Quaestio 1

Post hec de penitentia. HIc incipit di. 14a.

¶ Circa quan queruntur quatuor: quaestiones.

¶ Primo vtrum prnia sit sacramentum noue legis.

¶ Et videtur quod non quia de ipsa praenima facteo est mentio in veteri lege. 3o regum. sur. si per cauerit in te populus tuus et conuersus egerit prniam. Et in ecclaeiastico. ante mortem confitere pecam tua.

¶ Contri Iacob. 5. confitemini alterutrum peccata vestra. quatuor inquirenda.

¶ primo quid est sacramentum pnum Hic sunt vbi sciendum est quod Iero. in eptela ad demtriadem virginem sic diffinit. prenima est 2a tabula post naufragium. nemo enim potest venire ad portum salutis nisi per prninam. Ad perfectam autem pnimam concurrunt quatuor actus diuersarum potentiarum.

¶ Primus est actus intellectus vt quis raicogitet omnia pecca sua.

¶ Secundus actus nolendi. quia oportet nolepeccatum.

¶ Tertius est actus potentie executiue qui est actus pronunciandi peccata.

¶ Quartus actus. est potentie ierarchice in sacerdotibus caracter. Ex istis perficitur prnina quae est sacramentm

¶ Sed contra primum: quia in absolutionibus de praeccatis publicis aliquis potest facere se absoluin de eo peccato de quo nescit ita videtur in confessione.

¶ Contra 2m. quia displicentia est pas quaenon est in potestate nostra.

¶ Contra 3m quia mutus non posset confiteri.

¶ Contra 4m. quia dictum fuit quod caracter non erat po actiua.

¶ Ad primum. dico quod si ignorem quod sit prectum. tamen dubto et facio illud: de hoc est confitendum: quia exposui me peccato.

¶ Ad 2m. dico quod displicentia sensitiua non est in potestate nostra sicut nec immutatio ad magnum gaudium: sed in ratione actus nolendi est in potestate nostra.

¶ Et similiter tristicia consequens non est in appetitu sensitiuo. vnde cum gaudio secundum sen sum potest ire ad confessionem.

¶ Ad 3m. dico quod prolatio vocalis non est de necessaritate. immo sufficeret etiam scribere ea. et sufficiunt signa in muto.

¶ Ad 4m. dico quod licet caracte non sit forma actiua et non eliciat actum realem. tamen consequitur ipsum respectus rationis auteitatis qua potest hoc facere aucim tate legislatoris.

¶ Sed oc. di. quid facit sacerdos in comfessione. Cum secundum Aug. super illo verbo. pras. cor contritum et humiliatum etc. deus statim in contritione remittit peccatum. vnde dicit Iero. quod sacerdos non absoluit: sed ostendit absolutum a deo. qui absoluit ex proposito confitendi. sine quo proposito non esset contritio.

¶ 2a difficultas oritur ex ista. cum qulibet venia contritus ad confessionem: nihil ibi videtur facem sacramentum.

¶ hic dici scundo. quod in omni sacramento sufficit non ponere obicem. ita quod si non sit in actu contrario statim sacramentum habet efficaciam sicut in bapius. tamen vbi non habet volitionem ponit obicem. Secundo inqurendum est quae integrant sacramentum confessionis: et sunt 4or causae.

¶ prima est causa efficiens quae est sacerdos ordinatus et nullus alius potest absoluem: nec confessionem audire: nec sacramentum minstrare: vt sacramentiale.

¶ 2a est causa materialis quae sunt precata confessa. probatur quia forma absolutionis transit super ea.

¶ 3a causa est formalis et est secundum aliquis. absoluo te: et additur communiter a praeccatis tuis.

¶ 4a est causa finalis. valet. quod intendit non recidiuare.

¶ Et instatur contra ista.

¶ contra primum. quia in tempore necessitatis videtur quod aliquis possit confiteri layco.

¶ contra 2m. quia peccaua oblita videntur esse materia.

¶ contra 3m. quia quidam habent ritum. absoluatu te dienus pater deus filius dietus spirituo sanctus.

¶ contra 4m. videtur quod sufficiat comfessio: dato quod non recogitet de recidiuatione.

¶ Respondeo ad primum dicit sco. quod si aliquis crederet posse sacramentaliter layco vel non sacerdoti consiteri esset sibi in detritum cum isto sacramentum habeat dieter minatum mistrum. tamen si pro humilitate hoc facit vt seipsum humiliet et pumiat bene facit. si tamen intenderet aliter peccaret mortaliter.

¶ Ad 2m. dico quod omnia preccata tam oblita quam expresse confessa sunatura hus sacramenti: tamen specialiter confessa.

¶ Ad 3m dicendum. quod sic fiebat in prouicia prouicie: sed improbata fuit ista forma.

¶ Sed tamen vide retur quod sicut greci baptim autem sub hac forma baptimetur seruus christi nicolaus ita videtur quod non esset inconueniens in confessione taliter absolue quia tamen sacramentalia stut stricti iuris: ideo non debent immutari.

¶ Ad 4m. dico quod sufficit quod non habeat actuale propositum recidiuandi. Unde totalis intentio est recipere quod facit ecclesia. videndum est a quo fuit institutum. Aliquo dicunt Tertio quod non inuenitur in euanss.

¶ Sed beatus Iaco. bus ipsum instituit.

¶ Sed hoc non tenetur: quia ipse non habuis aueritatem instituendi sacramentia: vnde et beatus petrus non fuit capus ecclesie: sed vicarius eius: cus non est leges condere: multo mod nus inacobus quo hunit potestatem limitatam in sua dyocesi.

¶ Assignatur igitur locus vbi fuit institutum marci. 3o mathei. 1o. de dit eis potestatem super omnia demonia id est super omnia peccaua. Alii dicunt quod hoc fuit quando misit leprosos ad sacerdotes luce. 1 quibus dixit. Item ostendite vos sacerdotibus. vt daret intelligi quod quando deus absoluit aliquem a pecerea praeccati vult quod sacerdo tibus confitendo ostendat se. Alii dicunt quod hoc fuit Math. 1c. quacum que ligaueris super terram etc. sed hoc magis de iurisditione publica intelligi videtur quam de foro confessionis.

¶ Aliter dicit sco. quod tunc quando christus apistulis dixit. accipite spircitum scuntum. quorum remiserit pcca remittuntur eis etc. Io. xxincto. et tamen hoc non fit nisi in forpniali: et ita videtur quod magis est ad propositum: quia alie auctortates inducte magis accipiuntur secundum sensum mysticum videndum est quae sunt proprietates prinine.

¶ Ubi Quarto sciendum quod multe in se sunt circumstantie prinine et sunt potissime 4or.

¶ prima est quod dicibet esse confslinct pura. vnde qui venit fictus peccat mortaliter.

¶ 2a quod dicibet esse vera sine excusatione et paliatione.

¶ 3a clara et manifesta. quia peccata et circumstantias diabet dicere.

¶ 4a integra sine diminutione: quia inutilt esset si didretur.

¶ Sed instatur contra ista.

¶ contra primum veniens fictus nunquid aliquorecipit: quamuis non recipiat rem sacramento.

¶ hoc dicunt aliqui quod in omni bus sacramentis impriu dispositio quaedam ad gratiam si autem hoc non ponatur quod verius est. tunc dico quod nihil recipit.

¶ contra 2m. numquid licet se excuiume.

¶ Dico quod sic veraciter: quia sicut non licet dicere mius. ita nec plus quam sit: sed veraciter quantum est. et quo.

¶ contra 3m videtur. quia dicendo circumstantias poterit confessio reuelari et peccatum alterius vt si peccator consitens audierit confessionem.

¶ Dico quod in talibus verbis generalibus dicet fieri: vt non reuelet quod si absque reuelatio ne alterius preccti non potest fieri: tunc in foro illo secreto potest reuelare vel potest dicere. Et confessor audiens diabet vtrumque peccatum confessum et reuelatum siue tam confitentis quam reuelatum per circunstantias omnino celare.

¶ Sed de 4o ecclesia toleranunc quod confessio diuidatur siue dimidiatur. Unde prninari diveni poposteo non audiunt nisi reseruata in foro prninali: quia aliam lurisditionem non habent: vnde cum non sit culpa ex parte sui nes consitens intendat diuidere siue dimindiare quantum est in se non est illicitum sic dimidiare.