Articulus 6

Quaestio PRimo ostendo quod hoc sacramentum sit interabile. medicina est interabilis quae est contra iterabilem morbum. Sed pusillanimitas contra quam est confirmatio: est interabilis morbus ergo iterabilis est confirmatio.

¶ Item hoc sacramentum non est dignius quam sacramentum vnctionis extreme. minus enim nobilis virtus est fortitudo quam spes: vt autem superius habitum est distin. 2. q. 4. arbirio primi. extrema vnctio est ad iuuandum actum spei: et confirmatio ad adiuuandum actum fortitudinis: sed extrema vnctio potest iterari: ergo multo fortius confirmatio.

Contra. de conse. di. 5. dictum est. Nobis visum est eandem confirmationem: sicut nec baptismum iterari minime debere.

Respondeo quod sacramentum confirmationis cum effectum imprimat indelebi lem scilicet characterem iterari non debet: sicut dicit magister in littera huius di. c. 2. Unde bis confirmatus scienter irre gularis est. De bis etiam confirmato ignoranter dicas vt superius dictum est de bis ingnoranter baptizato. confirma tum etiam reconfirmans scienter si publicum est: irregularis est: sicut superius dictum est de baptismo.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis pusillanimitas in homine sit iterabilis: non tamen illa cuius fuit causa originale peccatum. contra illam autem est directe hoc sacramentum. Uel potest dici quod quamuis sit morbus iterabilis non propter hoc est interanda medicina que interius imprimit virtutem suffi¬ cientem contra morbum. talis autem medicina est omne sacramentum imprimens characterem.

¶ Ad secundum dicendum: quod maior est falsa: nec valet eius probatio: quia quam uis extrema vnctio sit per appropriationem ad iuuandum actum nobilioris virtutis quam confirmatio: tamen quia non tantum cooperatur ad actum spei quantum confirmatio ad actum fortitudinis: non potest concludit quod sit confirmatione nobilior: immo ad sensum videmus quod fortiori debilius adiutorium datur.

¶ Preterea. extremam vnctionem dicere esse in adiutorium spei: et confirmationem in adiutorium fortitudinis dictum est per appropriationem non per proprietatem: quodlibet enim sacramentum adiuuat quamlibet virtutem.

Questio II

SEcundo queritur vtrum inunctio chrismatis in confirmatione fieri de beat in fronte. Et videtur quod non. de conse. di. 5. Spiritus sanctus chrismate confirmamur ad pugnam Sed aptitudo ad pugnandum magis pendet ex bona dispositione cordis quam capitis. Cum ergo hoc locus corporis sit quasi in pectore magis debet vnctio fieri in pectore quam in fronte.

¶ Item extra. de sacra vnctione. §. Per frontis. dicitur quod in confirmatione datur spiritus sanctus ad robur. Robur autem est in neruis et ossibus. Cum ergo secundum Auic. 3 libro de animalibus. c. 1. Nerui oriantur a cordeet non a capite: magis debet fieri vnctio confirmationis in pectore quam in fronte.

Contra extra de sacra vnctione.§. Quia vero. Infronte inungitur baptizatus vt libere confiteatur quod credit.

Respondeo quod cum hoc sacramentum ordinetur ad constanter et sine erubesentia sidem confitendum: maxime quantum ad articulum mortis christi in cruce: et signa timoris et erubescentie maxime appareant in fronte propter sui propinquitatem ad organum imaginatiue. ideo ille qui confirmatur inungitur chrismate im modum crucis in fronte: vt sibi ostendatur quod confiteri crucem christi debet sine erubescentia et timore. Et sic ex dictis videri potest quod. 5 concurrunt ad huius sacramenti essentiam scilicet sanctificatum chrisma. supradicta verborum forma: ex parte ministri. dignitas pontificalis: vel commissio papalis sacerdoti facta: et intentio debita. ex parte autem suscipientis requiritur pars corporis determina ta scilicet frons. Quod autem dicit magister huius di. c. 2. hoc sacramentum a ineiunis tantum debere tradi. et non aliter nisi cogat necessitas. et illud de conse. di. 4. vt episcopi non nisi ieiuni per impositionem manuum spiritum sanctum tradant exceptis infirmis: et morte periclitantibus: non pertinet ad sacramenti essentiam: tamen peccat episotus faciens contrarium. Illud etiam quod dicitur. e. distin. vt ieiuni ad confirmationem veniant perfecte etatis moneantur confessionem facere prius: uon refertur ad sacramenti necessitatem sed reuerentiam. Et ad hoc vt suscipientes sacramentum melius sint dispositi ad suscipiendum sacramenti rem scilicet gratiam: quod patet per litteram sequentem.

¶ Notandum etiam quod frons confirmati debet ligari quousque deficcetur: ne frons inuncta aliquas sordes subtrahat: et etiam secundum Hug. 2 lib. de sacra. parte. 7. c. vel. Confirmatum decet non lauare caput vsque ad. 7. dines propter septem dona spiritus sancti. Et quia ecclesia septem diebus celebrat aduentum spiritus sancti in discipulos.

Ad primum in oppositum dicendum quod quamuis robur ad pugnam magis sit ex corde quam capite. cum signa timoris magis aperpareant in fron te quam in pectore. Att amen aptior est homo ad constanter standum in bello: et vincendum per bonam discretionem que multum dependet ex bona organorum capitis dispositione: quam per calorem et spiritus qui sunt in corde. Unde prouerbiorum 24. Cum dispositione initur bellum: et eccle. 8. Sapientia hominis lucet in vultu illius.

¶ Ad secundum dici potest quod plus valet ad bellum sapientia quam corporis robur: et robur etiam mentis plus videtur dependere secundum aliquos ex bona dispositione capitis quam corporis: sed quicquid sit de hoc: tamen hoc certum est quod signa mentis robuste magis appareant in fronte quam in pectore.