Table of Contents
Quodlibeta
Quodlibet 1
Quaestio 1 : Utrum in deo sit ponere bonitatem personalem
Quaestio 2 : Utrum Deus ab aeterno potuit sibi hominem assumere
Quodlibet 2
Quodlibet 3
Quodlibet 4
Quodlibet 5
Quodlibet 6
Quaestio 1 : Utrum sint tres in divinis personae, nec plures nec pauciores
Quaestio 4 : Utrum Christus secundum quod homo illuminet angelos
Quaestio 6 : Utrum suppositum divinum posset assumere humanam naturam absque eo quod fruatur
Quaestio 7 : Utrum plures personae divinae possent assumere unam et eamdem naturam numero
Quaestio 8 : Utrum anima a corpore separata recordetur eorum quae noverat coniuncta
Quaestio 9 : Utrum in somnis habeatur aliqua notitia intellectualis
Quaestio 10 : Utrum bona fortuna sit homini naturalis
Quaestio 11 : Utrum iustitia originalis includat in se aliquod donum infusum
Quaestio 12 : Utrum cum virtutibus acquisitis necessarium sit ponere alias infusas eis respondentes
Quaestio 13 : Utrum status virginalis sit super coniugalem an econverso
Quaestio 15 : Utrum si sacerdos super tale monstrum dicat, ego te baptizo, etc ambo sint baptizati
Quaestio 17 : Utrum omnia quae continentur in regula beati Augustini sint praecepta
Quaestio 19 : Utrum religionis ingressum quis posset differre propter paupertatem parentum
Quaestio 20 : Utrum homicida ante baptismum, post susceptum baptismum possit ad ordines promoveri
Quaestio 21 : Utrum parvulus decedens non baptizatus habeat poenam sensus an damni tantum
Quaestio 22 : Utrum commutatio campsoria sit licita
Quaestio 26 : Utrum recipiens aliquid pro mutuo non ex pacto, teneatur illud restituere
Quaestio 29 : Utrum sacerdos habeat corripere subditos suos facto
Quaestio 30 : Utrum actus ecclesiasticos exercens in peccato mortali occulto, peccet mortaliter
Quaestio 31 : Utrum licitum sit communicare peccatoribus
Quaestio 32 : Utrum primi motus sint peccata
Quaestio 33 : Utrum elementa sint distincta per corpora caelestia
Quodlibet 7
Quodlibet 8
Quodlibet 9
Quodlibet 10
Quodlibet 11
Quodlibet 12
Quodlibet 13
Quodlibet 14
Quodlibet 15
Quaestio 28
SEquuntur quaestiones pertinentes ad hominem secundum diuersos status hominum. Et erant quaedam pertinentia ad hominem existentem in statu praelationis: quaedam vero ad ho minem existentem in statu peccati. Et circa primum erat vnum pertinens ad praelatum saecularem: Vtrum personis ecclesiasticis male dispensantibus bona quae habent de testamentis princeps ad ipsos cogendos vt bene illa dispensent possit mittere manus in bona illorum. Alia ve ro duo erant pertinentia ad praelatum ecclesiasticum.
CIRca primum arguitur quod sic: quia pro pter delictum posset mittere manus in personas eorum: quae magis sunt quam eorum res.
ET est dicendum breuiter ad hoc: quod reuera ecclesia bona temporalia habet a principibus & subiectis eorum: & quo ad proprietatem, & quo ad possessionem, quamquam in dispensatione eorum praelatus ecclesiasticus habeat superiorem iurisdictionem, vt supra determinatum est. Nunc autem principes in dotando ecclesiam de bonis suis temporalibus, sicut libere ea dant, possunt & partem dominii in eis retinere. Et pro quanto retinent in eis potestatem: debent coram principe de illis reddere rationem, vt patet in bonis quae ecclesia te net in feudum a principibus. & si quo ad illa bona non faciat ecclesia principi quod tenetur: potest manus pone re in illa bona, & non in alia in quibus potestatem nullam sibi retinuit. Neque occasione aliarum rerum, aut actionum siue causarum impertinentium ad bona: in quibus obligata est ecclesia principibus, potest princeps mittere manus in bona ecclesiae illa vel illa: quia in causis ecclesiae aliis quam quae rem feudalem tangunt, aut aliquo alio modo obligantur principi: nullo modo se debent principes intromittere: vt clamant infinita iura canonica & ciuiliam Propter quid dico quod in tali casu circa malam dispensationem testamentorum aut quaecumque huiusmodi: nullo modo debentur se principes intromittere, mittendo manus in bona virorum ecclesiasticorum. Sed insolentia eorum in talibus corrigi debet per suos superiores: ad quos principes siue quicumque alii possunt deferre contra illos pro mala eorum dispensatione comquestionem aut denunciationem si eis placuerit. Secundum hoc ergo concedenda est ratio ad istam partem.
AD argumentum in oppositum quod principes possunt mittere manus in personas eorum: dicen dum quod non est verum, propria auctoritate: nisi fuerint degradatae prius per ecclesiam. Si alias quandoque ma nus possunt mittere in eos: hoc non est nisi de mandato & auctoritate ecclesiae. & tali modo consimiliter bene possent manus in bona ipsorum mittere.
On this page