Articulus 3

¶ Questio I. PRimo ostendo quod spiritus sanctus non mittatur a seipso. Dicit enim philosophus. 7o physicorum quod omne quod mouetur ab alio mouetur. ergo a simili omne quod mittitur ab alio mittitur.

¶ Item missus refertur ad mittentem: sed spiritus sanctus non refertur ad seipsum. ergo non mittit seipsum.

¶ Item missio includit emanationem persone: sed spiritus sanctus non emanat a seipso: ergo non mittitur a seipso.

¶ Item actus secundum quem persona reflectitur super seipsam essentiale est: sed missio non est quid essentiale: quia patri non conuenit: vt dictum est: ergo nullapersona seipsam mittit.

Contra Magister in littera. et Aug. 15 de trinitate ca. 19. Dicunt quod spiritus sanctus ita datur sicut dei donum: vt etiam seipsum dat: sicut dicitur. sed ipsum spiritum sanctum dare est ipsum mittere. ergo mittit seipsum.

¶ Item mittere est personam emanantem per aliquem effectum sibi appropriatum manifestare: sed spiritus sanctus sic manifestat seipsum. ergo seipsum mittit.

Respondeo quod spiritus sanctus mittit seipsum: quia per descriptionem passiuam missionis positam in prima questione huius dist. satis elici potest quod mittere est personam emanantem per aliquem ef fectum sibi appropriatum manifestare: et secundum quid vel simpliciter dare: vel haberi ostendere. Sed spiritus sanctus per aliquem effectum sibi appropriatum actu vel habitu manifestat se et dat et haberi ostendit. ergo mittit se: quia tamen de cointellectu missionis est emanatio persone: ideo magis proprie spiritus sanctus mitti dicitur a patre et a filio eo quod non tantum est ab eis sua manifestatio: sed est sua emanatio.

Ad primum in oppositum cum dicitur quod omne quod mouetur ab aliquo mouetur etc. Dico quod argumentum deficit dupliciter: tum quia propositio veritatem non habet in spiritualibus. secundum enim Ansel. in lib. de concor. et prescius liberi arbitri versus finem. Uoluntas est instrumentum seipsum mouens: tum quia supponit quod mittisit moueri: et hoc est falsum. Persona enim que mittitur non mutatur.

¶ Ad 2m cum dicitur quod spiritus sanctus non refertur ad seipsum etc. Dico quod verum est relatione reali: non relatione que est secundum rationem non oportet autem quod missus referatur ad mittentem relatione reali: sed sufficit quod referatur relatione secundum rationem. et sic spiritus sanctus sub ratione qua missus refertur ad seipsum sub ratione qua mit tens.

¶ Ad 3m cum dicitur quod missio includit emanationem persone etc. Dico quod verum est de cointellectu non de principali significato. Si enim significaret in recto principalem emanationem persone: et connotaret eius manifestationem: persona non mitteret personam: que non procedit ab ea: sed missio significat manifestationem in recto. Et ideo omnis persona mittit personam emanantem cum illam per modum supradictum manifestat.

¶ Ad 4m cum dicitur quod missio non est quid essentiale etc. Dico quod quamuis mitti non conueniat toti trinitati: tamen mittere toti trinitati conuenit: quia de principali significato missionis est ista manifestatio supradicta: emanatio autem de intellectu. Unde quod mitti non conuenit cuilibet persone hoc non est ratione principalis significati quod est supradicta manifestatio: sed ratione connotati quod est persone emanatio: ratione cuius spiritus sanctus non reflectitur super seipsum: quia non spirat se: et tamen se mittit manifestando se modo supradicto.

¶ Questio. II. SEcundo queritur. Utrum filius mittitur a spiritu sancto. Et videtur quod non. Aug. 2. de trini. ca. 5. A patre exire et venire in hunc mundum: hoc est mitti. et loqui tur ibi de missione filii. sed filius non exit a spiritu sancto. ergo non mittitur ab ipso.

¶ Item secundum Diony. de angelica hierarch. ca. 15. Angeli illuminati non illumi nant illuminantes se. ergo similiter persona diuina non mittit personam mittentem se. sed Ioan. 16 dicit saluator. Si non abiero paraclytus non veniet ad vos: si autem abiero mittam eum ad vos. ergo paraclytus idest spiritus sanctus non mittit filium.

¶ Item mittens videtur habere auctoritatem super missum: sed spiritus sanctus non habet auctoritatem super filium. ergo non mittit eum.

Contra Isa. 48 dicit filius: nunc misit me dominus et spiritus eius.

¶ Item. 2. de trinita. c. 5 mitti a patre sine spiritu sancto non potuit. ergo cum pater eummittit: spiritus sanctus eum mittit.

Respondeo quod filius mittitur a spiritu sancto: quia ille effectus per quem filius manifestatur est a spiritu sancto: quia tamen missio connotat persone emanationem: ideo magis proprie dicitur filius missus a patre quam a spiritusconeo quod a patre non tantum est filii manifestatio: sed est ipsius emanatio

Ad primum in oppositum cum dicitur: quod a patre exire et venire in hunc mundum: hoc est mitti etc. Dico quod Aug. ibi describit non quid est filium mitti communiter: sed quid est filium mitti a patre.

¶ Ad 2m cum dicitur quod angeli illuminati non illuminant illuminantes se etc. Dico quod verum est: quia illumi nare notat superioritatem in illuminante super illuminatum: sed mittere non semper notat auctoritatem in mittente super missum: sed super effectum misso appropriatum.

¶ Ad 3m cum dicitur quod mittens videtur habere au¬ et ctoritatem super missum etc. Dico quod non est verum nisi de missione propriissime dicta que est quando mittitur persona a principio a quo emanat: sicut filius a patre: vel et spiritus sanctus ab vtroque.