Articulus 2

Questio. II. PRimo ostendo quod vnus coniunx sine alterius licentia potest continentiam vouere. Quia nulli per legem diuinam precluditur viaficiendi in melius: sed si coniunx non posset vouere continentiam sine licentia alterius: vnus coniunx posset viam alii precludere proficiendi in melius: quia melius est esse continetem quam vti carnali concubitu. ergo vnus coniunx sine licentia alterius potest continetiam vouere.

¶ Item vir sine licentia vxoris potest cruce accipere: extra de voto et voti redemptione. Ex multa. §. quod aut. Sed licitum est votum crucis in votum religionis mutare. ergo vir sine licentia vx oris potest profiteri continentiam in religione.

Contra apostolus. 1 Cor. 7. Nolite fraudari inuicennisi forte ex consensum ad tempus. vt vacetis orationi.

Respondeo vouere voluntatis est. vnde de his tantum potest esse quae nostre subiacent voluntati. vnde magister in littera huius dist. c. 2. et est. 33. q. 5. Una. et sumptum est ab Aug. in eplura ad Armentarium versus finem. Non exigit deus si quis ex alieno vouerit aliquid: sed potius alienum vsurpare vetat: et quia reddere debitum est necessitatis non voluntatis: ideo vnus coniunx sine alterius licentia vouere non potest: debitum petenti non reddere. hoc enim esset votum facere de alieno: sed quia exigere est in voluntate exigentis: ideo secundum aliquos vnus coniunx sine alterius licentia vouere potest vt nunquam exigat.

¶ Alii autem dicunt contrarium: quia ex hoc vt ipsi dicunt alteri coniugi redderetur matrimonium nimis onerosum: quia semper oporteret ipsum confusionem petendi debitum subire: irrationabile autem est vt vnus coniunx sine alterius licentia possit emitrere votum in ipsius preiudicium.

¶ Sed prima opinioest securior et communior: non enim ex hoc quod alter coniunx vouet non exigere redditur matrimonium alteri coniugi magis one rosum: sed magis leue: quia reddere debitum multotiens est penale: et quo ad reddendum debitum ille qui vouit remanet in seruitute: et alius liber efficitur.

Ad primum in oppositum dicendum quod viam proficiendi in melius quantum ad mutationem status precludit homo sibi per consumationem matrimonii nisi alter coniunx voluerit: quia sic in melius proficere esset in preiudicium alterius coniugis: sed nec propter hoc preclusa est sibi via proficiendi in melius in suo coniugio remanenti.

¶ Ad secundum dicendum quod coniugato cruce signato non licet votum crucis in vorum religionis commutare: quia non sic est preiudiciale vxori votum primum sicut secundum: quia virum cruce signatum potest sequisi vult: et si non vult non propter hoc obligatur ad perpetuam continentiam: quia maritus potest reuerti: et si moritur potest alium virum ducere: non sic autem posset dici de ipsa si vir eius pro fi eretur in religione.

Questio. 2II I SEcundo quaeritur vtrum coniunt dans alii licentiam vouendi continentiam possit illam postea reuocare. Et videtur quod sic. magister huius di. c. 2. et glo. in numerorum 3o et est. 33. q. 5. Manifestu: dicit quod si vir prius promiserit mulieri votum abstinentie facere: et postea prohibuit: quamuis peccet prohibendo: quod concesserat: non tamen faciat mulier quod vouerat: ergo a simili ita potest dici de voto continentie.

¶ Item si laicus de lententia et permissione vxoris professionem fecerit in religione nisi vxor ad religionem transierit: aut perpetuam castitatem promiserit vir potest et debet de monasterio reuocari. extra de conuersione coniugatorum. c. 1.

Contra 33 q. 5. Qu vxorem suam. Qui vxorem suam velare permiserit aliam non accipiat: sed similiter conuertatur.

Respondeo quod si: c oniunx dat alteri coniungi licentiam continentiam vouendi: audat eam in facie ecclesie et coram suo ordinario: et sic datam reuocare non potest: aut in priuato: et tunc antequam voueat licentiam reuocare potest: ius enim hoc ideo concedit: quia tales licentie clam facte sunt periculose: et quia licentiatus ante votum non est nouo vinculo obligatus melius est quod reuertatur ad coniugem quam coniunx in fornicationis periculo remaneret. Sed vt multi dicunt post voti. emissionem: impletionem voti prohibere non potest: nec in hoc sibi tenetur mulier obedire: quia iam alio vinculo ligata est et de licentia mariti: quod hoc potuit concedere: et huic sententie consentit magister huius di. c. 2. et decre. 33 q. 5. Manifestum §. ex premissis. vbi dicitur de coniugibus quod cum qualibet eorum alterum a suo iure absoluerit ad preteritam seruitutem ipsum reuocare non poterit.

¶ Alii dicunt quod nisi licentietur ab altero coniuge auctoritate diocesani episcopi: et nisi licentians monasterium intrauerit: vel votum castitatis emittat in seculo remanens: et talis sit etatis quod de ipsa probabiliter oriri non possit suspitio: iura decernunt talem licentiam ad petitione eiusdem coniugis qui eam dedit quantum in se fuit irritandam: et quamuis coniunx peccet hoc petendo: tamen ad eius petitionem ille qui re ligionem intrauerat potest et debet de monasterio reuocari: et pro hac opinione videtur expresse esse decretalis allegata in opponendo: et glo. ibidem.

Ad primum in oppositum dicendum quod ionenst simile de voto continentie et abstinem tie: quia vt dicitur in. §. predi. in textu. et in glo. in debito coniugieque mulier habet potestatem viri sicut et vir mulieris: in ceteris vero vir est caput mulieris et mulier corpus viri: et ideo mulier votum continentie: quod emisit de licentia viri poterit obseruare et debebit: quamuis vir postea contradicat: sed votum abstinentie quamuis viro permittente possit promittere: ipso tamen prohibente promissa non valebit implere: quamuis virpeccet prohibendo. argumentum ad hoc. 23. q. 1. Quid cul patur. vbi dicitur quod fortasse aliquando reum facit regem iniquitas imperandi: innocentem autem militem ostendit ordo seruiendi

¶ Ad secundum dicendum quod ibi loqutur de illo qui de licentia vxoris ignorante episcopo in religionem profitetur: et talis reuocari potest secundum forum iudicii: quia talis lnima modo debito data non fuit nec accepta: vel quia predicta lententia probari sufficienter non potuit: quia vt volunt aliqui si probari potuisset: mulier debuisset compelli religionem intrare si erat iuuenis. ad hoc argumentum. 33 q. 5. Qui vxorem. vel tantum castita tem vouere si erat senex.

¶ Qui vult tenere opinionem secundam potest dicere ad decretum allegatum in contrarium quod illud verbum similiter conuertatur. sic intelligendum est id est nisi malit suum coniugem reuocare: sic soluut quidam vt refert glo. ibidem. Uel potest dici et melius quod ideo dicitur. similiter conuertatur: quia reuocando peccat quamuis ad etus petitionem alius debeat per iudicem reuocari: quia iura ex rationabili causa decernunt talem lententiam ad petitionem coniugis alterius irritandam: quia nisi hoc fieret multa pericula imminere possent coniugi in seculo remanenti.