Quaestio 3

TErtio queritur. vtrum in hoc sacramento possit committit semonia. Quod non. symonia a symone mago fuit commissa circa spiritualia. hoc autem sacramentum est dl sensibile. et per consequens non spirituale.

¶ Contra in hoc sacramento confirmatur gratia: que est spiritualis. ergo etc.

Hic primo videndum est quid est symonia. ¶ Dico quod secundum nomen dicitur a symone magoqui volunt emere potestatem apitulorum per pecuniam vt posset confimare cui vellet spiritum sanctum. vt habetur actuum. 85. capis quem increpauit petrus dicens: pecunia tua tecum sit in perditionem etc.

¶ Sed melius videtur quod debuit denominari a iacob qui ab esau emit praegenita id est dignitatem praegeniture: et tunc praegeniti erant sacerdotes. ergo dliet nominari inacobia. Similiter iudei emerunt christus a iuda. ergo ab eis debuit nominari iudeya.

¶ Respondeo ad primum dico quod non fuit intentio Iacob emere sacerdotium sed dignitatem solum primogeniture. sicut praesidere hereditati in bonis paternis et habere benedictionem paternam et talia Nec inueni quod Iacob vsus fuerit sacerdotio.

¶ Ad alud non ita pure emebant spiritualia: sed quia summus sacerdos erat princeps temporalis de quo plus curabant. Similiter nec inudei curabant de aliquo spirituali: sed de corpore occidendo

¶ Sed quid est secundum rem symonia:

¶ Dicitur quod est iniustitia commutatiua qua commutatur res spiritualis pro temporali: et res spirituales pro gratuita re: quod sit iniustitia. patet de se: quod conmutatiua. etiam patet. iterum quod gratuita est. particula. quot sunt modi symonie: Secunda

¶ Ubi sciendum quod symonia committit quatuor modis. quia committitur de rebus quae sunt extra nos: sicut dando pecuniam prore spirituali. vel quae sunt iuxta nos: sicut praestare obsequium corporale: vt propter hoc habeatur spirituale: vel que sunt intra nos: sicut exhibendo honorem propter spirituale aliquid consequendum: vel que sunt supra nos: vt si sctam darentur ad hoc vt gratificetur vel sic quantum ad illud pro quo datur symoniam committit. Aliquando circa purespiritualia. sicut Symon magus volunt facere. Aliquando cir ca sensibilia: secundum quod committitur in sacramentis. Aliquando circa alia sacra: vt vendendo plus calicem bendictum quam si non fuisset bendictus. Aliquando circa beneficia. Et nota quod symonia immediate vel mediate semper est in ordine ad spirituale et gratuis tum.

¶ Sed oc. difficultas is sacramento matrimonii: vbi ex pacto coniuges: vel aliqui loco eorum conueniunt de dote: et tamen matrimoium est verum sacramentum. Erioti pro ordinibus in quibus potestas spiritualis et gratia prestatur recipiunt pecuniam: puta si vocetur ad aliquem locum. Et pro insatmenis siue scripturis quae fiunt institutis sa cerdotibus.

¶ Respondeo ad primus dicitur quod si quis haberet intentionem quod pro sacramento matrimonii reciperet pecuniam: non est dubium: quin committeret symoniam: sed habendo respectum ad sustentationem vtriusque coniugis in necessitate: et ad reductionem prolis procreande non est symonia. vnde si aliquis diues vult accipere vxorem bene potest talem querere: vnde status suus non vilescat. vnde sicut prius singularis honorisice vixit. ita possit cum coniugata honorifice viuere: quod tamen non posset nisi illa praestaret aliquod emolumentum: quia quod sufficit vni non sufficit duobus.

¶ Similiter recipere monialem pro pecunia est vere symonia: sed si gratis reci pitur et pro necessitatibus eius talia dantur: fieri potest.

¶ Ad 2m dicendum. quod ecclesia hoc non instituit: sed pro labore eorum accipere possunt. Unde si clericus haberet aportare aquam de remotis partibus ad ecclestiam pro suo labore bene posset aliquid recipere. Et similiter de epristo si eprtes non posset ire illud sine magnis sumprtibus et non haberet vnde: vel non posset sine de trimento sue ecclenie: bene posset aliquid recipere pro reseruatione huiucsdi: sed nullous habendo aspectum ad sacramentum. vnde in habitudi ne ad sacramentum faciendo pactum semper est symonia. particula. si est heresis. videtur quod sic. Dam. in libus Tertia de heresibus. per capi ponit symoniam. simili Aug. primum heresim ponit eam.

¶ Sed hoc non videtur quia ecclesia aliter posuit haberticos et aliter symoniacos.

¶ Ideo distinguentum est quod aliquo modo oportet dicere quod symoniacus sit haberticus: exquo secundum istos symonia est heresis. Quandocumque igitur aliqui dat pecuniam pro re spirituali. si extimat quod tali praecio posset eam emere tunc male sentit: et est error in intellectu. et sic est vere he reticus: quia de his quae de fide tenemus sentit aliter quam diaibet. Si vero est auidus ad habendum qualitercumque siue bene siue male: cre dens tamen quod illa res spiritualis pecunia emi non potest. tunc est inordinatio in affectu et est vere symoniacus: sed non est haberticus Unde symodo magus vere fuit haberticus quia praeter inordinatum affectum habuit et errorem in intellectu. vnde Petrus dixit ei: quia existimasti donum dei pecunia possideri. actuum. eugo. Et ad hoc attendunt scti aliquando. et sic intelligendum est dictum Aug. et Dama. similiter Aug. aliquando scismaticos vocat haberticos: ali quando distinguit: quia si tales scismatua sunt. si vero credunt esse obediendum. et nolunt obedire. tunc simpliciter sunt scismatici. vnde si greci non credunt esse obediendum ecclesie. cum hoc sit contra articulum de vnitate ecclesie. heretici sunt censendi. Si vero credunt: sed proteruire volunt: tunc solum sunt scismatici

¶ Sed quid de sortilegis qui abutuntur sacramentis: applicando ea rebus quibus non debent: vt bapus ymaginibus. et corpus christi ad os buffonis et talia absurda. nunquid tales censendi sunt sortilegi et habertici:

¶ Respondeo distinguo: aut sic applicans credit quod sacramentum habet efficaciam in mortem talis pro quo illa applicatio fit et de corpore christi respectu qualiscun que effectus haec faciat ad quod ordinatum non est. Vel hoc non credit: sed intendit facere irreuerentiam sacramento. vt per hoc dyabo lus compleat votum eius. Si prius vere est censendus haberticus. quia tunc est error in intellectui: et credit oppositum fidei nostre. Si autem secundo modo. tunc non est hereticus et recte credit: sed est sortilegus. quia abutitur sacramentis ex peruersitate voluntatis.

¶ Sed quid de errante circa aliquid deterinatum ab eccletia: num quid est cesendus hereticus:

¶ Dico vniversaliter loquendo quod non. Sed si errat circa ea quae sunt fidei. Mita enim sunt deterinata ab eo clesia. quorum oppositum dicere non est hereticum. sed quae tali intentione determinata sunt quod eccleasia reputat oppositium hereticum. here ticus. dicit Aug. non est censendus omnis quae dicit heresim: sed qui partinaciter perseuerat. simplices enim homines interdum dicunt aliqua quae non sunt recte fidei. sed postquam notificatur eis: statim dimittunt. vnde subdit Augu. errare potero: sed hereticus esse non potero.

¶ Sed est ne symonia maximum peccatum

¶ Dicitur quod sic. quia illud est magnum peccatum: quod est contra nobiliorem virtutem. Sed vdolatria est huiusmodi. quia est contra latriam. Tum etiam quia illud est maxime exprobratum ab ecclesia.

¶ Sed est ne inhoc sacrilegium: dicitur quod bene equipollet sacrilegio.

¶ Sed est ne symoniacus excomnicatus:

¶ Dicitur quod non habetur in inure. sed bnde habetur quod sunt irregulares. ita quod non potest eis conferri onsenficium nisi cum dispensatione summi potestificis.