Articulus 3

Quaestio. PRimo ostendo quod sacerdos peccat qui scienter dat sacramentum hoc existenti in peccato mortali: quamuis lex dicat quod petenti debitum sit reddendum: tamen ille peccat quod gladium apud se depositum reddit petenti: si sciat quod prtens illum eodem interficere se proponat: ergo a simili quamuis ius canonicum dicat quod sacerdos suo subdito petenti ministret hoc sacramentum: peccat ministrando: quando scit illum hoc petere in malum suum: quod facit omnis petens in peccato mortali.

¶ Item vilior res est peccator inquantum peccator quam lutum: sed si sacerdos proiicere: scienter corpus christi in lutum mortaliter peccaret: ergo multo fortius mortaliter peccat quando ponit ipsum in ore illius quem scit ipse esse in mortali peccato.

¶ Item mortaliter peccaret medicus qui scienter daret medicinam infirmo: qua esset interficiendus: ergo cum grauior sit mors spiri tualis quam corporalis. multo fortius sacerdos mortaliter peccat dando hoc sacramentum illi quem scit esse in peccato mortali: quia talis recipiendo hoc sacramentum mortaliter peccat.

Contra. de consecra. dist. 2. non prohibeat. Non prohibeat dispensator pingues terre scilicet peccatores secundum glo. ad mensam domini manducare.

¶ Item I q. 1. christus. christus quid fecit nobis qui traditorem suum tanta patientia pertulit: vt ei primam eucharistiam confectam manibus suis in ore suo commendatam: sicut ceteris apostolis traderet: quasi dicat in hoc exemplum nobis reliquit¬

¶ Item. 7. q. 1. Aduersitas. in fine dicitur: quod quamuis christus sciret iudam esse surem: tamen ad predicandum eum misit: et ei eucharistiam dedit. docens in ecclesia tolerari malos: et go exemplo christi licitum est sacerdoti dare eucharistiam illi quem scit esse in peccato mortali.

Respondeo quod ille quem sacerdos scit esse in peccato mortali: aut non petit eucharistiam sibi dari: et tunc sacerdos dando peccat: aut petit. et tunc distingue: quia aut suum peccatum mortale est occultum: aut manifestum. Si manifestum: tunc sacerdos sibi dando eucharistiam peccaret: quia legitimam contra ipsum habet excusationem vel exceptionem: quam sibi publice obiicere potest: et accipio hic manifestum non pro omni eo quod probari potest: quod magis proprie dicitur manifestabile quam manifestum. Unde si sacerdos sciret parochia num suum esse in crimine quod legitime contra ipsam posset pro bari: ita quod illud crimen nescirent cum ipso nisi duo vel tres testes: per quos hoc probare posset: non propter hoc deberet eucharistiam negare illi in publico petenti: quia iam inferret sibi penam ante criminis probationem: quod fieri non debet i1. q. 3. Eorum qui. Sed accipio hic manifestum pro notorio. Est autem peccatum notorium vel per sententiam vel per confessionem factam in iure: aut euidentiam rei que tergiuersatione aliqua cel ari non potest: extra de cohabitatio. clericorum: et mulierum capitulo vltimo. Si autem peccatum suum est occultum: aut petit in occulto: et tunc sacerdos sibi dando peccaret: quia habet contra eum legitimam exceptionem quam sibt in occulto obiicere potest: et ipsum debet monere ne petat in publico: vt habetur de consecr. di. 2. Non prohibeat. Aut petit in publico: et tunc sacerdos sibi dare tenetur: quia contra eum non habet legitimam exceptionem: quam ei in publico obiicere possit: extra de officio iudi. or. Si sacerdos.

Ad primum dicendum quod non est simile: quia insnaturale quod est virtuosius iu re positiuo: precipit non reddere depositum in tali casu. non est autem sic in proposito. imo ius naturale dictat quot oc cultus peccator a prelato suo non publicetur. Unde nec christus publicauit peccatum iude quousque ipse iudas semetipsum manifestauit. Unde extra: de offi. iudi. or. Si sacerdos si sacerdoo sciat pro certo aliquem esse reum alicuius criminis: vel confessus fuerit et emendare noluerit: nisi iudiciario ordine quis probare possit: cum non debet nominatim arguere.

¶ Ad secundum dicendum quod non est simile: quia lutum corporale polluit illud quod in ipsum proiicitur. vnde species consecraccator recipiens corpus christi nihiftas poltueret eg polluit nisi semetipsum.

¶ Ad tertium dicendum: quod non est simile: quia talem medicinam negare mfirmum non infamaret: nec populum scandalizaret: nec aliquod preiudicium bono communi faceret: quod fieret si iudici liceret punire: vel alium diffamare pro sua voluntate iudiciario ordine pretermisso.

¶ Argumenta ad partem aliam procedunt de peccatore occulto petente in manifesto. Et caueat sacerdoa ne sic petenti det hostiam non consecratam simulans sibi dare corpus christi: quia si hoc faceret grauissime peccaret. daret enm sibi et populo occasionem idolatrandi quantum in se esset.

Quaestio II. Ecundo quaeritur vtrum sacerdos peccet dando hoc sacramentum hystrionibus et magis

¶ Respondeo quod solutio huius quaestionis ex solu tione precedentis manifesta est. tales enim ducunt illicitam vitam. Unde de talibus dicitur: de consecr. di. 2. Pro dilectione. Puto nec maiestati diuine: nec euangelice discipline congruere: vt pudor et bonor ecclesie tam turpori et infami contagione fedetur. Unde nec talibus nec cuicunque infami notorio et manitesto danda est eucharit stia secundum etimam glo. ibidem. Si tamen vt dicitur sequenti. c. tales reuertantur ad dominum eis gratia vel reconciliatio non negetur: non est tamen sic intelligendum quod statim debeat eis dari eucharistia: quia propter reuerentiam sacramenti: et viprobetur eorum conuersio non ficta: non debet eis dari vsque post peractam penitentiam: nisi aliquis articulus necessitatis vel pietatis aliquando aliter fieri suaderet.

Questio ens td III.

TErtio queritur vtrum sacerdos hoc facramentum dare debeat illis qui de crimine sunt fuspecti. Et videtur quod sic. 2. q. 1. eMulti: et sumptum est ab Aug. lib. de penitentia longe ante finem. Noluit deus hominem ab homine in dicari arbitrio iuspitionis: sed si sacerdos non daret eucharistiam suspectis de crimine sicut aliis. iudicaret eos arbitrio suspitionis: ergo videtur quod eis debeat eucharisti am dare non obstante suspitione.

¶ Item 6. q. 1. Ques. Omnis suspitio potius est repellenda quam approbanda vel recipienda. Sed si sacerdos pro suspitione dimitteret eu charistiam dare suspectis: suspitionem non repelleret: std¬ approbaret vel reciperet: ergo videtur quod non debet dimit tere dare eucharistiam alicu pro suspitione.

Contra 3 q. 1. Dixit dominus. Ubicunque est ornicatio vel fornicationis suspitio libere vxor dimittitur: ergo a simili vbicumque est suspitio homopropter illam: sicut propter factum iuste repellitur: ergo sicut sacerdos non debet dare eucharistiam publice crimino sis: ita nec publice de crimine suspectis.

Respondeo. sicut dicit glo iu per capituium veirtimo allegatum. triplex est suspitio: temeraria: probabilis: violentam.

¶ Suspitio temeraexr irrationabili causa consurgit: cususmodi est illa que conficta est rumoribus maledicorum hominum et obtrectatorum 11 q. 3. In cunctis: et pro tali suspitione non debet sacerdos dimittere eucharistiam dare suspecto¬

¶ Probabilis est que consistit ex probabilibus signis: propter hanc suspitionem non debet etiam sacerdos dimitter dare eucharistiam 2. q. 1. Deus mala audita nullum audi entium moueant: nec passim dicta absque certa probatione quisquam vnquam credat. Sed ante audita viligenter inquirat: nec itanter quid aliquis agat: et ita nullum ante veram: in nem iudicare autem damnare debemus.

¶ Uic rgit ex suspitionibus vlolentis: vt si inueniatur suspectus cum suspecta: nudus cum nuda: soluecum sola in eodem lecto loco et temporem fuspectis: et contra tales suspectos iudicandum est. sicut iudicaretur de facto. Unde sicut publice criminoso sacerdos non debet dare eucharistiam. ita nec publice suspecto de crimine modo suspecto predicto: secundum enim iura quatuor modis conuincitur homo de criminem scilicet instrumentis: aut testibus: vel facti euidentia: extra de coha. cle. et muli. Tua. Et. 2. q. 1Scelus quod lotharius: aut iuris interpretatione: vt quando quis sepe citatur et monetur: neque se purgat: nec comparet 3 q. 9. decernimus. vbi sic dicitur. Manifestum est confutari de crimine eum qui indulto et totiens delegato iudicio purgandi se occasione non vtitur: aut violenta suspitione 32 q. 1. Dixit dominus. et hec no. 2. q. 1. c. 1. in glo.

¶ Argumenta ad partem prima procedut de suspitione temeraria vel probabili.

¶ Argumentum ad partem aliam procedit de suspitione violenta.