere, quod inssuit in corpora caelestia inferioriHoc etiam caelum locus dicitur beatorum spirituum. Non propter necessitatem quasi in eo spiritus dependeant in esse: sed propter congruitatem; ut exterior claritas conueniat interiori. Et ut nobilissimae creaturae nobilissimus assignetur locus. Vnde Basilius dicit: quod ministrator spiritus non poterat degere in tenebris; sed in luce, & laetitia degendi sibi habitum possidebat. Vnde caelum illud non est locus saluans spiritus beatos, sed tantum continens: ut dicit Alexand: Et licet caelum emppreum sit lucidissimum, non tamen diffundit lumen suum ad inferiora. Vel quia impedit firmamentum, quod in stel lis non est diaphanum. Et quia stellis est plenum, impedit luminis superioris diffusionem. Vel quia non habet lucen condensata, ut corpus solis: ideo sumen non diffundit. Vel quia habet claritatem alterius rationis puta claritatem gloriae, quam non capiunt corpora inferiora.

24

Ā¶ Secundo dubitatur: utrum caelum moueatur a propria forma, uel a coassistem te intelligentia. Dubium illud locum habet duntaxat apud eos, qui tenent caelum esse substantiam compositam ex materia, & forma. Quia si tenetur, quod sit substantia simplex non habens formam; non erit dubium, quin moueatur a causa extrinseca: quae non erit alia, quam intelligentia: quia nihil mouetur a se, per se, & primo. vij Phusic. De his opinionibus habitum est supra dist. xij. Posita ergo opinione, quod caelum sit substantia composita ex materia, & forma tanquam ex partibus essentialibus: de materia dubij fuciunt tres opiniones, qua rum una est erronea. Reliquae duae sunt probabiles, ut recitat sanctus Bonauent.

25

Ā¶ Prima fuit quorundam philosophorum dicentium: quod caelum esset animatum, & magnum animal. Quodque mouetur a propria forma, quae est anima sui perfectiua: sicut mouetur anima. Et hanc animam motricem posuerunt regi a deo mediante intelligentia. Haec autem positio falsa est, & erronea. Nam dicit Dama. quod caeli non sunt animati; sed inanimati, & insensibiles. Quod autem dicuntur deum benedicere seu laudare: dictum est per prosopopeiam, sicut etiam dicitur de alijs inanimatis creaturis scilicet hymbre, rore, & igne, aestu &c. Daniel. iij. Et haec est communis sententia sanctorum. Ideo beatus Aug. retractat illud uerbum, quod dixerat in libro de immortalitate animae: quod mundus anima tur. Et si aliqui sancti hoc dicere uidentur: sicut Hiero. super Ecclesiasticum. intelligendum est illud metaphorice dictum. Nec tantum haec positio est contra catholicicos doc. sed etiam contra philosophos, qui ponunt, quod substantia intellectualis non unitur corpori, nisi mediante uegetabili, & sensibili. Et ita si caelum perficeretur aniia intellectiua etiam sentiret, & uegetaret. Et ita naturaliter posset corrumpi; cum uegetatio non sit sine deperditione partium naturalium: ut patet. ii. de anima.

26

Ā¶ Illa ergo opinione dimissa, sunt aliae duae opin. contrariae: utraque tamen probabilis.

27

Ā¶ Prima, quod caelum mouetur a propria forma. Nam caelum per materiam, quantitatem, & figuram est habile ad motum. Habetque formam perfectiorem forma elementati, & mixti non uiuentis: & perconsequens magis actiuam. Per huius itaque formae uirtutem mouetur orbiculariter; non minus, quam esementa mouentur motu recto. Ideo ad motum caeli non oportet adhibere ministerium angeli, plusquam cuiuslibet elcineti. Nec obstat, quod mouens debet esse aliud a mobili, quia eodem modo diceretur de celo, sicut de grauisium plici, quod secundum formam mouet: & tamen totum mouetur. Vnde quod dicitur. vij. Vhpsi. Nihil mouetur a se &c. ita intelligitur. Nihil est praecise, ac totale mouens, & motum: quia semper aliquid concurrit actiue, & non passiue: scilicet deus uel aliquid extrinsecum. Et si mobile fuerit compositum materia concurrit in ratione mobilis, & non mouentis. Nec obstat, quod continue recedit ab eo loco, ad quem mouetur. & ita motus eius esset simul naturalis: & uiolentus. Nam quicquid naturaliter mouetur ad aliquem locum: ab eo reci dit uiolenter. Quia hoc uerum est de motu, qui sit propter quietem in loco: ut ubi mobile secundum se totum mutat locum. Non sic est de caelo, quod proprie non mouetur ad locum; sed magis in loco, uel circa locum. Nec secundum se totum mutat locum. Manet enim, e per in eadem sphaera se circundante, & locante, Saltem non acquirit alium locum propter ultimam spheram, si esst mobilis. Nec mouetur propter quietem sed naturale est sibi in loco proprio cir culariter moueri sicut graui simpliciuel leui in suo naturali loco quiescere.

28

Ā¶ Sed contra illam opinionem uidetur. Nam si caelum mouetur a propria forma, naturaliter mouetur ergo si quiesce ret, quesceret uiolenter, quiescet aunt in renouatione mundi perpetuo & ita uiolentum esset perpetuum.

29

Ā¶ Sed ad illud posset dici, quod illa quies in renouatione uniuersi erit ita naturalis caelo: sicunt nunc motus eius est sibi naturalis. Vnde eadem forma, quae non mouet propterindigentiam sui, potest successiue inclinari ad opposita propter mutationem ordinis rerum. Sicut graue naturaliter ascendit sursum propter reple tionem uacui. & etiam deorsum, si sub se esset uacuum. Caelum ergo mouetur non propter indigentiam sui, sed propter generationem, & corruptionem illorum inferiorum. Et ita propter conseruationem ordinis uniuersi, qui nunc consistit in generatione, & corruptioneinferiorum. Ideo si stante illo ordine quiesceret, quiesceret uiolenter; ininnouatione uero ordo ille mutabitur. Ideo & formae illius inclinatio; quae est semper ad conseruationem ordinis uniuersi; ideo tunc uiolenter moueretur: & naturaliter quiesceret, sicut exemplficatum est de graui, quod naturaliter inclinatur ad prohibendum uacuum, ubicunque fuerit supra, uel infra. Si fuerit supra, uiolenter quiesceret in loco naturali: & naturaliter ascenderet, cuius oppositum contingit: si non fuerit uacuum supra: sed in latere, uel infra. Et ita magis uidetur, quod caelum mouetur secundum naturam communem, quam secundum propriam. Non enim mouetur propter sui indigentiam, uel perfectionem aliquam per motum acquirendam: aut propter sui conseruationem. quia caelum esset eque perfectum, si quiesceret. Propter hoc enim mouentur cor pora ad sua loca naturalia; aut naturaliter fugiunt contraria. Sed celum mouetur propter conseruationem aliorum secundum ordinem uniuersi a deo constitutum ut dictum est: & hic est motus secundum naturam communem. Si quidem omnibus commune est conari ad conseruationem ordinis uniuersi.

30

Ā¶ Vel potest dici, & redit in idem: quod in innouatione quiescet: quia deus non concurret actiue ad eius motum. Nec tamen quiescet uiolenter, quia omnis creatura secundum naturam inclinatur ad obe- diedum creatori. Sed sorte quies illa sic esset miraculosa; quia propter suspensionem diuinae inssuentiae, quae miraculosa uidetr.

31

Ā¶ Sed est alia opinio conmunior, quod deus mouet caelum mediante intelligentia creata, siue angelo. Et hoc congruebat ordini, quo deus constituit uniuersa: de quo bea. Aug. sup Gen. ad litera dicit: quod deus sic i undum ordinauit, ut spiritum praeficeret omni corpori. Ideo sicut congruum erat angelos deputari ad ministerium hominum: sic & congruum fuit cos deputati ad motum, & regimen caelorum, cum in hoc etiam ministrant homini uia tori, & diuinae subseruiant maiestati.

32

Ā¶ Secundum hanc positionem. lit et motus caelisit ab extrinseco scilicet intelligentia: non tamen ideo non est naturalis, quia ad hoc, quod motus sit naturalis, sufficit, quod passuim conferatuim, idest inclinatur ad huiusmodi motum. Nec in hoc forma caeli est imperfectior forma elementari; que habet uim motiuam; quia puenitur a nobiliori forma. Sicut uirtus uegetatiua in hemine non est impfectior ea, qua est in brito; licet non educat formam substantia lem animam scilicet intellectiuam: qua praeuenitur a nobiliori agente Deo.

33

Ā¶ Et si diceres. Sic motus caeli non esset necessarius: quia intelligentia mouet libere, & contingenter. Potest dici, quod libere mouet: sed non contingenter quantum est ex parte sui: quia propter eius confirmationem non potest non mouere: sicut libere fruitur deo, non tamen contingenter. Veruntamen simpliciter loquendo non mouet necessario; sed contingenter; quia deus contingenter concurrit: quo non concurrente: intelligentia non moueret.

34

Ā¶ Sed circa hoc posset quaeri. Vtrum deus immediate moueat prinium mobile, uel mediante creatura. Ad hoc dicendum, quod in omni operatione deus operatur intime, & imme diate: cum dei uoluntas sit prima, & sunma causa omnium specierum, & motur ut dicit Augu. iij. de trini c. v. & habitum est supra distin. j. q.ij. In aliquibus autem sic operatur, ut ipse sit tota causa, in aliquibus causat particulariter; & uirtututeni causandi communicat creaturae. Prima dicuntur mirabilia, secunda naturalia, & utraque quoad deum uoluntaria; ut uult sanctus sonauen. Loquendo ergo simpliciter de causa immediata; scilicet deo; non tantum primum mobile; sed cuncta mobilia immediate mouet. Sed loquendo de causa mouente totali, dicitur quod deus mouet primum mobile mediante uirture creata; quia motiuitas illa potest conuenire naturae creatae; quia finiti effectus. Et ideo ad declarationem diuinae bonitatis debet creaturae communicaris ita in primo mobili sicut in alijs: cum nulla sit ratio diuersitatis.

35

Ā¶ Item immensitas diuinae poten tiae, sapientiae, & bonitatis hoc requirit; ut deus communicet uirturi creatae actum, quem illa natura nata est susciĀ¬ pere. Actus autem, qui est mouere secundum locum quandocunque corpus: potest conuenire creaturae: ergo uidetur, quod deus nullum corpus moueat absque uirture creaturae. Hoc uidetur esse de intentione. Beatus Augu. iij. de trini. cap. dicentis. Quemadmodum corpora crassiora, & inferiora per subtiliora, & potentiora quodam ordine reguntur: ita omnia corpora per spiritum uitae rationalis. Q uero philo. uidet dicere. ij. caeli: quod primus motor mouet primum mobile. Verum est, tanquam causa finalis, uel efficiens partialis. Si aliud uoluit, auctoritas sua recipienda non est. Hic possent moueri dubia de figura caeli, ac depositionum differentijs. Sed quia parum conferunt; & in libro de caelo, & mundo sufficienter disputantur transeundum est.

36

Ā¶ Vltimo dubitatur utrum celum per astra agat in haecinferiora. Dubium illud latissime extendi posset ad astrologicas superstitiones. De quibus illuminatissimus Ioan. Gerson libellum, quem trilogium astrologiae theologixare inscripsit, catholice, & utiliter edidit, ad quem remitto sectorem. Imitans tamen Sco. q.iij. huius distin. dico, quod caelum per stellas habet actionem in haec inferiora multiplicenIn elementa, mixta imperfecta, mixta inanimata, animata irrationalia.

37

Ā¶ In elementa, & quoad generationem, ac alterationem, & quoad loci mutationem. Nam accedentibus sole, & astris calefactiuis ad Cenith. alicuius regionis, plus conuertitur de elementis inferioribus in superiora: & accedentibus astris frigidis effectiue plus conuertitur de superioribus in inferiora.

38

Ā¶ De alteratione patet ad sensum. accedente sole aer calesit circa nos, recedente frigescit. Videtur tamen, quod totales species elementorum seruant eandem quantitatem; quia duui in una regione conuertitur multum aquae in aerem in opposita duametraliter multum aeris conuertitur in aquam. Nam dum hic sit alteratio ad calorem, in regione opposita sit ad frigiditatem; quia quanĀ¬ tum astra accedunt ad nostrum Cenith: tantum recedunt ab opposito. Et per hoc saluatur, quod nec committitur uacuum, nec penetratio dimensionum.

39

Ā¶ Habent etiam causalitatem quoad motum localem in elementis propinquis igne, & aere: & remotis scilicet aqua non terra; quae in medio mundi quiescit. Nam ignis, & pars superior aeris feruntur circulariter ad motum primi mobilis; ut pater de impressionibus ignitis, ut cometis. Etiam causant fluxum, & refluxum ma ris, quod specialiter attribuitur luna: quae dicitur habere dominium super humida. unde sunam sequitur tumor maris: specialiorem declarationem rescindo.

40

Ā¶ Habent etiam causalitatem super mixta imperfecta: ut super impressiones nedum quoad generatione earum, sed etiam quoad motum localem: ut patet de cometa, & etiam exhalatio ne sicca, quaecleuatur. Eleuatur per calorem solis, & actionem stellarum. Vnde omnem diuersitatem, & motum huiusmodi impressionum, & tempestatum oportet reducere ad caelum & stellas. Et si dicis, si tempestates, & impressiones habent causam motuum caeli, & stellarum: cum illi sint regulares, & determinate, & necessarie: astrologi de his haberent certissime, & infallibiliter iudica re. Rndetur, quod de his certe iudicare nequeunt astre logi: & non sciunt pfecte qua litates, & uirtutes caelorum, & stellarum ad simoi effectus concurrentium, quas si scirent determinate iudicarent. Nam qulitas caeliin omnibus suis conbinationibus, motuum directionum, retrogradationum, aspectuum, nedum planetarum: sed etiam stellarumfirmamenti: quarum multo plures incogniti sunt, qua cogniti cum caeteris circu stantijs loge plus ab homibus ignoratu, quam sciatur. Denique posupposita mundi creatione, cuius duratio nondum. xooo. an norum compleuit; non potuit per calculationes astronomicas saltem quoad esse ctus huiusmodi haberi calculatio magni anni Platonis. Similiter aliarum constellationum, quae non poterant toties repeti; ut facerent experientiam certa, & naturalem detalibus effectibus consequentibus: quarum aliqui nunquam fuerunt; aliqui semel, uelbis. Et propter horum ignorantiam certa iudicia facere non possunt, etiam de naturalibus effectibus. Et si quandoque talium praesumptores quae dam uera dicunt: tamen multo plura falsa. unde manifestum est, quod uera: quae dicunt non arte: sed casuaut diabolica reuelatione dicunt.

41

Ā¶ Et si dicis: multa uera dicunt Respondet Cancellarius: sed multo plura falsa. Et ideo uera, quae dicunt incerta sunt; & fallis plurimis permixta. Angeli uero, qui creduntur horum habere perfectam notitiam: & temporis, & impedimentorum, & caeterorum: possunt omnia dicta, & uentos, & tonitrua, fulgura, pluuias &c. certe quoad temporis magnitudinem locum, certas circumstantias praedicere.

42

Ā¶ Habet etiam celum causalitatem super mixta imperfecta inanimata, ut metalla: quae in quibusdam regionibus generantur ex constellatione habente respectum ad illam regionem, cuius sola terra, quae est eiusdem rationis in omni bus, non est causa.

43

Ā¶ Habet etiam causalitatem ad mixta animata, alterando corpora mixta ad complexionem, seu qualitatem conuententem, uel disconuenientem animae: tale corpus perficien te. sicut est uidere in arboribus: quae in hueme quasi moriuntur: in aestate reuiuiscunt, & ita similiter in sensitiuis. Nam organa sensuum sunt corpora mixta, quo alteraripossunt ad gradum conuententem, ueletiam disconuenientem sensui. Vnde & remittendo, & intendendo qua litates organi; possunt etiam actus sensitiui intendi, uel remitti. & una cum organo corrumpi, uellaluari. Et phoc occasionaliter habere causalitatem quodammodo ad intellectum, & eius actus quia non deordinatur sensus in actu suo. & per consequens deordinatur in tellectus in actibus suis, ut patet in phre neticis, & lunaticis, in quibus est imaginatio confusa. Et per hoc potest esse occalio deordinationis uoluntatis. Potest enim appetitum sensitiuum alte rare, ut magis inclinet ad hoc obiectum, quam ad aliquid. Et quia ut plurimum uoluntas in uiatore inclinatur ad illud, ad quod efficaciter inclinatur appetitus sensitiuus. Per hoc possunt astra inclinare uoluntatem; non tamen effectiue in ipso efficiendo actum uolendi; neque imponere necessitatem quouis modo; quia semper manet uoluntas libera persuam libertatem potens contrarie huiusmodi inclinationi. Nam & homo maximas uincit tentationes, nedum pergratiam; sed etiam per uoluntatis libertate. Vnde auarus ne exponat pecuniam; uincit tentationes carnalium uoluptatum in cibo, potu, uenereis, amore pecuniarum. Sic inclinationibus superbie: exponit enim se uilibus sucri amore, & periculis corporis contra naturalem timorem; & ita de aliis. Quia tamen perhuiusmodi constellatiores potest appetitus sensitiuus ad malum disponi; & plaerique homines sequuntur appetitum sensitiuum: secundum illud Gen.viij. Sensus, & cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua. Idec quandoque astrologi pronosticarent uera, si perfecte uirtutes stellarum noscerent. In quo; quia multiplici laborant ignorantia: patet quia fatuum est iudicium astrologorum dicentium: quod ex aliquibus constellationibus sequuntur bel la, & caetera, quae a solalibertate uoluntatis dependent: cum etiam in rebus naturalibus certa iudicia dare non possint quae tamen causaliter a caelo dependent: quanto minus in his, quae nihil commune habent cum caelo: sed tantum a uoluntatis libertate causantur. Hinc illud Prolemei. Homo sapiens dominabitur astris. dominabitur, inquam quantum ad actus rationis, quae inffuentijs astrorum subiecta non est. dominabitur etiam quantum ad effectus naturales, contra quos remedium adhibere potest. Sicut regulariter contra asperitatem hyemis prouidendo de calefacientibus; contra caumata, & pluuias prouidendo de domibus; & sic de alijs. Et tantum de hoc dubio, & tota quaestione.

PrevBack to TopNext

On this page

Quaestio 1