Quaestio 4

QUarto queritur vtrum sacramentum baptismi sit interabile. Et vide tur quod sic: quia eius causa est interabilis. scilicet peccata delenda.

¶ Contra. peccatum iui originale non potest nisi semel contrahi. ergo non nisi semel deleri. sed baptismus est principaliter ad deletionem institutus: ergo etc. veritas determinata. sed vario modo redhic est ditur causa huius. Aliqui dicunt quod propter impressionem caracteris qui numquam deletur. Aliqui propter rationem superius factam in oppositum. Alii dicunt quod daretur occasio peccandi. Aliipropter dignitatem sacramenti. quia irreuerentia fieret sibi.

¶ Sed prima ratio non valet. quia caracter ponitur quaedam qualitas. nec videtur inconueniensquod augeatur vel diminuatur sicut et gratia: et ita interabitur propter intensionem caracteris sicut dictum fuit in primo de habituintellectuali qui non potest corrumpi. potest tamen intendi.

¶ Ulterius rationabiliter potest dici quod interatio non imprimit caracterem: sed gratiam solum.

¶ Alia etiam ratio non valet. quia multi fuerunt baptizati sine peccato originali vt patuit supra.

¶ Tertia ratio non valet. quia sic diceretur de penitentia.

¶ Nec 4a valet. quia sacramentum eucharistie longe dignius est quocumque alio.

¶ Dicit igitur scotus quod sola voluntas divina est causa: et rationsufficiens est cum conuenientia. quare non interatur. quia sicut scripti ad militiam non interantur. ita in hoc sacramento.

¶ Sed occurrunt dubia 4or.

¶ Primum quid est pena interantium baptismum.

¶ Di citur quod tam recipiens quam conferens efficitur irregularis.

¶ Sed quid si est ibi ignorantia:

¶ Dicitur quod ignoran tia iuris non excusat. sed ignorantia facti vt si nesciatbaptizatum.

¶ Sed quomodo debet fieri quando dubitatur vtrum sit baptizatus:

¶ Dicitur quod cum conditione. vt si non est baptizatus. ego te baptigo in nomine patris et filii et spirit sancti.

¶ Sed quid si aliquis creditur esse baptizatus: et non est. vt faciunt quedam vetule que baptizant in nomine alicuius sancti. sicut dicitur de quodam fratre: quod vetula quaedam baptigauit eum in nomine scti andree.

¶ Di citur quod si talis fuisset mortuus non fuisset damnatus. quia ignorantia innuincibilis fuit.

¶ Sed de tali quid debuit fieri: nunquid debuit interum baptizari:

¶ Dicitur quod sic. quia baptismus est sacramentum et inanua quo omisso omnia sacramentia nihil valent. nec potest caracter imprimi aliorum.

¶ Sed hic occurrit dubium. si aliquis potest baptigzare se sicut dicitur de quodam iudeo qui non inueniens qui baptiza ret eum ipse seipsum baptigauit.

¶ Dicitur quod non potest fieri. quia nullus potest se gignere vel regenerare. sed paptismus est quaedam regenertio.

¶ Sed quid nunquid suffi¬ cit ibi solus vnus minister: vt idem sit loquens: et aquaninfundens:

¶ Dicitur quod sic. quia verba baptizantis referuntr ad actum baptizantis. et ideo si mancus et mutus bapti garent nihil facerent.

¶ Sed nunquid requritur ibi simultas verborum cum ablutione. sed tamen indiuisibili: non indiuisibili. Ita quod si in medio verborum incipiat abluere sufficit. sed si omnino post ablutionem inciperet verba: nihil facent.

¶ Sed quid de quantitate aque:

¶ Dicitur quod in praemitiua eo clesiam baptizabant cum yosoposito. sed hoc est pariculosum. quia batismum non est aspersio sed ablutio.

¶ Sed numquid potest aliquins baptizare sine respondente:

¶ Dicitur quod sic quia de essentia sacramenti non sunt nisi mtam et forma verborum cumintentione debita prolata a baptizante: sed omnia ista possunt fieri sine respondente. et ipsemet potest dicere amen.

¶ Sed quid de mostris: vnum fuit quod habuit duo capita. 4o brachia et duos pedes et erant mulleres.

¶ Certum enim erat quod due anime erant ibi: quia vna erat casta. alia incontinens vna aliam per capillos trahebat. Certe tale modo strum duplici baptismo diabet baptizari: vel debuerun verba in plurali proferri: vt baptigo vos etc.

¶ Aliud modo strum fuit. qui erant duo homines et duos pedes et duo cadita habentes: et vnus fuit per annum ante mortuus.

¶ Dicitur sicut de primo. quod quilibet debuit baptizari per se: vel sub numero plurali.

¶ Sed incidenter occurit dubium quomodo due anime possunt vnicorpus informare. Aliquo dicunt quod vna est in vno capus te tantum: et alia in toto corpore. quia si in capite cum acu pungatur vtrumque sentit.

¶ Sed quomodo:

¶ hic sunt 4or difficilia

¶ Primum est quod subiectum vnum habet priuationem forme eius dem rationis cum ista quam habet sine amissione alterius. modo quandocumque sunt aliqua eiusdem rationis formalis. quod habet impossibilitatem ad vnum et ad reliquum. sicut si albedo huic nigredini est incompossibilis et cuilibet est incompossibilis: quia omnes nigredines incompossibiles sunt sibi: quia sunt eiusdem ratio nis formalis: sed hec anima et hec priuatio non sunt compossibiles formaliter. immo incompossibiles. ergo et omni anime est incompossibilis.

¶ hec ratio videtur sufficiens. quia due forme eiusdem rationis non videntur esse in eodem subiecto nec sunt.

¶ Secundum difficile est: quia anima vna poterit informare omnia corpora. Probatio. Quandocumque aliquid est indeterminatum ad vnum vnius rationis si possit in vno et in quotcumque. Si autem due anime sint in vno corpore sequitur quod infinite et omnes simul.

¶ Respondo patet ex dictis in per libro ibi ratio ista fuit declaria ta quando querebatur vtrum possint esse plures filii in divinis.

¶ Tertium quia ibidem dicitur quod ex infinitate diuine essentie ibi est quod eadem essentia numero est in tribus suppositis. hic autem dicere possum similiter.

¶ Quartum. quia idem corpus erit simul viuum et mortuum. viuum secundum quod informaianima. mortuum secundum quod recessit. Quid igitur dicendum:

¶ Si sensitiua est extensa tunc diceretur quod sensitiua esset vna in toto corpore. et due intellectiue in illis capitibus: et ita esset animalitas vna in duobus suppositis distinctis. et sic esset vnum animal. et duo homines. sed de hoc alies: