Articulus 5

Quaestio I PRimo ostendo quod in caelum ascenderit in instanti:quia virtus infinita transfer re potest corpus de loco ad locum in instanti: sed christus ascendit in caelum per virtutem infinitam. ergo videtur quod ascenderit in instanti.

¶ Item Aug. 19. de ci. c. 17. dicit quod corpus glorificatum ex omni parte erit sub ditum voluntati: sed corpus christi: cum ascendit erat corpus glorificatum. ergo statim cum voluit esse in celo fuit ibi.

¶ Item omnis successio in translatione est vel ex resistentia medii ad mobile: vel mobilis ad motorem: vel ex terminorum distantia: et virtutis motoris limitatione. Sed medium non restitit christo: quia corpus non glorificatum non restitit glorificato: nec corpus restitit motori: quia secundum Aug. 13. de ci. c. 18. Spiritus beatus sine vlla difficultate potest ferre corpus suum quo voluerit. Uirtus etiam motoris non fuit limitata. ergo videtur quod successiue non ascendit.

Contra si christus ascendit in instanti dispuli non postuissent vidisse eum ascendentem: sed vt habetur actuum It Ipsi intuebantur eum euntem in caelum. ergo non ascendit in instanti.

¶ Item impossibile fuit vt simul in eadem parte medii esset vna pars corporis christi: cum alia: sed tamen ita oportuisset esse: si ascendisset in instanti. ergo non ascendit in instanti.

Respondeo quod christus per virtutem persone sue: que est infinita corpus suum potuisset transferre de terra ad caelum in instanti: si voluisset: quia cum non restitisset medium mobili: nec ambo motori propter infinitatem sue potentie nulla fuisset in illa transsa tione refrenatio: et ex consequenti nec successio. Noluit tamen ipsum transferre in instanti: sed successiue: vt discipuli ipsum ascendentem viderent qui ordinati erant ad perhibendum testimonium non tantum de resurrectione: sed etiam de ascensione: vnde antequam ascenderet dixit eis actus id Eritis mihi testes in hierusalem et in omniiudea et samaria: et vsque adultimum terre.

¶ Utrum autem per virtutem anime ipsius corpus illud transferre potuisset de terra ad caelum in instanti patebit in quarto vbi queretur de dote agilitatis: si deo placuerit. Primum argumentum non plus conciuditu is quod christus per virtutem persone infinitam potuisset transferri in caelum instanti: et hoc est verum: sed ex hoc non sequitur quod ita factum fuerit.

¶ Ad secundum dicendum quod corpus glorificatum ex omni parte erit subditum voluntati: prout patitur possibilitas corporis hoc est dictu quod in nullo ei repugnabit: nec ex hoc sequitur quod virtus anime cum sit finita ipsum possit transferre de terra ad caelum in instanti. Ex sola enim limitatione motoris per comparationem ad distantiam terminorum causatur successio in mutatione absque alia omni resistentia: vt in i. libro habitum est: vbi quesitum est de motu angelorum. Et ex hoc patet solutio ad tertium.

¶ Decu. Argumentum primum ad partem aliam bene concludit: sed secundum solutione indiget. Dicendum ergo quod si christus corpus suum traustulisset de terra ad caelum in instanti per virtutem persone infinitam in eodem instanti in eadem parte medii simul duratione fuissent plures partes corporis christi non tamen natura: quia prius in vna parte fuisset ordine nature vna pars corporis christi quam alia: nec hoc fuisset inconuensens.

Quaestio II. SEcundo quaeritur: vtrum ille ascensus fuerit violentus vel naturalis: sed quia hec questio locum habebit in quarto cum queretur de ascensu bonorum post resurrectionem in caelum. Ideo hic de ista quaestione supersedeo.