Quaestio 1

¶ Distinctio. 2o. Quaestio.. Nunc ostendetur restat quo modo etc. distinctionem. 2o. quaro. vtrum in Irca ter personas divinas sit summaequalitas. Quod non. quia secundum hylt. pater est maior filio.

¶ Contra. in simbolo Atha nasii. In hac trinitate nihil maius autminus. ergo etc. Test. quia quaeritur de equalitate et prohic intelligendum prium sindamentum eius est quantitas. quod 4or sunt modi accipiendi quantitatem: et secundum istum quadruplicem modum accipiendi quantitatem accipitur 4r equalitas in rebus.

¶ Primus modus quantitatis est secundum virtutem secundum quam inuenitur gradus virtut in multis perfectionibus: secundum istam quantitatem virtup attenditur vna equalitas quae est intel perfectiones quae sunt in eodem gradu.

¶ 2us modus quantitatis est secundum dimensionem et extensionem. et secundum hoc est equalitas que est secundum identitatem quantitatiuam ptium integralium.

¶ 3us modus est secundum durationem: et secundum hoc attenditur equalitas eorum: que eandem pyodum habent.

¶ 4us modus quantita tis est secundum numeralem discretionem: et secundum hoc attenditur equalitas quae est secundum identitatem vnitatum numeralis distinctionis.

¶ Nunc autem oportet videre quomodo persone diuine sunt equales. Utrum secundum omnes istos modos. Et dico quod sic. Nam primo modo sunt summeequales. Quia quicquid perfectionis est in vna est et in alia: et in eodem gradu. nam quaelibet persona habet omnes perfectiones: et habet eas infinitas. et eadem infinitate vna est infinita quae et alia.

¶ 2o etiam modo persone diuine sunt equales secundum quod conueniti eis quantitas que est fundamentum istius equalitatis.

¶ Ad omnia enim ad quae se extendit vna persone: et alia: et cui est praesens vna: et alia: et quicquid vna excedit: et alia: sed omnia excedit vna persona: et omnibus est praesens: et ad omnia se extendit. ergo etc.

¶ 3o etiam modo dico quod persone diuine sunt summe equales: et fi cut primo modo sunt equales: quia in eis est vna infinitas: ita isto tertio modo sunt equales. quia in eis est omnino vna eternitas que fundat istam equalitatem.

¶ 4o etiam modo persone diuine sunt equales. quia quicquid perfectionis est in vna totum illud: et omnia nul meralit accepta sunt et in alia: licet in numero relationum se excedant. tamen iste non dicunt perfectionem simpliciter.

¶ Sed contra hoc instatur 4r. Primo sic. Equalitas enim et inequalitas dicuntur passiones finite quantitatis: sed in deo quantitas virtutis est infinita. quia quelibet perfectio est in tensiue infinita. ergo etc.

¶ 2o sic. In illo non est equalitas secundum extensionem in quo non est quantitas extensiua: sed in deo secundm Augustin non est quantitas extensiua: quia est sine quantitate magnus: ergo in deo non est illa equalitas.

¶ 3o sic. Nomo videtur quod eiusdem ad seipsum possit esse relatio equalitatis: sed eternitas per te. est omnino eadem in tribus personis: ergo ipsa non potest esse in vna persona etiam alteri equalis in alia persona.

¶ 4o sic. Illa non sunt equalia secundum equalitatem discretam vel numeralem: in quorum vno plures sunt entitates numeraliter quam in alio: sed in vna persona non est nisi vna relatio: et in alia sunt due: ergo ipse non sunt equales.

¶ Ad primum dico. quod equalitas que est passio quantitatis. vt est praedicamentum non est in deo. Ubi sciendum. quod quedam quantitas est homogene tatis: et ista est diuisibilis. nam eius passio est diuisibilitas. Alia est quantitas: cuius passio non est diuisibilitas: sicut est quantitas perfectionis in substantia. et talis ponitur in deo.

¶ Ex hoc dico. quod equalitas potest reperiri in quantitate indiuisibili infinita: sed in quantitate infinita diuisibili non potest innueniri. prima est in deo. 2o non. ergo etc.

¶ Ad 2m dico. quod sicut ibi est equalitas: ita fundamentum: modo equalitas illa non videtur proprie accipi. sed solum methaphorice: et hinc est. quod nec equalitas extensionis: sicut nec quantitas est ibi nisi methaphorice.

¶ Ad tertium dico. quod non oportet fundamentum nec formalem terminum distingui si relatio debeat esse realis. sed sufficit distinctio extremorum. Ita dico in proposito. quod sufficit distinpsonarum.

¶ Ad 4m dico. quod iste due relationes que sunt in altera persona habent veram identitatem realem: tamen argumentum videtur eta arguere de inequalitate rationum formalium. quia ille relationes habent distinctas rationes formales. Ideo dico. quod difficile est saluare istam equalitatem distinctionis inter personas divinas posita distinctioe formali. tamen istud non est inconueniens. eo quod nullaillarum dicit aliquid perfectionis.

¶ Adhuc tamen remanent di. quae dam: vna est: si est alia et alia equalitas inter attributa divinaDico quod non. quia eandem habent quantitatem: et per consequens eandem fundant equalitate.

¶ 2a di. est si inter attributa divina est talis equalitas. dicitur quod sic. quia licet habeant distinctionem habent eandem in numero infinitatem: sicut tres primum. tamen sunt in deo infinte equalita tes. quia non oportet ibi positionem quod non sint infinite perfectiones simpliciter in multitudine.