Table of Contents
Commentarius in libros Sententiarum
Liber 1
Prologus
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctio 5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctiones 14-16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctiones 24-25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctiones 34-35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctiones 38-39
Distinctiones 40-41
Distinctio 42
Distinctiones 43-44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Liber 2
Distinctio 1
Distinctio 2
Distinctio 3
Distinctiones 4-5
Distinctiones 6-7
Distinctiones 8
Distinctiones 9-11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctiones 31-33
Distinctio 34
Distinctiones 35-42
Liber 3
Distinctio 1
Distinctio 3
Distinctio 4
Distinctiones 5-12
Distinctiones 12-16
Distinctiones 17-22
Distinctiones 23-32
Distinctiones 33-36
Distinctiones 37-40
Liber 4
Distinctio 1
Distinctiones 2-3
Distinctiones 4-5
Distinctio 6
Distinctio 7
Distinctio 8
Distinctio 9
Distinctio 10
Distinctio 11
Distinctio 12
Distinctio 13
Distinctio 14
Distinctio 15
Distinctio 16
Distinctio 17
Distinctio 18
Distinctio 19
Distinctio 20
Distinctio 21
Distinctio 22
Distinctio 23
Distinctio 24
Distinctio 25
Distinctio 26
Distinctio 27
Distinctio 28
Distinctio 29
Distinctio 30
Distinctio 31
Distinctio 32
Distinctio 33
Distinctio 34
Distinctio 35
Distinctio 36
Distinctio 37
Distinctio 38
Distinctio 39
Distinctio 40
Distinctio 41
Distinctio 42
Distinctio 43
Distinctio 44
Distinctio 45
Distinctio 46
Distinctio 47
Distinctio 48
Distinctio 49
Distinctio 50
Quaestio 1
¶ Prime vtrum illi quae sunt in inferno magis vellent non esse quam ee. Quod non. Aug. de ci. dei. determinat oppositum: quia tam naturale est esse cuilibs creature quod nullus potest non velle esse
¶ Contra. Tuc. 23o. vbi dicit christus quod peccatores dicentu montibus cadite super nos etc. Etiam apoci. 2o. Tunc desiderabunt mori: et fugiet mors ab eis intelligendum quod ad aliquid volendum inclinamur Hic cnt ex quadruplici causa.
¶ Prima conclusio est. quod damnati non possun appetere non esse secundum naturalem inclinationem. probatur: quod appetitus non fertur naturaliter nisi ad aliquam perfectionem. hoc patet in vtroque appetitu scilicet rationali et sensitiuo. Sed non esse nulli est perfectio.
¶ 2a conclusio quod possunt appetere non esse ex vehementia passionis. patet: quia experimur quod ex iracundia aliquo se interficiunt: non curantes de alia vita: nec eam sperantes.
¶ Tertia conclusio. quod ex inclinatione naturali habitus aliquins potest appetere non esse: quia quandocunque est aliquis actus intensus in obiecto: ex vehementia passionis: potest ex talibus habitus generari. Sed ex vehementia passionis potest esse actus iracundine talis quod faciet appetere non esse etc.
¶ 4a conclusio quod sequendo regu lam recte rationis magis debent appetere non esse: quam sic esse: probatur: quia philosophi dixerunt plus esse appetendam mortem quam facere aliquid turpe. nec nouerant immortalitatem anime. Sed damnati semper operantur aliquid turpe: quia sunt in continua blasphemia dei. Item Ansel. in libro Cur deus homo. quilibet dabet plus velle annihilari quam facere aliquod peccatum mortale.
¶ contr primam conclusionem. quandocumque enim aliqua priuatio inest alicui: ex se et ex natua sua magis inclinatur ad illam quam ad positiuum oppositum: ad quod inclinatur per accidens. Sed ex se homo habet non esse. ab alio autem conuenit ipsum esse. ergo etc.
¶ Contra 2am. licet enim passio sit in appetitu sensitiuo cum concupiscentia et ira: non videtur in appetitu intellectiuo esse.
¶ Co tra 4am. Ubi est enim iustitia est actus recte rationis: sed isti puniuntur iuste a deo. ergo hoc debent appetere: quod scilicet sic existant.
¶ Rspondeo ad primum. Uerum est si esset positiuum. in priuatiuis autem non oportet: sicut homini a natura inest carentia bea ¬titudininis et scientiae. et tamen appetit ista magis quam priuationes eorum.
¶ Ad 2m. oportet tenere quod passiones sint in separatis. alioquin non saluarentur que dicuntur de eis: non tamen est ibi ira tali modo: sicut in nobis: quia scilicet sit accensio sanguinis ci ca cor: sed bene est ibi formale ipsius ire: puta appetitus vindicte. quamuis non materiale.
¶ Ad tertium. Conce do quod habitus non necessitat eos ad hoc. Sed inclinat ad fugiendum tale esse.
¶ Ad quartum. intelligendum quod si illi vellent sic esse sicut sunt aspiciendo ad punitionem iustam: tunc deberent appetere sic esse. Sed aspiciendo ad malum peccati: quod est peius deberent appetere non esse
¶ Prima difficultas est. quia Aug. de libero arbitrio. dicit quod nullus potest recte appetere non esse: quia habito non esse nullus fit melior.
¶ Dico quod ratio concludit in meliori: quia si accipiamus deteriorem et minus deteriorem. ita secundum rectam rationem appetendum est minus malum quasi sit bonum respectu maioris mali: sed minus malum est non esse quam in blasphemia dei esse: et ita appetit quod melius est non simpliciter. sed in comparatione ad maius malum.
¶ 2a difficultas. Aug. li. 14. ciui. dei. c. 2s. Ciuitas dei incipit ab amore dei vsque ad contemptum sui. Ciuitas dyaboli econuerso. sed secundum te danati minime se diligunt: quia appetunt non esse. ergo non videtur eos bertinere ad edificantes ciuitatem dyaboli.
¶ Dicitur quod diligunt se: et fruuntur se inordinate: et quia non possunt inuenire delectationem in se qua fruantur. ideo vellent magis non esse quam sic esse. et hoc ex nimia de lectatione sui et affectione commodi.
¶ 3a difficultas ppsi diligunt quecumque diligunt affectione commodi. et per consequens magis se.
¶ Rspondeo non vi deo hoc: quia nulla creatura est eis accommoda. et ideo non apparet quod diligant dilectione commodi.
¶ 4a difficultiacs. qua dilectione se diligunt: amicitie: vel concupiscentie: non concupiscentie: quia nihil est eis accommodum: si amicitie habetur intentum: quia non appetunt non esse.
¶ Dico quod neutro modo se diligunt secundum quod appetunt non esse. Unde cum tali tristitia nulla potest esse composcibilis dilectio.
¶ Prima. quia tota ratio quare se non diligunt. et volunt magis non esse quam sic esse. sumitur ex peccato in quo sunt.
¶ Repondeo. ibi non est demeritum. sed ibi est vere malus actus et peccatum formaliter. et illud non est eis demeritum: et est eis magna pena.
¶ Secunda difficultas. si non haberent tale peccatum: et remaneret pena: si debereni appetere sic esse:
¶ Dico quod illi non habent actum malum: nec blasphemant: sicut alii. et ideo quia illa pena non impel lit ad blasphemiam: sicut aliorum tristitia. ideo etc.
¶ 4a ifficultas. si illi pueri sint in ira dei. et ex hoc videtur quod possint appetere non esse:
¶ Sed est difficultas. Si causare ntia visionis dei est tanta pena. ergo angeli in sui creatione: et homines in presenti statu: sunt in maxima pena¬
¶ Dico quod non est pena: sed conditio pene. sed pro tempore quo exigit: et est quis dispositus ad hoc esset maxima pena. Unde non est pena nisi pro quanto est carentia bom de biti inesse. Sed angelis pro primo instantis sue creationis: et hominibus pro presenti statu: illud bonum non est debitum inesse. ergo eius carentia pro tunc non est pena: sicut necfit iniuria: nec diciet esse pena paruulo filio regis: si infra annos non permittitur regnare. quanuis pro tempore sibi regnum debeatur. Sed bene esset sibi pena. si quando peruenit ad perfe ctam etatem non permitteretur regnare.
On this page