Table of Contents
Liber I
I, Quaestiones Proemii, Praeambulum
I, Proem., Q. 1 : Quae sit materia quodve subiectum huius libri vel theologiae.
I, Proem., Q. 2 : Quae causa formalis quive modus procedendi sit in his libris Sententiarum.
I, Proem., Q. 4 : Quae sit causa efficiens siue auctor huius libri.
I, Distinctio 1, Divisio Textus
I, Distinctio 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 1, Art. 1, Q. 1 : Utrum uti sit actus voluntatis, an rationis, vel omnis potentiae.
I, Distinctio 1, Art. 1, Q. 2 : Utrum omni creato utendum sit.
I, Distinctio 1, Art. 1, Q. 3 : Utrum solo bono creato utendum sit.
I, Distinctio 1, Art. 2, Praeambulum
I, Distinctio 1, Art. 2, Q. 1 : Utrum frui sit actus voluntatis, an aliarum virium.
I, Distinctio 1, Art. 3, Praeambulum
I, Distinctio 1, Art. 3, Q. 1 : Utrum Deo sit fruendum.
I, Distinctio 1, Art. 3, Q. 2 : Utrum solo Deo sive bono increato fruendum sit.
I, Distinctio 2, Divisio Textus
I, Distinctio 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 2, Art. 1, Q. 1 : Utrum sit unus tantum Deus.
I, Distinctio 2, Art. 1, Q. 2 : Utrum in Deo ponenda sit personarum pluralitas.
I, Distinctio 2, Art. 1, Q. 3 : Utrum numerus divinarum personarum sit infinitus.
I, Distinctio 2, Art. 1, Q. 4 : Utrum tres tantum sint divinae personae.
I, Distinctio 3, Pars 1, Diviso Textus
I, Distinctio 3, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 3, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus sit cognoscibilis a creatura.
I, Distinctio 3, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus sit cognoscibilis per creaturas.
I, Distinctio 3, Pars 1, A. 1, Q. 3 : Utrum homo in omni statu cognoscat Deum per creaturas.
I, Distinctio 3, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 3, Pars 2, A. 1, Praeambulum
I, Distinctio 3, Pars 2, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 3, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 4, Diviso textus
I, Distinctio 4, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 4, A. 1, Q. 1 : Utrum haec locutio: Deus genuit Deum, sit concedenda.
I, Distinctio 4, A. 1, Q. 2 : Utrum admitti possit haec locutio: Deus generat alium Deum.
I, Distinctio 4, A. 1, Q. 3 : Utrum congrue iuxta regulas grammaticae dici possit: plures dii.
I, Distinctio 4, A. 1, Q. 4 : Utrum hoc nomen Deus pro persona supponat, vel pro natura.
I, Distinctio 5, Diviso textus
I, Distinctio 5, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 5, A. 1, Q. 1 : Utrum substantia sive essentia generet.
I, Distinctio 5, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 5, A. 2, Q. 1 : Utrum substantia sive essentia generetur.
I, Distinctio 5, A. 2, Q. 2 : Utrum substantia sive essentia diviiia per generationem communicetur.
I, Distinctio 6, Diviso textus
I, Distinctio 6, A. 1, Praeambulum
I, Distinctio 6, A. 1, Q. 1 Utrum generatio Filii sit secundum rationem necessitatis.
I, Distinctio 6, A. 1, Q. 2 Utrum generatio in divinis sit secundum rationem voluntatis.
I, Distinctio 6, A. 1, Q. 3 Utrum generatio Filii sil secundum rationem exemplaritatis.
I, Distinctio 7, Divisio textus
I, Distinctio 7, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 7, Q. 1 : Utrum potentia generandi dicat aliquid absolutum, vel relativum.
I, Distinctio 7, Q. 2 : Utrum potentia generandi sit in Filio.
I, Distinctio 7, Q. 3 : Utrum potentia generandi et potentia creandi sint unica potentia.
I, Distinctio 7, Q. 4 : Utrum posse generari et posse creari sint univocum posse.
I, Distinctio 8, Pars 1, Diviso textus
I, Distinctio 8, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 8, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum veritas sit proprietas divini esse.
I, Distinctio 8, Pars 1, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 8, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum Deus sit immutabilis.
I, Distinctio 8, Pars 1, A. 2, Q. 2 : Utrum solus Deus immutabilis sit.
I, Distinctio 8, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 8, Pars 2, Diviso textus
I, Distinctio 8, Pars 2, Praeambulum
I, Distinctio 8, Pars 2, Q. 1 : Utrum Deus sit summe simplex.
I, Distinctio 8, Pars 2, Q. 2 : Utrum summa simplicitas soli Deo conveniat.
I, Distinctio 8, Pars 2, Q. 4 : Utrum Deus sit in aliquo determinato genere sive praedicamento.
I, Distinctio 8, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 9, Divisio Textus
I, Distinctio 9, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 9, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis generatio ponenda sit.
I, Distinctio 9, A. 1, Q. 2 : Utrum in divinis generatio distinguat inter gignentem et genitum.
I, Distinctio 9, A. 1, Q. 3 : Utrum in divinis generatio sit aeterna.
I, Distinctio 9, A. 1, Q. 4 : Utrum generatio Filii terminata sit.
I, Distinctio 10, Diviso Textus
I, Distinctio 10, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 10, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 10, A. 2, Q. 1 : Utrum amor sive caritas sit proprium Spiritus sancti.
I, Distinctio 10, A. 2, Q. 2 : Utrum Spiritus sanctus sit nexus sive unitas Patris et Filii.
I, Distinctio 10, A. 2, Q. 3 : Utrum Spiritus sanctus proprie sit spiritus.
I, Distinctio 11, Divisio textus
I, Distinctio 11, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 11, A. 1, Q. 1 : Utrum Spiritus sanctus a Patre et a Filio procedat.
I, Distinctio 12, Divisio textus
I, Distinctio 12, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 12, A. 1, Q. 1 : Utrum Spiritus sanctus a Patre prius quam a Filio procedat.
I, Distinctio 12, A. 1, Q. 3 : Utrum Spiritus sanctus mediante Filio a Patre procedat
I, Distinctio 13, Divisio textus
I, Distinctio 13, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 13, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis ponenda sit processio.
I, Distinctio 13, A. 1, Q. 2 : Utrum processio Spiritus sancti sit generatio.
I, Distinctio 13, A. 1, Q. 4 : Utrum Spiritus sanctus sit ingenitus.
I, Distinctio 14, Divisio textus
I, Distinctio 14, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 14, A. 1, Q. 1 : Utrum processio temporalis Spiritus sancti ponenda sit.
I, Distinctio 14, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 14, A. 2, Q. 2 : Utrum Spiritus sanctus detur ab aliquo viro sancto.
I, Distinctio 15, Pars 1, Divisio textus
I, Distinctio 15, Pars 1, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 15, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis sit missio.
I, Distinctio 15, Pars 1, A. 1, Q. 4 : Utrum missio , active accepta, sit totius Trinitatis.
I, Distinctio 15, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 15, Pars 2, Divisio textus
I, Distinctio 15, Pars 2, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 15, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 16, Divisio textus
I, Distinctio 16, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 16, A. 1, Q. 1 : Quid sit missio visibilis.
I, Distinctio 16, A. 1, Q. 2 : Ad quid sit utilis missio visibilis Spiritus sancti.
I, Distinctio 16, A. 1, Q. 3 : Quibus modis facta sil missio visibilis.
I, Distinctio 17, Pars 1, Divisio textus
I, Distinctio 17, Pars 1, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 17, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum caritas diligenda sit ex caritate.
I, Distinctio 17, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 17, Pars 2, Divisio textus
I, Distinctio 17, Pars 2, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 17, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum caritas secundum substantium augeri possit.
I, Distinctio 17, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Quomodo caritas augeatur.
I, Distinctio 17, Pars 2, A. 1, Q. 3 : Utrum caritas possit diminui.
I, Distinctio 17, Pars 2, A. 1, Q. 4 : Utrum caritas terminum habeat in augmento.
I, Distinctio 17, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 18, Divisio textus
I, Distinctio 18,Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 18, A. 1, Q. 1 : Utrum Spiritus sanctus sit donum, in quo omnia alia dona donatur.
I, Distinctio 18, A. 1, Q. 2 : Utrum Spiritus santus sit donum ab aeterno, an ex tempori
I, Distinctio 18, A. 1, Q. 3 : Utrum convenientius de Spiritu sancto dicatur donum quam datum.
I, Distinctio 19, Pars 1, Divisio textus
I, Distinctio 19, Pars 1, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 19, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis ponenda sit aequalitas.
I, Distinctio 19, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum in divinis sit summa aequalitas
I, Distinctio 19, Pars 1, A. 1, Q. 3 : Utrum aequalitas divinarum personarum sit reciproca.
I, Distinctio 19, Pars 1, A. 1, Q. 4 : Utrum in divinis sit aequalitas cum circumincessione.
I, Distinctio 19, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 19, Pars 2, Divisio textus
I, Distinctio 19, Pars 2, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 19, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis ponendum sit totum integrale.
I, Distinctio 19, Pars 2, A. 1, Q. 3 : Utrum in divinis personis poni possit principium materiale.
I, Distinctio 19, Pars 2, A. 1, Q. 4 : Utrum in divinis differentia secundum numerum possit poni.
I, Distinctio 19, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 20, Divisio textus
I, Distinctio 20, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 20, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 20, A. 2, Q. 1 : Utrum in divinis sit ratio ordinis
I, Distinctio 20, A. 2, Q. 2 : Utrum in divinis sit ordo naturae.
I, Distinctio 21, Divisio textus
I, Distinctio 21, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 21, A. 1, Q. 1 : Utrum vere dicatur: solus Deus est Pater.
I, Distinctio 21, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 22, Diviso textus
I, Distinctio 22, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 22, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus sit nominabilis.
I, Distinctio 22, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus habeat unum solum nomen, an plura.
I, Distinctio 22, A. 1, Q. 3 : Utrum omnia divina nomina dicantur translative.
I, Distinctio 22, A. 1, Q. 4 : Utrum omnia nomina dicta de Deo secundum substantiam dicantur.
I, Distinctio 23, Diviso textus
I, Distinctio 23, Tractatio quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 23, A. 1, Q. 1 : Utrum nomen personae convenienter ad divina translatum sit.
I, Distinctio 23, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 23, A. 2, Q. 1 : Utrum plures substantiae in divinis dici possint.
I, Distinctio 23, A. 2, Q. 2 : Utrum plures essentiae in divinis numerari possint.
I, Distinctio 23, A. 2, Q. 3 : Utrum catholice dicere plures deos possimus.
I, Distinctio 24, Divisio Textus
I, Distinctio 24, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 24, A. 1, Q. 1 : Utrum hoc nomen unus positive, vel privative dicatur in divinis.
I, Distinctio 24, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 24, A. 3, Praeambulum
I, Distinctio 25, Divisio Textus
I, Distinctio 25, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 25, A. 2, Praeambulum : De communitate nominis persona.
I, Distinctio 25, A. 2, Q. 1 : Utrum nomen persona sit commune personis increatis.
I, Distinctio 26, Divisio Textus
I, Distinctio 26, A. 1, Praeambulum
I, Distinctio 26, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis ponendae sint proprietates personarum.
I, Distinctio 26, A. 1, Q. 2 : Quid sint in divinis proprietates personarum.
I, Distinctio 26, A. 1, Q. 4 : Quot sint in divinis proprietates personarum.
I, Distinctio 27, Pars 1, Divisio Textus
I, Distinctio 27, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 27, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum esse Patrem et generare sit una et eadem notio.
I, Distinctio 27, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum generatio sit ratio paternitatis, an e converso.
I, Distinctio 27, Pars 1, A. 1, Q. 3 : Utrum proprietates possint abstrahi a personis divinis.
I, Distinctio 27, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 27, P. 2, Divisio Textus
I, Distinctio 27, P. 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 27, P. 2, A. 1, Q. 1 : Utrum verbum in divinis dicatur essentialiter, an notionaliter.
I, Distinctio 27, P. 2, A. 1, Q. 2 : Utrum Verbum aeternum connotet aliquid ex parte creaturae.
I, Distinctio 27, P. 2, A. 1, Q. 3 : Quae sit comparatio Verbi ad sapientiam sive notitiam.
I, Distinctio 27, P. 2, A. 1, Q. 4 : Utrum nomen verbi recte sit translatum ad divina.
I, Distinctio 28, Divisio Textus
I, Distinctio 28, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 28, A. 1, Q. 2 : Utrum innascibilitas et paternitas importent eandem relationem.
I, Distinctio 28, A. 1, Q. 3 : Utrum innascibilitas, an paternitas sit proprietas personalis Patris.
I, Distinctio 29, Divisio Textus
I, Distinctio 29, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 29, A. 1, Praeambulum
I, Distinctio 29, A. 1, Q. 1 : Utrum Pater et Filius dici possint unum principium. Spiritus sancti.
I, Distinctio 30, Divisio Textus
I, Distinctio 30, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 30, A. 1, Q. 1 : Utrum de Deo aliquid ex tempore dicatur.
I, Distinctio 31, Pars 1, Divisio Textus
I, Distinctio 31, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 31, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 31, Pars 2, Divisio Textus
I, Distinctio 31, Pars 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 31, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Utrum imago in divinis proprie de Filio dicatur.
I, Distinctio 31, Pars 2, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 31, Pars 2, A. 2, Q. 1 : Utrum Deus unum cum creatura dici possit.
I, Distinctio 31, Pars 2, A. 2, Q. 2 : Utrum una creatura cuni alia simpliciter unum dici possit.
I, Distinctio 31, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 32, Divisio Textus
I, Distinctio 32, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 32, A. 1, Q. 1 : Utrum Pater et Filius diligant se Spiritu sancto.
I, Distinctio 32, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 32, A. 2, Q. 1 : Utrum recte dici possit: Pater est sapiens sapientia genita.
I, Distinctio 33, Divisio Textus
I, Distinctio 33, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 33, A. 1, Q. 1 : Utrum proprietas sit persona.
I, Distinctio 33, A. 1, Q. 2 : Utrum proprietas sit essentia.
I, Distinctio 33, A. 1, Q. 3 : Utrum notio de notione praedicetur.
I, Distinctio 33, A. 1, Q. 4 : Utrum eadem proprietas de se ipsa denominative praedicari possit.
I, Distinctio 34, Divisio Textus
I, Distinctio 34, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 34, A. 1, Q. 1 : Utrum in divinis res naturae addat supra naturam.
I, Distinctio 34, A. 1, Q. 2 : Utrum in divinis persona praedicetur de natura, et natura de persona.
I, Distinctio 34, A. 1, Q. 3 : Utrum in divinis sit ponere appropriata
I, Distinctio 34, A. 1, Q. 4 : Utrum in divinis ponenda sit translatio.
I, Distinctio 35, Divisio Textus
I, Distinctio 35, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 35, A. 1, Q. 1 : Utrum ponendae sint ideae in Deo.
I, Distinctio 35, A. 1, Q. 2 : Utrum in ideis ponenda sit pluralitas secundum rem.
I, Distinctio 35, A. 1, Q. 3 : Utrum in ideis sit pluralitas secundum rationem.
I, Distinctio 35, A. 1, Q. 5 : Utrum ideae in Deo sint numero finitae, an infinitae.
I, Distinctio 35, A. 1, Q. 6 : Utrum ideae ordinem habeant.
I, Distinctio 36, Divisio Textus
I, Distinctio 36, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 36, A. 1, Q. 1 : Utrum res fuerint in Deo ab aeterno.
I, Distinctio 36, A. 1, Q. 2 : Utrum res sint in Deo ratione essentiae, vel personae.
I, Distinctio 36, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 36, A. 2, Q. 1 : Utrum omnia sint in Deo vita
I, Distinctio 36, A. 2, Q. 2 : Utrum res verius esse habeant in Deo quam in proprio genere.
I, Distinctio 36, A. 3, Praeambulum
I, Distinctio 36, A. 3, Q. 1 : Utrum mala sint in Deo
I, Distinctio 36, A. 3, Q. 2 : Utrum imperfecta sint in Deo.
I, Distinctio 36, Pars 1, Divisio Textus
I, Distinctio 36, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus sit in omnibus rebus.
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus sit in omnibus locis.
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum esse ubique soli Deo conveniat.
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum esse ubique ah aeterno Deo conveniat.
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 3, Praeambulum
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 3, Q. 1 : Utrum Deus aequaliter sil in omnibus rebus.
I, Distinctio 36, Pars 1, A. 3, Q. 2 : Quibus modis Deus in rebus esse dicatur.
I, Distinctio 36, Pars 1, Dubia
I, Distinctio 37, Pars 2, Divisio Textus
I, Distinctio 37, Pars 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus sit localis.
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus sit mutabilis secundum locum.
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 2, Q. 1 : Utrum Angelus possit moveri localiter sine corpore
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 2, Q. 2 : Utrum Angelus moveatur per medium.
I, Distinctio 37, Pars 2, A. 2, Q. 3 : Utrum Angelus pertranseat medium moto subito, vel successivo.
I, Distinctio 37, Pars 2, Dubia
I, Distinctio 38, Divisio Textus
I, Distinctio 38, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 38, A. 1, Q. 1 : Utrum praescientia divina sit causa rerum
I, Distinctio 38, A. 1, Q. 2 : Utrum praescientia divina sit causata a rebus.
I, Distinctio 38, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 38, A. 2, Q. 1 : Utrum praescientia Dei rebus praescitis necessitatem imponat.
I, Distinctio 38, A. 2, Q. 2 : Utrum necessario Deus praesciat quae praescit.
I, Distinctio 39, Divisio Textus
I, Distinctio 39, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 39, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus cognoscat alia a se.
I, Distinctio 39, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus cognoscat omnia alia a se.
I, Distinctio 39, A. 1, Q. 3 : Utrum Deus possit scire plura, quam sciat.
I, Distinctio 39, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 39, A. 2, Q. 1 : Utrum Deus eodem modo cognoscat se et alia a se.
I, Distinctio 39, A. 2, Q. 2 : Utrum Deus mutabilia immutabiliter cognoscat.
I, Distinctio 39, A. 2, Q. 3 : Utrum Deus cognoscat universa praesenter.
I, Distinctio 40, Divisio Textus
I, Distinctio 40, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 40, A. 1, Q. 1 : Utrum praedestinatio sit quid aeternum, an temporale.
I, Distinctio 40, A. 1, Q. 2 : Utrum praedestinatio sit Dei scientia, an voluntas.
I, Distinctio 40, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 40, A. 2, Q. 1 : Utrum praedestinatio inferat salutis necessitatem.
I, Distinctio 40, A. 2, Q. 2 : Utrum praedestinatio ponat certitudinem in eventu.
I, Distinctio 40, A. 3, Praeambulum
I, Distinctio 40, A. 3, Q. 1 : Utrum electio sit in Deo ab aeterno, an ex tempore.
I, Distinctio 40, A. 3, Q. 2 : Utrum electio sit idem quod praedestinatio.
I, Distinctio 40, A. 4, Praeambulum
I, Distinctio 40, A. 4, Q. 1 : Utrum obduratio sit poena, an culpa.
I, Distinctio 40, A. 4, Q. 2 : Utrum obduratio sit a Deo.
I, Distinctio 41, Divisio Textus
I, Distinctio 41, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 41, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 41, A. 2, Q. 1 : Utrum Deus cognoscat res per modum complexionis.
I, Distinctio 41, A. 2, Q. 2 : Utrum enuntiabilia, quae semel Deus cognoscit, semper cognoscat.
I, Distinctio 42, Divisio Textus
I, Distinctio 42, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 42, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus possit aliquid aliud a se.
I, Distinctio 42, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus possit omne quod potest agens creatum.
I, Distinctio 42, A. 1, Q. 3 : Utrum Deus possit quaecumque agenti creato impossibilia sunt.
I, Distinctio 43, Divisio Textus
I, Distinctio 43, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 43, A. 1, Q. 1 : Utrum potentia Dei, secundum quod huiusmodi , sit infinita.
I, Distinctio 43, A. 1, Q. 2 : Utrum divina essentia sit infinita.
I, Distinctio 43, A. 1, Q. 3 : Utrum divina potentia possit in effectvm actu infinitum.
I, Distinctio 43, A. 1, Q. 4 : Utrum ratio divinae potentiae se extendat ad infinita.
I, Distinctio 44, Divisio Textus
I, Distinctio 44, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 44, A. 1, Q. 4 : Utrum Deus potuerit facere mundum antiquiorem
I, Distinctio 44, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 44, A. 2, Q. 1 : Utrum Deus quod semel potest semper possit.
I, Distinctio 45, Divisio Textus
I, Distinctio 45, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 45, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus dicatur omnivolens, sicut omnisciens et omnipotens.
I, Distinctio 45, A. 2, Praeambulum
I, Distinctio 45, A. 2, Q. 2 : Utrum voluntas Dei sit causa prima et immediata.
I, Distinctio 45, A. 3, Praeambulum
I, Distinctio 45, A. 3, Q. 2 : De numero et sufficientia signorum divinae voluntatis
I, Distinctio 46, Divisio Textus
I, Distinctio 46, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus velit omnes homines salvos fieri voluntate beneplaciti.
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus velit mala fieri.
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 3 : Utrum mala fieri sit bonum.
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 4 : Utrum mala fieri sit verum.
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 5 : Utrum malum sit ordinabile a voluntate Dei.
I, Distinctio 46, A. 1, Q. 6 : Utrum malum sit de complemento universi.
I, Distinctio 47, Divisio Textus
I, Distinctio 47, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 47, A. 1, Q. 1 : Utrum voluntas beneplaciti Dei possit impediri
I, Distinctio 47, A. 1, Q. 2 : Utrum aliquis possit facere contra voluntatem signi.
I, Distinctio 47, A. 1, Q. 3 : Utrum Deus debeat mala permittere.
I, Distinctio 47, A. 1, Q. 4 : Utrum Deus possit mala praecipere.
I, Distinctio 48, Divisio Textus
I, Distinctio 48, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
I, Distinctio 48, A. 1, Q. 1 : Utrum possibile sit, voluntatem nostram divinae voluntati conformari.
I, Distinctio 48, A. 1, Q. 2 : Utrum conformitas voluntatis nostrae ad divinam faciat eam iustam
I, Distinctio 48, A. 2, Praeambulum
Liber II
Distinctio 1
Pars 1
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum res habeant principium causale.
Quaestio 2 : Utrum mundus productus sit ab aeterno, an ex tempore.
Articulus 2
Quaestio 1 : Utrum res productae sint in esse a pluribus principiis.
Quaestio 2 : Utrum primum principium produxerit omnia se ipso, aut mediante alio.
Articulus 3
Quaestio 1 : Utrum creatio mutationem dicat.
Quaestio 2 : Utrum creatio dicat medium inter Creatorem et creaturam.
Pars 2
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum a primo efficiente debuerit, vel potuerit esse rerum multitudo.
Articulus 2
Quaestio 1 : Quis sit finis principalior rerum conditarum, utrum divina gloria, an utilitas nostra.
Articulus 3
Quaestio 1 : Utrum Angelus et anima differant specie.
II, Distinctio I, Pars 2, A. 3, Q. 2 : Quae sit differentia, per quam Angelus et anima differunt.
II, Distinctio I, Pars 2, Dubia
Distinctio 2
Pars 1
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 2, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 2, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum spiritualia habeant propriam mensuram.
II, Distinctio 2, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum omnium aeviternorum sit unum aevum.
Articulus 2
II, Distinctio 2, Pars 1, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 2, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum aevum praecedat aliquo modo tempus.
II, Distinctio 2, Pars 1, A. 2, Q. 2 : Utrum inter tempus et aevum sit aliqua mensura media.
II, Distinctio 2, Pars 1, Dubia
Pars 2
II, Distinctio 2, Pars 2, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 2, Pars 2, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum caelum empyreum sit, et cuiusmodi sit.
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Utrum caelum empyreum influat in haec inferiora.
Articulus 2
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 2, Q. 1 : Utrum Angeli sint in loco corporeo.
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 2, Q. 2 : Utrum Angelus simul et semel sit in pluribus locis.
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 2, Q. 3 : Utrum Angelus sit in loco impartibili sive punctali.
II, Distinctio 2, Pars 2, A. 2, Q. 4 : Utrum plures Angeli sint simul in eodem loco.
II, Distinctio 2, Pars 2, Dubia
Distinctio 3
Pars 1
II, Distinctio 3, Pars 1, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 3, Pars 1, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 3, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum Angeli sint compositi ex materia et forma.
II, Distinctio 3, Pars 1, A. 1, Q. 3 : Utrum materia corporalium et incorporalium sit una numero
Articulus 2
II, Distinctio 3, Pars 1, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 3, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum in Angelis sit mera discretio personalis.
II, Distinctio 3, Pars 1, Dubia
Pars 2
II, Distinctio 3, Pars 2, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 3, Pars 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 3, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus malum condiderit Angelum.
Articulus 2
II, Distinctio 3, Pars 2, A. 2, Praeambulum
Articulus 3
II, Distinctio 3, Pars 2, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 3, Pars 2, Dubia
Distinctio 4
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 4, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 4, A. 1, Q. 1 : Utrum Angeli creati sint in beatitudine sive gloria.
II, Distinctio 4, A. 1, Q. 2 : Utrum Angeli creati sint in gratia.
Articulus 2
II, Distinctio 4, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 4, A. 2, Q. 1 : Utrum bonis Angelis revelari debuerit futura permansio.
II, Distinctio 4, A. 2, Q. 2 : Utrum malis angelis revelari potuerit ipsorum damnatio.
Articulus 3
II, Distinctio 4, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 4, A. 3, Q. 1 : Utrum Angeli in ipsa creatione habuerint matutinam cognitionem.
II, Distinctio 4, A. 3, Q. 2 : Utrum Angeli modo habeant cognitionem vespertinam.
Distinctio 5
II, Distinctio 5, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 5, A. 1, Q. 1 : Utrum lucifer peccaverit peccato superbiae.
II, Distinctio 5, A. 1, Q. 2 : Utrum lucifer appetiverit Deo aequiparari.
Articulus 2
II, Distinctio 5, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 5, A. 2, Q. 1 : Utrum minores Angeli peccaverint peccato superbiae
Articulus 3
II, Distinctio 5, A. 3, Praeambulum
Distinctio 6
II, Distinctio 6, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum lucifer fuerit de supremo ordine Angelorum.
II, Distinctio 6, A. 1, Q. 2 : De quo ordine lapsi sint minores Angeli.
Articulus 2
II, Distinctio 6, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 6, A. 2, Q. 1 : Utrum angeli in locum infernalem ceciderint.
II, Distinctio 6, A. 2, Q. 2 : Utrum daemones ceciderint in infernale supplicium.
Articulus 3
II, Distinctio 6, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 6, A. 3, Q. 1 : Utrum daemonibus sit distinctio ordinum.
II, Distinctio 6, A. 3, Q. 2 : Utrum inter angelos malos sit praelatio
Distinctio 7
Pars 1
II, Distinctio 7, Pars 1, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 7, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum affectus vel voluntas daemonis possit rectificari.
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum in daemonibus sit malae voluntatis continuatio.
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 1, Q. 3 : Utrum mala voluntas in daemonibus intendatur.
Articulus 2
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum confirmatio mutet libertatis arbitrium.
II, Distinctio 7, Pars 1, A. 2, Q. 2 : Utrum obstinatio tollat a daemonibus libertatis usum.
Pars 2
II, Distinctio 7, Pars 2, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 7, Pars 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum in daemonibus cadat deceptio circa praesentia.
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Utrum in daemonibus cadat oblivio.
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 1, Q. 3 : Utrum in daemonibus sit praecognitio quoad futura
Articulus 2
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 2, Q. 2 : Utrum daemones veras rerum formas inducere possint.
II, Distinctio 7, Pars 2, A. 2, Q. 3 : Utrum quis magicis artibus uti possit absque peccato.
II, Distinctio 7, Pars 2, Dubia
Distinctio 8
Pars 1
II, Distinctio 8, Pars 1, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 8, Pars 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 8, Pars 1, A. 1, Q. 1 : Utrum Angeli habeant corpora naturaliter sibi unita.
II, Distinctio 8, Pars 1, A. 1, Q. 2 : Utrum Angeli quandoque assumant sibi corpora.
Articulus 2
II, Distinctio 8, Pars 1, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 8, Pars 1, A. 2, Q. 1 : Utrum corpus assumtum habeat veram formam corporis humani.
Articulus 3
II, Distinctio 8, Pars 1, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 8, Pars 1, Dubia
Pars 2
II, Distinctio 8, Pars 2, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 8, Pars 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 1 : Utrum daemones habitare possint in corporibus humanis.
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 2 : Utrum daemones animabus illabi possint.
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 3 : Utrum daemones possint illudere sensus.
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 4 : Utrum daemones cogitationes immittere possint.
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 5 : Utrum daemones possint malas affectiones incendere.
II, Distinctio 8, Pars 2, A. 1, Q. 6 : Utrum daemones scrutari possint secreta conscientiae nostrae.
Distinctio 9
II, Distinctio 9, Divisio Textus
II, Distinctio 9, PRAENOTATA DE NOMINIBUS ET DIVISIONIBUS ANGELORUM.
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 9, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 2 : Utrum distinctio Angelorum sit a natura, an a gratia.
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 4 : A quo ordo Angelorum denominetur.
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 5 : Utrum ad singulos ordines Angelorum fiat assumtio salvandorum.
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 6 : Utrum praelatio Angelorum evacuetur post iudicium.
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 7 : Utrum ordines Angelorum sint tantum novem, an plures.
II, Distinctio 9, A. 1, Q. 8 : Utrum aliis substantiis quam Angelis competat per ordines distingui.
Distinctio 10
II, Distinctio 10, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 10, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 10, A. 1, Q. 1 : Utrum aliqui Angeli mittantur.
II, Distinctio 10, A. 1, Q. 2 : Utrum omnium Angelorum sit mitti
Articulus 2
II, Distinctio 10, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 10, A. 2, Q. 1 : Utrum Angeli mittantur ad inflammandum affectum.
II, Distinctio 10, A. 2, Q. 2 : Utrum Angeli mittantur ad illuminandum nostrum intellectum.
Articulus 3
II, Distinctio 10, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 10, A. 3, Q. 1 : Utrum Angeli locutio sit idem quocl eius cogitatio.
II, Distinctio 10, A. 3, Q. 2 : Utrum eadem locutio possit esse a Deo et ab Angelo.
Distinctio 11
II, Distinctio 11, Diviso Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 11, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 11, A. 1, Q. 1 : Utrum Angeli debuerint deputari ad custodiam hominis lapsi.
II, Distinctio 11, A. 1, Q. 3 : Utrum Christus habuerit Angelum custodem.
Articulus 2
II, Distinctio 11, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 11, A. 2, Q. 3 : Utrum Angelus ex damnatione custoditi incurrat aliquod detrimentum.
II, Distinctio 11, A. 2, Q. 4 : Dubia
Distinctio 12
II, Distinctio 12, Diviso Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 12, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 12, A. 1, Q. 1 : Utrum materia corporalium creata sit in omnimoda possibilitate.
II, Distinctio 12, A. 1, Q. 2 : Utrum materia producta sit in perfecta actualitate.
Articulus 2
II, Distinctio 12, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 12, A. 2, Q. 1 : Utrum caelestium et terrestrium una sit materia quantum ad esse.
II, Distinctio 12, A. 2, Q. 2 : Utrum materia prima producta sit in die, an ante omnem diem.
II, Distinctio 12, A. 2, Q. 3 : Quam relationem materia illa informis habuerit ad locum.
Distinctio 13
II, Distinctio 13, Diviso Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 13, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 13, A. 1, Q. 1 : Utrum lux primo die facta fuerit corporalis, an spiritualis.
II, Distinctio 13, A. 1, Q. 2 : Qualiter illa lux fecerit diem et noctem.
Articulus 2
II, Distinctio 13, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 13, A. 2, Q. 1 : Utrum lux sit corpus, vel forma corporis.
II, Distinctio 13, A. 2, Q. 2 : Utrum lux sit forma substantialis vel accidentalis.
Articulus 3
II, Distinctio 13, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 13, A. 3, Q. 2 : Utrum lumen sit forma substantialis, an accidentalis.
Distinctio 14
Pars 1
II, Distinctio 14, P. 1, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 14, P. 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 14, P. 1, A. 1, Q. 1 : Utrum caelum crystallinum sit de natura aquae.
II, Distinctio 14, P. 1, A. 1, Q. 2 : An firmamentum sit idem cum ignis elemento.
Articulus 2
II, Distinctio 14, P. 1, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 14, P. 1, A. 2, Q. 1 : An caeli habeant figuram orbicularem.
II, Distinctio 14, P. 1, A. 2, Q. 2 : Utrum in caelo sit ponere dextram et sinistram.
Articulus 3
II, Distinctio 14, P. 1, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 14, P. 1, A. 3, Q. 1 : Utrum caelum immediate moveatur a Deo.
II, Distinctio 14, P. 1, A. 3, Q. 2 : Utrum motus caeli sit a propria forma vel ab intelligentia.
II, Distinctio 14, P. 1, Dubia : Utrum motus caeli sit a propria forma vel ab intelligentia.
Pars 2
II, Distinctio 14, P. 2, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 14, P. 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 14, P. 2, A. 1, Q. 1 : Utrum omnia luminaria caeli locentur in uno corpore continuo.
II, Distinctio 14, P. 2, A. 1, Q. 2 : Utrum luminaria in orbibus suis moveantur motibus propriis.
II, Distinctio 14, P. 2, A. 1, Q. 3 : Utrum conveniat alicui orbi moveri absque stellis.
Articulus 2
II, Distinctio 14, P. 2, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 14, P. 2, A. 2, Q. 1 : Utrum luminaria habeant diversitatem perfectionum.
II, Distinctio 14, P. 2, Dubia
Distinctio 15
II, Distinctio 15, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 15, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 15, A. 1, Q. 1 : Utrum animae irrationalium sint productae ex aliquo.
II, Distinctio 15, A. 1, Q. 2 : Utrum corpora animalium sint composita ex quatuor dementis.
Articulus 2
II, Distinctio 15, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 15, A. 2, Q. 1 : Utrum omnia sensibilia facta sint propter hominem.
II, Distinctio 15, A. 2, Q. 2 : Quo ordine ex parte temporis Deus produxerit res sensibiles.
II, Distinctio 15, A. 2, Q. 3 : Quis sit ordo productionis animalium respectu quietis.
Distinctio 16
II, Distinctio 16, Diviso Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 16, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 16, A. 1, Q. 1 : Utrum homo sit vere imago Dei.
II, Distinctio 16, A. 1, Q. 2 : Utrum homo sit imago Dei naturaliter.
II, Distinctio 16, A. 1, Q. 3 : Utrum esse imaginem conveniat homini proprie, ita quod nulli alii.
Articulus 2
II, Distinctio 16, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 16, A. 2, Q. 2 : Utrum imago principalius sit in masculo quam in femina.
II, Distinctio 16, A. 2, Q. 3 : Utrum imago principalius sit in cognitiva quam in affectiva.
Distinctio 17
II, Distinctio 17, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 17, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 17, A. 1, Q. 1 : Utrum anima humana sit ex Dei substantia.
II, Distinctio 17, A. 1, Q. 2 : Utrum anima Adae fuerit producta ex materia.
II, Distinctio 17, A. 1, Q. 3 : Utrum anima Adae fuerit producta ante corpus vel postea.
Articulus 2
II, Distinctio 17, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 17, A. 2, Q. 1 : Utrum corpus Adae debuerit produci de natura pure caelesti.
II, Distinctio 17, A. 2, Q. 2 : Utrum corpus Adae constitutum fuerit ex natura pure elementari.
Distinctio 18
II, Distinctio 18, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 18, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 18, A. 1, Q. 1 : Unde fuerit productum corpus mulieris.
II, Distinctio 18, A. 1, Q. 3 : Utrum ratio seminalis sit forma universalis vel singularis.
Articulus 2
II, Distinctio 18, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 18, A. 2, Q. 1 : Utrum animae omnium hominum sint una substantia an diversae.
II, Distinctio 18, A. 2, Q. 2 : Utrum animae omnium fuerint simul productae.
II, Distinctio 18, A. 2, Q. 3 : Utrum anima rationalis sit ex traduce.
Distinctio 19
II, Distinctio 19, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 19, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
II, Distinctio 19, A. 1, Q. 1 : Utrum anima humana per naturam sit immortalis.
Articulus 2
II, Distinctio 19, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 19, A. 2, Q. 1 : Utrum corpus Adae, ipso non peccante, posset dissolvi.
Articulus 3
II, Distinctio 19, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 19, A. 3, Q. 1 : Utrum immortalitas inesset homini a natura vel a gratia.
Distinctio 20
II, Distinctio 20, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 20, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 20, A. 1, Q. 1 : Utrum in statu innocentiae fuisset sexuum commixtio.
II, Distinctio 20, A. 1, Q. 2 : Utrum in statu innocentiae in commixtione fuisset seminum decisio.
II, Distinctio 20, A. 1, Q. 4 : Utrum in coitu in statu innocentiae fuisset integritatis corruptio.
II, Distinctio 20, A. 1, Q. 5 : Utrum quoties fuissent coniuncti, toties prolem genuissent.
Distinctio 21
II, Distinctio 21, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 21, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 21, A. 1, Q. 1 : Quid moverit principaliter diabolum ad tentandum hominem.
II, Distinctio 21, A. 1, Q. 2 : Utrum tentatio per serpentem fuerit conveniens.
Articulus 2
II, Distinctio 21, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 21, A. 2, Q. 1 : Utrum carnis sit tentare.
II, Distinctio 21, A. 2, Q. 2 : Utrum tentatio carnis a tentatione diaboli possit separari
II, Distinctio 21, A. 2, Q. 3 : Utrum tentatio carnis sit nobis difficilior tentatione diaboli.
Articulus 3
II, Distinctio 21, A. 3, Praeambulum
II, Distinctio 21, A. 3, Q. 1 : Utrum peccatum Adae potuerit esse veniale.
II, Distinctio 21, A. 3, Q. 2 : Utrum peccatum primum hominis fuerit remissibile vel irremissibile.
II, Distinctio 21, A. 3, Q. 3 : Utrum primum peccatum fuerit gravissimum omnium peccatorum.
Distinctio 22
II, Distinctio 22, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 22, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 22, A. 1, Q. 1 : Quo genere peccati mulier peccaverit.
II, Distinctio 22, A. 1, Q. 2 : Utrum id quod mulier appetiit vir etiam concupierit.
II, Distinctio 22, A. 1, Q. 3 : Quis gravius peccaverit, utrum vir an mulier.
Articulus 2
II, Distinctio 22, A. 2, Praeambulum
II, Distinctio 22, A. 2, Q. 1 : Utrum peccatum primorum parentum fuerit ex ignorantia.
II, Distinctio 22, A. 2, Q. 2 : Utrum ignorantia in aliquo homine possit esse culpa.
II, Distinctio 22, A. 2, Q. 3 : Utrum ignorantia sit culpae excusatio.
Distinctio 23
II, Distinctio 23, Divisio Textus
Tractatio Quaestionum
II, Distinctio 23, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
II, Distinctio 23, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus debuerit facere hominem impeccabilem.
II, Distinctio 23, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus debuerit permittere hominem impugnari.
II, Distinctio 23, A. 1, Q. 3 : Utrum a viro iusto debeat desiderari tentationis impulsio.
Articulus 2
II, Distinctio 23, A. 2, Praeambulum
Distinctio 24
Pars 1
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum homini dari potuerit liberum arbitrium inflexibile per naturam.
Articulus 2
Quaestio 1 : Utrum intellectus et affectus sive ratio et voluntas essentialiter differant.
Quaestio 2 : Utrum superior et inferior portio potentiarum sint diversae potentiae.
Quaestio 3 : Utrum divisio voluntatis per naturalem et deliberativam sit per diversas potentias.
Quaestio 4 : Utrum intellectus agens et possibilis sint una potentia an diversae.
Pars 2
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum in superiori parte rationis habeat esse peccatum secundum se.
Quaestio 2 : Utrum in superiori portione rationis possit esse veniale peccatum.
Articulus 2
Quaestio 1 : Utrum aliquod peccatum habeat esse in inferiori parte rationis absque sensualitate.
Quaestio 2 : Utrum pars inferior possit peccare mortaliter absque superiori.
Articulus 3
Quaestio 1 : Utrum in sensualitate possit esse veniale peccatum.
Quaestio 2 : Utrum in sensualitate possit esse mortale peccatum.
Distinctio 25
Pars 1
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 2 : Utrum liberum arbitrium sit potentia distincta a ratione et voluntate.
Quaestio 3 : Utrum liberum arbitrium complectatur rationem et voluntatem.
Quaestio 4 : Utrum liberum arbitrium sit nomen habitus vel potentiae.
Quaestio 5 : Utrum, liberum arbitrium addat aliquid supra rationem et voluntatem.
Quaestio 6 : Utrum liberi arbitrii facultas insit principalius rationi an voluntati.
Pars 2
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum liberum arbitrium sit aeque in omnibus in quibus repentur
Quaestio 3 : Utrum liberum arbitrium, secundum quod liberum, possit in malum.
Quaestio 4 : Utrum liberum arbitrium ab aliquo agente creato cogi possit.
Quaestio 5 : Utrum liberum arbitrium a Deo cogi possit.
Quaestio 6 : Utrum liberum arbitrium propter ineptitudinem corporis ligari possit quoad usum
Distinctio 26
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum gratia ponat aliquid circa gratificatum.
Quaestio 2 : Utrum id quod ponit gratia in gratificato sit creatum vel increatum.
Quaestio 3 : Utrum gratia sit in genere substantiae vel accidentis.
Quaestio 4 : Utrum gratia sit in genere accidentis corruptibilis vel incorruptibilis
Quaestio 5 : Utrum gratia primo insit substantiae animae vel potentiis.
Quaestio 6 : Utrum gratia comparetur ad animam in ratione motoris.
Distinctio 27
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum gratia gratum faciens dividi habeat per differentias essentialiter diversas.
Quaestio 2 : Utrum gratia gratum faciens et virtus gratuita differant per essentiam.
Quaestio 3 : Utrum gratia gratum faciens et gloria essentialiter differant.
Articulus 2
Quaestio 1 : Utrum per gratiam contingat mereri ipsum gratiae donum iam habitum.
Quaestio 2 : Utrum per gratiam contingat mereri gratiae augmentum.
Quaestio 3 : Utrum per gratiam contingat mereri ipsius complementum.
Distinctio 28
Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Quaestio 1 : Utrum liberum arbitrium absque gratia gratum faciente possit a culpa resurgere
Quaestio 2 : Utrum liberum arbitrium absque gratia gratam faciente possit adversarium suum vincere.
Quaestio 3 : Utrum liberum arbitrium absque gratia gratum faciente possit omnia mandata implere.
Articulus 2
Quaestio 2 : Utrum liberum arbitrium, omni gratia destitutum, possit alicui tentationi resistere.
Quaestio 3 : Utrum liberum arbitrium, omni gratia destitutum, possit in aliquod bonum in genere.
Distinctio 29
Quaestio 1 : Utrum absque dono gratiae homo esset Deo acceptus in statu innocentiae
Quaestio 2 : Utrum homo in stata naturae institutae potuerit mereri absque dono gratiae.
Quaestio 1 : Utrum homo ante lapsum habuerit gratiam.
Quaestio 2 : Utrum homo simul tempore conditus fuerit in gratuitis et naturalibus.
Quaestio 1 : Utrum homo habuerit tot virtutes ante lapsum quot habuit post lapsum.
Distinctio 30
Quaestio 1 : Utrum peccatum originale sit concupiscentia.
Quaestio 2 : Utrum peccatum originale sit ignorantia
Quaestio 1 : Utrum aliquid transeat in veritatem humanae naturae per actum generativae
Quaestio 2 : Utrum aliquid transeat in veritatem humanae naturae opere nutritivae.
Distinctio 31
Quaestio 1 : Utrum anima sensibilis in hominibus sit a generante.
Quaestio 2 : Ratione cuius partis primo insit animae peccatum originale.
Quaestio 3 : Utrum maior sit infectio generativae per originale peccatum quam alterius potentiae .
Praeambulum : Utrum originale transfundatur mediante carne.
Quaestio 1 : Utrum anima possit infici a carne.
Quaestio 3 : Utrum caro inficiatur ex propagatione tantum vel ex propagatione et libidine.
Distinctio 32
Quaestio 1 : Utrum baptismus deleat originale quantum ad culpam.
Quaestio 2 : Utrum originale peccatum per baptismum deleatur quantum ad causam.
Quaestio 1 : Utrum concupiscentia sit in anima vel in carne ut in subiecto.
Quaestio 2 : Utrum concupiscentia sit a Deo.
Quaestio 1 : Utrum illam maculam, quam anima contrahit ex carne, debeat Deus ipsi imputare.
Quaestio 2 : Utrum deceat divinam iustitiam animam tali carni infundere.
Distinctio 33
Quaestio 1 : Utrum peccata proximorum parentum filiis imputentur vel ad eos transmittantur.
Quaestio 1 : Utrum originale peccatum reperiatur in omnibus aequaliter.
Quaestio 2 : Utrum ponendum sit peccatum originale unum, vel plura.
Quaestio 1 : Utrum parvuli decedentes in solo originali puniantur poena ignis materialis.
Quaestio 2 : Utrum parvuli decedentes in solo originali puniantur aliquo dolore interiore.
Distinctio 34
Quaestio 1 : Utram malam sit a bono ut ab origine.
Quaestio 2 : Utrum peccatum sit a voluntate ut efficiente vel deficiente.
Quaestio 3 : Utrum malum sit a bono secundum intentionem, vel praeter intentionem.
Quaestio 1 : Utrum aliquid sit ita malum quod nihil habeat de bono.
Quaestio 2 : Utrum malum sit in bono sibi opposito.
Quaestio 3 : Utrum malum sit in bono tamquam aliquis habitus an sit pura privatio.
Distinctio 35
Quaestio 1 : Utrum peccatum sit boni corruptio.
Quaestio 2 : Utrum peccatum sit ipsa corruptio-passio, essentialiter loquendo.
Quaestio 3 : Utrum peccatum, ex eo quod corrumpit bonum, contrarietur bono increato.
Quaestio 1 : Utrum modus, species et ordo per quodlibet malum corrumpantur simul et inseparabiliter.
Quaestio 2 : Utrum modus, species et ordo corrumpantur per peccatum aequaliter.
Quaestio 3 : Utrum modus, species et ordo per malum possint totaliter corrumpi
Distinctio 36
Quaestio 1 : Utrum peccatum sit poena peccati.
Quaestio 2 : Utrum passiones animae poenae tantum sint, an poenae simul et peccata.
Quaestio 1 : Utrum in aliquo contingat ponere culpam sine poena subsequente.
Quaestio 2 : Utrum poena possit esse in aliquo sine culpa praecedente.
Quaestio 1 : Utrum aliqua poena sit a Deo.
Quaestio 2 : Utrum omnis poena sit a Deo.
Distinctio 37
Quaestio 1 : Utrum a Deo sit omnis actio, secundum quod actio
Quaestio 2 : Utrum omnis rei conservatio sit a Deo.
Quaestio 3 : Utrum omnis compositio sit a Deo.
Quaestio 1 : Utrum actio iniusta, secundum quod iniusta, sit a Deo.
Quaestio 2 : Utrum operatio fortuita, secundum quod fortuita, sit a Deo.
Quaestio 3 : Utrum enuntiatio falsa, secundum quod falsa, sit a Deo.
Distinctio 38
Quaestio 1 : Utrum voluntas sit bona et commendabilis ratione boni finis.
Quaestio 3 : Utrum bonae voluntatis sit unus solus finis an possint esse plures.
Quaestio 4 : Utrum malae voluntates habeant unicum finem.
Praeambulum : De differentia intentionis et voluntatis.
Quaestio 1 : Utrum intentio sit in his solis quae participant rationem.
Quaestio 2 : Utrum intentio in rationalibus se teneat ex parte intellectus vel ex parte affectus.
Distinctio 39
Quaestio 1 : Utrum conscientia teneat se ex parte intellectus an ex parte affectus.
Quaestio 2 : Utrum conscientia sit habitus innatus aut acquisitus.
Quaestio 3 : Utrum teneamur ad omne illud quod conscientia dictat necessarium esse ad salutem.
Quaestio 1 : Utrum synderesis sit in genere cognitionis vel affectionis.
Quaestio 2 : Utrum synderesis per peccatum exstingui possit.
Quaestio 3 : Utrum synderesis possit depravari per peccatum.
Distinctio 40
Quaestio 1 : Utrum qualitas operum semper respondeat qualitati intentionis.
Quaestio 2 : Utrum quantum quis intendit tantum faciat.
Quaestio 3 : Utram intentio absque bonis operibus sufficiat ad merendum vitam aeternam.
Quaestio 1 : Utrum opera exteriora aliquid addant supra bonam intentionem.
Quaestio 2 : Utrum bona opera aliquid addant supra intentionem quantum ad quantitatem dati.
Quaestio 3 : Utrum bonitas operum addat ad bonae intentionis meritum quantum ad numerositatem.
Distinctio 41
Quaestio 1 : Utrum actio deliberativa dividatur per differentias oppositas.
Quaestio 2 : Utrum haec divisio fiat per differentias essentiales an per accidentales.
Quaestio 1 : Utrum omne peccatum actuale sit voluntarium.
Quaestio 2 : Utrum omne peccatum sit circa voluntatem sicut circa subiectum proprium.
Quaestio 3 : Utrum sicut peccare sic etiam puniri sit voluntatis proprium.
Distinctio 42
Quaestio 1 : Utrum peccatum voluntatis et operis sint duo peccata vel unum.
Quaestio 2 : Utrum peccatum operis addat aliquid supra peccatum voluntatis.
Quaestio 1 : Utrum peccatum veniale et mortale conveniant in aversione.
Quaestio 2 : Utrum veniale conveniat cum mortali in reatu poenae aeternae
Quaestio 1 : Utrum peccatum habeat dividi per differentias materiales tantum an etiam per formales.
Distinctio 43
Quaestio 2 : Utrum peccatum in Spiritum Sanctum semper habeat aliud peccatum praeambulum.
Quaestio 1 : Utrum peccatum in Spiritum Sanctum sit gravissimum.
Quaestio 2 : Utrum peccatum in Spiritum Sanctum sit irremissibile.
Quaestio 1 : De numero et sufficientia specierum huius peccati.
Quaestio 2 : De speciebas huius peccati quoad rationes proprias.
Distinctio 44
Quaestio 1 : Utrum potentia peccandi sit in nobis a Deo.
Quaestio 2 : Utrum potentia peccandi, secundum quod huiusmodi, sit mala.
Quaestio 1 : Utrum omnis potestas dominandi sit a Deo.
Quaestio 1 : Utrum Christiani teneantur subesse tyrannis sive potestati saeculari in aliquibus.
Quaestio 2 : Utrum religiosi teneantur praelatis suis obedire in omnibus quae non sunt contra Deum.
Liber 3
Distinctio 1
III, D. 1, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 1, A. 1, Q. 1 : Utrum divina natura potuerit uniri cum humana natura.
III, Distinctio. 1, A. 1, Q. 2 : Utrum una persona possit humanae naturae sine altera.
III, D 1, A. 1, Q. 4 : Utrum quaelibet trium personarum possit incarnari per se ipsam.
Articulus 2
III, D 1, A. 2, Q. 1 : Utrum in opere incarnationis servetur debita congruentia ex parte Dei.
III, D 1, A. 2, Q. 2 : Quae fuerit incarnationis ratio praecipua
III, D 1, A. 2, Q. 3 : Quae trium personarum fuerit ad incarnationem magis idonea.
III, D 1, A. 2, Q. 4 : Quo tempore fuerit magis congruum Filium Dei incarnari.
Distinctio 2
III, D. 2, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 2, A. 1, Q. 3 : Utrum maior sit congruitas ad unionem in tota specie quam in uno individuo.
Articulus 2
III, D. 2, A. 2, Q. 1 : Utrum Christus assumserit veram carnem.
III, D. 2, A. 2, Q. 2 : Utrum Christus assumserit animam rationalem.
III, D. 2, A. 2, Q. 3 : Utrum Christus habuerit cum aliis hominibus communem speciem.
Articulus 3
III, D. 2, A. 3, Q. 1 : Utrum corpus unitum fuerit Verbo mediante spiritu humano sive anima.
III, D. 2, A. 3, Q. 2 : Utrum anima Christi assumpta fuerit a Verbo mediante aliquo habitu gratuito.
III, D. 2, A. 3, Q. 3 : Utrum Verbum unitum sit humanae naturae mediante Spiritu Sancto.
Distinctio 3
Pars 1
III, D. 3, P. 1, Divisio Textus
III, D. 3, P. 1, Tractatio Quaesitonum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 3, P. 1, A. 1, Q. 1 : Utrum caro Virginis sanctificata fuerit ante animationem.
III, D. 3, P. 1, A. 1, Q. 3 : Utrum beata Virgo sanctificata fuerit ante nativitatem.
Articulus 2
III, D. 3, P. 1, A. 2, Praeambulum
Pars 2
III, D. 3, P. 2, Divisio Textus
III, D. 3, P. 2, Tractatio Quaesitionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 3, P. 2, A. 1, Q. 1 : Utrum aliquis possit decimari in parentibus
III, D. 3, P. 2, A. 1, Q. 2 : Utrum Christus in Abraham fuerit decimatus.
Articulus 2
III, D. 3, P. 2, A. 2, Praeambulum
Articulus 3
III, D. 3, P. 2, A. 3, Praeambulum
Distinctio 4
III, D. 4, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 4, A. 1, Q. 1 : Utrum Filii Dei incarnatio debeat appropriari Patri an Spiritui Sancto.
III, D. 4, A. 1, Q. 2 : Utrum Christus possit dici filius Spiritus Sancti.
III, D. 4, A. 1, Q. 3 : Utrum Christus possit dici filius Trinitatis.
Articulus 2
Articulus 3
III, D. 4, A. 3, Praeambulum : De conceptione Christi in comparatione ad Virginem concipientem.
III, D. 4, A. 3, Q. 2 : Utrum cooperatio illa beatae Virginis fuerit naturalis an miraculosa.
III, D. 4, A. 3, Q. 3 : Utrum beata Virgo sit Dei genitrix appellanda.
Distinctio 5
III, D. 5, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 5, A. 1, Q. 1 : Utrum assumere sit actus conveniens divinae naturae.
III, D. 5, A. 1, Q. 2 : Utrum assumere conveniat divinae personae.
III, D. 5, A. 1, Q. 3 : Utrum assumere conveniat personae ratione naturae an e converso.
III, D. 5, A. 1, Q. 4 : Utrum assumere possit convenire divinae naturae, abstracta omni persona.
III, D. 5, A. 1, Q. 5 : Utrum haec sit concedenda divina natura est caro facta.
Articulus 2
III, D. 5, A. 2, Q. 1 : Utrum concedendum sit naturam humanam assumtam esse a Deo.
III, D. 5, A. 2, Q. 2 : Utrum Deus assumserit humanam personam.
III, D. 5, A. 2, Q. 4 : Utrum concedendum sit quod Deus assumserit hominem.
III, D. 5, A. 2, Q. 5 : Utrum concedenda sit haec Filius Dei assumsit humanitatem.
Distinctio 6
III, D. 6, PRAENOTATA DE TRIBUS OPINIONIBUS
III, D. 6, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 6, A. 1, Q. 1 : Utrum Christus sit duo
III, D. 6, A. 1, Q. 2 : Utrum persona Christi sit una unitate simplici an composita.
Articulus 2
III, D. 6, A. 2, Q. 1 : Utrum unio duarum naturarum sit terminata ad unitatem personae.
III, D. 6, A. 2, Q. 3 : Utrum illa unitas quantum ad gradum excellat omnes unitates creatas.
Distinctio 7
III, D. 7, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 7, A. 1, Q. 1 : Utrum vera sit locutio Deus est homo.
III, D. 7, A. 1, Q. 2 : Utrum haec sit admittenda Deus factus est homo.
III, D. 7, A. 1, Q. 3 : Utrum haec sit concedenda homo factus est Deus.
Articulus 2
III, D. 7, A. 2, Q. 1 : Utrum Filius Dei sit praedestinatus.
III, D. 7, A. 2, Q. 2 : Utrum haec sit vera Filius Dei praedestinatus est esse homo.
III, D. 7, A. 2, Q. 3 : Utrum haec sit concedenda homo praedestinatus est esse Filius Dei.
Distinctio 8
III, D. 8, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 8, A. 1, Q. 1 : Utrum haec sit concedenda divina natura est de Virgine nata.
III, D. 8, A. 1, Q. 2 : Utrum nasci de Virgine vere dicatur de natura assumta.
III, D. 8, A. 1, Q. 3 : Utrum homo veraciter dicatur de divina natura.
Articulus 2
III, D. 8, A. 2, Q. 1 : Utrum concedendum sit Christum bis esse natum.
III, D. 8, A. 2, Q. 2 : Utrum in Christo sint duae filiationes.
Distinctio 9
III, D. 9, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 9, A. 1, Q. 1 : Utrum cultus latriae sit exhibendus humanitati sive carni Christi.
III, D. 9, A. 1, Q. 2 : Utrum cultus latriae exhiberi debeat imagini Christi.
III, D. 9, A. 1, Q. 3 : Utrum cultus latriae Matri Christi exhiberi debeat.
III, D. 9, A. 1, Q. 4 : Utrum cultus latriae cruci Christi exhibendus sit.
III, D. 9, A. 1, Q. 5 : Utrum latria exhibenda sit membris Christi.
III, D. 9, A. 1, Q. 6 : Utrum cultus latriae possit exhiberi adversario Christi absque peccato.
Articulus 2
III, D. 9, A. 2, Q. 1 : Utrum latria sit in genere virtutis.
III, D. 9, A. 2, Q. 2 : Utrum latria sit virtus generalis vel specialis.
III, D. 9, A. 2, Q. 3 : Utrum latria sit virtus cardinalis vel theologica.
III, D. 9, A. 2, Q. 4 : Utrum latria sit virtus distincta a dulia.
Distinctio 10
III, D. 10, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 10, A. 1, Q. 1 : Utrum haec sit admittenda Christus, secundum quod homo, est Deus.
III, D. 10, A. 1, Q. 2 : Utrum haec sit vera Christus, secundum quod homo, est persona.
III, D. 10, A. 1, Q. 3 : Utrum haec sit vera : Christus, secundum quod homo, est individuum.
Articulus 2
III, D. 10, A. 2, Q. 1 : Utrum filiatio adoptionis sit in Christo.
III, D. 10, A. 2, Q. 2 : Utrum filiatio adoptionis conveniat nobis per Christum.
III, D. 10, A. 2, Q. 3 : Utrum filiatio adoptionis sit in nobis per comparationem ad Christum.
Distinctio 11
III, D. 11, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 11, A. 1, Q. 1 : Utrum praedestinatio Christi sit nostrae praedestinationi conformis.
Articulus 2
III, D. 11, A. 2, Q. 1 : Utrum haec sit concedenda Christus est creatura.
III, D. 11, A. 2, Q. 2 : Utrum haec sit concedenda iste homo incepit esse, Christo demonstrato.
III, D. 11, A. 2, Q. 3 : Utrum haec sit concedenda homo incipit esse Deus.
Distinctio 12
III, D. 12, Tractatio Quaestionum, Praeambulum
Articulus 1
III, D. 12, A. 1, Q. 1 : Utrum decuerit Filium Dei assumere humanam naturam de massa perditionis.
III, D. 12, A. 1, Q. 2 : Utrum fuisset congruum assumere Adam.
Articulus 2
III, D. 12, A. 2, Q. 1 : Utrum Christus potuerit peccare.
III, D. 12, A. 2, Q. 2 : Utrum Christus potentiam peccandi habuerit vel assumserit
Articulus 3
III, D. 12, A. 3, Q. 1 : Utrum decuerit Deum assumere sexum muliebrem.
Distinctio 13
III, D. 13, Tractatus Quaestionum
Articulus 1
III, D. 13, A. 1, Q. 1 : Utrum in Christo gratia singularis personae sit creata vel increata.
III, D. 13, A. 1, Q. 2 : Utrum in Christo sit gratia finita vel immensa.
Articulus 2
III, D. 13, A. 2, Q. 1 : Utrum gratia capitis sit quid creatum vel increatum.
III, D. 13, A. 2, Q. 2 : Utrum gratia capitis sit alia quam gratia singularis personae et unionis.
Distinctio 14
III, D. 14, Tractatus Quaestionum
Articulus 1
III, D.14, A. 1, Q. 2 : Utrum anima Christi in cognoscendo comprehendat ipsum Verbum Dei unitum.
Articulus 2
III, D. 14, A. 2, Praeambulum : De cognitione quam anima Christi habuit in Verbo.
III, D. 14, A. 2, Q. 2 : Utrum anima Christi actu cognoscat in Verbo omnia quae habita cognoscit.
III, D. 14, A. 2, Q. 3 : Utrum anima Christi cognoscat omnia in Verbo quae cognoscit Verbum.
Articulus 3
III, D. 14, A. 3, Praeambulum : De scientia quam anima Christi habuit a Verbo.
III, D. 14, A. 3, Q. 1 : Utrum Christus habuerit aliam scientiam praeter illam quam habuit in Verbo.
III, D. 14, A. 3, Q. 2 : Utrum Christus profecerit secundum illud genus cognitionis.
Distinctio 15
III, D. 15, Tractatus Quaestionum
Articulus 1
III, D. 15, A. 1, Q. 1 : Utrum congruum fuerit tales defectus in Christo reperiri.
III, D. 15, A. 1, Q. 2 : Utrum Christus assumpserit omnes defectus nostros praeter peccatum.
III, D. 15, A. 1, Q. 3 : Utrum defectus in Christo fuerint a natura an a voluntate.
Articulus 2
III, D. 15, A. 2, Praeambulum : De defectibus a Christo assumptis in speciali.
III, D. 15, A. 2, Q. 1 : Utrum Christus habuerit ignorantiam in rationali.
III, D. 15, A. 2, Q. 2 : Utrum in Christo fuerit passio tristitiae.
III, D. 15, A. 2, Q. 3 : Utrum in Christo fuerit passio vel affectio irae.
Distinctio 16
III, D. 16, Tractatus Quaestionum
Articulus 1
III, D. 16, A. 1, Q. 1 : Utrum in Christo fuerit vera passio doloris.
III, D. 16, A. 1, Q. 2 : Utrum in Christo fuerit acerbissimus dolor.
III, D. 16, A. 1, Q. 3 : Utrum Christus assumpserit necessitatem patiendi.
Articulus 2
III, D. 16, A. 2, Q. 1 : Utrum Christus passus fuerit secundum rationem an secundum sensualitatem.
III, D. 16, A. 2, Q. 2 : Utrum anima Christi passa fuerit secundum superiorem portionem rationis.
Distinctio 17
III, D. 17, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 17, A. 1, Q. 1 : Utrum in Christo fuerint plures voluntates.
III, D. 17, A. 1, Q. 2 : De numero et sufficientia voluntatum in Christo.
III, D. 17, A. 1, Q. 3 : Utrum istae voluntates in Christo fuerint conformes vel repugnantes.
Articulus 2
III, D. 17, A. 2, Q. 1 : Utrum decuerit Christum orare.
III, D. 17, A. 2, Q. 2 : Utrum Christus in omni oratione sua fuerit exauditus.
Distinctio 18
III, D. 18, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 18, A. 1, Q. 1 : Utrum Christus meruerit ab instanti conceptionis.
III, D. 18, A. 1, Q. 2 : Utrum Christus meruerit aliquid post conceptionem.
III, D. 18, A. 1, Q. 3 : Utrum Christus aliquid meruerit in passione.
Articulus 2
III, D. 18, A. 2, Q. 2 : Utrum Christus meruerit sui corporis glorificationem.
III, D. 18, A. 2, Q. 3 : Utrum Christus meruerit nobis ianuae apertionem.
Distinctio 19
III, D. 19, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 19, A. 1, Q. 1 : Utrum per passionem Christi fiat remissio peccatorum.
III, D. 19, A. 1, Q. 2 : Utrum per passionem Christi facta fuerit chirographorum deletio.
III, D. 19, A. 1, Q. 3 : Utrum per passionem Christi liberati simus a potestate diaboli.
III, D. 19, A. 1, Q. 4 : Utrum per passionem Christi absolvamur a poena peccati.
Articulus 2
III, D. 19, A. 2, Praeambulum : De persona redemptoris et mediatoris.
III, D. 19, A. 2, Q. 1 : Utrum solus Filius sit redemptor an etiam Pater et Spiritus Sanctus.
III, D. 19, A. 2, Q. 2 : Secundum quam naturam Christus sit mediator.
Distinctio 20
III, D. 20, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 20, A. 1, Q. 1 : Utrum congruum fuerit humanam naturam a Deo reparari.
: Utrum magis congruerit genus humanum reparari per satisfactionem quam per aliam viam.
III, D. 20, A. 1, Q. 3 : Utrum aliqua creatura pura potuerit satisfacere pro toto genere humano.
III, D. 20, A. 1, Q. 4 : Utrum aliquis, adiutus gratia, potuisset satisfacere pro se ipso.
III, D. 20, A. 1, Q. 5 : Utrum Deus debuerit modum satisfaciendi per passionem Christi acceptare.
III, D. 20, A. 1, Q. 6 : Utrum alio modo potuerit Deus genus humanum salvare.
Distinctio 21
III, D. 21, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 21, A. 1, Q. 1 : Utrum in morte anima Christi separata fuerit a Deitate.
III, D. 21, A. 1, Q. 2 : Utrum in morte Christi Divinitas sit separata a carne.
III, D. 21, A. 1, Q. 3 : Utrum verbum unitum fuerit carni et animae duplici unione.
Articulus 2
: Utrum ex illa separatione caro Christi fuerit mortua an post eam habuerit vitam.
III, D. 21, A. 2, Q. 3 : Utrum propter mortem carnis sit mors persoane Verbi Dei attribuenda.
Distinctio 22
III, D. 22, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
: Utrum Christus in triduo fuerit homo.
III, D. 22, A. 1, Q. 2 : Utrum Christus, secundum quod homo, fuerit in loco determinato an ubique.
III, D. 22, A. 1, Q. 3 : Utrum corpus Christi per triduum fuerit in sepulcro.
III, D. 22, A. 1, Q. 4 : De descensu animae Christi ad inferos.
III, D. 22, A. 1, Q. 5 : Utrum Christus in descensu ad inferos omnes animas liberaverit.
III, D. 22, A. 1, Q. 6 : Utrum Christus statim post mortem introduxerit animas liberatas in caelum.
Distinctio 23
III, D. 23, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 23, A. 1, Q. 1 : Utrum fides sit virtus.
III, D. 23, A. 1, Q. 2 : Utrum fides sit in parte animae cognitiva an affectiva.
III, D. 23, A. 1, Q. 3 : Utrum fides sit virtus una
III, D. 23, A. 1, Q. 4 : Utrum fides sit certior quam scientia.
III, D. 23, A. 1, Q. 5 : De definitione fidei ab Apostolo assignata.
Articulus 2
III, D. 23, A. 2, Q. 1 : Utrum fides informis sit in genere virtutis an non.
III, D. 23, A. 2, Q. 2 : An fides informis si infusa an acquisita.
III, D. 23, A. 2, Q. 3 : Utrum fides informis sit in daemonibus.
III, D. 23, A. 2, Q. 4 : Utrum fides informis expellatur per adventum gratiae.
III, D. 23, A. 2, Q. 5 : Utrum fides informis fiat formata, adveniente gratia.
Distinctio 24
III, D. 24, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 24, A. 1, Q. 1 : Utrum fidei obiectum sit ita verum, quod ei non possit subesse falsum.
III, D. 24, A. 1, Q. 3 : Utrum fides sit circa complexum an circa incomplexum.
Articulus 2
III, D. 24, A. 2, Q. 1 : Utrum fides sit de his de quibus habetur visio sensibilis.
III, D. 24, A. 2, Q. 2 : Utrum fides sit de his de quibus habetur opinio probabilis.
III, D. 24, A. 2, Q. 3 : Utrum fides sit de his de quibus habetur cognitio scientialis.
Articulus 3
III, D. 24, A. 3, Q. 1 : De definitione articuli quam ponit Richardus.
III, D. 24, A. 3, Q. 2 : De definitione articuli, quam ponit Isidorus.
Distinctio 25
III, D. 25, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
Articulus 2
III, D. 25, A. 2, Q. 1 : Utrum fides creverit quoad credendorum multitudinem.
III, D. 25, A. 2, Q. 2 : An fides profecerit quoad illuminationis plenitudinem.
III, D. 25, A. 2, Q. 3 : Utrum fides creverit quantum ad assensus certitudinem.
Distinctio 26
III, D. 26, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 26, A. 1, Q. 1 : Utrum spes sit virtus gratuita.
III, D. 26, A. 1, Q. 2 : Utrum spes sit genus virtutis an species specialissima.
III, D. 26, A. 1, Q. 3 : Utrum spes sit virtus cardinalis an theologica.
III, D. 26, A. 1, Q. 4 : Utrum virtus spei aliquando sit informis an semper sit formata.
III, D. 26, A. 1, Q. 5 : Utrum spes in suo actu sit certitudinalis an dubia.
Articulus 2
III, D. 26, A. 2, Q. 1 : Utrum timor et spes sint unus et idem habitus vel diversi.
III, D. 26, A. 2, Q. 2 : Utrum spes ex bonis meritis habeat ortum.
III, D. 26, A. 2, Q. 3 : Utrum spes praecedat caritatem ordine naturae an e converso.
III, D. 26, A. 2, Q. 4 : Utrum spes sit in bonum sub ratione boni.
III, D. 26, A. 2, Q. 5 : Utrum spes sit in parte animae cognitiva vel affectiva.
Distinctio 27
III, D. 27, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 27, A. 1, Q. 1 : Utrum caritas sit habitus ab aliis virtutibus distinctus.
III, D. 27, A. 1, Q. 2 : Utrum habitus caritatis sit unus indivisus an per species multiplicatus.
III, D. 27, A. 1, Q. 4 : Utrum habitus caritatis possit esse informis an semper sit formatas.
Articulus 2
III, D. 27, A. 2, Q. 1 : Utrum motus caritatis per prius sit meritorius quam actus aliarum virtutum.
III, D. 27, A. 2, Q. 2 : Utrum possibile sit motum caritatis esse mercenarium.
III, D. 27, A. 2, Q. 3 : Utrum idem motus dilectionis possit esse in Deum et in proximum.
III, D. 27, A. 2, Q. 4 : Quis duorum motuum caritatis praecedat alterum.
III, D. 27, A. 2, Q. 5 : Utrum actus dilectionis in Deum habeat modum.
III, D. 27, A. 2, Q. 6 : Utrum teneamur diligere Deum ex toto corde, ex tota anima et ex tota mente.
Distinctio 28
III, D. 28, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 28, A. 1, Q. 1 : Utrum ex caritate diligendae sint creaturae irrationales.
III, D. 28, A. 1, Q. 2 : Utrum ex caritate diligendi sint daemones.
III, D. 28, A. 1, Q. 3 : Utrum ex caritate diligendi sint mali homines.
III, D. 28, A. 1, Q. 4 : Utrum ex caritate sint diligenda corpora nostra.
III, D. 28, A. 1, Q. 5 : Utrum ex caritate diligenda sunt dona gratuita.
III, D. 28, A. 1, Q. 6 : De diligendorum numero et sufficientia.
Distinctio 29
III, D. 29, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 29, A. 1, Q. 1 : Utrum ordo sit in caritate respectu diligibilium.
III, D. 29, A. 1, Q. 2 : Utrum caritas in diligendo praeponat Deum nobis.
III, D. 29, A. 1, Q. 4 : Utrum magis diligendi sint parentes quam filii an e converso.
III, D. 29, A. 1, Q. 5 : Utrum domesticus sit extraneo praeponendus.
Distinctio 30
III, D. 30, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 30, A. 1, Q. 4 : Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad affectum.
III, D. 30, A. 1, Q. 5 : Utrum omnes teneantur diligere inimicos quantum ad effectum.
Distinctio 31
III, D. 31, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 31, A. 1, Q. 1 : Utrum caritas semel habita possit amitti.
III, D. 31, A. 1, Q. 2 : Utrum cadens a caritate possit resurgere in aequali.
III, D. 31, A. 1, Q. 3 : Utrum homo possit resurgere in caritate minori.
Articulus 2
III, D. 31, A. 2, Q. 1 : Utrum fides in gloria evacuetur.
III, D. 31, A. 1, Q. 2 : Utrum spes evacuetur per adventuin gloriae.
: Utrum habitus scientiae evacuetur in patria.
Articulus 3
III, D. 31, A. 3, Q. 1 : Utrum contingat catitatis habitum in patria evacuari.
: Utrum ordo caritatis in patria habeat immutari.
Distinctio 32
III, D. 32, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 32, A. 1, Q. 1 : Utrum Deus dilexerit creaturas aeternaliter.
III, D. 32, A. 1, Q. 2 : Utrum Deus omnes creaturas diligat generaliter.
III, D. 32, A. 1, Q. 3 : Utrum Deus diligat omnes creaturas aequaliter.
III, D. 32, A. 1, Q. 4 : Utrum Deus magis diligat hominem quam angelum an e converso.
III, D. 32, A. 1, Q. 5 : Utrum Deus magis dilexerit genus humanum quam Christum.
III, D. 32, A. 1, Q. 6 : Utrum Christus magis dilexerit Ioannem quam Petrum.
Distinctio 33
III, D. 33, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 33, A. 1, Q. 1 : Utrum opportunum sit praeter virtutes theologicas cardinales ponere.
III, D. 33, A. 1, Q. 2 : Utum omnes virtutes cardinates sint una virtus an diversae.
III, D. 33, A. 1, Q. 4 : Utrum virtutes cardinales debeant esse tantum quatuor an plures.
: Utrum virtutes cardinales sint a Dei dono vel ab assuetudine.
III, D. 33, A. 1, Q. 6 : Utrum virtutes cardinales in patria maneant an evacuentur.
Distinctio 34
Pars 1
III, D. 34, P. 1, Divisio Textus
III, D. 34, P. 1, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 34, P. 1, A. 1, Q. 1 : Utrum dona et virtutes inter se differant.
III, D. 34, P. 1, A. 1, Q. 2 : Utrum dona sint priora virtutibus an e converso.
III, D. 34, P. 1, A. 1, Q. 3 : Utrum virtutes sint excellentiores donis an e conversa.
Articulus 2
III, D. 34, P. 1, A. 1, Praeambulum
III, D. 34, P. 1, A. 2, Q. 1 : Utrum dona Spiritus Sancti sint tantummodo septem.
III, D. 34, P. 1, A. 2, Q. 2 : De donorum ordinatione et combinatione.
III, D. 34, P. 1, A. 2, Q. 3 : Utrum dona Spiritus Sancti maneant in Beatis.
Pars 2
III, D. 34, P. 2, Divisio Textus
III, D. 34, P. 2, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 34, P. 2, A. 1, Q. 1 : Utrum timor servilis sit donum Spiritus Sancti divinitus datum.
III, D. 34, P. 2, A. 1, Q. 2 : Utrum usus timoris servilis sit bonus an malus.
III, D. 34, P. 2, A. 1, Q. 3 : Utrum timor servilis expellatur, gratia adveniente.
Articulus 2
III, D. 34, P. 2, A. 2, Praeambulum
III, D. 34, P. 2, A. 2, Q. 1 : Utrum timor initialis et filialis sint diversae timoris species.
III, D. 34, P. 2, A. 2, Q. 2 : Utrum, crescente caritate, timor decrescat.
III, D. 34, P. 2, A. 2, Q. 3 : Utrum timor gratuitus in patria maneat.
Distinctio 35
III, D. 35, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 35, A. 1, Q. 4 : Utrum actus ipsius doni consilii sit consiliari.
Distinctio 36
III, D. 36, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 36, A. 1, Q. 1 : Utrum ponenda sit connexio in virtutibus gratuitis.
III, D. 36, A. 1, Q. 2 : Utrum dona Spiritus Sancti sint connexa.
III, D. 36, A. 1, Q. 4 : Utrum sit connexio in vitiis et peccatis.
III, D. 36, A. 1, Q. 5 : Utrum ponenda sit aequalitas in habitibus gratuitis.
III, D. 36, A. 1, Q. 6 : Utrum caritas sit forma virtutum.
Distinctio 37
III, D. 37, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
: Utrum Deus debuerit homini imponere mandata obligatoria.
III, D. 37, A. 1, Q. 2 : Utrum praecepta Decalogi obligent ad opera formata.
Articulus 2
III, D. 37, A. 2, Q. 1 : Utrum mandata Decalogi debeant esse tantum decem an plura an pauciora.
III, D. 37, A. 1, Q. 3 : De ordine mandatorum Decalogi ad invicem.
III, D. 37, A. 1, Q. 4 : De numero et ordine mandatorum quoad tabularum distinctionem.
Distinctio 38
III, D. 38, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 38, A. 1, Q. 1 : Utrum essentiale sit mendacio esse falsum.
: Utrum essentiale sit mendacio esse peccatum.
III, D. 38, A. 1, Q. 3 : Utrum mendacium sit peccatum mortale ratione sui generis.
III, D. 38, A. 1, Q. 4 : Utrum omne mendacium sit mortale viris perfectis.
III, D. 38, A. 1, Q. 5 : De ipsius mendacii divisione.
III, D. 38, A. 1, Q. 6 : De gradibus specierum mendacii.
Distinctio 39
III, D. 39, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 39, A. 1, Q. 1 : Utrum omne periurium sit mendacium.
III, D. 39, A. 1, Q. 2 : Utrum omne periurium sit peccatum.
III, D. 39, A. 1, Q. 3 : Utrum omne periurium sit mortale peccatum.
Articulus 2
III, D. 39, A. 2, Q. 1 : Utrum licitum sit iurare per Deum.
III, D. 39, A. 2, Q. 2 : Ulrum liceat iurare per aliquod creatum.
III, D. 39, A. 2, Q. 3 : Utrum liceat recipere iuramentum ab idololatris factum.
Articulus 3
III, D. 39, A. 3, Q. 1 : Utrum obligatio contrahatur per iuramentum dolosum.
III, D. 39, A. 3, Q. 2 : Utrum omne iuramentum coactum sit obligatorium.
III, D. 39, A. 3, Q. 3 : Utrum iuramentum incautum sit obligatorium.
Distinctio 40
III, D. 40, Tractatio Quaestionum
Articulus 1
III, D. 40, A. 1, Q. 1 : De differentia utriusque Legis penes radicem.
Liber 4
Distinctio 1
Quaestio 1 : De sacramentorum institutione.
Quaestio 2 : De sacramentorum significatione.
Quaestio 3 : De sacramentorum continentia.
Quaestio 4 : De sacramentorum efficacia.
Quaestio 5 : De differentia inter sacramenta vetera et nova.
Quaestio 6 : De gratia in Sacramentis collata
Quaestio 1 : Utrum ad remedium originalis suffecerit fides informis.
Quaestio 2 : Utrum ad remissionem originalis sufficeret sola fides.
Quaestio 3 : Utrum in adultis requireretur virtus sacrificii in remedium originalis.
Quaestio 1 : De institutione circumcisionis.
Quaestio 2 : De forma sive de integritate circumcisionis.
Quaestio 3 : De efficacia circumcisionis.
Distinctio 2
Quaestio 1 : Utrum omne tempus fuerit idoneum ad institutionem sacramentorum.
Quaestio 2 : Utrum in tempore gratiae debuerint institui unum an plura sacramenta.
Quaestio 1 : Utrum baptismus Ioannis a Deo fuerit institutus.
Quaestio 2 : Ad quid fuerit institutus baptismus Ioannis.
Quaestio 3 : De usu sive efficacia baptismi Ioannis
Distinctio 3
Quaestio 1 : Quid sit Baptismus a parte elementi, utrum aqua vel intinctio in aqua.
Quaestio 2 : Utrum expressio verbi vocalis sit de integritate Baptismi
Quaestio 3 : Utrum ad completum et integrum esse Baptismi sit necessaria fides alicuius articuli.
Quaestio 1 : Utrum verbum exprimens actum baptizandi sit de necessitate formae baptizandi.
Quaestio 2 : Utrum expressio totius Trinitatis sit de necessitate Baptismi.
Quaestio 3 : De variatione formae.
Quaestio 1 : Utrum sacramentum Baptismi debuerit institui in aqua.
Quaestio 2 : Utrum ex institutione Baptismi aliqua vis sil collata aquis.
Quaestio 1 : Quoties baptizandus debeat immergi.
Quaestio 2 : Quantum baptizandus debeat immergi.
Quaestio 1 : Utrum circumcisio debuerit cessare.
Quaestio 2 : Utrum circumcisio cessaverit ante promulgationem Evangelii.
Distinctio 4
Quaestio 1 : Utrum Baptismus in digne suscipientibus deleat omnem culpam.
Quaestio 2 : Utrum Baptismus deleat omnem poenam.
Quaestio 3 : Utrum Baptismus in omnibus aequalem habeat efficaciam.
Quaestio 1 : Utrum aliquis invitus sive coactus recipiat sacramentum Baptismi.
Quaestio 3 : Utrum fictus recipiat sacramentum et non rem sacramenti.
Quaestio 3 : Utrum fictus recipiat rem post sacramentum, recedente fictione.
Quaestio 1 : Utrum Baptismus flaminis sine Baptismo fluminis sufficiat ad salutem.
Quaestio 2 : Quis Baptismus sit dignior, utrum Baptismus aquae vel sanguinis.
Quaestio 3 : Utrum Baptismus sanguinis saltem sit sacramentum.
Quaestio 1 : Utrum parvuli in Baptismo recipiant sanctificationem.
Quaestio 2 : Utrum parvuli in baptismo recipiant plene rem Sacramenti.
Quaestio 3 : Utrum aequalis gratia detur omnibus parvulis in Baptismo.
Distinctio 5
Quaestio 1 : Utrum soli sacerdotes sive clerici habeant potestatem baptizandi.
Quaestio 2 : Utrum possint baptizare haeretici.
Praeambulum : De intensione sive efficacia potestatis baptizantibus collatae.
Quaestio 1 : Utrum mali ministri dent sacramentum et rem sacramenti.
Quaestio 2 : Utrum haeretici dent rem sacramenti.
Quaestio 1 : Quae sit illa potestas quam Christus dare potuit ministris, et non dedit.
Quaestio 2 : Utrum Christo data sit potestas dimittendi peccata.
Distinctio 6
Quaestio 1 : Quid sit character secundum essentiam
Quaestio 2 : Ad quid sit character.
Quaestio 3 : In quo sit character sicut in subiecto.
Quaestio 4 : Per quid character imprimatur.
Quaestio 5 : Utrum character imprimatur delebiliter vel indelebiliter.
Quaestio 6 : Utrum Baptismus possit et debeat iterari.
Quaestio 1 : Utrum aliquis in utro possit baptizari
Quaestio 2 : Utrum sanctificatus in utero debeat baptizari.
Quaestio 1 : Utrum intentio in conferente sit de necessitate Baptismi.
Quaestio 2 : Utrum recta intentio sit necessaria ad Baptismum.
Quaestio 1 : Utrum parvuli baptizandi debeant catechizari
Quaestio 2 : Utrum exorcismus habeat aliquam efficaciam in parvulo vel adulto.
Distinctio 7
Quaestio 1 : Utrum in Confirmatione sit necessaria forma verborum.
Quaestio 2 : Utrum materia Confirmationis sit necessaria.
Quaestio 3 : Utrum quilibet possit dispensare Confirmationem, saltem in necessitate.
Quaestio 1 : Utrum Confirmatio conferat gratiam gratum facientem.
Quaestio 2 : Utrum eadem gratia conferatur in Baptismo et in Confirmatione.
Quaestio 3 : Utrum copiosius munus gratiae conferatur in Confirmatione quam in Baptismo.
Quaestio 2 : Utrum gratia Confirmationis sit de necessitate salutis.
Quaestio 3 : Utrum sacramentum Confirmationis possit dari ante Baptismum.
Distinctio 8
Quaestio 1 : Utrum sacramentum Eucharistiae debuerit praefigurari.
Quaestio 2 : De numero et sufficientia quatuor figurarum.
Quaestio 3 : De figurarum praeeminentia.
Quaestio 1 : Utrum sacramentum Eucharistiae debuerit institui a principio.
Quaestio 2 : Utrum sacramentum Eucharistiae debuerit institui ante passionem.
Quaestio 3 : Utrum Dominus Eucharistiae sacramentum prius confecerit quam verbum protulerit.
Quaestio 1 : De forma verbi super panem.
Quaestio 2 : De forma verbi supra vinum.
Quaestio 1 : Quid in Eucharistia sit res et quid sacramentum.
Quaestio 2 : De unitate sacramenti Eucharistiae.
Distinctio 9
Quaestio 1 : De duplici modo manducandi Eucharistiam.
Quaestio 2 : Quid sit manducare spiritualiter.
Quaestio 3 : Quid sit manducare sacramentaliter.
Quaestio 4 : Utrum Christus manducaverit utroque modo.
Quaestio 1 : Utrum mali sumant veraciter corpus Christi.
Quaestio 3 : Utrum peccator sumendo corpus Christi semper mortaliter peccet.
Quaestio 4 : Utrum peccet damnabiliter ille, qui corpus Christi dat ei quem scit esse peccatorem.
Distinctio 10
Quaestio 1 : Utrum Christus sit in Sacramento altaris secundum veritatem.
Quaestio 3 : Utrum corpus Christi sit sub speciebus definitive.
Quaestio 4 : Utrum corpus Christi sit dimensive sive circumscriptive sub illis speciebus.
Quaestio 5 : Utrum corpus Christi sit in qualibet parte hostiae.
Quaestio 2 : Utrum virtus transsubstantiandi sit nobilior virtute concipiendi Christum.
Quaestio 4 : Utrum virtus verborum possit convertere quantamcumque materiam.
Quaestio 1 : Utrum existentia corporis Christi in Sacramento sit supra intellectum viatoris.
Quaestio 2 : Utrum existentia Christi sub Sacramento sit supra sensum comprehensoris.
Distinctio 11
Quaestio 1 : Utrum in sacramento Eucharistiae sit vera conversio panis in corpus Christi.
Quaestio 2 : Utrum totus panis convertatur in corpus Christi an aliquid remaneat praeter accidentia.
Quaestio 3 : Utrum ista conversio sil annihilatio.
Quaestio 4 : Utrum panis convertatur in totum Christum.
Quaestio 5 : Utrum haec conversio sit subita vel successiva.
Quaestio 6 : Quibus verbis illa conversio debeat exprimi.
Quaestio 1 : Utrum Eucharistia confici debeat in specie panis et vini.
Quaestio 2 : Utrum utraque harum specierum sit de integritate sacramenti.
Quaestio 3 : Utrum aqua sit de integritate sacramenti Eucharistiae.
Quaestio 4 : Utrum sacramentum Eucharistiae possit confici in omni pane et vino.
Quaestio 1 : Utrum Christus confecerit in azymo an in fermentato.
Quaestio 2 : Quale corpus Christus in Coena dederit discipulis.
Distinctio 12
Quaestio 1 : Utrum accidentia possint esse sine subiecto.
Quaestio 2 : Utrum in sacramento Eucharistiae congruat species esse sine subiecto.
Quaestio 3 : Utrum sit verum accidentia ibi esse sine subiecto.
Quaestio 1 : Utrum species illae possint converti in alimentum.
Quaestio 2 : Utrum accidentia habeant potentiam convertendi alia in Sacramentum.
Quaestio 3 : Utrum accidentia illa operationes habeant per naturam an per miraculum.
Quaestio 1 : Utrum corpus Christi verum in Eucharistia frangatur.
Quaestio 2 : Utrum in speciebus sit vera fractio.
Quaestio 3 : Quid significent partes hostiae fractae.
Quaestio 1 : Utrum hoc Sacramentum habeat efficaciam in quolibet viro iusto.
Quaestio 2 : Utrum hoc sacramentum habeat efficaciam in aliquo peccatore.
Quaestio 3 : Quae sit efficacia huius Sacramenti.
Quaestio 1 : Utrum teneamur accedere ad sacramentum Eucharistiae.
Quaestio 2 : Utrum habenti libertatem accedendi sit melius frequentare an tarde accedere.
Quaestio 3 : Utrum homo debeat se retrahere ab hoc Sacramento propter immunditiam corporalem.
Distinctio 13
Quaestio 1 : Utrum omnis sacerdos possit conficere.
Quaestio 2 : Utrum soli sacerdotes possint conficere.
Quaestio 3 : Utrum potestas consecrandi magis resideat circa sacerdotem an circa verbum.
Quaestio 4 : Utrum melior sit Missa boni sacerdotis quam mali.
Praeambulum : De sumente Eucharistiam.
Quaestio 1 : Utrum corpus Christi traiciatur in Christi continetur in illis speciebus ventrem muris.
Quaestio 2 : Utrum corpus Christi descendat in ventrem hominis.
Distinctio 14
Quaestio 1 : Utrum poenitentia sit virtus.
Quaestio 2 : Utrum poenitentia sit virtus generalis an specialis.
Quaestio 3 : Utrum poenitentia sit virtus theologica vel cardinalis.
Quaestio 1 : Quae vis animae sit subiectum virtutis poenitentiae.
Quaestio 2 : Utrum poenitentia oriatur ex timore.
Quaestio 3 : Utrum poenitentia sit prima virtus.
Quaestio 1 : Utrum contingat cadere a vera poenitentia.
Quaestio 2 : Utrum contingat per poenitentiam resurgere, hoc est poenitentiam iterare.
Quaestio 1 : Utrum necesse sit resurgere in aequali caritate vel etiam in maiori.
Quaestio 2 : Utrum perfecta poenitentia restituat in pristinum gradum.
Quaestio 3 : Utrum poenitentia restituat homini opera bona prius mortificata per culpam.
Distinctio 15
Quaestio 1 : Utrum possibile sit Deo reconciliari per satisfactionem.
Quaestio 2 : Utrum possibile sit Deo satisfacere de uno peccato sine alio.
Quaestio 3 : Utrum extra caritatem abstinentem a peccatis possibile sit Deo satisfacere.
Quaestio 5 : Utrum homo per talia opera aliquid mereatur.
Quaestio 6 : Utrum bona opera extra caritatem facta valeant ad tolerabiliorem poenam.
Quaestio 1 : Quid sit satisfactio.
Quaestio 2 : Cui sit facienda satisfactio.
Quaestio 3 : Per qualia opera debeat fieri satisfactio.
Quaestio 4 : Per quae opera contingat satisfacere.
Quaestio 1 : De quibus debeat fieri eleemosyna.
Quaestio 2 : Utrum ieiunio contingat satisfacere.
Quaestio 3 : Utrum contingat satisfacere oratione.
Quaestio 4 : Utrum restitutio sit pars satisfactionis.
Distinctio 16
Quaestio 1 : Quid sit contritio quoad suam substantiam.
Quaestio 2 : Quid sit contritio in genere moris.
Quaestio 1 : Utrum necesse sit dolorem contritionis esse maximum.
Quaestio 2 : Utrum possibile sit in dolore contritionis cadere excessum.
Quaestio 1 : Utrum contritio sit motus instantaneus an successivus.
Quaestio 2 : Utrum debeat homo semper conteri.
Quaestio 1 : Utrum contritio possit intendi.
Quaestio 2 : Utrum oporteat intensius conteri de uno peccato quam de alio.
Quaestio 1 : Utrum oporteat poenitere de originali peccato.
Quaestio 1 : Utrum necesse sit poenitere de peccatis commissis per ignorantiam.
Quaestio 2 : Utrum necesse sit conteri de peccatis scienter commissis et postmodum oblitis.
Quaestio 1 : Utrum veniale peccatum possit fieri mortale.
Quaestio 2 : Utrum quis teneatur poenitere de veniali.
Distinctio 17
Quaestio 1 : Utrum ad iustificationem impii necessaria sit gratiae infusio.
Quaestio 2 : Utrum ad iustificationem sit necessarius motus liberi arbitrii.
Quaestio 3 : Utrum ad iustificationem necessaria sit contritio.
Quaestio 4 : Utrum ad iustificationem necessaria sit confessio.
Praeambulum : De ordine eorum quae concurrunt ad iustificationem.
Quaestio 1 : Utrum infusio gratiae necessario praecedat peccati expulsionem.
Quaestio 2 : Utrum expulsio culpae necessario praecedat contritionem.
Quaestio 3 : Utrum necesse sit quod attritio praecedat impii iustificationem sive contritionem.
Quaestio 4 : Utrum confessio necessario sequatur iustificationem.
Quaestio 1 : Utrum mandatum de confessione pertineat ad legem naturae
Quaestio 2 : Utrum confessio fuerit instituta in lege scripta.
Quaestio 3 : A quo fuerit instituta confessio.
Quaestio 1 : Utrum omnes adulti, boni et mali, ad confessionem teneantur.
Quaestio 2 : Utrum peccator statim, cum potest, teneatur confiteri.
Quaestio 3 : An quis quoad modum obligetur confiteri ex caritate.
Quaestio 1 : Utrum sufficiat confiteri laico.
Quaestio 3 : Utrum proprio sacerdoti debeat quis confiteri in publico vel in occulto.
Quaestio 1 : Utrum oporteat confiteri omnem venialem culpam.
Quaestio 2 : Utrum oporteat confiteri omnem peccati mortalis differentiam.
Quaestio 3 : Utrum teneamur confiteri omnem peccati circumstantiam.
Distinctio 18
Utrum claves Ecclesiae sint datae.
Quaestio 2 : Ad quid istae claves Ecclesiae datae sint.
Quaestio 1 : Utrum potestas clavium habeat posse in culpam.
Quaestio 2 : Utrum sacerdos possit aliquid in poenam.
Quaestio 1 : Utrum scientia sit clavis.
Quaestio 2 : Utrum scientia sit alia clavis quam potestas solvendi.
Quaestio 1 : Utrum aliquis possit vel debeat excommunicari.
Quaestio 2 : Pro quo quis debeat excommunicari.
Quaestio 3 : A quo possit excommunicatio fieri.
Quaestio 4 : Utrum aliquis possit pluries excommunicari.
Quaestio 5 : Utrum communicans cum excommunicato sit excommunicatus.
Quaestio 6 : Utrum aliquis possit absolvi invitus ab excommunicatione.
Distinctio 19
Quaestio 1 : Utrum sacerdos legalis habuerit claves.
Quaestio 2 : Utrum malus sacerdos communicet cum bono in potestate clavis an sit in solo bono.
Quaestio 1 : Utrum claves dentur in Ordine sacerdotali.
Quaestio 2 : Utrum potestas clavium comitetur inseparabiliter Ordinem sacerdotalem.
Quaestio 1 : Utrum sacerdos qui potest absolvere subditum unum, possit et quemlibet alium absolvere.
Quaestio 2 : Utrum inferior possit absolvere superiorem, ipso volente.
Distinctio 20
Quaestio 1 : Utrum poena purgatorii sit ponenda.
Quaestio 2 : Utrum poena purgatorii sit maxima poenarum temporalium.
Quaestio 3 : Utrum poena purgatorii sit voluntaria.
Quaestio 4 : Utrum in poena purgatorii sit minor certitudo de gloria quam in via.
Quaestio 5 : Utrum poena purgatorii ministerio daemonum infligatur.
Quaestio 6 : Utrum locus purgatorii sit superius an inferius an in medio.
Quaestio 1 : Utrum unus pro alia possit satis facere.
Quaestio 2 : Utrum possit fieri satisfactionis relaxatio.
Quaestio 3 : A quo possit relaxatio satisfactionis fieri.
Quaestio 4 : Utrum indulgentiae debeant fieri pro spirituali an pro corporali beneficio.
Quaestio 6 : Utrum indulgentiae tantum valeant, quantum praedicatur.
Distinctio 21
Quaestio 1 : Utrum peccata venialia possint deleri sine gratia.
Quaestio 2 : Utrum peccata venialia possint deleri a gratia sine contritione sive interiori poena.
Quaestio 2 : Utrum purgatio purgatorii fiat per ignem materialem.
Quaestio 1 : Utrum in purgatorio unus liberetur ante alium.
Quaestio 2 : Utrum aliquis Sanctorum evolet in caelum ante iudicium.
Quaestio 1 : Utrum liceat aliquod peccatum in confessione omittere.
Quaestio 2 : Utrum liceat aliquid in confessione addere.
Quaestio 3 : Utrum in confessione liceat aliena peccata referre.
Quaestio 1 : Utrum in aliquo casu liceat confessionem revelare.
Quaestio 2 : Utrum confitens possit licentiare confessarium ut peccata revelet.
Quaestio 3 : Utrum sciens aliquid per confessionem et per aliam viam teneatur celare.
Distinctio 22
Quaestio 1 : Utrum peccata dimissa redeant quantum ad maculam.
Quaestio 2 : Utrum peccata dimissa redeant quantum ad reatum poenae.
Quaestio 1 : De sacramento Poenitentiae quoad institutionem.
Quaestio 2 : De sacramento Poenitentiae quoad significationem.
Quaestio 1 : Utrum poenitentia habeat in se rationem fundamenti.
Quaestio 2 : Utrum Poenitentia habeat rationem tabulae.
Distinctio 23
Quaestio 2 : Utrum hoc sacramentum instituerit Christus vel aliquis eius discipulus.
Quaestio 3 : Quae sit materia Extremae unctionis.
Quaestio 4 : Utrum forma verbi sit de essentia huius sacramenti.
Quaestio 1 : Quis debeat administrare hoc sacramentum.
Quaestio 2 : Cui debeat dari hoc sacramentum.
Quaestio 3 : In quo loco debeat fieri unctio.
Quaestio 4 : Quoties debeat hoc sacramentum dari.
Distinctio 24
Quaestio 1 : Utrum ordinandi debeant tonsurari sive coronari.
Quaestio 2 : Utrum corona sit Sacramentum
Quaestio 3 : Utrum in susceptione coronae fiat abrenuntiatio temporalium.
Quaestio 4 : Utrum praelati Ecclesiae teneantur clericis quantum ad temporale stipendium.
Quaestio 1 : Utrum ordo sit in Ecclesia.
Quaestio 2 : Utrum Ordo sit sacramentum.
Quaestio 3 : Utrum sacramentum Ordinis sit Novae Legis proprium.
Quaestio 4 : Utrum Ordo sit sacramentum unum vel plura.
Quaestio 1 : Utrum in omnibus Ordinibus imprimatur character.
Quaestio 2 : Utrum in diversis Ordinibus diversi characteres imprimantur.
Quaestio 3 : Utrum characteres diversorum ordinem sint essentialiter ordinati
Quaestio 4 : Quando character imprimatur in diversis ordinibus.
Quaestio 1 : De divisione Ordinum in sacros et non sacros.
Quaestio 2 : Utrum psalmistatus sit Ordo.
Quaestio 3 : Utrum episcopatus sit Ordo.
Quaestio 4 : Utrum Ordines sint septem an plures vel pauciores.
Distinctio 25
Quaestio 1 : Utrum solus episcopus possit ordinare.
Quaestio 2 : Utrum episcopus haereticus possit dare Ordines.
Quaestio 3 : Utrum simoniacus episcopus aliquem Ordinem possit vendere.
Quaestio 4 : Utrum dans Ordines simoniace ex hoc ipso fiat haereticus.
Quaestio 1 : Utrum ad susceptionem Ordinis requiratur sexus virilis.
Quaestio 2 : Utrum ad susceptionem Ordinis necessarius sit usus rationis.
Quaestio 3 : Utrum ad susceptionem ordinis sit necessaria indivisio carnis.
Quaestio 4 : Utrum ad susceptionem Ordinis sit necessaria conditio libertatis.
Distinctio 26
Quaestio 1 : Quando Matrimonium fuerit institutum.
Quaestio 2 : A quo sacramentum Matrimonii fuerit institutum.
Quaestio 3 : Utrum institutio Matrimonii fuerit sub praecepto.
Quaestio 1 : Quid sit in Matrimonio signum et quid signatum.
Quaestio 2 : Quid sit in hoc sacramento causans et quid causatum.
Distinctio 27
Quaestio 1 : Utrum Matrimonium sit coniunctio maris et feminae.
Quaestio 2 : Quid sit Matrimonium nomine.
Quaestio 1 : Utrum consensus sit causa Matrimonii.
Quaestio 2 : Utrum ad contrahendum Matrimonium sufficiat consensus vocalis absque mentali.
Quaestio 1 : Utrum Matrimonium consummatum sit insolubile.
Quaestio 2 : Utrum Matrimonium ratum sit insolubile.
Distinctio 28
Quaestio 1 : Utrum consensus de futuro faciat Matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum consensus ad tempus faciat Matrimonium.
Quaestio 3 : Utrum consensus conditionatus faciat Matrimonium.
Quaestio 4 : Utrum consensus tacitus faciat Matrimonium.
Quaestio 5 : Utrum consensus de praesenti expressus in occulto faciat matrimonium
Quaestio 6 : An consensus debeat esse in carnalem copulam.
Distinctio 29
Quaestio 1 : Utrum consensus coactus faciat Matrimonium.
Quaestio 3 : Utrum aliquis possit ad Matrimonium compelli per praeceptum patris.
Distinctio 30
Quaestio 1 : Utrum consensus erroneus faciat Matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum consensus matrimonialis beatae Mariae Deo fuerit in se placitus et honestus.
Quaestio 3 : Utrum consensus libidinosus sit causa Matrimonii
Distinctio 31
Quaestio 1 : Utrum Matrimonium sit in genere utilis an honesti.
Quaestio 2 : Utrum tria sint Matrimonii bona.
Quaestio 3 : Utrum haec tria bona sint de necessitate Matrimonii.
Quaestio 1 : Utrum coitus propter prolem possit esse sine omni culpa.
Quaestio 3 : Utrum coire cum uxore ratione concupiscentiae satiandae sit semper peccatum mortale.
Distinctio 32
Quaestio 1 : Utrum post carnalem copulam possit vir continere, uxore nolente.
Quaestio 2 : Utrum vir ante carnalem commixtionem possit continere, uxore nolente.
Praeambulum : De obligatione coniugum per comparationem ad accidens superveniens.
Quaestio 1 : Utrum oporteat coniugi debitum reddere, si alter fiat leprosus.
Quaestio 2 : Utrum quis teneatur reddere debitum, si alter fiat fornicarius.
Quaestio 1 : Utrum tempore menstruorum possit reddi et peti debitum.
Quaestio 2 : Utrum tempore dierum solemnium possit licite peti et solvi debitum.
Quaestio 1 : Utrum in celebrandis nuptiis debeat tempus. observari.
Quaestio 2 : Utrum Matrimonium contractum in tempore indebito debeat separari.
Distinctio 33
Quaestio 1 : Utrum contra legem naturae sit habere concubinam.
Quaestio 2 : Utrum habere plures uxores sit contra legem naturae.
Quaestio 3 : Utrum Deus debuerit dispensare de concubina habenda.
Quaestio 1 : Utrum virginitas sit virtus.
Quaestio 2 : Utrum virginitas praeferatur continentiae coniugali.
Quaestio 3 : Utrum virginitatis praemium sit aureola.
Quaestio 1 : Utrum fuerit licitum uxorem repudiare.
Quaestio 2 : Utrum repudiare uxorem debuerit permitti.
Quaestio 3 : Utrum uxor post repudium debeat viro reconciliari.
Distinctio 34
Quaestio 1 : Utrum Matrimonium habeat impedimentum.
Quaestio 2 : De numero et sufficientia impedimentorum.
Quaestio 1 : Utrum impotentia naturalis coeundi sit impedimentum Matrimonii.
Quaestio 2 : Utrum impotentia coeundi accidentalis, quae est per maleficium, impediat Matrimonium.
Quaestio 1 : Utrum furia impediat Matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum crimen incestus impediat Matrimonium et faciat personam illegitimam.
Distinctio 35
Quaestio 1 : Utrum liceat uxorem dimittere ex causa fornicationis.
Quaestio 2 : Utrum dimittere uxorem fornicariam sit in praecepto.
Quaestio 3 : Utrum possit aliquis uxorem fornicantem dimittere propria auctoritate.
Quaestio 4 : Utrum, divortio celebrato, vir possit aliam uxorem ducere vel uxor alium virum.
Quaestio 5 : Utrum post divortium possint vir et mulier invicem reconciltari.
Quaestio 6 : Utrum possit fieri divortium, si non praecedat aliqua culpa.
Distinctio 36
Quaestio 1 : Utrum conditio servitutis cum contradictione domini impediat Matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum conditio servitutis cum errore impediat Matrimonium.
Quaestio 3 : Utrum conditio prolis sequatur patrem an matrem.
Quaestio 1 : Utrum status aetatis impediat Matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum defectus aetatis impediat contractionem sponsalium.
Quaestio 3 : Utrum sponsalia contracta post septennium possint dissolvi per mutuum consensum.
Distinctio 37
Quaestio 1 : Utrum Ordines minores impediant matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum sacer Ordo Matrimonium impediat.
Quaestio 3 : Utrum ecclesia debuerit instituere ut Sacer Ordo impediret matrimonium.
Quaestio 1 : Utrum liceat uxorem adulteram interficere.
Quaestio 2 : Utrum sit gravius peccatum occidere uxorem quam matrem.
Quaestio 3 Utrum uxoricidium impediat Matrimoniizm.
Distinctio 38
Quaestio 1 : Quid sit votum secundum essentiam.
Quaestio 2 : De quo sive circa quam materiam sit votum.
Quaestio 3 : In quo subiecto possit esse votum
Quaestio 1 : Utrum votum continentiae impediat, vel dirimat matrimonium.
Quaestio 2 : Utrum votum possit permutari.
Quaestio 3 : Utrum Summus Pontifex possit dispensare in voto.
Distinctio 39
Quaestio 1 : Utrum Matrimonium possit contrahi inter fidelem et infidelem.
Quaestio 2 : Utrum sacramentum Matrimonii possit contrahi inter infidelem et infidelem.
Quaestio 3 : Utrum Matrimonium infidelium excuset coitum, ut non sit ibi peccatum.
Quaestio 3 : Utrum Matrimonium solvatur, si alter coniugum fit infidelis, specialiter quoad fidelem.
Quaestio 4 : Utrum in infidelibus venientibus ad fidem solvatur Matrimonium.
Distinctio 40
Utrum consanguinitas sit aliquod vinculum
Quaestio 2 : Utrum consanguinitas Matrimonio praestet impedimentum.
Quaestio 3 : Usque ad quem gradum se extendat impedimentum consanguinitatis.
Distinctio 41
Quaestio 1 : Utrum per omnem coitum, sive legitimum sive fornicarium, possit contrahi affinitas.
Quaestio 2 : Utrum affinitas transeat in alterum.
Quaestio 3 : Utrum affinitas praestet Matrimonio impedimentum.
Distinctio 42
Quaestio 1 : Utrum cognatio spiritualis contrahatur per aliquod sacramentum.
Quaestio 2 : Utrum cognatio spiritualis impediat Matrimonium.
Quaestio 3 : Utrum spiritualis cognatio transeat ab uno in alterum.
Quaestio 1 : Utrum cognatio legalis sit aliquod vinculum.
Quaestio 2 : Utrum cognatio, legalis debeat impedire Matrimonium.
Quaestio 3 : Utrum cognatio legalis transeat ab uno in alterum.
Quaestio 1 : Utrum secundae nuptiae sint licitae.
Quaestio 2 : Utrum secundae nuptiae sint sacramentales.
Quaestio 3 : Utrum secundae nuptiae sint honorabiles.
Distinctio 43
Quaestio 1 : Utrum resurrectio sit futura.
Quaestio 2 : Utrum resurrectio sit omnium.
Quaestio 3 : Utrum resurrectio sit omnium simul an successive.
Quaestio 4 : Utrum resurrectio sit eorumdem corporum secundum numerum.
Quaestio 5 : Utrum resurrectio sit naturalis an miraculosa.
Quaestio 6 : Quae sit causa nostrae resurrectionis.
Quaestio 1 : De quidditate libri vitae.
Quaestio 2 : Utrum in libro vitae omnia scribantur.
Quaestio 3 : Utrum liber vitae necessario aperiatur.
Quaestio 1 : Utrum in conscientia legantur omnia merita.
Quaestio 2 : Utrum quilibet legat omnia in conscientia alterius.
Quaestio 3 : Utrum omnia videantur simul ab omnibus.
Distinctio 44
Quaestio 1 : Utrum humores resurgant.
Quaestio 2 : Utrum resurgant quae spectant ad superfluitatem, ut sunt intestina, capilli et ungues.
Quaestio 1 : Utrum caro, quae est in duobus hominibus caro, resurgat caro in primo vel in secundo.
Quaestio 1 : Utrum corpora electorum resurgant cum deformitatibus.
Quaestio 2 : Utrum deformitates resurgant in corporibus damnatorum.
Quaestio 1 : Utrum sit infernus.
Quaestio 2 : Ubi sit infernus.
Quaestio 1 Utrum ignis inferni sit verus ignis.
Quaestio 2 Utrum puniens in inferno sit solus ignis.
Quaestio 1 : Utrum ignis inferni consumat corpora damnatorum.
Quaestio 2 : Utrum ignis inferni affligat spiritum.
Distinctio 45
Quaestio 1 : De receptaculis animarum ante adventum Christi.
Quaestio 2 : Utrum animae post adventum Christi habeant receptacula sive loca determinata.
Quaestio 3 : Utrum animae aliquando exeant a suis receptaculis.
Quaestio 1 : Utrum suffragia prosint defunctis mediocriter bonis.
Quaestio 2 : Utrum defunctis prosint suffragia facta per malos.
Quaestio 3 : Utrum suffragia magis prosint ei qui magis meruit an ei pro quo specialiter fiunt.
Praeambulum : De suffragiis quae Sancti impendunt vivis.
Quaestio 1 : Utrum Sancti orent pro nobis.
Quaestio 2 : Utrum Sancti nobis aliqua impetrent suis orationibus.
Quaestio 3 : Utrum utile sit nobis rogare Sanctos.
Distinctio 46
Quaestio 1 : Utrum per suffragia Ecclesiae aliqua mitigatio fiat damnatis.
Quaestio 2 : Utrum fiat mitigatio damnatis propter misericordiae pietatem.
Quaestio 3 : Utrum Deus misericordius agat cum uno quam cum alio.
Quaestio 4 : Utrum Deus agat iustius cum uno quam cum altero.
Utrum in aliquo opere Domini sit misericordia et veritas.
Utrum in eodem opere Domini sit misericordia et veritas.
Quaestio 4 : Utrum Deus possit aliquem pure remunerare ex iustitia vel pure ex misericordia.
Distinctio 47
Quaestio 1 : Utrum Apostoli iudicent.
Quaestio 2 : Utrum angeli in die iudicii iudicabunt.
Quaestio 3 : Utrum omnes iudicabuntur, tam boni quam mali.
Quaestio 4 : Utrum angeli iudicabuntur.
Quaestio 1 : De quidditate ignis conflagratorii.
Quaestio 2 : De virtute huius ignis, utrum sit naturalis an supra naturam.
Quaestio 3 : De extensione illius ignis.
Quaestio 4 : De ordine huius ignis ad ea quae fient in iudicio.
Distinctio 48
Quaestio 1 : Utrum potestas iudiciaria sit Christi secundum humanitatem an secundum Divinitatem.
Quaestio 2 : Utrum Christus in forma Divinitatis apparebit malis.
Quaestio 3 : Utrum Christus apparebit reprobis in forma humanitatis gloriosa.
Quaestio 4 : Utrum hora iudicii sit nota alicui creaturae.
Quaestio 1 : Utrum corpora supercaelestia remunerabuntur.
Quaestio 2 : Utrum corpora supercaelestia quietabuntur.
Quaestio 3 : Utrum elementa innovabuntur.
Quaestio 4 : Utrum innovabuntur plantae et animalia bruta.
Distinctio 49
Quaestio 1 : Quid sit beatitudo.
Quaestio 2 : Qualiter beatitudo sit appetibilis.
Quaestio 3 : In quo subiecto sit beatitudo.
Quaestio 4 : Secundum quid beatitudo insit in anima.
Quaestio 5 : Quibus potentiis insit actus sive operatio gloriae.
Quaestio 1 : Utrum gloria corporis sit de substantia beatitudinis.
Quaestio 2 : Utrum gloria corporis sit a gloria animae originaliter
Quaestio 2 : Utrum dotes corporis aequaliter sint in omnibus.
Praeambulum : De sensuum remuneratione.
Quaestio 1 : Utrum in patria omnes sensus habeant suos actus.
Quaestio 2 : Utrum sensus illi, qui sunt in suo actu, cognoscant per receptionem speciei.
Quaestio 1 : Utrum corpus gloriosum sit passibile ab intrinseco.
Quaestio 2 : Utrum corpus gloriosum sit passibile passione veniente ab extrinseco.
Quaestio 1 : Utrum, corpora gloriosa sint pervia an colorata an luminosa.
Quaestio 1 : Utrum corpus gloriosum possit penetrare omne aliud corpus.
Quaestio 2 : Utrum corpus glorificatum sit palpabile a tactu non glorificato.
Quaestio 1 : Utrum agilitas sit in omnibus corporibus gloriosis.
Distinctio 50
Quaestio 1 : Utrum damnati velint se peccasse.
Quaestio 2 : Utrum voluntate deliberativa damnati malint non esse quam sic esse.
Quaestio 3 : Utrum damnati mallent omnes esse damnatos quam quosdam damnatos, quosdam beatos.
Quaestio 1 : Utrum in inferno sint tenebrae corporales.
Quaestio 2 : Utrum in damnatis erunt tenebrae spirituales quoad actum cognoscendi.
Quaestio 3 : Utrum in damnatis sint tenebrae spirituales quoad actum memorandi.
Quaestio 1 : Utrum anima separata habeat usum potentiae sensitivae.
Quaestio 2 : Utrum anima separata cognoscat ea quae circa nos geruntur.
Quaestio 3 : Utrum Beati et damnati mutuo se cognoscant.
Quaestio 1 : Utrum damnati habeant vermem materialem.
Quaestio 2 : Utrum et qua ratione in damnatis sit vermis spiritualis.
Quaestio 1
Utrum aliquid transeat in veritatem humanae naturae per actum generativaeCirca primum sic proceditur et quaeritur, utrum aliquid transeat in veritatem humanae naturae per actum generativae.
Rationes principales
Et quod non, videtur. 1. Primo, auctoritate doctorum authenticorum, videlicet Magistri Sententiarum et Hugonis. Ait enim Magister in littera sic: "Omne quod in humanis corporibus naturaliter est descendit a primo parente lege propagationis et in se auctum et multiplicatum est, nulla exteriori substantia in id transeunte". Similiter magister Hugo de sancto Victore, in fine sextae partis: "De substantia costae, in se divina virtute absque extrinseco additamento multiplicata, corpus mulieris factum est, quemadmodum postea naturam humanam, a primis parentibus in subsequentem generationem seminatam, a modico iam in tantum multiplicatam cernimus, ut multa hominum millia ex eo iam excrevisse videamus".
2. Item, hoc ipsum ostenditur secundo auctoritate Sanctorum. Dicit enim Anselmus, in libro De conceptu virginali, capitulo 2, loquens de primis parentibus: "Quia tota humana natura in illis erat et nihil extra ipsos erat, tota infirmata est et corrupta". Et quod maius est, Augustinus, X Super Genesim ad litteram, dicit quod nos fuimus in Adam secundum rationem seminalem et secundum corpulentam sub stantiam; caro autem Christi fuit solum secundum corpulentam substantiam. Quodsi haec vera sunt, quod tota caro et omnium posterorum caro fuit in Adam, ergo nihil extrinsecum per virtutem generativam transit in ipsam.
3. Item, hoc videtur auctoritate Evangeliorum, Matthaei 15, 17: "Omne quod in os intrat, in ventrem vadit et in secessum emittitur". Ergo non videtur quod ex aliquo, quod ab homine comeditur, prolis corpus constituatur. Et Marci 7, 18-19: "Omne extrinsecum introiens in hominem non potest eum coinquinare, quia non intrat in cor, sed in ventrem et in secessum exit, purgans omnes escas". Ibi Glossa: "Quamvis tenuissimus humor et liquens esca, cum in venis et artubus decocta fuerit et digesta, per occultos meatus, quos Graeci poros vocant, ad inferiora dilabitur et in secessum vadit".
4. Item, hoc ipsum videtur ratione. Primo per veritatem generationis: "generare enim est de sui substantia aliquem producere". Si ergo omnes vere et recte dicuntur ab Adam geniti et filii Adae, omnes sumus de aliquo quod esset eius substantia propagati; sed qua ratione manus mea vel pes vel aliud membrum constitui habet ex eo quod fuit in Adam, eadem ratione et singula membra; videtur igitur quod totum corpus cuiuslibet hominis ex Adae semine fuit consitutum; et si hoc, nihil extrinsecum transit in veritatem humanae naturae per actum virtutis generativae.
5. Item, hoc ipsum videtur per legem cognationis, quoniam stipes non potest contrahere cum aliquo ex ipso procedente nec aliqui approximantes stipiti possunt ad invicem contrahere; hoc autem non est ob aliud nisi propter unitatem carnis et sanguinis: ergo videtur quod non de superfluitate nutrimenti, sed de substantia patris proles generetur, et non solum de substantia patris proximi, immo etiam patris, remoti, alioqnin vana erit lex cognationis; quod non solum est contra veritatem sacrae Scripturae, immo etiam contra dictamen naturae.
6. Item, hoc ipsum videtur per conditionem resurrectionis. Necesse est enim unicuique animae proprium corpus reddi. Esto igitur quod aliquis nutritus de carnibus humanis generet prolem, si semen illud de alimento sumtum est, cum huius alimentum esset de veritate corporis alterius hominis, rediret ad primum corpus: ergo iste non resurgeret qui generatus est ex illo semine, cum anima privaretur proprio corpore. Si igitur hoc est impossibile, restat et illud impossibile esse, videlicet quod aliquid extrinsecum transeat in semen: augetur igitur quod a primo parente decisum fuit in se ipso sine alterius appositione.
Sed contra: Philosophus, in libro De animalibus, dicit quod semen est "superfluitas ultimi cibi". Si ergo medicis in his quae dicunt circa suam scientiam credendum est, et naturalibus similiter in his quae dicunt circa suam scientiam credendum est, cum determinare de generatione hominis pertineat ad philosophum naturalem, credendum est ei quod semen sit ex superfluo nutrimenti sic quod aliquid extrinsecum in veritatem humanae possit transire.
Item, super illud Lucae 11, 27: "Beatus venter" etc., Interlinearis: "Ex eodem fonte et lac nutriendis et semen procreandis pueris emanat; de semine ergo Virginis potuit concipi, qui eius lacte potuit enutriri" .
Item, Augustinus, in libro De vera religione: "Alimenta corpori non apta per congruos meatus eiciuntur, quorum aliud feculentissimum redditur terrae ad alias formas assumendas, aliud per totum corpus exhalat, aliud totius animalis latentes numeros accipit et inchoatur in prolem". Numeros autem vocat seminales rationes. Per istam auctoritatem expresse colligitur quod semen sit ex alimento. Si forte tu dicas quod Augustinus intelligit quantum ad partem seminis secundum materiam, obviat ipsa auctoritas, quae dicit quod alimentum accipit numeros, id est rationes seminales; illa enim pars dicitur esse pars secundum speciem, super quam fundatur virtus activa et conversiva. In eadem etiam auctoritate subiungit quod ex illo alimento sic traducto omnia membra formantur. Et planum est, secundum medicos, quod membra radicalia ex partibus secundum speciem habent formari sive ex humore radicali.
Item, hoc ipsum videtur ratione. Omne augmentum, quod fit per naturam, vel fit per rarefactionem vel fit per additionem. Si ergo ex illo semine, quod ab Adam decisum fuit, omnes homines naturaliter producti sunt, necesse est illud esse auctum vel per rarefactionem vel per additionem. Sed per rarefactionem non posset, quia nec tot atomi fuerunt in illo semine quot homines sunt ex eo producti. Si ergo auctum est, hoc est per additionem; aliquid igitur extrinsecum intrat in seminis humani constitutionem. Quodsi tu dicas tertium modum augendi esse per multiplicationem naturae possibilem, obicitur contra hoc per Hugonem de sancto Victore, qui dicit quod "facere aliquid in maius secundum substantiam et quantitatem sine appositione, hoc est soli Deo possibile".
Item, impossibile est aliquem per virtutem riutritivam nutriri, nisi apponatur aliquid extrinsecum per quod quis nutriatur. Ergo pari ratione impossibile est virtutem augmentativam augmentare substantiam, nisi addatur aliquod extrinsecum, per quod augmentetur. Aut si potest in se ipso augeri, quare non potest per se ipsum nutriri ?
Item, de nobilitate agentis est quod possit aliam materiam ad se ipsum trahere et in se convertere, sicut ignis convertit in se aerem. Si ergo potentia generativa in homine completa est et perfecta, et ratio seminalis in ipso est maxime activa, videtur quod possit agere in extrinsecam materiam et in se convertere et rationem seminalem ei communicare; et si hoc, per opus virtutis generativae in veritatem humanae naturae potest aliquid extrinsecum transire.
Conclusio
Aliquid de alimento transit in veritatem humanae naturae et simul cum humido radicali fit de veritate prolisRespondeo: Intelligendum est hic quod, sicut expresse patet in littera, opinio Magistri Sententiarum fuit quod nihil extrinsecum in veritatem humanae naturae per generationem transeat. Haec autem positio multum apparet esse probabilis. si quis attendat verba Sanctorum et simul cum hoc conditionem resurrectionis et legem cognationis. Hanc igitur positionem quidam sustinuerunt dicentes quod talis multiplicatio sine extrinseci appositione in humana natura fit per virtutem supernaturalem; alii, quod hoc fit per virtutem supercaelestem; tertii, quod hoc fit per virtutem elementarem.
Primi dixerunt quod sicut Deus sibi reservat animarum creationem propter earum immortalitatem, sic etiam substantiam corporum humanorum multiplicat et augmentat sine additione extrinseca, sicut multiplicavit panes evangelicos et sicut multiplicavit costam, de qua formata est Eva; et hoc, quia corpora humana sunt ad immortalitatem ordinata. Non tamen dicitur facere miracula sic multiplicando, quia hoc facit quasi faceret per naturam. Natura enim alendo et nutriendo quasi fovet extrinsecus; sed Deus est qui nutrimentum praestat intrinsecus. Huic autem modo dicendi obviat et sensus et ratio et auctoritas. Sensus obviat, quia sic videmus hominem ex homine produci sicut asinum ex asino et sicut plantam ex planta. Si igitur alia corpora naturalia fiunt ex materia addita et sensus noster non fallitur, iudicandum est similiter esse circa corpora humana. Ratio etiam obviat, quia non est generatio naturalis nisi eia in qua natura est vere agens et vere producens sibi simile. Si igitur multiplicatio hominis ex homine esset per virtutem supra naturam, et non per virtutem ipsius naturae, generatio hominis ex homine non esset naturalis; et si hoc, non esset generatio vera. Repugnat etiam auctoritas. Dicit enim Augustinus, X Super Genesim ad litteram, quod nos fuimus in Adam secundum corpulentam substantiam et secundum rationem seminalem, Christus tantum secundum corpulentam substantiam. Sed si corpora nostra educerentur ex semine Adae per virtutem supra naturam, iam in ipso deberent dici, sicut et Christus, esse solummodo secundum corpulentam substantiam, non secundum rationem seminalem, cum seminalis ratio dicat vim activam.
Alii vero sustinent praedictam positionem, dicentes quod talis multiplicatio est per virtutem supercaelestem. Corpus enim quintae essentiae sive luminosum natum est ex se emittere lumen et se ipsum multiplicare, non educendo naturam Idhilnis ex illo corpore quod illuminat, sed simul multiplicat materiam et formam. Sic et in proposito dicere voluerunt quod, quia in natura humana multum est de natura quintae essentiae, potest ipsa in se ipsa multiplicari. Huic etiam modo dicendi obviat sensus et ratio et auctoritas. Sensus, quia nullum corpus caeleste multiplicat lumen suum in se, sed, si multiplicat, multiplica extra se et in materia extrinseca. Et iterum, non videmus quod sol in multiplicando generet solem vel producat solem: igitur, si secundum naturam caelestem attenditur ista multiplicatio in humano semine, nec multiplicabitur in se ipso nisi aliquo extrinseco superaddito, nec ex tali multiplicatione homo producetur ab homine, sicut nec sol producitur a sole. Ratio etiam obviat, quoniam multiplicatio per virtutem creatam est ab aliquo simili activo. Si ergo formae tantum est agere, et forma non assimilatur materiae, sed alteri formae, impossibile est igitur aliquid multiplicari per virtutem creatam quantum ad principium materiale, nec materiam elementarem nec caelestem. Auctoritas etiam repugnat, quoniam lumen, egrediens a corpore luminoso, corpus non est nec habet in se materiam; et hoc supra planius ostensum fuit, distinctione decima tertia, ubi et auctoritates ad hoc inductae sunt. Difficile est etiam explicare, secundum istam positionem, qualiter natura quintae essentiae intret constitutionem humanae naturae. Et nisi hoc sane intelligatur, sicut explanatum fuit supra, distinctione decima septima, non potest de facili sustineri.
Tertii vero sustinent quod talis multiplicatio fit per virtutem inferioris naturae, concurrente simul potentia susceptiva ex parte materiae et activa ex parte formas. Materia enim, quantum est de se, non habet extensionem, sed quod extendatur tantum vel plus, hoc est ratione formae sibi adiunctae. Unde quantumcumque parum ponatur de materia in aliquo corpore, capax esset valde magnae extensionis, si esset aliquod agens quod posset formam tantae extensionis imprimere. Ex parte vero formae est ibi potentia multiplicandi sibi simile; et hinc est quod, cum semen adiuvatur et confovetur per alimentum extrinsecum, vis illa seminalis in sua materia potest se ipsam multiplicare et crescere, nullo repugnante; et ideo non oportet aliquid extrinsecum in veritatem humanae naturae transire. Et hoc videtur Augustinus sentire, cum dicit quod ex uno semine segetes segetum et silvae silvarum, greges gregum, populi populorum educi possunt, ita quod nihil reperitur postea in omnibus iliis, quod prius non fuerit invisibiliter in semine illo primo.
Huic autem positioni, etsi rationabilior ceteris videatur, nihilominus tamen, sicut et praedictis, repugnat sensus et ratio et auctoritas.
Sensus quidem primo repugnat. Nam si in his quae generantur fieret crementum per multiplicationem absque additamento, tunc mundus iste esset multo maior quam fuerit a principio et visibiliter cresceret quotidie. Non enim posset dici quod per resolutionem decem grana frumenti reducantur ad unum.
Ratio etiam repugnat, quia materia non est subiectum transmutationis nisi sub aliquo esse. Unde, etsi materia corporalium per intellectum abstrahi possit a forma corporum, nunquam tamen per virtututem alicuius creaturae potest exspoliari omni extensione et forma corporea; propter quod in pluribus locis dicit Augustinus quod impossibile est ex corpore fieri spiritum, et Super Genesim ad litteram et in libro De immortalitate animae. Si igitur haec materia sub tali esse statum habet et determinationem in sua extensione, ultra quam natura non potest procedere, pro eo quod, sicut dicit Philosophus, "omnium natura constantium terminus est et ratio magnitudinis et augmenti"; et alibi, quod ex uno pugillo terrae potest generari .ignis in millecupla proportione, exuno tamen pugillo non possunt generari nisi decem aquae: si hoc, inquam, ita est, impossibile est ponere quod aliqua res corporalis in se ipsa augeatur absque sua rarefactione et alterius appositione; hoc dico de operatione naturae. Et attendendum est hic quod longe aliter loquendum est de materia secundum essentiam et secundum esse sive secundum substantiam. Nec est dicendum quod tantum sit de materia in uno parvo lapide sicut in uno monte, loquendo secundum esse sive substantiam, quamvis in materia secundum essentiam non sit considerare tantum et quantum. Et sic ratio non concordat huic positioni.
Auctoritas etiam obviat. Dicit enim Hugo, in sexta parte, ubi distinguit sex opera, quorum primum est de nihilo aliquid facere. Secundum est de aliquo aliquid facere secundum substantiam et quantitatem in maius. Tertium opus est de aliquibus aliquid facere secundum substantiam et quantitatem in minus. Quartum opus est de aliquo aliqua facere, non tamen secundum substantiam et quantitatem, in maius. Quintum opus est de aliquibus aliqua facere, non tamen secundum substantiam et quantitatem in minus. Sextum opus est de aliquo nihil facere. De his sex generibus operum subiungit quod primum opus et secundum et tertium et ultimum sunt soli Deo possibilia. Cum igitur talis multiplicatio, ut ibidem dicit, pertineat ad secundum genus operis, non ergo fiet virtute naturae inferioris. Quodsi ista auctoritas non sufficit, ostenditur hoc auctoritate Augustini, V Super Genesim ad litteram, circa finem libri, ubi sic ait: Illa quae producuntur ex semine, in semine omnia fuerunt primitus, non mole corporeae magnitudinis, sed in potentia causali. Nam illa magnitudo copia terrae humorisque congesta est; sed illa in exiguo grano mirabilior praestantiorque vis est, qua valuit adiacens humor, commixtus terrae, tamquam materies verti in ligni illius qualitatem, in ramorum diffusionem, in foliorum viriditatem. Non igitur semen in semetipso augetur sine alterius appositione. Adhuc expressius, Super Genesim ad litteram, in fine X: Quid absurdius quam putare ullum esse corpus, manente suae naturae quantitate, quod undique crescat nisit rarefiat. Ergo, si quantitas seminis decisi manet et non rarefit et undique crescit, hoc non potest esse sine appositione materiae nisi hoc fiat mirabiliter. Quocumque igitur praedictorum modorum sustineatur opinio Magistri sive etiam omnes modi conflentur in unum, sive per se quilibet adaptetur, plurima occurrunt difficilia, propter quae multi recusant opinionem Magistri sustinere in parte ista.
Secunda opinio circa istam posi, tionem est aliquorum sequentium verba naturalium et medicorum, dicentium quod mediante virtute generativa non solum aliquid transit in veritatem humanae naturae, immo tota veritas prolis generatae est ex extrinseco addito, quia est ex superfluo nutrimenti. Hoc autem dicunt esse, quia modus operandi est ordinatus et delectabilis et expeditus. Ordinatus, quia ibi incipit operatio generativae, ubi cessat operatio nutritivae. Natura enim per prius intendit sibi quam alii; et ideo materia generationis est superfluitas ultimi cibi, quae quidem, etsi sit superflua operi nutritivae, est tamen necessaria operi generativae. Modus etiam iste est delectabilis, quoniam natura delectatur in emissione superflui et tristatur et dolet in emissione necessarii et sibi coniuncti. Si ergo natura maxime delectatur in opere generativae, materia generationis est ex superfluo nutrimenti. Modus etiam iste est expeditus, quia, cum tertius cibus sit in potentia proxima, ut convertatur in singula membra, si natura debet ex aliquo humore fabricare corpus, fabricabit ex illo; sed cum non fabricet ex necessario, restat quod fabricat ex superfluo. Quoniam igitur natura operatur quanto potest brevius et delectabilius et ordinatius, ideo dicunt talem modum procreandi, videlicet ex superfluo nutrimenti, maxime esse convenientem naturae. Convenit etiam, ut dicunt, hoc dispositioni divinae et ordinationi corporum ad resurrectionem. Cum enim semen non resurgat in generante, sed in genito, non videtur humor ille fuisse de generantis veritate, sed potius de humidi superfluitate.
Licet autem hic modus dicendi multum videatur probabilis attendenti verba Philosophi, obviat tamen ei, sicut et alii modo dicendi, et sensus et ratio et auctoritas. Sensus quidem, quia videmus prolem aliquando asslmilari proavo, et sicut assimilatur proavo, ita potest assimilari ei qui praecessit usque ad generationem decimam: ergo et sic deinceps. Ergo videtur quod aliquid sit in isto primo filio traductum a parente primo. Et iterum, cum videamus hominem ex coitu attenuari et ex frequentatione talis actus mortem accelerari, videtur quod non solum in semine fiat superflui emissio, immo quod etiam alicuius humidi radicalis; et ita proles non tantum est de superfluitate alimenti, sed etiam de veritate generantis. Ratio etiam obviat, quia si solum esset proles de superfluitate cibi patris, nec esset vera generatio, cum generatio sit de substantia generantis, nec esset vera cognatio; immo magis attineret homo porco, de quo sumtum est nutrimentum, quam patri generanti. Auctoritas etiam repugnat, quo niam expresse dicit Augustinus, Super Genesim ad litteram, quod omnes fuimus in Adam secundum corpulentam substantiam et secundum seminalem rationem. Et quod maius est, Apostolus dicit quod omnes in Adam peccavimus et quod Levi in lumbis erat Abrahae, quando decimatus fuit, ad Hebraeos 7, 9-10.
Ex hac igitur positione, si pertractetur, sequi videtur quod, si omnino esset proles de superfluo nutrimenti, non esset generatio nec cognatio vera. Ex praecedenti vero, si ponatur quod nihil de alimento transit in prolem, sequi videtur quod non sit generatio naturalis. Si igitur pro certo habendum est quod generatio hominis ex homine et vera est et naturalis est, necesse habemus viam mediam inter utramque harum positionum tenere, ut dicamus quod aliquid de superfluo nutrimenti transit in semen, nec tamen semen omnino est de superfluo nutrimenti, immo aliquid est ibi de humido radicali; et ex utroque habet semen propagari. Unde sicut videmus circa nutritivam quod est humiditas radicalis et nulrimentalis, utpote illa quae fluit, sic intelligendum est etiam circa vim generativam quod in ipsa est aliqua humiditas radicalis, et etiam aliqua fluens et refluens, et in generatione prolis una currit cum alia. Transmisit igitur Adam, quando generavit primum filium, aliquid de illa radicali humiditate, et illud modicum per virtutem naturae toti corpori filii fuit commixtum commixtione perfecta, quia nullam partem erat signare in corpore filii, in qua non esset aliquid de illo humido, quod a patre traduxit. Si igitur filius Adae in generando prolem similiter aliquid descindebat de suo humido radicali, necesse erat quod aliquid transmitteret de eo quod sumserat a patre, et sic deinceps. Et pro tanto dicuntur omnes fuisse in Adam, non quia fuerit ibi totaliter materia omnium nostrorum corporum, sed quia ibi erat aliquanta materia et ratio seminalis sive potentia convertendi ad se aliam naturam, ita ut sufficeret ad omnium procreationem, addito sibi illo in quo posset se multiplicare. Et est exemplum: si aliquis haberet fermentum, quod commisceret commixtione perfecta toti pastae, nihil fieret de illa totali pasta fermentata quod non diceretur fieri de illa pasta; et similiter, si illa pasta commisceretur adhuc alii maiori pastae, et sic procedendo quasi innumerabiles panes fermentati possent fieri ex modico fermento per appositionem rei fermentabilis. Sic et in proposito ex modico semine per appositionem humoris susceptibilis rationis seminalis possunt innumerabiles homines propagari.
Et iste modus satis consonat rationi nec repugnat verbis Philosophi et sumtus est ex verbis Augustini, sicut patet aspiciendo auctoritatem prius positam, quae sumta est de libro De vera religione, ubi dicit quod "alimentum accipit latentes numeros totius animalis et inchoatur in prolem". Et modum explicat in fine V Super Genesim ad litteram, sicut patet in auctorilate prius posita, ubi ostenditur quod ex modico semine generatur arbor magna. Huic igitur modo dicendi, tamquam magis intelligibili et magis consono philosophiae et sacrae Scripturae, magis adhaereo. Credo enim beatum Augustinum hoc sensisse, sicut ex verbis eius possum colligere. Et secundum hunc modum salvatur veritas cognationis et generationis, pro eo quod aliquid radtcale a parente traducitur in prolem. Sustinetur nihilominus generatio et propagatio esse naturalis, quia hoc fit per alimenti additionem. Et ideo concedendae sunt rationes ostendentes quod aliquid de alimento transit in veritatem humanae naturae mediante opere naturae, quia non solum illud radicale, quod a patre deciditur, fit de veritate prolis, sed etiam illud cum alimenti superfluo sibi iuncto, ita quod illud quod erat superfluum uni, sit necessarium alteri; utrumque enim erat fundamentum fabricae totius corporis generati.
Ad rationes
Ad illud autem quod primo obicitur in contrarium de auctoritate Hugonis et Magistri, dicendum quod verbis eorum in hac parte magistri communiter non assentiunt nec ego ipsos bene intelligo; nec tamen affirmo illos falsum dixisse, sed magis intelligo aliam, opinionem.
Ad illud quod obicitur de auctoritate Anselmi et Augustini, iam patet responsio. Dicunt enim quod in Adam fuimus, non quia nulla alia materia conversa sit in corpus nostrum nisi illa quae fuit in Adam, sed, si qua alia conversa est, hoc non est nisi per coniunctionem cum illo quod ab Adam fuit decisum. Et si tu dicas quod ipse Anseimus dicit quod totaliter humana natura erat in Adam, dicendum quod hoc non dicit quantum ad existentiam possibilem, sed quantum ad existentiam actualem, quia nihil actu erat de veritate humanae naturae nisi quod in Adam erat. Aliquid tamen possibile erat ad hoc quod fieret de veritate humanae naturae, sed hoc operalione et virtute carnis Adae.
Ad illud quod obicitur de auctoritate Domini in Evangelio et de Glossa, dicendum quod hoc nequaquam intelligit nec textus nec Glossa, quod homo totum egerat quod manducat, sed quia, cum homo manducat, fit separatio puri ab impuro per digestiones interius factas et purum et naturae conveniens interius retinetur et impurum exterius expellitur; et pro tanto dicebat Dominus quod nihil quod in os intrat, hominem coinquinat; et sic verissimum est verbum Domini, secundum quod valet ad propositum. Posset tamen dici quod secessus ibi vocatur non tantum via inferior, per quam currunt egestiones, sed omnes meatus subtiles, per quos fit ciborum decolatio. Et Glossa dicit quod Graeci vocant illos poros; et ita noii sequitur quod totum alimentum exeat exterius, et nihil de illo in veritatem prolis pertranseat.
Ad illud quod, obicitur, quod generatio est de substantia generantis, iam patet responsio. Dico enim quod aiiquid de radicali humiditate parentis transit in prolem et ratione illius salvatur ibi veritas generationis; nec tamen oportet quod sit identitas secundum totum generantis ad genitum. Sicut enim generans non dat se totum, sed partem sui, sic et genitus non exivit a generante secundum totum, sed secundum aliquam partem; nec illud totum, quod a generante traxit, fuit radicale ipsi generanti, sed aliquid est additum radicali ut possit augeri.
Ad illud quod obicitur de lege cognationis, iam patei responsio. Ita bene enim salvatur lex cognationis, si traducitur filius a patre trahendo ab ipso humorem radicalem cum additione extrinseci, sicut si de extrinseco nihil adderetur, immo multo verius. Additio enim extrinseci facit ut linea consanguinitatis aliquando terminetur et qui magis distant a stipite minoris consanguinitatis vinculo coniungantur. Et si obiciat quod, si traducitur aliquid de radicali, quod pari ratione posset totum traduci, et quod necesse sit illud esse multiplicatum in se, cum etiam tot atomi non fuerint in corpore Adae, dicendum quod semen et est quantum mole et est quantum virtute. Et quantitas virtutis se tenet ex parte formae et potest dici ratio seminalis, et haec, cum sit forma, multiplicabilis est, hoc est, potest sibi similem inducere in materiam sibi appositam. Quantitas vero molis, quamvis parva sit, potest tamen adeo extendi, ut commisceatur valde magnae quantitati per eam naturam qua omne corpus in infinitum divisibile est; et sic magnae quantitati potest commisceri et totum trahere ad naturam suam; et ex illa totali quantitate potest aliquid fieri, quod non fieret de ipso semine per se; et quotcumque fiant ex illa totali quantitate, dicuntur facta per se. Nec tamen oportet ibi distinguere diversas partes, ex quibus diversa fiant in illo semine primordiali, sed solum in proximo, pro eo quod illud per additionem superflui nutrimenti adauctum est.
Ad illud quod obicitur de lege resurrectionis, respondent aliqui quod homo non potest generari de carnibus alterius hominis, pro eo quod alimentum et illud quod convertitur in semen debet esse in potentia respectu eius in quod convertitur; caro autem hominis secundum speciem est in actu, et ideo non potest in alium hominem transmutari. Sed illud non videtur sufficere, pro eo quod ex carne possunt generari vermes; posset et per consequens generari planta et fructus, et tunc esset in potentia respectu carnis humanae; et ita per multas transmutationes videtur quod ex ea posset fieri semen.
Alii vero dicunt quod, cum caro hominis sit possibilis ad omnem transmutationem sicut et alia, quod de illa possit generari semen; et tunc resurget in ipso genito, pro eo quod ad ipsum habet essentialiorem comparationem et Dominus supplebit illi aliunde addendo, sive multiplicando virtute super naturam, sicut facit in parvulo. Sed qua ratione dicitur de una parte quod potest converti, eadem ratione et de qualibet, et sic posset homo totum corpus suum amittere.
Ideo est tertius modus dicendi, quod caro hominis secundum speciem non potest fieri caro alterius hominis secundum speciem propter necessariam ordinationem, quam habet ad animam quae ipsam vivificavit. Utrum autem illa ordinatio fundetur in appetitu pulverum vel in providentia Conditoris, difficile est discernere. Quocumque tamen modo sit, ad hoc plana est responsio. Istud autem planius invenitur determinatum in quarto ubi manifestatur quid in quo resurgat. Resurget autem semen in genito, non in generante, quamvis dictum sit hic quod semen sit de radicali humiditate generantis. Aliter enim semen est radicale generanti et aliter generato. Quia generanti est radicale secundum partem sui, est etiam radicale respectu virtutis generativae, non respectu virtutis nutritivae; virtus autem generativa et eius humiditas est ordinata ad aliud. Unde, si humiditas generativae decidatur ab aliquo, sive alius generetur sive non, nunquam resurget in eo; et hinc est quod, quamvis in emissione seminis fiat decisio alicuius radicalis humiditatis, nulla tamen est ibi poena, quoniam illa humiditas per naturam erat ad alterum ordinata. Unde et manet ibi modus operandi expeditus et delectabilis et ordinatus; el hoc totum est, quia illa humiditas in generante erat ad alterum. In genito vero, quia ex ea fabricatur totum corpus, est sicut totius corporis fundamentum, et tunc, quando anima unitur ei, incipit esse vere et proprie de veritate humanae naturae. Tunc enim primo incipit habere necessitatem ad resurrectionem; prius autem solum erat possibile. Unde si qua mulier faceret abortum ante animae unionem, illud nullo modo resurgeret.