Articulus 2

¶ Questio I. PRimo ostendo quod mitti non conueniat nec filio: nec spiritui sancto: quia vbi est missio ibi est mutatio: sed nec filio: nec spiritui sancto conuenit mutari. ergo neque mitti.

¶ Item missio videtur esse ad ministerium: sed inferioris est ministrare: quia secundum saluatorem in euangelio secundum Lucam. c. 22. Maior est qui recumbit: quam qui ministrat. ergo mitti non conuenit persone: qua nulla res potest esse superior.

¶ Item vbi est missio: ibi est missi a mittente separatio: sed neque filius neque spiritus sanctus se parantur a patre neque a seipsis. ergo mitti non conuenit neque filio neque spiritui sancto.

Contra Ioan. 15 dicit saluator. Cum venerit paraclytus: quem ego mittam vobis a patre spiritum veritatis. Mitti ergo conuenit spiritui sancto.

¶ Item ad Galat. 4. Misit deus filium suum factum ex muliere etc. ergo mitti conuenit filio¬

Respondeo quod mitti conuenit filio et spiritui sancto: quia vterque illorum est persona emanans et manifesta per aliquem effectum sibi appropriatum: quandoque per effectum per quem habetur: quandoque per effectum per quem haberi ostendebatur. et hoc est mitti vt superius visum est in prima quaestione huius dist.

Ad primum in oppositum cum dicitur quod vbi est missio ibi est mutatio etc. Dico quod si intelligatur de mutatione missi non est verum nisi de missione qua mittitur creatura. Si autem intelligatur de mutatione circa personam ad quam sit missio: vel circa effecctum per quem sit persone misse manifestatio: sic verum est quod in missione diuine persone est aliqua mutatio.

¶ Ad 2m cum dicitur quod missio videtur esse ad ministerium etc. Dico quod sicut inferiori sub ratione qua inferior est conuenit ministrare: ita superiori conuenit administrare. Dico ergo quod diuina persona magis mittitur ad administrandum proprie loquendo quam ad ministrandum. Administra re enim bene competit deo. Unde secundum Augustenum 7. de trinitaca. 3 I. Deus res quas condidit administrat. sic soluunt quidam. Potest tamen aliter dici quod persona diuina cum inuisibiliter mittitur ad hoc principaliter mittitur: vt sibi seruiatur.

¶ Ad 3m cum dicitur quod vbi est missio: ibi est missi a mittente separatio etc. Dico quod verum est de missione qua mittitur nuncius a preceptore: vel iaculum a ia culatore. Sed de missione diuine persone non est verum.

¶ Questio. II. SEcundo queritur. Utrum mitti patri conueniat: sicut et filio. Et videtur quod sic. quia manifestari potest in aliquo effectu sibi appropriato. ergo sibi mitti conuenit: vt videtur.

¶ Item misso aliquo mittitur omne illud quod inseparabile est ab eo: sed pater inseparabilis est a filio et a spiritu sancto. ergo mittitur cum filio et spiritu sancto.

¶ Item Damascen. libro primo ca. 8. dicit quod pater et filius et spiritus sanctus solum differunt penes ingeneratione et generationem et processionem: sed mitti neu trum istorum dicit. ergo in hoc quod est mitti conueniunt.

Contra philosophus 8 physicorum probat quod omne mobile reducitur ad motorem immobilem. ergo a simili omne quod mittitur reducitur ad aliquem mittentem cui non conuenit mitti. Cum ergo cuilibet alii persone a persona patris mitti conueniat: patri non conuenit mitti: vt videtur.

¶ Item Augustinus. 2 libro de trinita. capi. 5. Pater solus nunquam legitur missus.

Respondeo quod patribene conuenit manifestari in aliquo effectu sibi appropriato. Unde Aug. 2. de trinita. ca. vltimo. Nemo sani capitis affirmare debet nusquam personam patris per aliquam speciem corporalem vigilantium oculis demonstrari. Sed quia missio cum hoc quod dicit manifestationem connotat in persona missa emanationem: vt superius visum est. et pater non emanat: ideo suum manifestari non est mitti. Unde Aug. 4. de trinita. ca. vltimo. Si voluisset deus pater per subiectam creaturam visibiliter apparere absurdissime tamen autem a filio quem genuit: autem a spiritu sancto qui de illo procedit missus diceretur. et in eodem libro. c. precedenti sic dicitur. pater cum ex tempore a quoquam cognoscitur: non dicitur missus. Non enim habet de quo sit: aut ex quo procedat. Per hoc patet solutio ad primum quia reddita est ratio: quare suum manifestari non est mitti.

¶ Ad 2m cum dicitur quod misso aliquo mittitur omne illud quod inseparabile est ab eo etc. Dico quod non est verum: quia ad hoc quod vna persona possit mitti sine alia sufficit sine separatione distinctio.

¶ Ad 3m quod arguebatur per Damas. dico quod in missione filii includitur eius generatio: et in missione spiritus sancti eius processio: et in missione generaliter dicta persone emanatio in generali.