Table of Contents
Commentarius in libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctiones 14-16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctiones 24-25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctiones 34-35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctiones 38-39
Distinctiones 40-41
Distinctio 42
Distinctiones 43-44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Liber 2
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctiones 4-5
Distinctiones 6-7
Distinctiones 8
Distinctiones 9-11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctiones 31-33
Distinctio 34
Distinctiones 35-42
Liber 3
Distinctio 1
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctiones 5-12
Distinctiones 12-16
Distinctiones 17-22
Distinctiones 23-32
Distinctiones 33-36
Distinctiones 37-40
Liber 4
Distinctio 1
Distinctiones 2-3
Distinctiones 4-5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Distinctio 41
Distinctio 42
Distinctio 43
Distinctio 44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Distinctio 49
Distinctio 50
Quaestio 2
¶ Primo quod indulHic dicitur gentie date sunt ecclesie: de thesauro passionis christi et sanctorum: quia sanguis christisufficiebat pro infinitis. Similiter martyres sine morte tali et passione quam sustinuerunt poterant saluari: et ita de illo superabundanti dantur indulgentie.
¶ Alii disunt quod hoc est: quia summus pontifex habet auctoritatem super omnes viatores: sed illi quin sunt in purgatorio aliquomodo sunt viatores: quia adhuc ad terminum non peruenerumt
¶ Alii dicunt quod per modum orationis: quia dicitur in priuilegiis. De benignitate apostolorum petri et pauli considentes damus centum dies indulgentie. Ita dicitur in pando eas.
¶ Alii dicunt quod valet per modum meriti: vt quod vadit ad sanctum inacobum: et huiusmodi. ita quod tales actus requiruntur.
¶ Contra primum. quia xhpotus est plene et complete remuneratus de omnibus acti bus suis. vnde ad philip. secundo. humiliauit semetipsum etc. propter quod deus exaltauit illum. Undede omni superabum danti est bene sibi remuneratum.
¶ Item martyres plus habent de primio. quam habuerunt de merito: quia semper deus remunerat vltra condignum.
¶ Co ni tra 2m. quia illi proprie sunt viatores qui possunt mereri acvemereri. vnde super anima separata beati peti i habet adhuc iu risditionem: Contra tertium multi sunt homines eque perfecti sicut papa. et ideo melius conferrent quam praeapa.
¶ E tra quartum. quia sine merito aliquando datur. si enim ex naturasiua: non indigeret auctoritate. sed per quam auctorita tem: hoc querimus.
¶ Ideo dico quod ex virtute huius verbi habent efficaciam. Quodcumque ligaueris etc. quia tunc fuisinstitutus sicut princeps habens inurisditionem plenariam in ecclesia. et ex tali auctoritate habuit talem potesta tem. hoc probo: quia regula nota est quod quando aliquins princeps habet plenitudinem potestatis in aliqua psolitia. omne debitum in illo regno potest dimittere: sed hic in foro ecclesie deletur aliquod debitum: quia sacerdos absoluens permutat penam eternam in temporalem: quod erat inferni in vno foro debitum: transfert ad foru ecclesie. ergo summus poentifex. quia potest transferre penam purgatorii in penam huius mundi potest totum dimittere: seu remittere.
¶ Dicitur quod tantum valent quantum sonant. Ut quicumque vadit illuc scilicet ad talem sanctum habet viginti dies indulgentie. Si sacerdos dedit sibi viginti dies prnine. habet remissionem illorum de penitentiis sibi iniunctis. ita dicunt isti. si valent in isto menondo Nunc videamus vt istos dies quos iniungit sacerdos remittant indulgentie: Dico quod sic. ex quo cadunt super prniam iniunctam.
¶ Dico quod statutum erat antiquoi tus. quod determinata prnima erat pro quantitate peccatorum sic: vt vno anno peniteat vel sic. modo talis si post mortem iuisset ad purgatorium stetisset vno die pro anno: propter pnimam. igitur lucraris pro vno anno diem in purgatorio. ergo remittendo annum remittitur dies.
¶ Dico quod non: quia ecclesia non habet aucto ritatem proportionandi illas penitentias. sed secundum quod deus permiserit ita dicitet fieri. Auferatur ergo secundum proportionem istam secundum quam in ecclesia delet: et dimittatur totum quantum stetisset: si non soluisset tantum.
¶ hic est sciendum quod aliquis penitet de aliquo peccato vno mortali sufficienter. si postea vadit ad infernum: numquid illud quod restabat potest dimitti a papa.
¶ Et dicitur quod ille quae habet plenitudinem potestatis. Et alii quibus pedit auctoritatem secundum modum quo eis committit.
¶ Sed numquid eprieri per se possent dare: si ius non artaret: quia in dyo cesibus suis habent potestatem dimittendi peccata. quibus valent: dicitur quod vere peniSecundo tentibus et confessis: quia quandiu quis est in peccato est obligatus ad infernum: et ita est in alioforo. Unde papa non habet principatum nec sufficit penite re nisi sit confessus vel confessio. probatio. quia adhuc non est translata obligatio ad penam ecclesiasticam super quam potest.
¶ Sed nunquid potest lucrari penitens sic confessus de aliquibus. postea cadit in peccatum mortale. et cum illo vadit ad indulgentias pro primis confessis.
¶ Dicitur quod sic. quia existens in peccato mortali potest satissacere pro peccatis alectus confessis secundum scotum. et tunc papapotest sibi remittere illud: de quo potest satisfacere. qualiter conferri potest.
On this page