Articulus 6

Due io. Rimo onstendo quod charitas non sit virtuvna secundum speciem. Charitas enim est amicitia. Sed amicitia a philosophis non ponitur virtus: ergo charitas non est virtus plures: nec virtus vna.

¶ Item secundum philosophum. 8. ethi. c. 3. Tres sunt amicitie species. cum ergo charitas sit amicitia. (Aliter enim propter charitatem discipulorum non dixisset eis christus illud verbum scriptum Ioan. 15 Uos amici mei estis.) Charitas dicitur in plures species.

¶ Item habitus distinguutur penes obiecta: sed duo sunt obiecta charitatis scilicet deus et proximus ergo charitas non est vna virtus secundum speciem.

¶ Item omnes tes eiusdem speciei sunt proportionales inter se: sed cha¬ ritas christi et hominum aliorum et charitas viatorum et beato rum non sunt proportionales inter se: quia charitas aliorum hominum quantumcunque proficiat non potest attingere ad equalitatem charitatis christi: nec charitas vie ad equalitatem patrie: ergo predicte charitates non sunt vnius speciei.

Contra sides est vna virtus secundum speciem: et spes vna virtus secundum speciem vt superius habitum est: ergo a simili et charitas.

¶ Item charitas amicitia quedam est: sed amicitia non distinguitur in plures species nisi penes diuersos fines in specie vel penes diuersas communicationes super quibus fundatur amicitia: sed charitatis non est nisi vnus finis: nec nisi vna communicatio super quam fundatur scilicet beatitudo eterna: ergo charitas non distinguitur in plures species.

Respondeo quod charitas est vne virtus scendum speciespecialissimam que in plures species non diuiditur. Charitas enim constituitur in speciem ex sui comparatione ad suum primum et principale et formale obiectum. Tale autem obiectum charitatis non est nisi vnum scilicet ipse deus sub ratione qua summum bonum: in quo solo plenarie potest beatificari voluntas. hoc autem formalis ratio obiecti charitatis non est diuisibilis in plures rationes. Impossibile enim est esse plura bomna que sint sunma bona: quia non est summe bonum in quo non essent omnes boni rationes per modum excellentiorem quam inueniretur ratio boni in alio bono: nec tale bonum posset esse charitatis principale obiectum: quia in tali bono non posset plenarie beatificari voluntas.

Ad primum in oppositum cum dicitur: quod charitas est amicitia etc. Dico quod amicitia potest accipi pro mutua relatione inter amicos: et sic non est virtus: nec sic loquendo charitas est amicitia. Alio modo pro habitu quo affabiliter se habet homo ad alios homines in seriosa conuersatione: et sic secundum aliquos est quedam medietas quae est virtus ab aliis distincta. vnde et philosophus. 2 ethi. c. 7. eam numerat cum aliis medietatibus que sunt virtutes et manifeste eam distinguit a medietatibus que sunt in passionibus. Secundum alios autem non tam videtur esse virtus quam consequens ad virtutes. Unde proprie loquendo secundum istos charitas non est amicitia. Uidetur autem mihi dicendum: quod ipsa amicitia si accipiatur pro gratuito habiturealiter est ipsa charitas cum quadam relatione ad amicum: sed sic philosophus non est locutus de amicitia.

¶ Ad secundum dicendu: quod amicitia que in re absoluta non difsert a charitate non est principaliter nisi respectu summi boni plenarie voluntatem beatificantis in quo bono vniuntur amici per charitatem: et talis amicitia in plures species non distinguitur.

¶ Ad tertium dicendum: quod proximus non est principale et formale obiectum charitatis. vnde per charitatem ipsum non diligimus nisi propter deum. Sicut autem virtutes non constituuntur in specie per obiecta secundaria: sic nec per plura talia obiecta. Uirtus in plures species distinguitur.

¶ Ad quartum dicendum: quod ratio: quare charitas aliorum hominum non potest attingere ad equalitatem charitatis anime christi est propter capacitatem subiecti que non est tanta in aliqua anima sicut in anima christi: nec etiam posset esse tanta in aliqua creatura nisi vniretur alicui diuine persone vt supposito: quia ratione existentie illius anime in verbo ampliata est capacitas sua vltra capa citatem cuiuslibet alterius creature. Charitas etiam vie si esset maior in aliquibus quam charitas patrie in aliis: tamen non sic perfecte posset se exercere in actum suum: sicut charitas prime pertcorporis animalis et corruptibilis impedimentum et propter carentiam clare visionis que habetur in prima: et que multum operatur ad perfectum charitatis actum.

Questio I SEcundo quaeritur vtrum relatio charitatis ad suum obiectum sit de ratione ipsius. Et videtur quod sic illud per quod res constituitur in specie est de ratione ipsius: sed charitas per sui relationem ad summum bonum constituitur in specie: quia virtutes constituuntur in specie: ex sui