Quaestio 1

Sunt item alii etc. Ic incipit decima distinctio. ¶ Circa quam quero 4o quaestio nes.

¶ Prima est. vtrum corpus christi incidiat esse in loco consecrationis: sine sui mutatione.

¶ Et videtur quod sic. per Augustinum dici. quod do nec finiatur seculum: sursum est disuens.

¶ Con tra. quia post consecrationem est vbi ante non erat. communis opio quae dicit quod sine muhic inducitur tatione sui incipit ibi esse per solam transubstatationem panis in corpus suum: sicut si ex aquageneratur ignis. Ignis sine mutatione incipit esse vbi fuit aqua¬

¶ Contra istu modum arguitur.

¶ Primo. quia quandocumque duomutationes habent distinctos terminos. quorum vnus potest acquri sine alio: mutatio ad vnum non est mutatio ad alterum

¶ Ista patet de se. sed transubstantiatio: et praesentialitas corporis christi. sunt alius et alius terminus: quia deus posset facere praesens corpus christi sine omni transubstantiatione

¶ 2o ex ordine essentiali. patet idem. Quandocumque aliqua duo sic se habent quod vnum potest acquiri alio habito. non eadem mutatione acquiruntur. Sed corpus christi prius posset esse in altari. et postea transubstantiari. ergo etc.

¶ 3o quia deus posset transubstantiare panere in corpus suum: vt in celo. quia si potest in distante: sicut fecit in cena. vbi panis aliquo modo distabat a corpore suo: sequitur quod in quacum que distantia erit transubstantiatio: et tamen corpus christi non erit hic

¶ 4o quandocunque aliquid conuertitur in praexistens: magis ipsum acquirit locum praexistentis. quam econverso. sicut in conuersione cibi in praexistens: sed transubstantiatio fit in praexistens. igitur ex vi transubstantiationis magis acquiritur pani locus christi: quam econverso.

¶ Dico ergo quod aliqua mutatione hoc oportet fieri. et confirmo hoc 4r

¶ Primo. quia corpus christi ante consecrationem et post se habet aliter nunre quam prius. quia ista est vera corpus christi est hic. vbi prius non erat

¶ 2o quia impossibile est quod aliquod subiectum transeat de contradictori. in contradictorium sine mutatione in ipso. Sed hic corpus christ transit de non presente ad presens.

¶ Tertio. quia si dicatur per denominationem extrinsecam. non valet: quia quia tunc perit via ad probandum quamcunque mutationem quia sol est modo in oriente. vbi prius non fuit. ergo est mutatus.

¶ Diceres autem quod non. sed est mutatus denominatione est trinseca. quando autem terminus est illuminatus: vt quando deus creat de nouo vnam animam. tunc dicitur mutatus. et aliter se habere nunc quam prius. quia de non creante fit creans: sed hoc est denominatione extrinseca. Denominatio autem extrinseca saluat mutationem. sed in terminis limitatis videtur esse proba tio sufficiens.

¶ 4o sic. Quandocumque aliqua operatio conuenit alicui quod non conueniebat prius ipsum aliquam formam habet quam prius non habebat. sed ita est in proposito. probo. quia antetransubstantiationem repugnat corpori christi transferri de altan in altare a sacerdote. ergo etc.

¶ Dico igitur quod est aliquamutatio quam acquirit respcum praesentialitatis ad locum hostie fcam transubstantiatione.

¶ Ad cuius euidentiam pono quatuo onclusiones.

¶ Prima est. quod non potest esse aliqua mutatio: quin habe at saltem duos terminos. vnum qui remouetur. alium qui acquiritur.

¶ Secunda. quod in mutationibus. in quibus termini habent prietatem sunt due mutationes. et quatuor termini. hoc patet: quia quando aqua frigida fit calidia. et de frigido sit non frigidum. et de non calido fit calidum.

¶ 3a conclusio quod inuenitur aliqua mutatio vbi non sunt nisi duo termini: vt est priuatio et formaquia per se sunt termini omnis transmutationis. vnus tamen abii citur. alius acquiritur.

¶ 4a conclusio est. quod aliquando est inuenire. supra terminos. et quatuor mutationes. sicut quando corpus transit de loco ad locum: vt nauis quando mouetur ad aliquem locum aliud corpus expellit et istud expulsum habet etiam quatuor terminos quia amittit vnum vbi et priuationem eius acquirit. et a priuatio ne alterius vadit ad ipsum.

¶ Ex hoc. statim patet quomodo deus potest vnam mutationem ab alia separare.

¶ Tunc ad propo situm. corpus christi in celo habet priuationem istius vbi in alta ri. et ita non est ibi mutatio deperditiua sed acquisitiua: quia solum est ibi acquisitio praesentialitatis quam non habebat.

¶ Se endum tamen quod mutatio localis potest intelligi fieri sine acquis tione et deperditione. et hoc est impossibile. quia nulla mutatio ibi saluare potest. vel fiat acquisitio. et nulla deperditio sicut generatur habitus scientialis. et nihil deperditur. Alia est tantum deperditiua et non acquisitiua sicut in potentiis sensitiuis. similiter quando mutatio est inter contraria. cum igitur possit facere deus mutationem deperditiuam. sine acquisitiua. quare non potest facere acquisitiuam sine deperditius: non apparet inconueniens. et ita fit in hoc sacramento. quia christus sine deperditione corporis prioris acquirit nouum vbi in altari.

¶ Contra. quia ista praesentialitas videtur esse quidam respectus. sed ad eum non potest esse mutatio secundum philosophum. 5. philosoph.

¶ Secundo. quia idem mobiliad locum dimittit locum priorem.

¶ Tertio. quia eadem ratione potest esse deperditiua sine acquisitiua et sic corpus christi erit nusquam.

¶ Quarto. quia poterit christus expelli: et perde re primum vbi nullum acquirendo.

¶ Responde ad primum et dico quod ad respectum intrinsecus aduenientem. quales sicut in genere relationis. non est motus: vel mutatio per se scilicet in tertio modo scilicet solitarie. sed bene cum fundamento. nam existente vno albo. si fiat motus ad alterum album. per accidens fit mo tus ad similitudinem: sed si sit respectus extrinsecus ad ueniens. qualis est vbi bene est motus in tertio modo dicendi per se et solitarie.

¶ Ad 2m divsecunum. quod hoc est: quia idem mobile non potest esse in diuersis locis naturaliter.

¶ Ad aliud concedo quod deus posset facere quod nusquam esset corpus christi.

¶ Ad aliud non habeo pro inconuenienti: quod totum inter medium destruatur: et tamen remanent loca distincta celi et terre et esset vacuum. licet ex ordine naturali non posset esse.

¶ Sed hic est dubium in quo predicamento est ista presentialitas

¶ Dico quod aliqui respectus sunt in predicamento per reductionem. sicut locatum habet respectum ad locum. sicut econverso. sed respectus locati ad locum non respicit predicationem vbi. tamen reducitur ad praedicamentum vbi. et ita est hoc.

¶ Secunda difficultas. quia si potest fieri motus deperditionis sine acquisitione. ergo materia posset denudari omni forma. nulla acquisita.

¶ Respondeo quod non habeo pro inconuenienti virtute diuina.

¶ Tertia difficult quia acquireretur nigredo non exclusa albedine: et essent si mul contraria.

¶ Dico quod non. quia sunt incompossibiles simuin eodem subiecnto. quando autem sunt incompossibiles. non potest esse acquisitio vnius. quin aliud deperdatur: et tamen hoc non est ex ratione illo rum motuum sed sic non est de respectibus. quia vnum corpus vt ostensum est. potest simul habere opposita et disperata vbi.

¶ Quarta difficultas quia figura est respectus et tamen figura non praeacquiri nisi alia remota. quia alis idem corpus esset quadrati et circulare.

¶ Dico quod magis est intrinseca figura. quae respectus vbi. et non plures ideo sunt possibiles simul.