Articulus 2

¶ Questio I

PRimo ostendo quod martyrium et contritio non sint baptismata: alia enim sacramenta no scilicet non plurificantur: non enim sunt plura genera sacerdotiorum: et sic de aliis: ergo a simili nec sunt plura genera baptismatum.

¶ Item baptismus est sacramentum no clc. sed martyrium et contritionon sunt sacramenta no li. quia non significant ex institutione: nec sanctificant ex aliqua verborum benedictione: que tamen conueniunt sacramentis no list vt superius visum est: ergo non sunt baptismata.

Contra. Dama libro 4. capi. 1. numerat octo baptismata inter que nominat poenitentiam: et martyrium.

Respondeo quod large loquendo de baptismate dicendum quod quadrupliciter potest accipi: vnomodo pro signo nostri baptismi: alio modo pro dispositione ad nostrum baptisipium tertio modo pro re conueniente cum nostro baptismo in causando principalem eius effcntum: quartomodo pro re conueniente cum nro baptismo quantum ad eius effectum secundarium.

¶ Primoodo fuerunt tria baptismata: que ponit Dama. vbi 8 scilicet baptisma diluuii: quod significauit nostrum baptisma quantum ad saluationem spiritualis vite in saluatione humani generis facta per arcam: et de hoc prima Pe. 3. 2m transitus maris rubri qui presignificauit nostrum baptisitum quantum ad liberationem a seruitute diaboli: de hoc prima ad Cor. x. 3m ablutiones que fiebant in lege que prefigurauerunt nostrm baptisitum quantum ad ab lutionem peccatorum que sit per christum

¶ Secundoodo fuerunt 2 baptismata que ponit est Dama. vbi prius scilicet baptismus Io. qui baptismus homines disposuit ad susceptionem nostri baptismi et baptismus quo christus baptizatus fuit: per quem ordinata suit aqua vt esset materia nostri baptismi.

¶ Tertio modo sunt duo baptismata scilicet poenitentia et martyrium per que remittitur peccatum.

¶ Quartomodo dicitur baptismus quo baptizati fuerunt Apostoli die pentecostes: de quo habetur Act 2 proprie autem accipiendo baptisma non est nisi vnum. Unde Apostolus ad Eph. 4. Unus dominus: vna fides: vnum baptisma: vnde sic loquendo martyrium et poenitentia non sunt baptismata.

Ad primum in oppositum dicendum: quod alia sacramenta non sunt tante necessitatis sicut baptismus: et ideo non oportuit quod haberent aliqua supplentia quoniam susceptionem sacramenti articulus necessitatis excludit.

¶ Ad 2m dicendum: quod procedit de baptismo no clcet proprie dicto.

¶ Argumentum ad partem aliam procedit de baptismate communiter dicto.

¶ Questio.

SEcundo queritur vtrum baptismus contritionis seu penitentie suppleat in adultis vicem baptismi aque. Et videtur eod non. Necesarium est ad salutem vt fideles ab infidelibus distinguantur: sed hoc distinctio est per characterem quem contritio non imprimit: ergo supplet vicem baptismi.

¶ Item omnes res eiusdem speciei per eundem modum generantur. Unde secundum Commen. 8. phy. generata per putrefactionem non sunt eiusdem speciei cum generatis per propagatione: ergo a simili omnes res eiusdem speciei regenerabiles per eundem modum regenerantur: cum ergo non sit dicendum: nullum regenenari per baptismum: sequitur quod nilus regeneratur sine baptismo.

Contra. Augu. libro 4. de baptismo ent donatum non multum longe ante finem: et decretorum. de conse. di. 4. baptismi vicem: et magister in lit tera huius di. ca. 3. dicunt contritionem cordis supplere vicem baptismi quando baptismi mysterium non comtemptus religionis: sed articulus necessitatis excludit.

Respondeo quod contritionem suppiere vicembaptit mi dupliciter potest intelligi scilicet aut quantum ad peccati remissionem tam originalis scilicet quam actualis: aut quantum ad alios effectus baptismi.

¶ Primo modo contritio seu poenitentia supplet vicem baptismi si desideratur: et haberi non possit. Unde glo. super illud Io. 3. Nisi quis renatus fuerit. Si necessitas impedit voluntas sufficit: alis enim homini viatori habenti vsum libero arbirio posset contra suam voluntatem precludi via salutis: quod falsum est.

¶ Secundo modo contritio non supplet vicem baptismi: quia nec characterem imprimit: nec semper: nec vt in pluribus totam penam temporalem debitam pro actuali peccato remittit: si etiam cum contritione adest baptismi susceptio gratia amplior datur: et inclinatio fomitis magis minuitur.

Ad primum in oppositum dicendum: quod distinctiofidelium ab infidelibus secundum diuinuiudicium semper est de necessitate salutis: sed non secundum iudicium militantis ecclesie: quando signum distinctiuum non potest haberi.

¶ Ad 2sdicendum: quod non est simile de generatione et regeneratione: quia generatio est opus nature: cuius determinatiet limitati sunt modi operandi: sed regeneratio principaliter est opus dei qui regenerare potest hominem quocunque modo sibi placuerit.

¶ Preterea qui per contritionem regeneratur aliquo modo per baptismum regeneratur inquantum regeneratur in virtute desiderii baptismi.

¶ Preterea dicendum: quod maior ari. secundum Augu. falsum est. dicit enim. 3. libro de trinitate capi. 9. multa sunt animalia que coeundo alia pariunt: et cum illa nullis coeuntibus parentibus orta sint.

¶ Questio.

TErtio queritur vtrum baptismus sanguinis vel martyrii suppleat vicem baptismi aque in peruulis. Et videtur quod non. de consecra. di. 4. Si baptizata: et sumptum est ab Augu. libro 2. de baptismo paruulorum quasi eque distanter in ter medium et finem. Qui natus non fuerit non potest renasci: ex quo conuincitur neminens in suo parente potuisse renasci cum nondum sit natus: sed. hoc non esset verum si martyrium suppleret vicem baptismi: quia contingere potest quod ad persequendum fidem tyramnus occidat puerum in vte ro matris: ergo mart yrium in paruulis non supplet vicembaptismi.

¶ Item si martyrium in paruulis suppleret vicem baptismi: aut esset per modum meriti: aut per modum sacramenti: non primo modo: quia nullus meretur in patiendo nisi inquantum voluntarie: seu patienter sustinet passionem: in peruulis autem non est vsus libero arbi nec secundo modo: proprie enim loquendo martyrium non est sacramentum: ergo nullo modo supplet in peruulis vicem baptismi.

¶ Item continentia de qua dicit Sapiens: eccle. 26. quod non est digna ponderatio eius: non supplet vicem baptismi: ergo a simili nec martyrium.

Contra. Augu. 13 de ciui. cap. 7 et recitat magister in littera huius di. capi. 3. Quicumque non percepto regenerationis lauacro pro christi confessione moriuntur tantum eis valet ad dimittenda peccata: quantum si ab luerentur sacro fonte baptismatis.

¶ Item baptismus excellentior quam baptismus aque excellenter potest supplere eius vicem. Sed sicut. dicit Glo. super illud. Iudi. 6 Humiliatusque est israel. Baptisma sanguinis solum est quod nos puriores reddit quam aqua baptismi: ergo excellenter: et vicem baptismi supplere potest.

Respondeo quod baptismus sanguinis in paruulis vicem supplet baptismi quantum ad principalem baptismi effectum qui est peccati remissio per gratiam dei: quantum autem ad illum effectum qui est sacramen tum et res scilicet characterem: non supplet vicem baptismi ipsum characterem imprimendo: quia in sic baptizato lococharacteris in vita eterna est aureola martyrii. Ratio autem quare supplet vicem eius quantum ad principalem effectum: et non quantum ad alium est: quia vterque baptismus efficaciam habet a merito passionis christi: cui per martyt ium magis conformatur homo realiter quam per baptismum aque: quamuis in signo sit econuerso: loquendo de signo significante ex institutione: qua propter omnibus pensatis melior est baptismus sanguis quam aque. Unde Glo. vbi prius dicit: quod baptisma aque acceptum valde pauci immaculati vsque ad exitum vite custodiunt: hoc vero qui baptizatus est vltra peccare non potest: et parum post: per illud baptisma peccata preterita purgantur: per istud etiam futura perrimuntur.

Ad primum in oppositum dicunt quidam quod nullo modo per effusionem sanguinis: nec per viam aliam de lege communi potest puer in vte ro matris a peccato purgari: quia adhuc non habet pleneesse distinctum a causa sui morbi. Aliis autem videtur hoc solutio non valere duplici de causa. Una est: quia etiam cum natus est: est anima coniuncta cause proxime sui morbi scilicet carni infecte.

¶ Alia est: quia insectio carnis est ex semine patris non matris: quod probant per hoc quod si Adam non peccasset postquam iam Eua peccauerat proles eius peccatum originale non contraxisset. Ideo eis pie et ratiosiabiliter videtur dicendum ad argumentum: quod quamuis puer in vtero matris baptismo aque baptizari non possit: quia ibi ipsum sensibile sacramentum suscipere non post: et quia ibi ecclesie militanti ignotus est: tamen quia ad ipsum effusio sanguinis pertingere potest: et deo notus est qui principaliter baptizat per effusionem sanguinis illatam pro fide: ab originali peccato purgari potest: vnde auctoritas Aug. intelligenda est de renasci per susceptionem baptismi aque¬ ex Ad 2m dicendum: quod martyrium in paruulis supplet vicem baptismi non ex vi meriti proprii: sed ex vi meriti christi: cum ius efficacia adest susceptioni martyrii: et ita martyrium peruulum iustificat tanque sacramentum quantum ad sacramenti realitatem: quamuis non sit ex institutione significatiuum: sicut sacramentum proprie dictum.

¶ Ad 3m dicendum: quod illa continentia: de qua ibi loqutur sapiens est continentia ab omni illicito includens iustificationem: vnde illa est effectus baptismi.