Table of Contents
Quodlibeta
Quodlibet 1
Quaestio 1 : Utrum in deo sit ponere bonitatem personalem
Quaestio 2 : Utrum Deus ab aeterno potuit sibi hominem assumere
Quodlibet 2
Quodlibet 3
Quodlibet 4
Quodlibet 5
Quodlibet 6
Quaestio 1 : Utrum sint tres in divinis personae, nec plures nec pauciores
Quaestio 4 : Utrum Christus secundum quod homo illuminet angelos
Quaestio 6 : Utrum suppositum divinum posset assumere humanam naturam absque eo quod fruatur
Quaestio 7 : Utrum plures personae divinae possent assumere unam et eamdem naturam numero
Quaestio 8 : Utrum anima a corpore separata recordetur eorum quae noverat coniuncta
Quaestio 9 : Utrum in somnis habeatur aliqua notitia intellectualis
Quaestio 10 : Utrum bona fortuna sit homini naturalis
Quaestio 11 : Utrum iustitia originalis includat in se aliquod donum infusum
Quaestio 12 : Utrum cum virtutibus acquisitis necessarium sit ponere alias infusas eis respondentes
Quaestio 13 : Utrum status virginalis sit super coniugalem an econverso
Quaestio 15 : Utrum si sacerdos super tale monstrum dicat, ego te baptizo, etc ambo sint baptizati
Quaestio 17 : Utrum omnia quae continentur in regula beati Augustini sint praecepta
Quaestio 19 : Utrum religionis ingressum quis posset differre propter paupertatem parentum
Quaestio 20 : Utrum homicida ante baptismum, post susceptum baptismum possit ad ordines promoveri
Quaestio 21 : Utrum parvulus decedens non baptizatus habeat poenam sensus an damni tantum
Quaestio 22 : Utrum commutatio campsoria sit licita
Quaestio 26 : Utrum recipiens aliquid pro mutuo non ex pacto, teneatur illud restituere
Quaestio 29 : Utrum sacerdos habeat corripere subditos suos facto
Quaestio 30 : Utrum actus ecclesiasticos exercens in peccato mortali occulto, peccet mortaliter
Quaestio 31 : Utrum licitum sit communicare peccatoribus
Quaestio 32 : Utrum primi motus sint peccata
Quaestio 33 : Utrum elementa sint distincta per corpora caelestia
Quodlibet 7
Quodlibet 8
Quodlibet 9
Quodlibet 10
Quodlibet 11
Quodlibet 12
Quodlibet 13
Quodlibet 14
Quodlibet 15
Quaestio 11
CIrca secundum arguitur: quod non sit possibile homini vt assentiat propositioni cuius contrarium apparet sibi per rationem: quia non per voluntatem ad hoc cogentem: de qua magis videtur. quoniam intellectus per suum obiectum non potest cogere voluntatem ad consentiendum illi cuius contrarium vult: ergo nec volun tas intellectum ad consentiendum ei cuius contrarium nouit. Item in secundo de anima, phan tasiamus cum volumus: non autem opinamur: vt hominem quadrupedem phantasiamus quem num quam opinamur talem esse: opinari autem est opus intellectus. quare opus intellectus non habetur ex voluntate. ergo &c.
DIcendum ad hoc breuiter: quia alias in quaestionibus ordinariis de tangentibus materiam huius quaestionis satis locuti sumus. Ex illis ergo quae ibi diximus dico distinguendo de ratione, quia aut est ratio qua solidae ve ritati innixa est, & nullo modo infringi potest aliquo genere solutionis verae, aut est ratio quae quantuncunque apparens sit, solidae tamen veritati non innititur. Illi autem cuius contrarium apparet homini per rationem primo modo dictam impossibile est quod homo cogatur assentire, vel possit: quia contrarium illius omnino falsum est: cui nullus consentire potest, aut cogi potest consentire cognita veritate. Veritas enim cognita cogit intellectum ad sibi assentiendum: & cogendo ad sibi assentiendum simul cogit ad dissentiendum suo opposito. Vnde & secundum hoc concedenda sunt duo prima argumenta, licet modicum faciant ad propositum. Illi vero cuius contrarium apparet homini per rationem secundo modo dictam, bene potest homo assentire per habitum fidei, & cogi ad hoc per imperium voluntatis. Per hunc enim mo dum, vt procedit argumentum in contrarium, assentimus articulis fidei, quorum contrarium numquam apparet per rationem primo modo dictam, quia sunt innixi solidae veritati. Quia si per impossibile inveniri posset articulus, cuius contrarium appareret tali ratione, illi non esset adhaerendum vt fidei articulo. dicente August. quod si recta ratione & infallibili apparere posset contrarium ei quod tenetur in sancta ecclesia, non propter illam fidem christianam dimitteret. qualem impossibile est inueniri, immo qualiscumque ratio apparenter de contrario fidei aliquid asserit, vera non est, sed veri similitudine fallit, vt alibi latius declarauimus. Ex quo plane patet falsitas dicti illius quod voluntas non pont velle oppositum eius quod iudicatum est per rationem: postquam voluntas potest ad assentiendum illi contrario cogere rationem.
On this page