Articulus 3

Quaestio PRimo ostendo quod non fuit congruum filium dei assumere naturam humanam in sexu masculino: quia sexus ordinatur ad generationem carnalem: sed christus non venerat ad generandum filios carnaliter: sed spiritualiter: ergo non fuit congruum quod natura humana christi haberet aliquem sexum.

¶ Item reparatio debet respondere ruine: sed prima ruina non fuit per masculum: sed per feminam: ergo non fuit congruum filium dei assumere naturam humanam in sexu masculino: sed feminino.

¶ Item christus assumpsit defectus nostre nature non culpabiles: neque ad peccatum inclinantes: nec existentes sequelas peccati: sed fragilitas feminei sexus defectus est nature: non culpa bilis: nec sequela peccati. ergo videtur quod filius dei debuit sexum femininum assumere.

Contra apostolus i. ad Cor. 1 dicit: quod caput mulieris est vir: sed secundum Aug. 1. li. de trinitate. c. 12. dicit de christo quod secundum formam serui est caput corporis ecclesie: ergo congruum fuit ipsum virilem sexum habere non femineum.

¶ Item Ioelis 2. Letamini in domino deo nostro: quia dedit nobis docto rem iustitie: sed per illum doctorem intelligitur christus: sed mulieri docere non conuenit. Dicit enim apostolus I ad Cor. 14. Mulieres in ecclesiis taceant: non enim permittitur eis loqui: sed subditas esse: ergo non decuit filium dei naturam humanam in sexu feminino accipere: sed in masculino.

Respondeo quod congruum fuit filium dei assumere naturam humanam in sexu masculino: non feminino. Cum enim naturam humanam assumpserit ad reparandum genus humanum: congruum fuit ipsum assumere omnia naturalia nature humane. Unde secundum apostolidum ad Heb 2 debuit per omnia fratribus similari. Sexus autem est de naturalibus nature humane. Congruum ergo fuit ipsum assumere naturam humanam in aliquo sexu. Et quia sexus masculinus perfectior: et honorabilior: et principalius de intentione nature: quam femineus. Et quia ad hoc venit filius dei: vt esset generis humani doctor: et rector: et pro pugnator: que mulieribus non conueniunt: magis congruum fuit ipsum assumen naturam humanam in sexu masculino: quam in feminino.

Ad primum in oppositum dicendum: quod filius deinon assumpsit sexum masculinum ad vsum: sed ad perfectionem nature: sicut erit in sanctis post resurrectionem: quando vt habetur Matth. 22. Neque nubent: neque nubentur.

¶ Ad secundum dicendum: quod quamuis mulier prius peccauerit quamuis: tamen si vir non peccasset: peccatum originale non intrasset in mundum: sicut in lib. 2. ostensum est: potest ergo dici: quod sicut dispositio ad perditionem fuit per mulierem: et complementum per virum: sic dispositioad nostram reparationem initiata fuit per beatam virginem: et per christum completa.

¶ Ad tertium dicendum: quod christus assumpsit nostros defectus non culpabiles conuenientes ad opus nostre redemptionis ad quod magis erat conueniens sexus masculinus quam femineus: vt superius ostensum est.

Questio I SEcundo queritur vtrum congruum fuerit nlium dei assumere naturam humanam de muliere: et de viro. Et videtur quod sic: commixtio sexuum potest esse sine praemni peccato: sed tantummodo assumptioni humane nature repugnare videntur omnia pertinentia ad peccatum: ergo videtur quod congruum fuisset filium dei assumpsisse naturam humanam productam per concubitum maris et femine.

¶ Item fortior est illa attinentia: que est ex parte patris: et matris simul quam que est ex parte matris tantum. Sed congruum fuit filium dei se facere nobis propinquum in natura: quantum posset: cum propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos: nostram naturam assumpserit secundum apostoulium ad Ephe. 2. ergo congruum fuit ipsum nostram naturam de patre: et matre assumen: vt nobis attineret ex parte vtriusque.

Contra. Anselmus libro de concep. virgi. c. 18 decebat vt illius hominis conceptio de matre purissima fieret. Nempe decens erat: vt ea puritate: qua maior sub deo nequit intelligi virgo illa niteret etc. sed hoc verum non esset si filium dei concepisset per concubitum viri. ergo non decebat filium dei carnem assumere per sexuum commixtionem.

Respondeo quod non fuit congruum filium dei assume re naturam humanam de muliere: et de viro: sed de muliere tantum. Et hoc propter matris dignitatem: vt scilicet integra et purissima maneret: et propter dignitatem patris: vt scilicet filii sui naturalis: alius pater non esset: et propter dignitatem concepti: vt scilicet a formatore nobilissimo: et modo excellentissimo formaretur: et propter completionem vniuersi: quantum ad modos producendi homine. Fuerat enim homo productus: neque de viro: neque de muliere scilicet adam: et de viro tantum scilicet eua: et de viro: et muliere sicut Abel: et alii multi: et ideo congruum fuit: vt ille qui veniebat ad reparationem perfectionis vniuersi: quarto modo produceretur scilicet de muliere tantum.

Ad primum in oppositum dicendum: quod quamuis commixtio sexuum possit esse sine omni peccato: tamen in statu nature lapse: non potest esse sine vitiosa libidine: per quam contrahit proles originale peccatum: quod christum contrahere non decebat: qui venerat ad offeredum seipsum hostiam pro peccato. et ideo sicut dicit apostolus ad Heb. 7. Decebat vt nobis esset ponti fex sanctus: innocens: impollutus: segregatus a peccatoribus: qui non habet necessitatem quotidie: quemadmodum sacerdotes prius pro suis delictis hostias offerre: deindepro populo.

¶ Ad secundum dicendum: quod illi cogruitati: que adducta est in opponendo preponderant alie congruitates in corpore questionis adducte.